Κλείνοντας σήμερα με την αντίσταση του Ανδρέα Παπανδρέου, ας δούμε και την υπέρτατη πράξη «ανδρείας» του...
Ενώ ο Καραμανλής επέστρεψε και έφερε ουσιαστικά στην Ελλάδα τη Δημοκρατία, τα ξημερώματα της 24ης Ιουλίου 1974
ο Ανδρέας επέστρεψε 23 μέρες αργότερα... περιμένοντας να ομαλοποιηθεί η κατάσταση... τόσο χέστης ήταν και τέτοια αντίσταση έκανε...
ο Ανδρέας επέστρεψε 23 μέρες αργότερα... περιμένοντας να ομαλοποιηθεί η κατάσταση... τόσο χέστης ήταν και τέτοια αντίσταση έκανε...
Οι δικαιολογίες πολλές:
- Η Αγγέλα Κοκκόλα, Γραμματέας του για χρόνια, μας λέει ότι δεν ήρθε αμέσως γιατί διαφωνούσε με τον τρόπο που έγινε η παράδοση της εξουσίας από τον Γκιζίκη στον Καραμανλή!! Μάλιστα μας λέει ότι κρίθηκε απαραίτητη η παρουσία του... προκειμένου να σώσει την Ελλάδα , μετά το "Έξω από το ΝΑΤΟ" του Καραμανλή (εδώ γελάμε...) και γι' αυτό ήρθε μετά από ένα σχεδόν μήνα...
- Ο Γιωργάκης, κλασσικά με το κομφούζιο που επικρατεί στο κεφάλι του, θέλει να μας πει ότι φοβόντουσαν να έρθουν στην Ελλάδα αλλά μας μπερδεύει κιόλας λέγοντας ότι υπήρχαν και σκέψεις να μην έρθουν για να μην νομιμοποιήσουν τον Καραμανλή (!!):
«Το καλοκαίρι του '74 έλεγαν ορισμένοι ότι δεν πρέπει να πάει ο Ανδρέας στην Ελλάδα και να νομιμοποιήσει τον Καραμανλή. Άλλοι έλεγαν ότι «τώρα πέφτει η χούντα και πρέπει να δώσει τη μάχη». Επικράτησε η δεύτερη άποψη από τον ίδιο τον Ανδρέα.
Αλλά ας δούμε λίγο το θέμα. Πρώτον, ο Ανδρέας ήταν στόχος του παρακράτους και της χούντας. Ο Καραμανλής δεν ήταν. Ο Ανδρέας είχε δεχθεί 3 δολοφονικές απόπειρες(ΣΣ. ρε τον μπαγάσα τον Ανδρέα ούτε ο Χίτλερ να 'τανε). Επεχείρησαν μία φορά να μας κάψουν ζωντανούς (ΣΣ. θεέ μου τι φρίκη έζησε το Γιωργάκι... εκεί λάσκαρε η βίδα άραγε) σ' ένα νησάκι στη Σουηδία που δεν είχε ούτε ρεύμα και μία δεύτερη στα γραφεία του ΠΑΚ στη Στοκχόλμη (παραμονές Χριστουγέννων) όπου ήμασταν μόνοι κι ευτυχώς μας έσωσε η Πυροσβεστική. H τρίτη φορά ήταν στο Τορόντο, όπου υπήρχε σχέδιο να δολοφονηθεί.
Ο δεύτερος λόγος ήταν για το ίδιο το εγχείρημα Καραμανλή. Τι ήταν αυτό; Ποιοι θα έπαιρναν την εξουσία... Μήπως εμείς θα νομιμοποιούσαμε κάτι στραβό; Αλλά επικράτησε η γνώμη ότι πρέπει εμείς να βρεθούμε στην πρωτοπορία του αγώνα. Έπρεπε να μεταφερθεί η πάλη (ΣΣ. η πάλη με τις γκόμενες εννοεί μάλλον) μέσα στην Ελλάδα, χωρίς ένοπλο αγώνα, αλλά με μία σύγχρονη οργάνωση. Συζητούσαμε λοιπόν πώς θα γίνει η μετεξέλιξη στο ΠΑΣΟΚ.
Έγινε πάντως μεγάλη υποδοχή στον Ανδρέα στο αεροδρόμιο εκείνη την Παρασκευή, 16 Αυγούστου...
