Αναφερόμαστε σε έκθεση της Ε.Ε της 9 Δεκ. 2010.
Η ενημέρωση και η πληροφορία πρέπει να διαχέεται και να δημοσιοποιείται.. Αυτό κάναμε τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Η ισραηλινή κυβέρνηση απορρίπτει τις επικρίσεις της Τουρκίας για τη συμφωνία ορισμού των ορίων της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης ανάμεσα στην Κύπρο και το Ισραήλ στη Μεσόγειο Θάλασσα, δήλωσε σήμερα εκπρόσωπος του ισραηλινού υπουργείου Εξωτερικών.
«Η συμφωνία αυτή αποτελεί διμερή υπόθεση ανάμεσα στο Ισραήλ και την Κύπρο, η οποία δεν επηρεάζει κατά κανέναν τρόπο μία τρίτη χώρα. Δεν βλέπουμε ως προς ποιο θέμα έχει λόγο μία τρίτη χώρα», δήλωσε ο Γιγκάλ Παλμόρ προθέτοντας: «Ενημερώσαμε την Τουρκία για τις διαπραγματεύσεις με την Κύπρο, οι οποίες διεξήχθησαν με πλήρη διαφάνεια» .
Άλλος ισραηλινός αξιωματούχος, που δεν κατονομάσθηκε, χρησιμοποίησε από την πλευρά του λιγότερο διπλωματική γλώσσα: «Οι Τούρκοι επιδεικνύουν έναν θλιβερό κυνισμό καταγγέλλοντας τη συμφωνία με επιχείρημα το γεγονός ότι κατέχουν το βόρειο τμήμα της Κύπρου» .
Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών κάλεσε την Πέμπτη, την προηγουμένη της υπογραφής της συμφωνίας, τον πρεσβευτή του Ισραήλ στην Άγκυρα Γκάμπι Λεβί για να διαμαρτυρηθεί για την πρωτοβουλία αυτή.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου Μάρκος Κυπριανού και ο ισραηλινός υπουργός Εθνικών Υποδομών Ούζι Λαντάου υπέγραψαν την Παρασκευή στη Λευκωσία διμερή συμφωνία οριοθέτησης των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών των δύο χωρών.
Η συμφωνία αυτή θα επιτρέψει τη συνέχιση των ερευνών για υποθαλάσσια κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου χωρίς φόβους διαφωνιών για την εκμετάλλευσή τους.
"Το σύνολο των εξαγωγών της χώρας του 2009 ήταν μόνο 14.3 δις € σε Α.Ε.Π. 260 δις €. Τα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας έδωσαν το 3% των εξαγωγών και η γεωργία μόνο το 9%! Αντιπαραθετικά μια εταιρία παραγωγής μετάλλου (Βιοχάλκο) είχε το 7% με μόνο 8000 εργαζόμενους απέναντι στους 500χιλ. αγρότες! Ποιού κλάδου συνεπώς η ανάπτυξη προέχει;
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artId=372839&dt=13/12/2010"
«Ο Δημογραφικός Εφιάλτης που απειλεί την Πατρίδα μας και την κατατάσσει σε πολύ υψηλή θέση, όσον αφορά τη γήρανση και την υπογεννητικότητα, απαιτεί οι πολιτικές στήριξης της ελληνικής οικογένειας και ιδιαίτερα της πολύτεκνης να συνεχιστούν και όχι να ακυρωθούν.
Τα στοιχεία είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτικά και οι Δημογραφικές Προβολές δείχνουν, ότι σχεδόν 1 στους 3 Έλληνες το 2050 θα είναι άνω των 65 ετών, δηλαδή το 31,46% του συνολικού πληθυσμού.
Επιπλέον, ο Δείκτης Γονιμότητας (ο αριθμός των γεννήσεων που αντιστοιχούν σε κάθε Ελληνίδα αναπαραγωγικής ηλικίας) βρίσκεται στο 1,3, όταν για την διατήρηση του πληθυσμού στα ίδια επίπεδα ο Δείκτης αυτός πρέπει να είναι στο 2,1!
Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι η «Ελλάδα Γερνάει και δεν Γεννάει».
Δυστυχώς, όμως, η κυβέρνηση αγνοεί τη σημαντική αυτή εθνική πρόκληση. Γι’ αυτό και έχει υποθηκεύσει την κοινωνική πολιτική και κατ’ επέκταση τα πολυτεκνικά επιδόματα και τα μέτρα στήριξης της οικογένειας στο Μνημόνιο του Μαΐου.
Έχει δεσμευτεί για τις περικοπές των επιδομάτων και τη μείωση των κινήτρων και της προστασίας των πολυτέκνων.
Η οριζόντια και αυθαίρετη περικοπή επιδομάτων και κινήτρων, που περιλαμβάνεται στο σχέδιο νόμου, συνιστά ουσιαστικά αφαίρεση της ιδιότητας του Πολύτεκνου.
Συνιστά διάκριση στη βάση ενός αυθαίρετου, εισοδηματικού κριτηρίου.
Προκαλεί έκπληξη το γεγονός, ότι η κυβέρνηση επέλεξε για πρώτο στόχο των περικοπών των κοινωνικών δαπανών, τους Πολύτεκνους και μάλιστα με τρόπο άκομψο, οριζόντιο και αυθαίρετο.
Με τις ρυθμίσεις που προωθεί η
Κρίσιμα ζητήματα κοινωνικής πολιτικής, όπως η στήριξη των Πολυτέκνων, δεν πρέπει να περιορίζονται με βάση στενά λογιστικά κριτήρια.
Οι δαπάνες για την στήριξη της πολύτεκνης και τρίτεκνης οικογένειας, δεν είναι σπατάλη, αλλά επένδυση υψηλής προστιθέμενης αξίας για την κοινωνική, αλλά και οικονομική ζωή της χώρας μας.
Για τη Ν.Δ., που η κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη αποτελούν στρατηγική προτεραιότητα, η προστασία της πολύτεκνης οικογένειας αντιμετωπίζεται ως μείζον ζήτημα κοινωνικής πολιτικής.
Είμαστε αντίθετοι σε ρυθμίσεις που μειώνουν την προστασία των πολύτεκνων και ακυρώνουν τη συνολική πολιτική στήριξη της Ελληνικής οικογένειας.
Διαφωνούμε, με την αντιμετώπιση των κοινωνικών επιδομάτων, ως «σπατάλη».
Πιστεύουμε, ότι τα ζητήματα κοινωνικής συνοχής θα πρέπει να εξαιρεθούν από τις προκρούστειες λογικές του Μνημονίου.
Η Ν.Δ. στήριξε με συγκεκριμένα μέτρα την Ελληνική πολύτεκνη και τρίτεκνη οικογένεια στο παρελθόν.
Η οικογένεια και ιδιαίτερα η πολύτεκνη οικογένεια, βρίσκονται στο κέντρο της κοινωνικής μας πολιτικής, για να διασφαλίσουμε την κοινωνική συνοχή και το μέλλον της χώρας μας».
Το όνομα Χρίστος παράγεται από το χριστός (< κεχρισμένος < ο φέρων το χρίσμα < αρχ. ελλ. ρήμα: χρίω).
Χρησιμοποιήθηκε ως επιθετικός προσδιορισμός της λέξης Ιησούς (Ιησούς Χριστός). Άρχικά, η λέξη “χριστός” προσδιόριζε οτιδήποτε έχει επαλειφθεί με μύρο ή αλοιφή και χρησιμοποιήθηκε για να μεταφραστεί η εβραϊκή λέξη masiha< Μεσσίας (: μτφ χριστός, ο αλειμμένος με ειδικό έλαιο, που προέβλεπε ο εβραϊκός νόμος για τους ιερείς). Έτσι η ελληνοεβραϊκή φράση Ιησούς Χριστός δηλώνει τον κεχρισμένο από το Θεό, τον Σωτήρα (πβ. Ιωάνν. 1,41: ευρήκαμεν τον Μεσσίαν, ό εστίν ερμηνευόμενον τον Χριστόν).
