22 Δεκεμβρίου 2008

«Λαϊκή εξέγερση... το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;»

Για άλλη μια φορά χθες στη Βουλή ακούστηκαν από τους γνωστούς-αγνώστους τα γελοία περί λαϊκής εξέγερσης. Εκτός από τον γνωστό καραγκιόζη επαναστάτη του καναπέ Κοροβέση και τον κοντοπαντέλονο CEO του ΣΥΡΙΖΑ, τις ίδιες αρλούμπες μας είπαν και ΠΑΣΟΚοι.

Διαβάστε ενδεικτικά:

ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: «Αναφέρομαι στην εξέγερση της νέας γενιάς των επτακοσίων ευρώ, της γενιάς της απελπισμένης των νέων με τα κομμένα φτερά, οι νέοι οι οποίοι δεν βλέπουν καμία προοπτική.»

ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ: «Ο περυσινός προϋπολογισμός απέδωσε αυτή την εξέγερση. Αυτή την εξέγερση τη φορτώσατε στον Σ.Υ.ΡΙΖ.Α... Οπότε, λοιπόν, είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο το οποίο δεν μπορείτε να εξηγήσετε

ΑΛΑΒΑΝΟΣ: «Αυτή η έκρηξη, αυτή η εξέγερση της νέας γενιάς είναι άσχετη από τις πολιτικές κατευθύνσεις τις οποίες περιλαμβάνει και εμπεριέχει ο προϋπολογισμός; ... ως ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεχόμαστε σήμερα την πίεση όλου του συστήματος προκειμένου να άρουμε κι εμείς το στήριγμά μας απ’ αυτή την εξέγερση της νεολαίας... Η Κυβέρνηση έχει αποδειχθεί ανίκανη, παράλυτη, αντιφατική στην αντιμετώπιση της εξέγερσης των νέων»

Σ΄όλους αυτούς δεν απάντησε κανένας άσχετος δεξιός, εξάλλου εμείς σύμφωνα με την αριστερή προπαγάνδα είμαστε ειδικοί στην καταστολή... Ποιος θα μπορούσε να είναι ποιο ειδικός στο να μας εξηγήσει τι είναι λαϊκή εξέγερση και ότι έγινε τις προηγούμενες μέρες μόνο λαϊκή εξέγερση δεν είναι; Μα η Αλέκα Παπαρήγα φυσικά και οι κομμουνιστές γενικότερα που έχουν μακρά εμπειρία σε λαϊκές εξεγέρσεις....

ΠΑΠΑΡΗΓΑ:
«Και με την ευκαιρία, λαϊκή δράση έχουμε, λαϊκή παρέμβαση έχουμε, αφύπνιση έχουμε, διάθεση του λαού να βγει στους δρόμους έχουμε. Αυτό ορισμένα κόμματα το αποκαλούν «λαϊκή εξέγερση». Οι κουκουλοφόροι, όμως, τώρα έχουν φτάσει στους δέκα χιλιάδες. Τους έχω μετρήσει. Εν πάση περιπτώσει, αυτή είναι η γελοιοποίηση και ο εκχυδαϊσμός της λαϊκής εξέγερσης και δεν έχει καμία σχέση με τη λαϊκή εξέγερση. Και να πάψουν –να το πω καθαρά- να μιλάνε –δεν μπορούμε να τους το απαγορέψουμε- για λαϊκή εξέγερση.

Ποια είναι η λαϊκή εξέγερση; Η πραγματική λαϊκή εξέγερση θα έχει αφετηρία τους εργάτες, τους μισθωτούς και τη νεολαία. Η πραγματική λαϊκή εξέγερση δεν πρόκειται να σπάσει ένα τζάμι. Η πραγματική λαϊκή εξέγερση θα έχει αιτήματα και στόχους. Θα έχει πολιτικό σκοπό. Δεν θα είναι απλώς αγανάκτηση. Η πραγματική λαϊκή εξέγερση, ακριβώς επειδή θέλει να μετατρέψει σε λαϊκή περιουσία ό,τι έχει δημιουργήσει ο εργαζόμενος λαός σε αυτόν τον τόπο, δεν θέλει να την καταστρέψει. Γιατί να καταστρέψει επιχειρήσεις; Γιατί να σπάσει μηχανήματα; Γιατί να κάψει επιχειρήσεις; Γιατί να καταστρέψει Τράπεζες; Λαϊκή περιουσία θέλει να τα κάνει. Κοινωνικοποιημένη, συνεταιριστική, ανάλογα. Θα σεβαστεί τον κόπο του κόσμου, που απεικονίζεται σε εργοστάσια, σε επιχειρήσεις. Την καπιταλιστική ιδιοκτησία θα βάλει σαν στόχο, αν πάρει ένα τέτοιο χαρακτήρα η λαϊκή εξέγερση. Πρόκειται για γελοιοποίηση, για την πιο χυδαία μορφή εμφάνισης.

