Έγινε στο Μαξίμου 10 μέρες πριν από τα Χριστούγεννα του 2003
Για ιστορική ευκαιρία και ιστορικό βήμα μιλούσαν πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών τότε
Μπορεί για ορισμένους να ήταν κεραυνός εν αιθρία τα όσα ισχυρίζεται σε υπό έκδοση βιβλίο του ο τούρκος διπλωμάτης Ντενίζ Μπουλούκμπασι, ο οποίος ήταν στέλεχος της τούρκικης διπλωματικής ομάδας στις διερευνητικές επαφές Ελλάδας - Τουρκίας απʼ το 2002 μέχρι το 2007, ότι δηλαδή:
• η ελληνική πολιτική ηγεσία κατά το 2002-2003, δηλαδή ο τότε πρωθυπουργός Κ. Σημίτης και ο τότε ΥΠΕΞ Γ. Παπανδρέου είχαν δεχτεί να συζητήσουν την τουρκική αξίωση να δεσμευτεί η Ελλάδα ότι σε ορισμένες περιοχές του Αιγαίου δεν θα ασκήσει το δικαίωμά της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια (!) αλλά σημασία έχουν τα γεγονότα.
Και τα γεγονότα, όπως θα τα παραθέσουμε, επιβεβαιώνουν δυστυχώς τον τούρκο διπλωμάτη. Άλλωστε θα επισημάνουμε ότι η αντίδραση της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης ήταν εξαιρετικά προσεχτική. Τόσο ο ΥΠΕΞ Στ. Λαμπρινίδης όσο και ο υπουργός Άμυνας Π. Μπεγλίτης διέψευσαν ότι έχει υπάρξει κάποια συμφωνία με την οποία η Ελλάδα απεμπολεί το δικαίωμά της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Δεν διέψευσαν όμως ότι σε κάποια φάση των διερευνητικών επαφών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας η χώρα μας δέχτηκε να συζητήσει το –πάγιο– σχετικό τουρκικό αίτημα, στο πλαίσιο υπογραφής συνυποσχετικού για προσφυγή στη Χάγη σχετικά με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας!
Τα γεγονότα, οι πληροφορίες, συγκλίνουν στο ότι:
«Πράγματι, σε κάποια φάση των διερευνητικών επαφών η Ελλάδα, το 2002-2003, δέχτηκε να συζητήσει τη μη επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 μίλια σε ορισμένα σημεία του Αιγαίου. Δέχτηκε να συζητήσει την «επιλεκτική» επέκταση, δηλαδή αλλού τα χωρικά της ύδατα να είναι 6 μίλια (όπως απαιτεί η Άγκυρα), αλλού 8, αλλού 10 και αλλού 12 μίλια!
Η παραπάνω αποδοχή μάλιστα, σύμφωνα με αποκλειστικές μας πληροφορίες, έγινε περίπου 10 ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα του 2003, σε μια κρίσιμη μυστική σύσκεψη που έγινε στο Μαξίμου και στην οποία συμμετείχαν ο τότε πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, ο τότε ΥΠΕΞ Γ. Παπανδρέου, οι Χ. Παμπούκης, Ν. Θέμελης, Χρ. Ροζάκης και οι πρέσβεις Θ. Σωτηρόπουλος και Τ. Σκοπελίτης. Σε εκείνη την κρίσιμη σύσκεψη έγινε αποτίμηση της πορείας των διερευνητικών επαφών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και συμφωνήθηκε ότι:
1. Υπήρχε πράγματι σοβαρή και ουσιαστική προσέγγιση μεταξύ των δύο πλευρών, για την υπογραφή συνυποσχετικού για προσφυγή στη Χάγη σχετικά με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.
2. Η Ελλάδα μπορεί να συζητήσει με την Τουρκία το αίτημά της για «επιλεκτική» επέκταση των χωρικών της υδάτων στο Αιγαίο, αλλού 6 μίλια, αλλού 8, αλλού 10 και αλλού 12 μίλια! Άλλωστε προϋπόθεση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας είναι η οριοθέτηση των χωρικών υδάτων...
