Μέρος Β' 1910-1912 (Μάρτιος)
Μέρος Γ' 1912 (Μάρτιος-Οκτώβριος)
Μέρος Δ' 1912 (Οκτώβριος-Α΄Βαλκανικός Πόλεμος)
Μέρος Ε' 1912 (Νοέμβριος, Β' Βαλκανικός Πόλεμος)-1914 (Μάρτιος)
Μέρος ΣΤ' 1914 (Απρίλιος-Αύγουστος)
Στο τέλος της τελευταίας ανάρτησης ξέχασα να γράψω και ότι εκτός από τη συνεργασία με τον Μεταξά και το κυνήγι εναντίον των Πρωτοκομμουνιστών του Μπεναρόγια κλπ., ο Βενιζέλος, το 1914 με το Ν. 281/1914 «Περί Σωματείων», έβαλε και χέρι στο συνδικαλιστικό κίνημα, που είχε αρχίσει αν γίνεται «ανεξέλεγκτο και ενοχλητικό» για την ολιγαρχία...
Με την υποχρεωτική διαιτησία και την εποπτεία που προέβλεπε ο Νόμος να ασκεί το Κράτος στα εργατικά ταμεία αλληλοβοηθείας ο μέγας δημοκράτης Βενιζέλος, αποσκοπούσε στο να περιορίσει τη ριζοσπαστικοποίηση του εργατικού κινήματος...όχι ότι κάτι τέτοιο με χαλάει (γράφω δεν με χαλάει που σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι μου αρέσει κιόλας, για να μην παρεξηγηθώ από κανένα κομμουνιστή φίλο) αλλά καλό είναι να ξέρουν και οι αριστεροί δημοκράτες ποιον υπερασπίζονται...
Τον Αύγουστο 1914 ξέσπασε ο Α' Π.Π., με αφορμή τη δολοφονία του διαδόχου της Αυστροουγγαρίας Αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδνινάνδου, στο Σεράγεβο την 15η Ιουνίου 1914. Αμέσως ο Βενιζέλος πρότεινε να ενταχθούμε χωρίς διαπραγματεύσεις για μελλοντικά ανταλλάγματα, στο πλευρό της Αντάντ. Ο Κων/νος αρνήθηκε και ο Βενιζέλος παραιτήθηκε στις 25 Αυγούστου του 1914, χωρίς όμως η παραίτησή του να γίνει δεκτή από τον Βασιλιά.
Οι Άγγλοι εν όψει της επιχείρησης κατάληψης των Στενών των Δαρδανελλίων, τον Ιανουάριο του 1915 και προκειμένου να βρούνε συμμάχους στην περιοχή, άρχισαν να «υπόσχονται» διάφορα. Υπόσχονται δημοσίως στους Βούλγαρους την Καβάλα, την Θράκη και τα εδάφη της Σερβίας που βρίσκονταν δεξιά του Αξιού, ενώ στην Ελλάδα «ημιεπίσημα», σύμφωνα με τον Βενιζέλο, έδιναν την περιοχή της Σμύρνης αφού της αφαιρούσαν την Καβάλα.
Το «ημιεπίσημα» έχει μεγάλη σημασία καθώς τα ανταλλάγματα που θα παίρναμε από την Αγγλία, προκύπτουν μόνο από δηλώσεις του Βενιζέλου (με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό) μιας και ποτέ δεν υπήρξε δημόσια δέσμευση-ανακοίνωση της Αγγλίας, πόσο μάλλον της Αντάντ ότι προσφέρει στην Ελλάδα το βιλαέτιο της Σμύρνης...
Τον Αύγουστο 1914 ξέσπασε ο Α' Π.Π., με αφορμή τη δολοφονία του διαδόχου της Αυστροουγγαρίας Αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδνινάνδου, στο Σεράγεβο την 15η Ιουνίου 1914. Αμέσως ο Βενιζέλος πρότεινε να ενταχθούμε χωρίς διαπραγματεύσεις για μελλοντικά ανταλλάγματα, στο πλευρό της Αντάντ. Ο Κων/νος αρνήθηκε και ο Βενιζέλος παραιτήθηκε στις 25 Αυγούστου του 1914, χωρίς όμως η παραίτησή του να γίνει δεκτή από τον Βασιλιά.