Να πούμε και το εξής: Το αν είναι 10 χιλιάδες κουκουλοφόροι στελέχη πολιτικά, που ακούω στην τηλεόραση, τι σημαίνει; Εγώ σας λέω ότι έχουμε 50 χιλιάδες κουκουλοφόρους. Αυτό σημαίνει πως αυτό είναι λαϊκό κίνημα; Ο αριθμός είναι που κάνει το κίνημα; Όταν έχουμε γνωρίσει στην ιστορία πολύ πιο μαζικά λαϊκά, αντιδραστικά κινήματα. Λαϊκά, με την έννοια ότι έπαιρναν μέρος οι λαϊκές μάζες.

Για πηγαίνετε στη Βενεζουέλα. Ποιοι κάνουν τις διαδηλώσεις εναντίον του Τσάβες; Και φοιτητές. Βεβαίως, δεν έχουν σχέση με το φοιτητικό κίνημα εδώ στην Ελλάδα. Διότι σήμερα στα πανεπιστήμια της Ελλάδας, σαν κατάκτηση λαϊκή, υπάρχουν και παιδιά από τα λαϊκά στρώματα και, βεβαίως, εξεγείρονται. Στα πανεπιστήμια της Βενεζουέλας δεν είναι τα παιδιά από τις φαβέλες (ΣΣ. Ρε παιδιά ξέρει κανένας τι είναι «φαβέλες»;). Είναι τα παιδιά μεσαίων, ανώτερων στρωμάτων και της αστικής τάξης. Και αυτό το φοιτητικό κίνημα δεν είναι με τη θέση του Τσάβες. Το λέω αυτό, γιατί ό,τι είναι εξέγερση, ό,τι είναι μαζικό δεν σημαίνει ότι είναι και προοδευτικό. Σε καμία περίπτωση. Παρ’ όλα αυτά η Κυβέρνηση δεν θα δικαιολογηθεί να προχωρήσει σε διεύρυνση του κράτους καταστολής και της βίας (ΣΣ. Δεν πρόκειται να τους κάνουμε το χατίρι Αλέκα μου. Μην τσιμπάς...). Υπάρχουν τρόποι το ίδιο το λαϊκό κίνημα, με την κοινωνική του κριτική και όχι με αστυνομικά μέσα και με μέσα βίας, να αντιμετωπίσει το ζήτημα.

Άκουσα ένα Βουλευτή που διάβασε σε αυτήν την Αίθουσα ένα ποίημα του Ελύτη για τα παιδιά με τα πρησμένα πόδια που τα έλεγαν κάποτε αλήτες. Ε, ο Ελύτης δεν έγραψε το ποίημα για τους κουκουλοφόρους! Για άλλα παιδιά το έγραψε. Όχι και έτσι πια!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος)

Έχει χάσει την έννοια ο ηρωισμός, η αυτοθυσία, η αυταπάρνηση. Λέει πόσο ήρωας μπορεί να γίνει ο καθένας. Ε, όχι!


Η δική μας θέση είναι καθαρή. Γίνονται θετικές διεργασίες σήμερα μέσα στο λαό. Δεν έχουν ολοκληρωθεί. Εμείς δεν πετάμε στα σύννεφα. Θέλουμε να συμβάλουμε στο να πείσουμε. Δεν μπορούμε να αποφασίσουμε εμείς ούτε να επιβάλουμε.

Λαϊκό, μαζικό κίνημα δεν μπορεί να έχει αποτελεσματικότητα. Τουλάχιστον, δεν έχει γραμμή καθαρή κατά των μονοπωλίων και κατά της εξουσίας των μονοπωλίων. Δεν αρκεί η αντιπαράθεση με την εκάστοτε Κυβέρνηση. Γιατί το θέμα δεν είναι να αλλάξει η Κυβέρνηση...

Η λύση δεν θα έλθει σε ένα βράδυ ούτε μέσα από τις εκλογές. Μπορεί να γίνει ένα βήμα με τις εκλογές, αλλά αυτό το κίνημα πρέπει να έχει αύριο και μεθαύριο, πρέπει να έχει σχέδιο και προοπτική. Και αυτά τα περί λαϊκής νεανικής εξέγερσης, αυτά τα κακέκτυπα, ούτε η ιστορία τα έχει γνωρίσει, ούτε το σήμερα και καλύτερα, λιγότερα λόγια και περισσότερα έργα υπέρ της νεολαίας.»

Είπατε τίποτα;