3. Εξυπακούεται ότι στο ίδιο εύρος με τα χωρικά ύδατα, όπως άλλωστε επιτάσσει και το Διεθνές Δίκαιο, θα ήταν και ο εναέριος χώρος της Ελλάδας.
4. Προηγουμένως η κυβέρνηση Σημίτη θα προσέφευγε στη Βουλή και για να πάρει την απόφασή της γιʼ αυτήν την επιλεκτική επέκταση των χωρικών της υδάτων.
5. Αδιευκρίνιστο παρέμενε τι θα γινόταν με το άλλο τουρκικό αίτημα, την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, καθώς και τις «γκρίζες ζώνες»...
6. Μάλιστα ο Κ. Σημίτης εκτίμησε ότι αν πράγματι κατέληγαν σε συμφωνία η Ελλάδα και η Τουρκία για την υπογραφή συνυποσχετικού για τη Χάγη (προφανώς και με την αποδοχή των τουρκικών όρων για τα χωρικά ύδατα), αυτό θα αποτελούσε μια «μεγάλη κίνηση» που θα οδηγούσε στην οριστική επίλυση των διμερών διαφορών!
Τελικά τα παραπάνω δεν προχώρησαν, απλώς επειδή στη συνέχεια έγινε η αλλαγή σκυτάλης στο ΠΑΣΟΚ, προκηρύχθηκαν εκλογές και εκτιμήθηκε ότι το πολιτικό κόστος θα ήταν δυσβάστακτο και το ΠΑΣΟΚ θα κινδύνευε με συντριπτική ήττα!
Μάλιστα, κατά τις ίδιες αποκλειστικές μας πληροφορίες, ρόλο στο να μην προχωρήσει αυτή η κατʼ αρχήν συμφωνία διαδραμάτισε ο στενός συνεργάτης του Κ. Σημίτη, ο Σωκρ. Κοσμίδης, ο οποίος είχε κάνει «δημοσκόπηση» στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ και είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Σημίτης έπρεπε να αποχωρήσει και να παραδώσει το «δαχτυλίδι» στον Γ. Παπανδρέου, ο οποίος έθεσε ως όρο να προκηρυχτούν αμέσως εκλογές...
«Ένα ιστορικό βήμα»!Στην ίδια σύσκεψη, πέραν του Κ. Σημίτη, με θερμά λόγια για επικείμενη συμφωνία για υπογραφή συνυποσχετικού για τη Χάγη, με την προϋπόθεση απόφασης για επιλεκτική επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας στο Αιγαίο, μίλησε και ο τότε ΥΠΕΞ και νυν πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου!
Οι δύο τοποθετήσεις, Σημίτη και Γ. Παπανδρέου, έκαναν λόγο για μια ιστορική ευκαιρία για ένα ιστορικό βήμα!
Υπενθυμίζεται σχετικά, ότι ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης στο βιβλίο του «Πολιτική για μια δημιουργική Ελλάδα», μέσω του οποίου έχει επιχειρήσει μια αποτίμηση του έργου των κυβερνήσεών του, στην ουσία επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω, αφού τονίζει ότι:
– Ήταν ζήτημα χρόνου, ίσως λίγων μηνών, η ευδόκιμη κατάληξη των ελληνοτουρκικών συζητήσεων στη βάση της αμοιβαίας συναίνεσης, με κερδισμένες και τις δύο πλευρές...
Επίσης, στο ίδιο βιβλίο ασκεί κριτική στην κυβέρνηση Καραμανλή, ότι «πάγωσε» τις διερευνητικές επαφές κι έτσι... χάθηκε η ευκαιρία διευθέτησης των ελληνοτουρκικών διαφορών!
Εξάλλου στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η κριτική του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση Καραμανλή, επί ηγεσίας Γ. Παπανδρέου πλέον!