Η λ. Ιησούς προέρχεται από την εβραϊκή Yesuah και είναι συντετμημένη μορφή του Yehosuah (μτφ: ο Γιαχβέ είναι σωτηρία). Το όνομα Χρίστος είναι η φυσική κατάληξη της λ. Χριστός (με αναβιβασμό τόνου. Η ελληνική λέξη Χριστός (< χρίω: αλειμμένος) είναι η πιο δημοφιλής λέξη στον πλανήτη, επειδή ονομάστηκε έτσι ο ιδρυτής της Χριστιανικής Θρησκείας (<>.
Η λέξη Χρήστος παράγεται από το ρήμα “χρη” και προσδιορίζει αυτόν που ζει με τους πρέποντες κανόνες, τον ηθικό, π.χ. “τα χρηστά ήθη” (Γιώργος Δαμιανός)
H προσπάθεια θα κορυφωθεί την Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010 από τον πεζόδρομο της Ερμού όπου θα πραγματοποιηθεί χριστουγεννιάτικο street party με στόχο την ενίσχυση της δράσης του συλλόγου.
Η ΟΝΝΕΔ δείχνει έμπρακτα την στήριξη της μακριά από «εποχικές» ευαισθησίες καθώς η ενίσχυση τέτοιων πρωτοβουλιών πρέπει να είναι σε κάθε περίσταση προτεραιότητα μας. Σας προτρέπουμε να επισκεφθείτε την σελίδα www.xmassmiles.gr να δείτε την προσπάθεια που έχουμε κάνει!
Καλούμε όσους έχουν τη δυνατότητα σε μια εποχή δύσκολη, να συνεισφέρουν προκειμένου να δημιουργηθεί ένας ακόμη χώρος για την προστασία των παιδιών που το έχουν ανάγκη.
Συνεπώς, οφείλουμε να επιδείξουμε πολιτική διορατικότητα και ευθύνη, υπερβαίνοντας χρόνιες παθογένειές του.
Το ΠΑΣΟΚ όμως αντί να κυβερνά, επιμένει να επιρρίπτει, αυθαίρετα, την ευθύνη για την τρέχουσα κρίση στη ΝΔ. Στόχος του η συνεχής παραπλάνηση των πολιτών, ελπίζει, δε, και της Ιστορίας.
Όμως, η επιστημονική αξιολόγηση των εξελίξεων έχει καταλογίσει βαρύτατες ευθύνες στις Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Διαπιστώνει ότι τα «υποκείμενα νοσήματα» της Οικονομίας, ρίζωσαν και αρκετά εξακολουθούν να σέρνονται ακόμη, από τις αρχές της δεκαετίας του 1980».
2η Ενότητα: «Ο Προϋπολογισμός τον οποίο συζητούμε είναι ο πρώτος που καταρτίζει και καλείται να υλοποιήσει η Κυβέρνηση, μετά την προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης και την υπογραφή, χωρίς ίχνος διαπραγμάτευσης, του «Μνημονίου». Προσφυγή για την οποία φέρει το μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Και τούτο γιατί:
1ον. Συνέβαλε, με πράξεις και παραλείψεις, στη διόγκωση του ελλείμματος του 2009.
2ον. Δεν είχε σχέδιο και αναλώθηκε σε διακηρύξεις.
3ον. Ψήφισε Προϋπολογισμό που ενσωμάτωνε μη ρεαλιστικούς στόχους.
4ον. Κατέθεσε Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης κατώτερο των περιστάσεων.
5ον. Εμφάνισε διαχειριστικές αδυναμίες και υπέπεσε σε σωρεία παλινωδιών.
6ον. Έστελνε αντιφατικά μηνύματα στις αγορές.
7ον. Αναφέρονταν απαξιωτικά για τη χώρα, το κύρος και την αξιοπιστία της.
8ον. Θριαμβολογούσε, αδικαιολόγητα, για Ευρωπαϊκές αποφάσεις.