Οι Άγγλοι εν όψει της επιχείρησης κατάληψης των Στενών των Δαρδανελλίων, τον Ιανουάριο του 1915 και προκειμένου να βρούνε συμμάχους στην περιοχή, άρχισαν να «υπόσχονται» διάφορα. Υπόσχονται δημοσίως στους Βούλγαρους την Καβάλα, την Θράκη και τα εδάφη της Σερβίας που βρίσκονταν δεξιά του Αξιού, ενώ στην Ελλάδα «ημιεπίσημα», σύμφωνα με τον Βενιζέλο, έδιναν την περιοχή της Σμύρνης αφού της αφαιρούσαν την Καβάλα. Το «ημιεπίσημα» έχει μεγάλη σημασία καθώς τα ανταλλάγματα που θα παίρναμε από την Αγγλία, προκύπτουν μόνο από δηλώσεις του Βενιζέλου (με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό) μιας και ποτέ δεν υπήρξε δημόσια δέσμευση-ανακοίνωση της Αγγλίας, πόσο μάλλον της Αντάντ ότι προσφέρει στην Ελλάδα το βιλαέτιο της Σμύρνης...
Όλες οι συνεννοήσεις του Βενιζέλου γίνονταν με τους Άγγλους μιας και οι Γάλλοι δεν ήταν θετικοί στο να μας έχουν συμμάχους, οι δε Ρώσοι όχι μόνο δεν ήταν θετικοί αλλά, εκείνη την περίοδο απειλούσαν κιόλας να μην μπούμε στον πόλεμο, μιας και είσοδος της Ελλάδας στη Αντάντ θα δυσκόλευε την εκπλήρωση των πόθων τους περί κατάληψης της Κων/πολης και λειτουργίας του Πατριάρχη τους στην Αγιά Σοφιά όπως ονειρεύονταν.
Ο «εκπρόσωπός» λοιπόν των Άγγλων στην Ελλάδα, Βενιζέλος, καλείτε να πείσει τον Κων/νο, που στηριζόμενος και στην γνώμη του Γενικού Επιτελείου, ήταν υπέρ της ουδετερότητας, μιας και ήταν γνώστης του ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει μόνη της τη Βουλγαρία, την Τουρκία και τη Γερμανία και συνεπώς μια ενδεχόμενη ήττα θα σήμαινε απώλεια εδαφών και δη της Μακεδονίας. Στην προσπάθεια αυτή ο Βενιζέλος έλεγε στον Κων/νο:
«Προ παντός οφείλομεν να αποσύρωμεν τας αντιρρήσεις ημών περί προσχωρήσεων εκ μέρους της Σερβίας προς την Βουλγαρίαν, έστω και αν αύται εκταθώσιν επί της δεξιάς όχθης του Αξιού. Αλλ’ αν αι παραχωρήσεις αύται δεν ήρκουν όπως προσελκυσθεί η Βουλγαρία προς σύμπραξιν μετά των παλαιών αυτής συμμάχων ή τουλάχιστον προς τήρησιν ευμενούς απέναντι αυτών ουδετερότητος, δεν θα εδίσταζα, όσον οδηνηρά και αν είναι η εγχείρησις, να συμβουλεύσω την θυσίαν της Καβάλας, όπως διασωθή ο εν Τουρκία Ελληνισμός και ασφαλισθή η δημιουργία αληθούς μεγάλης Ελλάδος, περιλαμβανούσης πάσας σχεδόν τας χώρας, εις τας οποίας ο Ελληνισμός έδρασε κατά την μακραίωνα αυτού ιστορία…Και αν ακόνη απετυγχάνομεν, θα είχομεν ήσυχον την συνείδησιν, ότι ηγωνίσθημεν και υπέρ της διασώσεως των εν δουλεία εισέτι ομογενών μας, οίτινες τον έσχατον διατρέχουσιν κίνδυνον...»