Σύμφωνα με άλλες αποκλειστικές μας πληροφορίες και σε συνέχεια των προαναφερθέντων • Στις αρχές του 2004, ενώ είχε ξεκινήσει η διαδικασία διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ, στη Ρώμη (σύμφωνα με μια άλλη πληροφορία στο Παρίσι) πραγματοποιήθηκε μυστική συνάντηση ελληνικής και τουρκικής αντιπροσωπείας, για το προχώρημα της σχετικής διαβούλευσης, που είχε ως βασικό της στοιχείο και την επιλεκτική επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων, δηλαδή στην ουσία την απεμπόληση του ελληνικού δικαιώματος για επέκτασή τους στα 12 μίλια. Από ελληνικής πλευράς συμμετείχαν και οι Χ. Παμπούκης και Χρ. Ροζάκης...
Τελικά, όπως προαναφέραμε, τα πράγματα δεν προχώρησαν στο... «ιστορικό βήμα», επειδή μεσολάβησαν οι εκλογές.
Αμέσως μετά τις εκλογές, ο εκτελών μέχρι τις εκλογές χρέη υπουργού Εξωτερικών (αφού ο Γ. Παπανδρέου είχε αναδειχθεί αρχηγός του ΠΑΣΟΚ) Τ. Γιαννίτσης παρέδωσε ένα ενημερωτικό σημείωμα 15 σελίδων στον νέο ΥΠΕΞ Π. Μολυβιάτη, για την πορεία των ελληνοτουρκικών διερευνητικών επαφών. Και υπογράμμιζε:
• Οι διερευνητικές επαφές που είχαν αρχίσει το 1999 έχουν ολοκληρωθεί σε τεχνικό επίπεδο. Αυτό που απομένει είναι οι ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ... Όταν ο νέος πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής ενημερώθηκε για το... ποιες θα έπρεπε να είναι οι «πολιτικές αποφάσεις», σε συνεργασία με τον Π. Μολυβιάτη και άλλους στενούς του συνεργάτες αποφάσισε:
- Κρατάμε τις επαφές με την Τουρκία, αλλά δεν προχωράμε σε καμία επί της ουσίας συζήτηση!
Και γιʼ αυτήν του την επιλογή, επαναλαμβάνουμε, κατηγορήθηκε για... απραξία και ότι δεν προχώρησε σε ουσιαστικές συζητήσεις με την Τουρκία!
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γ. Παπανδρέου, μόλις προέκυψε το θέμα με τις αποκαλύψεις του Ντ. Μπουλούκμπασι, κι ότι πλέον το θέμα τον αγγίζει, προέβη στις εξής κινήσεις:
- Ζήτησε απʼ τους Στ. Λαμπρινίδη και Π. Μπεγλίτη να κάνουν μια «προσεκτική» δήλωση, με την οποία να διαψεύδουν την ύπαρξη συμφωνίας επί του επίμαχου ζητήματος, όχι όμως και την ύπαρξη σχετικών συζητήσεων...
- Διά των «αρμοδίων» κυβερνητικών παραγόντων ζήτησε και πέτυχε απʼ τα περισσότερα ΜΜΕ... «σιγή» για το θέμα, υποβάθμισή του, στην κυριολεξία «θάψιμο»...
Η παραπάνω αποδοχή μάλιστα, σύμφωνα με αποκλειστικές μας πληροφορίες, έγινε περίπου 10 ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα του 2003, σε μια κρίσιμη μυστική σύσκεψη που έγινε στο Μαξίμου και στην οποία συμμετείχαν ο τότε πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, ο τότε ΥΠΕΞ Γ. Παπανδρέου, οι Χ. Παμπούκης, Ν. Θέμελης, Χρ. Ροζάκης και οι πρέσβεις Θ. Σωτηρόπουλος και Τ. Σκοπελίτης. Σε εκείνη την κρίσιμη σύσκεψη έγινε αποτίμηση της πορείας των διερευνητικών επαφών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και συμφωνήθηκε ότι:
1. Υπήρχε πράγματι σοβαρή και ουσιαστική προσέγγιση μεταξύ των δύο πλευρών, για την υπογραφή συνυποσχετικού για προσφυγή στη Χάγη σχετικά με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.