9ον. Δεν άντλησε έγκαιρα κεφάλαια από τις αγορές.
10ον. Άργησε να πάρει τα αναγκαία μέτρα.
Έτσι, η Κυβέρνηση μετέτρεψε ένα πρόβλημα ελλείμματος και χρέους, κοινό στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, όπως άλλωστε καταγράφει και ο εφετινός Προϋπολογισμός, σε κρίση δανεισμού.
Με αποτέλεσμα την προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης».
3η Ενότητα: «Aξιολογώντας την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού του 2010 και την ασκούμενη Κυβερνητική πολιτική υπογραμμίζουμε τα ακόλουθα:
1ον. Η εκτέλεσή του χαρακτηρίζεται από αστοχίες στις προβλέψεις και αποκλίσεις στους στόχους για βασικά μεγέθη της Οικονομίας.
2ον. Η υστέρηση εσόδων, έναντι των στόχων, συνεχίζεται. Ο μόνος τρόπος για να καλυφθεί αυτή η υστέρηση είναι να συνεχίσει να αναθεωρεί η Κυβέρνηση, προς τα κάτω, τις προβλέψεις της ή να προσθέτει νέα μέτρα, όπως έκανε με την περαίωση.
3ον. Οι δαπάνες, αν και μειωμένες κυρίως λόγω της οριζόντιας περιοριστικής εισοδηματικής πολιτικής και της συρρίκνωσης των προγραμμάτων κοινωνικής προστασίας, υπολείπονται του αναθεωρημένου στόχου.
4ον. Η συρρίκνωση των δαπανών για δημόσιες επενδύσεις συνεχίζεται. Καθίσταται σαφής η θυσία της αναπτυξιακής δυναμικής προκειμένου να καλυφθούν αστοχίες στην εκτέλεση του Προϋπολογισμού.
5ον. Η Κυβέρνηση έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο εσωτερικό χρέος. Το κράτος, ουσιαστικά, έχει κηρύξει στάση πληρωμών έναντι των πιστωτών της στο εσωτερικό.
6ον. Η Κυβέρνηση έχει αδρανοποιήσει τα διαθέσιμα αναπτυξιακά εργαλεία με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση της ρευστότητας, την αύξηση των «λουκέτων», τη μετανάστευση επιχειρήσεων.
7ον. Η ανεργία, μήνα με το μήνα, διογκώνεται. «Σκαρφάλωσε» στο 12,4% στο τρίτο τρίμηνο του έτους, από 9,3% στο αντίστοιχο τρίμηνο του 2009.
8ον. Ακόμη και αν η Κυβέρνηση επιτύχει την προσδοκώμενη μείωση του ελλείμματος, έχει ενδιαφέρον να εξετάσει κανείς τις πηγές της. Σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό, αυτές είναι:
Η αύξηση της έμμεσης φορολογίας [κατά 3,2 δισ. ευρώ].
Οι οριζόντιες περικοπές αποδοχών και συντάξεων [κατά 2 δισ. ευρώ].
Η μείωση των μεταβιβαστικών πληρωμών (μειώσεις σε αμυντικές δαπάνες, εξόφληση παλαιών χρεών των νοσοκομείων το 2009) [κατά 2,9 δισ. ευρώ].
Η μείωση των δαπανών του ΠΔΕ [κατά 1,1 δισ. ευρώ].
Η μείωση των καταναλωτικών δαπανών [κατά 700 εκατ. ευρώ].
Δηλαδή, η μείωση του ελλείμματος θα προέλθει, κυρίως, από λογιστικές ταξινομήσεις, από τη φορολογική αφαίμαξη νοικοκυριών και επιχειρήσεων και από την περιοριστική εισοδηματική πολιτική. Και όχι από τη μείωση της σπατάλης».
4η Ενότητα: «Η αυταπόδεικτη αποτυχία της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής μεταφέρεται και επιβαρύνει τη δημοσιονομική κατάσταση και του επόμενου έτους. Του 2011, για το οποίο μπορούμε να διαπιστώσουμε τα εξής:
1ον. Η ύφεση παραμένει βαθιά και είναι παρατεταμένη.
