Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Όταν η πραγματικότητα διαψεύδει τις ιδεοληψίες της Αριστεράς του φρεντοτσίνο, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Η οποία πραγματικότητα διαχρονικά ήταν και είναι ένα πολύ ενοχλητικό, μπαμπέσικο πράγμα. Διότι στα μάτια του κάθε πολίτη δεν μπορείς να επέμβεις και να κάνεις ότι έκαναν οι κομμουνιστές στις φωτογραφίες. Ο Στάλιν έσβηνε τον Τρότσκυ κι ο Ζαχαριάδης τον Μανωλέα. Πώς να επέμβεις όμως στα μάτια του κυρ Γιάννη, που τυγχάνει συνταξιούχος παντοπώλης ή της κ. Δημουλά, που είναι υποψήφια για Νόμπελ; Πώς να τους κάνεις να βλέπουν την κοινωνική χαβούζα ως κήπον ανθηρόν; Η προσωπική εμπειρία ήταν ανέκαθεν υπονομευτική των μηδενιστικών ψευδαισθήσεων.