2. Η Ελλάδα μπορεί να συζητήσει με την Τουρκία το αίτημά της για «επιλεκτική» επέκταση των χωρικών της υδάτων στο Αιγαίο, αλλού 6 μίλια, αλλού 8, αλλού 10 και αλλού 12 μίλια! Άλλωστε προϋπόθεση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας είναι η οριοθέτηση των χωρικών υδάτων...
3. Εξυπακούεται ότι στο ίδιο εύρος με τα χωρικά ύδατα, όπως άλλωστε επιτάσσει και το Διεθνές Δίκαιο, θα ήταν και ο εναέριος χώρος της Ελλάδας.
4. Προηγουμένως η κυβέρνηση Σημίτη θα προσέφευγε στη Βουλή και για να πάρει την απόφασή της γιʼ αυτήν την επιλεκτική επέκταση των χωρικών της υδάτων.
5. Αδιευκρίνιστο παρέμενε τι θα γινόταν με το άλλο τουρκικό αίτημα, την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, καθώς και τις «γκρίζες ζώνες»...
6. Μάλιστα ο Κ. Σημίτης εκτίμησε ότι αν πράγματι κατέληγαν σε συμφωνία η Ελλάδα και η Τουρκία για την υπογραφή συνυποσχετικού για τη Χάγη (προφανώς και με την αποδοχή των τουρκικών όρων για τα χωρικά ύδατα), αυτό θα αποτελούσε μια «μεγάλη κίνηση» που θα οδηγούσε στην οριστική επίλυση των διμερών διαφορών!
Τελικά τα παραπάνω δεν προχώρησαν, απλώς επειδή στη συνέχεια έγινε η αλλαγή σκυτάλης στο ΠΑΣΟΚ, προκηρύχθηκαν εκλογές και εκτιμήθηκε ότι το πολιτικό κόστος θα ήταν δυσβάστακτο και το ΠΑΣΟΚ θα κινδύνευε με συντριπτική ήττα!
Μάλιστα, κατά τις ίδιες αποκλειστικές μας πληροφορίες, ρόλο στο να μην προχωρήσει αυτή η κατʼ αρχήν συμφωνία διαδραμάτισε ο στενός συνεργάτης του Κ. Σημίτη, ο Σωκρ. Κοσμίδης, ο οποίος είχε κάνει «δημοσκόπηση» στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ και είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Σημίτης έπρεπε να αποχωρήσει και να παραδώσει το «δαχτυλίδι» στον Γ. Παπανδρέου, ο οποίος έθεσε ως όρο να προκηρυχτούν αμέσως εκλογές...
«Ένα ιστορικό βήμα»!Στην ίδια σύσκεψη, πέραν του Κ. Σημίτη, με θερμά λόγια για επικείμενη συμφωνία για υπογραφή συνυποσχετικού για τη Χάγη, με την προϋπόθεση απόφασης για επιλεκτική επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας στο Αιγαίο, μίλησε και ο τότε ΥΠΕΞ και νυν πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου!
Οι δύο τοποθετήσεις, Σημίτη και Γ. Παπανδρέου, έκαναν λόγο για μια ιστορική ευκαιρία για ένα ιστορικό βήμα!
Υπενθυμίζεται σχετικά, ότι ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης στο βιβλίο του «Πολιτική για μια δημιουργική Ελλάδα», μέσω του οποίου έχει επιχειρήσει μια αποτίμηση του έργου των κυβερνήσεών του, στην ουσία επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω, αφού τονίζει ότι:
– Ήταν ζήτημα χρόνου, ίσως λίγων μηνών, η ευδόκιμη κατάληξη των ελληνοτουρκικών συζητήσεων στη βάση της αμοιβαίας συναίνεσης, με κερδισμένες και τις δύο πλευρές...
Επίσης, στο ίδιο βιβλίο ασκεί κριτική στην κυβέρνηση Καραμανλή, ότι «πάγωσε» τις διερευνητικές επαφές κι έτσι... χάθηκε η ευκαιρία διευθέτησης των ελληνοτουρκικών διαφορών!