2ον. Η δημοσιονομική προσαρμογή είναι οικονομικά αναποτελεσματική. Λαμβάνονται μέτρα συνολικού ύψους 14,3 δισ. ευρώ προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης κατά 5 δισ. ευρώ.
3ον. Η δημοσιονομική προσαρμογή είναι εξαιρετικά φιλόδοξη.
4ον. Τα συσταλτικά μέτρα είναι υπερβολικά σε ένταση και έκταση. Η προσπάθεια, μάλιστα, που πρέπει να καταβληθεί το 2011, για να επιτευχθούν οι στόχοι, είναι διπλάσια από αυτή του 2010.
5ον. Πολλά από τα μέτρα δεν είναι σαφώς καθορισμένα. Και εδώ τίθεται το ερώτημα: Εάν τα μέτρα εκτός «Μνημονίου» είναι απαραίτητα, τα προσδοκώμενα αποτελέσματά τους ρεαλιστικά, και έχει εξειδικευθεί ο τρόπος υλοποίησής τους, γιατί αυτά δεν περιλαμβάνονταν και στο Προσχέδιο του Προϋπολογισμού; Η απάντηση είναι απλή: Διότι μεταξύ Προσχεδίου και Προϋπολογισμού μεσολαβούσαν οι αυτοδιοικητικές εκλογές.
6ον. Η δημοσιονομική προσαρμογή είναι κοινωνικά άδικη. Διαμορφώνει μια καταθλιπτική πραγματικότητα, προκαλεί κοινωνική αναταραχή.
7ον. Η επίτευξη των στόχων της δημοσιονομικής προσαρμογής είναι μη ρεαλιστική. Η Κυβέρνηση παραμένει αθεράπευτα φιλόδοξη στην είσπραξη εσόδων, παρά τη βαθιά ύφεση, την καθίζηση της κατανάλωσης, τη συρρίκνωση των εισοδημάτων, την εκτίναξη της ανεργίας.
8ον. Δεν υπάρχει αναπτυξιακός προσανατολισμός. Η Κυβέρνηση κρατά το ΠΔΕ, που κατά την ίδια «αποτελεί το σημαντικότερο μέσο άσκησης αναπτυξιακής πολιτικής», στο 3,7% του ΑΕΠ, στο χαμηλότερο επίπεδο της τελευταίας δεκαετίας. Σύμφωνα μάλιστα με το ΙΟΒΕ, η μείωση του εφετινού Προγράμματος ευθύνεται για τη μισή ύφεση.
9ον. Το δημόσιο χρέος μεγαλώνει και διατηρεί τη δυναμική του. Αναμένεται να «εκτοξευθεί» στα 362 δισ. ευρώ το 2011, δηλαδή αυξάνεται κατά 64 δισ. ευρώ σε 2 χρόνια διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.
10ον. Η ανεργία διογκώνεται δραματικά. Αναμένεται να διαμορφωθεί στο 14,6% το 2011, από 9,1% το 2009».
5η Ενότητα: «Η πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού του 2010, η δημοσιονομική προσαρμογή του 2011, καθώς και οι αστοχίες στις εκτιμήσεις και οι αποκλίσεις από τους στόχους του «Μνημονίου», δικαιώνουν τη στάση της ΝΔ.
Επιβεβαιώνουν ότι το «θεραπευτικό σχήμα» που έχει τεθεί σε εφαρμογή δεν είναι κατάλληλο.
Καθιστούν επιβεβλημένη την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής.
Και αυτό γιατί η δημοσιονομική εξυγίανση και πειθαρχία είναι αναγκαία, αλλά όχι και ικανή, συνθήκη για την αναπτυξιακή επανεκκίνηση της οικονομίας.
Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι η άμεση συγκρότηση σχεδίου και η ανάληψη δράσεων για τη διαμόρφωση ενός νέου οικονομικού προτύπου.
