Πώς ο επταετής δικαστικός αγώνας του δημοφιλούς καλλιτέχνη για τρία εμβάσματα από την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κύπρο, που θεωρήθηκαν άγνωστης προέλευσης, έληξε με ακύρωση από το ΣτΕ ως μη νόμιμου του πρόσθετου φόρου που του επιβλήθηκε
Αίσιο τέλος είχε η δικαστικο-φορολογική διένεξη του γνωστού Κύπριου τραγουδιστή και
μουσικοσυνθέτη Μιχάλη Χατζηγιάννη, η οποία είχε ξεκινήσει πριν από επτά χρόνια με το Κέντρο Ελέγχου Φορολογουμένων Μεγάλου Πλούτου (ΚΕΦΟΜΕΠ), λόγω τριών εμβασμάτων που είχε στείλει στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη διετία 2010-2011. Για τα εμβάσματα αυτά του επιβλήθηκε κύριος και πρόσθετος φόρος 3.713.630 ευρώ.
Η δικαίωση του 43χρονου τραγουδιστή στη μακροχρόνια φορολογική περιπέτειά του ήρθε με οριστική και αμετάκλητη απόφαση του Β’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Το 2014 με εντολή του γενικού γραμματέα Δημοσίων Εσόδων του υπουργείου Οικονομικών προς το ΚΕΦΟΜΕΠ ξεκίνησε εξονυχιστικός έλεγχος για τα έτη 2010 και 2011 στον καταγόμενο από την Κερύνεια τραγουδιστή.
Τη διετία αυτή ο τραγουδιστής είχε ατομική επιχείρηση με αντικείμενο «υπηρεσίες τραγουδιστή». Ακόμη, είχε δηλώσει εισοδήματα από μισθωτές υπηρεσίες, εμπορικές επιχειρήσεις, εκμίσθωση ακινήτων, καθώς και εισοδήματα από τόκους καταθέσεων και εταιρικά κέρδη, ενώ υπήρξε αποστολή εμβασμάτων στη Μεγαλόνησο.
Σύμφωνα με την έκθεση ελέγχου, ο κ. Χατζηγιάννης μετέφερε στην ιδιαίτερη πατρίδα του χρηματικά εμβάσματα και συγκεκριμένα: 1) Το 2010 από την τράπεζα Marfin μετέφερε 2.415.000 ευρώ και 600.000 ευρώ και από την Τράπεζα Κύπρου 1.940.643 ευρώ. 2) Το 2011 από τη Marfin μετέφερε 330.000 ευρώ.
Οι ελεγκτές του υπουργείου Οικονομικών ξετίναξαν τις δηλώσεις εισοδήματος (και τις συμπληρωματικές) των δύο αυτών ετών, ενώ κλήθηκε ο ίδιος για να δώσει εξηγήσεις και προσκόμισε στοιχεία για την προέλευση των εισοδημάτων του.
Ωστόσο, στους ελεγκτές γεννήθηκαν ερωτήματα για τη συμπληρωματική δήλωση του 2010, που γινόταν αναφορά σε εισόδημα 1,2 εκατ. ευρώ από διάθεση περιουσιακών στοιχείων, εισαγωγή χρηματικών κεφαλαίων από την αλλοδαπή, δάνεια, δωρεές κ.λπ.
Για το ποσό αυτό ο τραγουδιστής προσκόμισε σύμβαση με την οποία μια κυπριακή εταιρεία τού έδωσε τα χρήματα για να πραγματοποιήσει επενδύσεις στην Ελλάδα, ενώ κατέθεσε τραπεζική βεβαίωση εισαγωγής κεφαλαίων.
Οι ελεγκτές, όμως, θεώρησαν «μη νόμιμα και επαρκή» τα δικαιολογητικά που υπέβαλε ο τραγουδιστής. Σύμφωνα με τους ελεγκτές, τα ποσά των εμβασμάτων του 2010 και του 2011 δεν καλύπτονταν από τα εισοδήματα που είχαν φορολογηθεί. Ετσι, αποφάνθηκαν ότι τα εν λόγω ποσά έπρεπε να φορολογηθούν ως εισόδημα από υπηρεσίες ελευθερίων επαγγελμάτων. Με αποτέλεσμα να προσδιοριστεί ο φόρος εισοδήματος των δύο αυτών ετών, σύμφωνα με το συνολικό εισόδημα από ελευθέρια επαγγέλματα, στα 4.440.828 και 443.303 ευρώ αντίστοιχα. Παράλληλα, καταλογίστηκαν ποσά κύριου και πρόσθετου φόρου, καθώς και ποσά από εισφορά αλληλεγγύης, όπως και πρόσθετη εισφορά.