Στο αεροπλάνο ήταν ο Ανδρέας, η μητέρα μου, η Αγγέλα Κοκκόλα, ο Μιχάλης Ζιάγκας, ο Κίμων Κουλούρης, ο Γιώργος Κίσονας, ο Μάκης Παπασταύρου, ο Στάνλεϊ Σάινμπάουμ με τη γυναίκα του...
Μείναμε στο ξενοδοχείο «Καστρί», πλάι στο σπίτι που ήταν ερημωμένο. Αυτό το καθαρίσαμε στη συνέχεια για να μπούμε. (ΣΣ. τις τελευταίες δύο προτάσεις κρατήστε τις για το τέλος δηλ. ότι μέσα στο αεροπλάνο της επιστροφής ήταν και η Μαργαρίτα και τα παιδιά και ότι την πρώτη βραδιά κοιμήθηκαν στο Ξενοδοχείο «Καστρί»)».
«Το καλοκαίρι του '74 έλεγαν ορισμένοι ότι δεν πρέπει να πάει ο Ανδρέας στην Ελλάδα και να νομιμοποιήσει τον Καραμανλή. Άλλοι έλεγαν ότι «τώρα πέφτει η χούντα και πρέπει να δώσει τη μάχη». Επικράτησε η δεύτερη άποψη από τον ίδιο τον Ανδρέα.
Αλλά ας δούμε λίγο το θέμα. Πρώτον, ο Ανδρέας ήταν στόχος του παρακράτους και της χούντας. Ο Καραμανλής δεν ήταν. Ο Ανδρέας είχε δεχθεί 3 δολοφονικές απόπειρες(ΣΣ. ρε τον μπαγάσα τον Ανδρέα ούτε ο Χίτλερ να 'τανε). Επεχείρησαν μία φορά να μας κάψουν ζωντανούς (ΣΣ. θεέ μου τι φρίκη έζησε το Γιωργάκι... εκεί λάσκαρε η βίδα άραγε) σ' ένα νησάκι στη Σουηδία που δεν είχε ούτε ρεύμα και μία δεύτερη στα γραφεία του ΠΑΚ στη Στοκχόλμη (παραμονές Χριστουγέννων) όπου ήμασταν μόνοι κι ευτυχώς μας έσωσε η Πυροσβεστική. H τρίτη φορά ήταν στο Τορόντο, όπου υπήρχε σχέδιο να δολοφονηθεί.
Ο δεύτερος λόγος ήταν για το ίδιο το εγχείρημα Καραμανλή. Τι ήταν αυτό; Ποιοι θα έπαιρναν την εξουσία... Μήπως εμείς θα νομιμοποιούσαμε κάτι στραβό; Αλλά επικράτησε η γνώμη ότι πρέπει εμείς να βρεθούμε στην πρωτοπορία του αγώνα. Έπρεπε να μεταφερθεί η πάλη (ΣΣ. η πάλη με τις γκόμενες εννοεί μάλλον) μέσα στην Ελλάδα, χωρίς ένοπλο αγώνα, αλλά με μία σύγχρονη οργάνωση. Συζητούσαμε λοιπόν πώς θα γίνει η μετεξέλιξη στο ΠΑΣΟΚ.
Έγινε πάντως μεγάλη υποδοχή στον Ανδρέα στο αεροδρόμιο εκείνη την Παρασκευή, 16 Αυγούστου...
Στο αεροπλάνο ήταν ο Ανδρέας, η μητέρα μου, η Αγγέλα Κοκκόλα, ο Μιχάλης Ζιάγκας, ο Κίμων Κουλούρης, ο Γιώργος Κίσονας, ο Μάκης Παπασταύρου, ο Στάνλεϊ Σάινμπάουμ με τη γυναίκα του...
Μείναμε στο ξενοδοχείο «Καστρί», πλάι στο σπίτι που ήταν ερημωμένο. Αυτό το καθαρίσαμε στη συνέχεια για να μπούμε. (ΣΣ. τις τελευταίες δύο προτάσεις κρατήστε τις για το τέλος δηλ. ότι μέσα στο αεροπλάνο της επιστροφής ήταν και η Μαργαρίτα και τα παιδιά και ότι την πρώτη βραδιά κοιμήθηκαν στο Ξενοδοχείο «Καστρί»)».
Ευτυχώς δηλαδή φίλοι μου που ήρθε ο Παπανδρέου και νομιμοποίησε τον Καραμανλή μετά από 1 σχεδόν μήνα...