Εξάλλου στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η κριτική του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση Καραμανλή, επί ηγεσίας Γ. Παπανδρέου πλέον!
Σύμφωνα με άλλες αποκλειστικές μας πληροφορίες και σε συνέχεια των προαναφερθέντων • Στις αρχές του 2004, ενώ είχε ξεκινήσει η διαδικασία διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ, στη Ρώμη (σύμφωνα με μια άλλη πληροφορία στο Παρίσι) πραγματοποιήθηκε μυστική συνάντηση ελληνικής και τουρκικής αντιπροσωπείας, για το προχώρημα της σχετικής διαβούλευσης, που είχε ως βασικό της στοιχείο και την επιλεκτική επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων, δηλαδή στην ουσία την απεμπόληση του ελληνικού δικαιώματος για επέκτασή τους στα 12 μίλια. Από ελληνικής πλευράς συμμετείχαν και οι Χ. Παμπούκης και Χρ. Ροζάκης...
Τελικά, όπως προαναφέραμε, τα πράγματα δεν προχώρησαν στο... «ιστορικό βήμα», επειδή μεσολάβησαν οι εκλογές.
Αμέσως μετά τις εκλογές, ο εκτελών μέχρι τις εκλογές χρέη υπουργού Εξωτερικών (αφού ο Γ. Παπανδρέου είχε αναδειχθεί αρχηγός του ΠΑΣΟΚ) Τ. Γιαννίτσης παρέδωσε ένα ενημερωτικό σημείωμα 15 σελίδων στον νέο ΥΠΕΞ Π. Μολυβιάτη, για την πορεία των ελληνοτουρκικών διερευνητικών επαφών. Και υπογράμμιζε:
• Οι διερευνητικές επαφές που είχαν αρχίσει το 1999 έχουν ολοκληρωθεί σε τεχνικό επίπεδο. Αυτό που απομένει είναι οι ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ... Όταν ο νέος πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής ενημερώθηκε για το... ποιες θα έπρεπε να είναι οι «πολιτικές αποφάσεις», σε συνεργασία με τον Π. Μολυβιάτη και άλλους στενούς του συνεργάτες αποφάσισε:
- Κρατάμε τις επαφές με την Τουρκία, αλλά δεν προχωράμε σε καμία επί της ουσίας συζήτηση!
Και γιʼ αυτήν του την επιλογή, επαναλαμβάνουμε, κατηγορήθηκε για... απραξία και ότι δεν προχώρησε σε ουσιαστικές συζητήσεις με την Τουρκία!
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γ. Παπανδρέου, μόλις προέκυψε το θέμα με τις αποκαλύψεις του Ντ. Μπουλούκμπασι, κι ότι πλέον το θέμα τον αγγίζει, προέβη στις εξής κινήσεις:
- Ζήτησε απʼ τους Στ. Λαμπρινίδη και Π. Μπεγλίτη να κάνουν μια «προσεκτική» δήλωση, με την οποία να διαψεύδουν την ύπαρξη συμφωνίας επί του επίμαχου ζητήματος, όχι όμως και την ύπαρξη σχετικών συζητήσεων...
- Διά των «αρμοδίων» κυβερνητικών παραγόντων ζήτησε και πέτυχε απʼ τα περισσότερα ΜΜΕ... «σιγή» για το θέμα, υποβάθμισή του, στην κυριολεξία «θάψιμο»...
Όμως το θέμα υπάρχει. Και θα υπάρχει όσο κι αν η κυβέρνηση και τα ελεγχόμενα απʼ αυτήν ΜΜΕ θα επιχειρούν να το «θάβουν».
Κι έχουν υποχρέωση τόσο ο Κ. Σημίτης όσο κι ο Γ. Παπανδρέου να βγουν και να μιλήσουν καθαρά, δίχως μισόλογα και φτιαγμένες «διαψεύσεις».
Απαιτείται μια καθαρή τοποθέτηση.
Η σιωπή είναι ομολογία ενοχής!
http://www.paron.gr/v3/new.php