Βασικοί άξονές του είναι:
1ος. Η μείωση του διαρθρωτικού ελλείμματος, κυρίως, μέσω της περιστολής των δαπανών.
2ος. Η ενίσχυση των φορολογικών εσόδων με την βελτίωση της αποτελεσματικότητας και του συντονισμού σε όλα τα επίπεδα του φορολογικού, ελεγκτικού και εισπρακτικού μηχανισμού.
3ος. Η ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των κοινωνικών δαπανών ώστε να αντιμετωπισθεί το κύμα φτώχειας και ανεργίας που σαρώνει τη χώρα.
4ος. Η ανάληψη των αναγκαίων μέτρων τόνωσης της αγοράς.
5ος. Η αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου.
6ος. Η επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών ώστε να αξιοποιηθούν λιμνάζουσες αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας.
7ος. Η επένδυση στη γνώση, στην έρευνα και στην καινοτομία.
8ος. Η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας.
9ος. Η δημιουργία ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους.
10ος. Η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας».
6η Ενότητα: «Σε αυτούς τους άξονες πολιτικής δράσης η ΝΔ, συνέβαλε και θα συμβάλλει με σύνεση, με συνέπεια, με υπευθυνότητα, με αποφασιστικότητα.
Άλλωστε έχει αποδείξει έμπρακτα και διαχρονικά, ότι ασκεί με ευθύνη τον εκάστοτε θεσμικό ρόλο της.
Τον τελευταίο χρόνο:
Έτσι αντιλαμβάνεται το ρόλο της η ΝΔ και ο Πρόεδρός της κ. Σαμαράς.
Έναν ρόλο που ποτέ δεν «έπαιξε» ο κ. Πρωθυπουργός ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης».
«Συμπερασματικά, ο Προϋπολογισμός του 2011 εδράζεται σε έωλες παραδοχές, ενσωματώνει μη ρεαλιστικές προβλέψεις, αγνοεί την ανάκαμψη της οικονομίας και την κοινωνική προστασία. Για αυτό είναι ένας μετέωρος Προϋπολογισμός. Είναι ένας Προϋπολογισμός μιας «εικονικής πραγματικότητας».
Και θα αποδειχθεί ως ο πρώτος «προσωρινός» Προϋπολογισμός για το 2011.
Πολύ γρήγορα θα αναθεωρηθεί, όπως, άλλωστε έγινε και με το Προσχέδιό του. Γεγονός που δείχνει ξεκάθαρα την αδιέξοδη οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης. Γεγονός που αποτελεί άλλη μία ισχυρή ένδειξη της αναγκαιότητας αλλαγής του μίγματος οικονομικής πολιτικής. Αναγκαία αλλαγή για να πιάσουν τόπο οι μεγάλες και διευρυνόμενες θυσίες των Ελλήνων πολιτών».
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ŸΜετράει μέρες – Σε αδιέξοδο πια ο Γιώργος προετοιμάζει την αποχώρησή τουŸΑποκάλυψη – «Πουλάνε» και το Καστελόριζο – Γιατί η Ελλάδα δεν υπογράφει την Αποκλειστική Οικονομική ΖώνηŸΑποκάλυψη – Οι «δυνάμεις της κατοχής» αποφασίζουν τις αλλαγές στην Παιδεία (Επιτροπή ξένων «σοφών»)
Mαζικές μετατάξεις προϊόντων και υπηρεσιών σε υψηλό συντελεστή ΦΠA, κατάργηση εκπτώσεων σε μειονεκτικές περιοχές, πετσόκομμα οικογενειακών επιδομάτων για όσους ζουν με πάνω από 14.484 ευρώ τον χρόνο (για νοικοκυριά με 4 άτομα), αύξηση των ωρών απασχόλησης στο Δημόσιο και δραστική μείωση επιδομάτων, μαζικό λουκέτο σε φορείς και ΔΕΚO του Δημοσίου και «ξεπούλημα» όσων δεν είναι στρατηγικής σημασίας και αύξηση τιμολογίων περιλαμβάνει το νέο πακέτο που θα υπογράψει τον Μάρτιο η κυβέρνηση με την τρόικα, όπως αποκαλύπτεται από το ΔΝΤ στην έκθεση που έδωσε αργά το βράδυ της Παρασκευής στη δημοσιότητα.