γιατί αλλιώς οι αποφάσεις του Καραμανλή και η καθαίρεση των Πραξικοπηματιών θα ήταν παράνομες...
γιατί αλλιώς οι αποφάσεις του Καραμανλή και η καθαίρεση των Πραξικοπηματιών θα ήταν παράνομες...
- Η αλήθεια φαίνεται ξεκάθαρα στο ρεπορτάζ του «Βήματος» για τα 25 χρόνια του ΠΑΣΟΚ:
«Το αεροπλάνο που έφερε τον Ανδρέα Παπανδρέου στην Ελλάδα προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού στις 21.05 ακριβώς της 16ης Αυγούστου 1974. Είχαν περάσει ήδη 23 ημέρες από την πτώση της δικτατορίας.
Καθώς το αεροπλάνο τροχοδρομούσε στον διάδρομο προσγειώσεως, μπορούσε να διακρίνει κανείς ανάμεσα στο πλήθος που τον περίμενε πολλούς επώνυμους: Ι. Χαραλαμπόπουλος, Ι. Αλευράς, Μιχ. Παπακωνσταντίνου (ΣΣ. μπουμπούκι κι αυτό, ο θείος του σημερινού εκπροσώπου τύπου του ΠΑΣΟΚ)... Ν. Μαλιάκας (ΣΣ. ο κλασσικός ΠΑΣΟΚος... κρίμα που τον χάσαμε και δεν έγινε υπουργός του Ανδρέα το 1981... με τέτοιο όνομα θα έσκιζε), ... οι απόστρατοι στρατηγοί ... Παν. Πανουργιάς (ΣΣ. συμμετείχε μέχρι και στις 15 Απριλίου 1967 στις συζητήσεις με τους Συνταγματάρχες για το πραξικόπημα... διαφώνησε την τελευταία στιγμή γιατί ως ταξίαρχος δεν ήθελε να παίρνει εντολές από τους κατωτέρους τους)...
Όταν άνοιξε η πόρτα του αεροπλάνου πρόβαλε ένας διαφορετικός Ανδρέας Παπανδρέου. Με μαύρο δερμάτινο σακάκι, με φαβορίτες και εμφανώς πιο αδύνατος από ό,τι τον ήξεραν πριν από εφτά χρόνια. Μαζί του βγήκαν ο Μιχ. Ζιάγκας, η Αγγέλα Κοκκόλα, ο Κ. Κουλούρης (ΣΣ. α ρε Κίμωνα πως σε πρόδωσαν έτσι οι σύντροφοι...) και η σύζυγός του Μαργαρίτα με τον γιο τους Γιώργο Παπανδρέου (ΣΣ. είπαμε κρατήστε το ότι κατέβηκε η Μαργαρίτα και ο Γιωργάκης από το αεροπλάνο, για το τέλος του ρεπορτάζ).
...
Όταν κατέβηκε από τις σκάλες του αεροπλάνου δεν πρόλαβε να πιάσει καμιά από τις ανθοδέσμες που του προσφέρθηκαν, ούτε να χαιρετήσει τους παλαιούς συνεργάτες του.
Το πλήθος τον σήκωσε στον αέρα και το αεροδρόμιο γνώρισε ένα νέο παραλήρημα. Το δεύτερο μετά τη φοβερή βραδιά της άφιξης του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Ο Μάκης Παπασταύρου και ο Δημ. Κολοβός, που έπαιζαν ρόλο σωματοφύλακα, δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτε. Χρειάστηκε αρκετή ώρα ώσπου να φθάσει ως την αίθουσα των επισήμων όπου τον περίμεναν οι δημοσιογράφοι. Οι πρώτες δηλώσεις του ήταν εκτενείς αλλά δεν προδιέγραφαν καμιά από τις επόμενες κινήσεις του.
Χρειάστηκαν τρεις ώρες ώσπου να φθάσει από το αεροδρόμιο στο Καστρί. Ο κόσμος που τον αναγνώριζε και τον χειροκροτούσε καθ' οδόν και η τεράστια πομπή αυτοκινήτων που τον ακολουθούσε του δημιουργούσε την αίσθηση ότι δεν τον υποδέχονται σαν απλό πολιτικό αλλά σαν ηγέτη. Δεν τον είχαν ξεχάσει!
Στο Καστρί βρήκε μια πρόχειρη υποδοχή με χειροκροτήματα και αγκαλιές. Στην είσοδο της βίλας «Γαλήνη» είχαν αναρτηθεί φωτογραφίες του Γεωργίου Παπανδρέου και ένα πλακάτ έγραφε: «Σήκω, Γέρο, να μας δεις».
