21 Σεπτεμβρίου 2011

Αυτή είναι η Ελλάδα: Τα τούρκικα σήριαλ είναι η "ένοχη" τάση της ελληνικής TV

http://www.cosmo.gr/Entertainment/Tileorasi/opinions-tv/article1378788.ece/ALTERNATES/w460/agiazi.jpgΤη Δευτέρα (26/9), ο ΑΝΤ1 σερβίρει τον "Πειρασμό", το 5ο τούρκικο σήριάλ του μέσα σε λιγότερο από 18 μήνες, τη στιγμή που οι παραγωγές των γειτόνων τείνουν να γίνουν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση στην ελληνική TV. Αλλά, μεταξύ μας, είναι αυτός λόγος για να πιάσει ο Έλληνας το γιαταγάνι; Ή μήπως τα τούρκικα είναι απλά η "Τόλμη και Γοητεία" του 2011; (pics+vids)

Η εποχή (2005) που τα "Σύνορα της Αγάπης" θεωρούνταν μια (τούρκικη) παρένθεση στο μωσαϊκό των δεκάδων ελληνικών σήριαλ των μεγάλων, ιδιωτικών καναλιών μοιάζει ήδη μακρινή. Πλέον, οι όροι είναι ανάποδοι. Σύντομα, ίσως μιλάμε για ελληνικές παρενθέσεις στο μωσαϊκό των τούρκικων σήριαλ στην ελληνική TV.

Ο Εζέλ μας αποχαιρετά την Παρασκευή με ένα 3ωρο επεισόδιο μετά από μια πορεία θριάμβου (σταθερά 35άρια στην prime time για τον ΑΝΤ1) και τη Δευτέρα (26/9) τη σκυτάλη στην prime του καναλιού παίρνει το "πιο επιτυχημένο τούρκικο σήριαλ όλων των εποχών", ο "Πειρασμός", που -κρατήσου- χτύπησε ένα επιβλητικό 87% στο τελευταίο του επεισόδιο "απέναντι". Btw, ο "Πειρασμός" κάνει το ανεπίσημο ντεμπούτο του στο Web ΤV του ΑΝΤ1, την Πέμπτη (22/9) στις 21.00.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα 35άρια θα συνεχιστούν για τον ΑΝΤ1. Μπορεί να αυξηθούν κιόλας. Στον αντίποδα, το MEGA ξαναχωράει μετά από 6 χρόνια ένα τούρκικο στο πρόγραμμά του, το "Έρωτας και Τιμωρία", ενώ ο ALPHA πηγαίνει για λίγο(;) πάσο μετά το doubleheader του καλοκαιριού, με το "Αγιάζι του Έρωτα" και τη "Μενεξέ".

Ο ALPHA δεν βρήκε ουσιαστικό λόγο να μιλήσει στο cosmo.gr για το φαινόμενο "τούρκικα σήριαλ" με τη δικαιολογία ότι δεν διαθέτει πλέον τούρκικο "αίμα" στο πρόγραμμά του. Το ίδιο και το MEGA, που παρά τη νέα του τούρκικη επιλογή, δυστυχώς δεν θέλησε να μοιραστεί τη θέση του περί του θέματος.

Αντίθετα, ο Κώστας Τσολάκης, διευθυντής του Γραφείου Τύπου του ΑΝΤ1 και Stephen Hawking των τηλεοπτικών τάσεων, μίλησε χωρίς "στρογγυλές" ατάκες για τα νέα... γούστα της ελληνικής TV. "Τα τούρκικα σήριαλ είναι το νέο trend. Είναι ό,τι ήταν η "Τόλμη και Γοητεία" και οι άλλες αμερικάνικες σαπουνόπερες πριν 20 χρόνια", σημειώνει άμεσα, λες και είχε την ίδια κουβέντα, 10 λεπτά πριν.

Οι μέγιστοι και εκτός χορού τηλεοπτικοί αναλυτές, δευτερολογώντας για τις τούρκικες παραγωγές που υιοθετούνται από τα ελληνικά κανάλια, κάνουν λόγο για "φτηνό τηλεοπτικό προϊόν που λύνει τα χέρια των διευθυντών προγράμματος, οι οποίοι βλέπουν το μπάτζετ για τη φετινή σεζόν να μειώνεται απελπιστικά". Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος.