Α΄ Υπόμνημα του Ελευθερίου Βενιζέλου προς το βασιλιά Κωνσταντίνο (11 Ιανουαρίου 1915)
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι:
1. Πως ενώ τον Ιανουάριο του 1915 (στην παραπάνω επιστολή) προτείνει να δεχτούμε το σχεδιαζόμενο πετσόκομμα της Σερβίας από τους Άγγλους, με την απόδοση εδαφών της στη Βουλγαρία, μερικούς μήνες μετά, τον Σεπτέμβριο του 1915, κηρύσσει επιστράτευση προκειμένου να πολεμήσουμε υπέρ της Σερβίας την οποία απειλεί με πόλεμο η Βουλγαρία;
2. Τι είδους διπλωματία είναι αυτή που λέει στους Βούλγαρους ότι «θα σας δώσουμε την Καβάλα και ότι βρίσκεται ανατολικά αυτής, για να είστε ουδέτεροι»; Τόσο δέος προκαλούσαν οι Βούλγαροι των οποίων είχαμε πάρει και τα σώβρακα, μόλις ενάμιση χρόνο πριν; Τι είδους άποψη, περί Μεγάλης Ελλάδος, είναι αυτή που λέει «δίνουμε την Καβάλα για να πάρουμε την Σμύρνη»; Μάλλον τελικά επιβεβαιώνεται αυτό που είχα γράψει και σε προηγούμενη ανάρτηση και ο Βενιζέλος είχε πει και στη Βουλή, ότι δεν θεωρούσε την Αν Μακεδονία και τη Θράκη ελληνική...
3. Τι θα μπορούσαν να προσφέρουν στην Αντάντ οι 15.000 στρατιώτες που ζητούσαν, όταν αυτοί είχαν πάνω από 400.000, εκτός από το να αποδυναμώσουν τα σύνορά μας με την Βουλγαρία (γιατί από εκεί θα τους έπαιρνε) και να μας βάλουν την ταμπέλα του συμμάχου της Αντάντ με ότι κινδύνους αυτό συνεπάγονταν;
4. Γιατί ξαφνικά τον Ιανουάριο του 1915, πιστεύει ότι πρέπει να μπούμε σε πόλεμο, ακόμα και αν ξέρουμε από πριν ότι θα αποτύχουμε, για να σώσουμε τους υπόδουλους Έλληνες της Μ. Ασίας, ενώ μόλις 6 μήνες πριν (Ιούνιο 1914) έκανε την πάπια όταν οι Τούρκοι έσφαζαν και εκτόπιζαν 200.000 Έλληνες από την Μ. Ασία;
5. Γιατί με τον τερματισμό του Β' Βαλκανικού Πόλεμου δεν ήθελε πόλεμο με την Βουλγαρία και ανεχόταν τις προκλήσεις τους, «χάριν της ειρήνης» όπως έλεγε, ενώ το 1915 ρίσκαρε πόλεμο με την Βουλγαρία καθώς θεωρείται βέβαιο πως αν η Ελλάδα τασσόταν στο πλευρό της Αντάντ οι Βούλγαροι θα μας κήρυσσαν αμέσως τον πόλεμο;
Η απάντηση σ' όλα τα παραπάνω είναι απλή: Άλλαξαν τα συμφέροντα των Άγγλων και ο «εκπρόσωπός» τους στην Ελλάδα, ο Βενιζέλος, φρόντιζε να τα υπερασπίζεται...
Συνάντηση του Βενιζέλου με τον Άγγλο πρέσβη, αμέσως μετά από σύσκεψη με τον Κων/νο, την προηγούμενη μέρα της παραιτήσεώς του (21.02.1915) και την επόμενη (23.02.1915)
Επειδή δε ο Κων/νος αρνήθηκε να μπούμε άρον-άρον στον Πόλεμο...ο Βενιζέλος, αφού διαφαίνονταν ότι οι Άγγλοι θα ηττούνταν κατά κράτος από τους Οθωμανούς στην χερσόνησο της Καλλίπολης, θέλοντας να δημιουργήσει πολιτική εκτροπή και να αυξήσει την πίεση στο Κων/νο, παραιτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1915 και αφού περιόδευσε σ' όλη την Ελλάδα, τον Απρίλιο αποσύρθηκε από την πολιτική...μέχρι να επανέλθει το Μάιο...Κατά την ανακοίνωση δε της παραίτησής του στη Βουλή εθεάθη να χαμογελά (!!!;;;) ωσάν η Ελλάδα να έχανε το κελεπούρι...
Έτσι άρχισε και η περίοδος του αποκαλούμενου «Εθνικού Διχασμού» για την οποία ο Βενιζέλος είχε προετοιμαστεί, όπως βλέπετε και από το διπλανό απόσπασμα εφημερίδας, όσο ήταν στην Κυβέρνηση αποσπώντας μονάδες και οχήματα από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη δήθεν για να μην γίνετε αλόγιστη χρήση τους στην Αθήνα, λες και στη Θεσσαλονίκη δεν θα μπορούσε να γίνει αλόγιστη χρήση τους...Στις 24 Φεβρουαρίου ορκίστηκε υπηρεσιακή Κυβέρνηση υπό τον Γούναρη και αποκαλύφθηκε ότι
εν γνώσει της Κυβέρνησης Βενιζέλου και χωρίς καμία απόφαση Βουλής ή ανακοίνωση-ενημέρωση του λαού, είχαν αποβιβασθεί κρυφά Άγγλοι σε διάφορα ελληνικά νησιά (πχ. Λήμνος) ήδη από τις 7 Φεβρουαρίου 1915!!!