Πήγε κατευθείαν στο γραφείο του Γεωργίου Παπανδρέου. Όλα ήταν όπως τα θυμόταν. Οι φωτογραφίες του ίδιου και των παιδιών του, της Μαργαρίτας και κάποιες άλλες... Συγκινήθηκε (ΣΣ... ο κλασσικός λαοπλάνος). Σε εκείνο το γραφείο είχε περάσει ατελείωτες ώρες με τον πατέρα του. Και οι συζητήσεις τους δεν ήταν πάντα ευχάριστες (ΣΣ. είπαμε ο Μάντρακας τον γιο του τον έλεγε μαλακιστήρι).
Ο Μάκης Παπασταύρου διέκοψε τις αναμνήσεις. Στον κήπο τον περίμεναν.
Τον ρώτησε δυο πράγματα για την υποδοχή στο αεροδρόμιο και βγήκε.
Ήταν ξημερώματα όταν ζήτησε να του επιτρέψουν να αναχωρήσει. Θα κοιμόταν στο διπλανό ξενοδοχείο «Καστρί», όπου είχαν κλείσει δωμάτια. Πίσω του έμειναν καμιά 70ριά άτομα, φοιτητές κυρίως, που κοιμήθηκαν στο πάτωμα της βίλας, όπου οι εργασίας ανακαίνισης δεν είχαν τελειώσει ακόμη.
Για ένα διάστημα όλοι ήξεραν ότι άλλαζε σπίτια, για λόγους ασφαλείας.
Πέρασε πολύ καιρός ώσπου να γίνει γνωστό ότι, ακόμη και εκείνο το πρώτο βράδυ της επιστροφής, μπήκε σε ένα αυτοκίνητο και πήγε σε ένα διαμέρισμα στους Αμπελοκήπους. Το είχε βρει η Βάσω, που έφθασε στην Ελλάδα από το Λονδίνο μερικές ημέρες νωρίτερα. (ΣΣ. την οποία είχε «γνωρίσει»... μερικούς μήνες πριν σαν φοιτήτρια στο Λονδίνο)»
Νάτη η αντίσταση λοιπόν... ήρθε με τα χίλια ζόρια στην Ελλάδα, φοβόταν τη σκιά του, έβλεπε παντού φαντάσματα, αλλά οι γκόμενες γκόμενες...
Ο αθεόφοβος είχε στείλει την Βασούλα μερικές μέρες πριν στην Αθήνα να βρει γκαρσονιέρα να στεγάσει τον έρωτά του...
και την πρώτη μέρα που γύρισε στην Ελλάδα με τη γυναίκα του και τον Γιωργάκη, τους κοίμισε στο Ξενοδοχείο και άρχισε αμέσως τα ξενοπηδήματα...
και την πρώτη μέρα που γύρισε στην Ελλάδα με τη γυναίκα του και τον Γιωργάκη, τους κοίμισε στο Ξενοδοχείο και άρχισε αμέσως τα ξενοπηδήματα...
συνέχισε δηλ τον αγώνα όπως τον έκανε και στο εξωτερικό...
Συμπέρασμα: ο μέγας αγωνιστής Ανδρέας ήρθε στην Ελλάδα, 23 μέρες μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, αφενός γιατί ήταν χέστης και αφετέρου γιατί δεν έβρισκε κατάλληλη γκαρσονιέρα να στεγάσει τον ερωτά του...
Τώρα για το πως δημιουργούνται οι μύθοι και το πως κάποιοι δεν ντρέπονται να μιλάνε για αντίσταση του Ανδρέα... ρωτήστε τον Παπαχελά. Όταν παίρνει συνέντευξη από την Μάργκαρετ και την ρωτάει «Πως καταφέρατε να τον φυγαδεύσετε από την Ελλάδα» (!!!) κάτι θα ξέρει να σας απαντήσει για την δημιουργία αστικών μύθων και για την προπαγάνδα...
Τι να φυγαδεύσει ρε βλάκα όταν μέχρι και στην ιστοσελίδα του «Ιδρύματος Ανδρέα Παπανδρέου» γράφεται ότι ο ίδιος ο Υπ. Εσωτερικών (sic) Παττακός του έδωσε διαβατήριο ώστε να φύγει κουστουμάτος και ατσαλάκωτος...