Για την άλλη όψη, αυτή που απεικονίζει τα τούρκικα να χτυπάνε τρελές τηλεθεάσεις, δεν μιλάει κανείς. Λες και τις τηλεθεάσεις δεν τις χαρίζουν οι ίδιοι τηλεθεατές που άλλοτε εκτόξευαν τις ελληνικές σειρές (όταν υπήρχαν). Λες και μαζί με τα τούρκικα σήριαλ, τα κανάλια έδωσαν σετάκι έναν κλωνοποιημένο τηλεθεατή-φαν των τούρκικων σε κάθε ελληνική οικογένεια.

"Φυσικά και ένα τούρκικο σήριαλ είναι πιο συμφέρον οικονομικά για ένα ελληνικό κανάλι. Κάθε επεισόδιο ελληνικής σειράς κοστίζει κατά μέσο όρο 10 με 12 φορές περισσότερο από ένα αντίστοιχο τούρκικο. Και δεν ξέρεις αν θα φέρει τα νούμερα που υπολογίζεις. Ενώ με τα τούρκικα, η επιτυχία είναι σχεδόν δεδομένη. Και κοστίζει πολύ λιγότερο", δηλώνει ακομπλεξάριστα ο κύριος Τσολάκης. Και με δεδομένο ότι οι μέρες δεν είναι και οι πιο ρόδινες που έζησε η ελληνική TV, το κόμπλεξ και τα ταμπού είναι το τελευταίο που θα βοηθούσε την κατάσταση.

Τα τούρκικα σήριαλ δεν είναι μόδα μόνο στην Ελλάδα (αν αυτό συναινεί στο να πειστεί και ο άπιστος Θωμάς). Όλα τα Βαλκάνια, αλλά και η Μέση Ανατολή αγοράζουν "τούρκικη TV", με αποτέλεσμα, σύμφωνα με την Hurriyet, τα σήριαλ να αποτελούν ένα από τα πιο δυνατά εξαγώγιμα προϊόντα της χώρας του Εμρέ Μπελόζογλου, με έσοδα εκατομμυρίων τουρκικών λιρών.

Ότι ο κόσμος στην Ελλάδα τα έχει αποδεχτεί καταμαρτυρείται κυρίως από τα νούμερα της AGB. Κι ας παρουσιάζουν χτυπητές ομοιότητες τα σενάριά τους (σχεδόν σε όλα υπάρχει ο μεγάλος, απαγορευμένος έρωτας και το απαραίτητο γκανγκστεριλίκι), κι ας προκαλεί πονοκέφαλο η ντουμπλαρισμένη τούρκικη γλώσσα κι ας τα έχουμε συνδυάσει με τις γιαγιάδες μας, κι ας θυμίζουν υπερβολικά αντίστοιχες ελληνικές σαπουνόπερες των 90s.

Αυτά είναι τα τούρκικα. Κανείς δεν είπε ότι τα προτιμά από τους "Απαράδεκτους" ή το "50-50" ή άλλες ελληνικές σειρές που άφησαν εποχή ή ότι μέσα από αυτά έμαθε την αλήθεια της ζωής, αλλά, αγαπητοί τηλεθεατές, μιλάμε απλά για τηλεόραση. Ποιον βοήθησε η (ελληνική) TV να βρει δουλειά στα κεντρικά της NASΑ ή να αποκτήσει την έδρα του στο Χάρβαρντ;

Η τηλεόραση είναι για να περνά η ώρα. Όποιος την παίρνει περισσότερο στα σοβαρά (υπάρχουν πολλοί τέτοιοι), μπορεί να θεωρεί την επέλαση των τούρκικων ως μια υπόγεια μεθόδευση Ερντογάν-Ομπάμα για να υπνωτιστεί ο ελληνικός λαός και να κάνουν ντου μετά από λίγους μήνες οι "Τούρκοι ανθρωποφάγοι". Αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα των καναλιών. Ούτε λόγος να μην αναγνωρίζεις ότι το momentum ευνοεί ξεκάθαρα την "προμενάδα" (γεια σου ρε Αλκέτα) των τουρκικών σήριαλ στην ελληνική τηλεόραση.

Όσο για αυτούς που δεν αντέχουν τη γλώσσα και τη φάτσα του Εζέλ, του Ονούρ και τη Σεχραζάτ, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι υπομονή. Μια άλλα τάση θα έρθει να διαδεχτεί τα τούρκικα. Μπορεί να έρθει από το παρελθόν (call me ριάλιτι), μπορεί να έρθει από το μέλλον (call me heavy-rotation infotainment).

Μπορεί μπροστά της, τα τούρκικα να μοιάζουν με άλλη μια αθώα "στροφή" της ελληνικής TV. Μέχρι τότε... "μπούγιουρουμ εφέντιμ".

cosmo.gr