Στις εκλογές που έγιναν στις 31 Μαΐου 1915, ο Βενιζέλος...αφού τον Μάρτιο είχε περιοδεύσει σ΄όλη την Ελλάδα και ως γνωστό η Δημοκρατική Παράταξη είναι «μάνα» στην προπαγάνδα και τη διαστρέβλωση των γεγονότων...κέρδισε πάλι, παίρνοντας 185 έδρες , έναντι 127 των αντιπάλων του. Στις εκλογές ψήφισαν και οι περιοχές που μόλις είχαν απελευθερωθεί...οι οποίες τον «μαύρισαν» κυριολεκτικά μιας και οι εκλογές έγιναν με σφαιρίδια και μπορούσες να καταψηφίσεις έναν υποψήφιο ρίχνοντας το σφαιρίδιο στο μαύρο τμήμα της κάλπης που υπήρχε για κάθε υποψήφιο, εξ' ου και η φράση «τον μαύρισαν» ή «έφαγε μαύρο» που χρησιμοποιείται και σήμερα σε εκλογές. Ο Βενιζέλος ηττήθηκε κατά κράτος στη Μακεδονία, όπου πήρε μόνο 5 έδρες, ενώ το κόμμα των «Εθνικοφρόνων» κέρδισε 66 και οι σοσιαλιστές της Φεντερασιόν, δηλ. οι «πρωτόγονοι» κομμουνιστές, που συνεργάσθηκαν μαζί μας ;), κέρδισαν τις υπόλοιπες δύο.
Το κόμμα των «Εθνικοφρόνων» είχε ιδρύσει τον Ιανουάριο του 1915 ο Γούναρης. Ονομάστηκε έτσι από τον λαό και τις εφημερίδες (νομίζω πως το «βάφτισε» έτσι κάποιος εκδότης της εποχής Πωπ ή κάπως έτσι) και η ονομασία του επισημοποιήθηκε στις 12 Αυγούστου του 1915, σε συνάντηση των μελών του. Το 1920 ο ίδιος ο Γούναρης το μετονόμασε σε «Λαϊκό Κόμμα». Ο όρος έμελλε όμως να μείνει στην ιστορία για πολλά χρόνια και χρησίμευε μέχρι τη δεκαετία του 1970 για να ξεχωρίζει τους «καλούς» από τους «κακούς» ;)...
Η κυβέρνηση Γούναρη έμεινε στην εξουσία, λόγω ασθένειας του Κων/νου και αδυναμίας του να ορκίσει νέα κυβέρνηση, μέχρι τον Αύγουστο του 1915. Επιχείρησε άνοιγμα προς την Αντάντ, η οποία όμως αντιμετώπισε την Ελλάδα επιφυλακτικά θέτοντας ως πρώτη προτεραιότητα τον προσεταιρισμό της Βουλγαρίας, γεγονός που η Αντάντ επιβεβαίωσε και δημόσια με διακοίνωση σύμφωνα με την οποία υποσχόταν ότι θα παραχωρούσε στην Βουλγαρία την Καβάλα σε περίπτωση που τασσόταν υπέρ της...Συνοπτικά έως το 1915 ο Βενιζέλος
παραιτήθηκε 7 φορές:
-1901 από υπουργός της Κρητικής Κοινοπολιτείας
-1910 (Μάιος) από Πρωθυπουργός της Κρητικής Κοινοπολιτείας και φεύγει στην Αθήνα
-1910 (Οκτώβριος) από Πρωθυπουργός της Ελλάδας
-1912 (Μάρτιος) από Πρωθυπουργός
-1914 (Αύγουστος) από Πρωθυπουργός (η παραίτηση δεν έγινε δεκτή από τον Κων/νο)
-1915 (Φεβρουάριος) από Πρωθυπουργός
συμμετείχε ή υποκίνησε 2 πραξικοπήματα:
-1905 Θέρισος-Χανιά
-1909 Γουδί-Αθήνα
και οδήγησε την χώρα σε μία χρεωκοπία:
-1897 μετά τον «ατυχή» πόλεμο κατά της Τουρκίας