Με αυτή εγκρίνει την 3η δόση του δανείου (θα τη λάβουμε ώς το τέλος του χρόνου) αποδίδοντας εύσημα στην κυβέρνηση.
Oμως, στην 47η σελίδα της έκθεσης πίνακας αποκαλύπτει έξι άξονες επώδυνων μέτρων που πρέπει υποχρεωτικά η κυβέρνηση να κάνει νόμο του κράτους αν θέλει να λάβει τη δόση του Μαρτίου.
Τα βασικά μέτρα που θα μειώσουν το έλλειμμα κατά 12,8 δισ. ευρώ την περίοδο 2012-2014 είναι:
1. Αναδιάρθρωση ΔΕΚO. Το ΔΝΤ εκτιμά ότι το 2011, θα έχουν ζημίες 1,9 δισ. ευρώ. Απαιτείται:
*Πώληση μη στρατηγικών ΔΕΚO.
*Νέα κοστολόγηση κρατικών υπηρεσιών.
*Περιορισμός επιδοτήσεων, πάγωμα προσλήψεων, μείωση αριθμού εργαζομένων.
2. Εξάλειψη των περιττών δημόσιων οργανισμών. Στο στόχαστρο μπαίνουν 200-300 οργανισμοί. Προωθείται:
*Συγχώνευση όσων επιτελούν παρόμοιες λειτουργίες.
Εξάλειψη οργανισμών χωρίς αντικείμενο.
3. Απλοποίηση του φορολογικού συστήματος. Η αποτελεσματικότητα της συλλογής του ΦΠΑ είναι 32% και των φόρων περιουσίας κατά 0,4% του ΑΕΠ χαμηλότερη από τον μέσο όρο της Ε.Ε. Ζητείται:
*Αναθεώρηση του ΦΠΑ. Προτείνεται να περιοριστούν τα προϊόντα που είναι σε μειωμένο συντελεστή ΦΠΑ (σε 6,5% και 13% όπου βρίσκονται τα βασικά είδη διατροφής) και να καταργηθεί ο μειωμένος συντελεστής που ισχύει σήμερα σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές.
*Διεύρυνση της φορολογικής βάσης στις επιχειρήσεις με μειώσεις των κινήτρων για αποσβέσεις, εξάλειψη εξαιρέσεων, σφικτότεροι όροι ενδοομιλικών συναλλαγών. Αλλαγές στην φορολόγηση των εισοδημάτων κεφαλαίου.
4. Μεταρρύθμιση δημόσιας διοίκησης και κοινωνικών προγραμμάτων που κρίνονται σε μεγάλο βαθμό άστοχα και αλληλοκαλυπτόμενα. Ζητείται:
*Μείωση των επιδομάτων προς τα νοικοκυριά που έχουν εισόδημα πάνω από το όριο της φτώχειας (14.484 ευρώ το χρόνο για νοικοκυριά με 2 ενήλικες και 2 τέκνα και 6.897 ευρώ ανά άτομο).
5. Περιορισμός μισθολογικού κόστους. Yπολογίζεται ότι ο μέσος μισθός του δημοσίου τομέα υπερβαίνει κατά 25% αυτόν του ιδιωτικού και ο χρόνος εργασίας είναι κατά 10% λιγότερος. Ζητείται:
*Nα συρρικνωθεί ο αριθμός των εργαζομένων.
*Αύξηση των ωρών εργασίας από 7 σε 8.
*Απλούστευση του μισθολογίου. Μείωση των επιδομάτων ως αναλογία του βασικού μισθού και σύνδεσή του με την εργασία που εκτελείται.
*Πλαφόν σε αυξήσεις και προαγωγές (αύξηση απαιτούμενων ετών πέραν των 2).
6. Συγκράτηση αμυντικών δαπανών.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