Ο τραγουδιστής άσκησε προσφυγή στην Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης Φορολογικής Διοίκησης του υπουργείου Οικονομικών, η οποία απορρίφθηκε.
Αποτέλεσμα ήταν να καταλογιστεί στον τραγουδιστή για: 1) Το οικονομικό έτος 2011, 3.658.659 ευρώ (κύριος φόρος 1.912.636, πρόσθετος φόρος 1.453.603 και εισφορά αλληλεγγύης 292.420 ευρώ) και 2) για το οικονομικό έτος 2012, 54.968 ευρώ (κύριος φόρος 33.654, πρόσθετος φόρος 16.827 και εισφορά αλληλεγγύης 4.487 ευρώ).
Κατόπιν αυτών, ο καλλιτέχνης ξεκίνησε μια μαραθώνια διαδρομή επτά ετών στη Διοικητική Δικαιοσύνη ζητώντας να ακυρωθεί η απόφαση προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, εισφοράς αλληλεγγύης κ.λπ. των οικονομικών ετών 2011 και 2012.
Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι τα εμβάσματα που στάλθηκαν στην Κύπρο πριν από την ψήφιση του νόμου Παπακωνσταντίνου (νόμος 3888/2010) δεν μπορούν να φορολογηθούν, καθώς το Σύνταγμα (άρθρο 78) απαγορεύει την αναδρομική επιβολή φόρου. Παρ’ όλα αυτά, το Εφετείο απέστειλε τέσσερα προδικαστικά ερωτήματα στο ΣτΕ.
Πράγματι, το ΣτΕ απάντησε στα προδικαστικά ερωτήματα με την υπ’ αριθμ. 884/2016 απόφαση του Β’ Τμήματος, η οποία, μεταξύ άλλων, έκρινε ότι είναι συνταγματική και σύμφωνη με τη θεμελιώδη αρχή της ασφάλειας δικαίου η φορολόγηση εισοδημάτων και εμβασμάτων εξωτερικού πριν από τις 30/9/2010, ημέρα εφαρμογής του νόμου 3888/2010, και τα εισοδήματα αυτά, αλλά και τα εμβάσματα του εξωτερικού φορολογούνται με τους συντελεστές εισοδήματος ελεύθερων επαγγελματιών. Παράλληλα, το ΣτΕ ανέπεμψε την υπόθεση στο Εφετείο για νέα κρίση.
Στη συνέχεια, το Δημόσιο άσκησε αναίρεση, αλλά το ΣτΕ (πρόεδρος ο αντιπρόεδρος Μιχάλης Πικραμένος και εισηγητής ο πάρεδρος Ιωάννης Δημητρακόπουλος), με νέα απόφαση του ίδιου Τμήματος, την απέρριψε κλείνοντας οριστικά την υπόθεση υπέρ του τραγουδιστή.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας αποφάνθηκαν αυτή τη φορά με διαφορετικό σκεπτικό, ότι η περιουσιακή προσαύξηση που θεωρήθηκε ότι «προέκυψε από την αποστολή, κατά το έτος 2010, των εμβασμάτων 2.415.000, 600.000 και 1.940.643 ευρώ, δεν επήλθε κατά τη διαχειριστική περίοδο εντός της οποίας πραγματοποιήθηκαν τα εμβάσματα αυτά, όπως εσφαλμένα έκρινε η φορολογική αρχή, αλλά σε προγενέστερη αυτής διαχειριστική περίοδο, αφού τα ανωτέρω ποσά προήλθαν από προθεσμιακές τραπεζικές καταθέσεις έναρξης σε χρόνο προγενέστερο του έτους 2010».
Συνεπώς, καταλήγει το ΣτΕ, είναι μη νόμιμη η πράξη του ΚΕΦΟΜΕΠ με την οποία κρίθηκε «ως κρίσιμος χρόνος δημιουργίας της φερόμενης ως άγνωστης προέλευσης περιουσιακής προσαύξησης ο χρόνος αποστολής των σχετικών εμβασμάτων», ενώ η περιουσιακή προσαύξηση είχε γίνει πριν από το 2010 και κατά τα έτη 2007-2009.
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
