Την ώρα που η Κυβέρνηση επιχειρεί να βρει το βηματισμό της και τουλάχιστον οι δηλώσεις -εχθρικών μέχρι χθες- Ευρωπαίων πολιτικών δείχνουν μια κουκκίδα φωτός στην άκρη του τούνελ, η χώρα ξαναμπαίνει ξαφνικά σε έναν ακόμη κύκλο σκανδαλολογίας και ομφαλοσκόπησης. Χωρίς να υπάρχει υπόνοια κάποιου σκοτεινού σχεδίου για την αποσταθεροποίηση της Κυβέρνησης Σαμαρά, η αποκάλυψη ενός σκανδάλου είναι προφανές ότι αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από τα πραγματικά σοβαρά θέματα που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη.
Είναι σαφές ότι η ελληνική κοινωνία «διψάει» για καταδίκες πολιτικών προσώπων στην αναζήτησή της για όσους ευθύνονται για τη σημερινή κρίση. Ιδίως αν εμπλέκονται στελέχη του κόμματος με τη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική αντιπροσώπευση από τα τρία που συνιστούν τον κυβερνητικό συνασπισμό, ενδέχεται να προκληθεί αποσταθεροποίηση.
Ακόμη περισσότερο αν στην υπόθεση εμπλέκεται ο πρόεδρος του κοινοβουλίου. Η δημοκρατία δοκιμάζεται ποικιλοτρόπως. Μια εμπλοκή σε σκάνδαλο ενός θεσμικού οργάνου και θεματοφύλακα της δημοκρατίας (όπως είναι ο πρόεδρος του κοινοβουλίου) θα ήταν η χαριστική βολή που θα δικαιολογούσε όσους υπερασπίζονται τα άκρα, που ξαφνικά θα άρχιζαν να προβάλλονται σαν την μοναδική λύση για να ξεφύγει η χώρα από το «σάπιο σύστημα διακυβέρνησης».
Η υπόθεση έρχεται «γάντι» σε όσους επιχειρούν να απαξιώσουν πλήρως το πολιτικό σκηνικό της χώρας, μηδενίζοντας κάθε προσπάθεια που γίνεται και ευελπιστώντας ότι θα αποκομίσουν προσωπικά ή μικροκομματικά οφέλη από την αποστροφή της κοινωνίας για το υπάρχον πολιτικό προσωπικό. Δεν πρέπει να παρασυρθούμε για μια ακόμη φορά σ’ αυτή την ιδιότυπη σκανδαλολαγνεία. Ας αφήσουμε τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της και κυρίως την κυβέρνηση να εργαστεί απρόσκοπτα για το δύσκολο έργο της εξόδου απ’ την κρίση...
Μήνυμα αποσταθεροποίησης;
Της Μαρίνας Μάνη
Το μεγάλο ερώτημα πάντως, που εγείρεται από την κυβέρνηση και την ηγεσία της Βουλής αφορά την ανακίνηση ενός θέματος που βάλλει ευθέως εναντίον όχι γενικά κάποιου πρώην υπουργού, αλλά του νυν Προέδρου της Βουλής –δηλαδή του τρίτου Πολιτειακού παράγοντα, μετά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό.
Και μάλιστα, σ΄αυτή τη χρονική στιγμή όπου αφενός βρίκεται προ των θυρών της Βουλής το πακέτο των μέτρων για ψήφιση και, αφετέρου, δρομολογούνται σημαντικές αποφάσεις για αποκρατικοποιήσεις που ενεργοποιούν επιχειρηματικές και πολιτικές αναταράξεις.
Κύκλοι της κυβέρνησης επισημαίνουν ότι ένα «χτύπημα» στον πρόεδρο της Βουλής συνιστά μήνυμα αποσταθεροποίησης από «κέντρο» ή «κέντρα» που παραμένουν –ακόμη– άγνωστα.
Θα παραιτηθώ εάν...
Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Μειμαράκης κατέστησε σαφές χθες ότι δεν προτίθεται να μείνει «γαντζωμένος» στην καρέκλα του και δεν θα διστάσει ακόμη και να παραιτηθεί προκειμένου να μην δημιουργήσει πρόβλημα στην κυβέρνηση και στην ομαλότητα.
Για τις προθέσεις του ενημέρωσε χθες το βράδυ τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς που στηρίζουν την κυβέρνηση, τους οποίους διαβεβαίωσε ότι τα αναγραφόμενα στο δημοσίευμα δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Για το τυπικό του πράγματος, θα πρέπει να αποσαφηνισθεί σήμερα, από την εισαγγελεία του Αρείου Πάγου, εάν για τη διερεύνηση της υπόθεσης απαιτείται άρση της βουλευτικής ασυλίας του κ. Μεϊμαράκη. Εάν η απάντηση είναι θετική, τότε η παραίτησή του θα είναι δεδομένη, καθώς ο πρόεδρος της Βουλής δεν μπορεί να στερείται της ασυλίας που του παρέχει η βουλευτική ιδιότητα.
Πηγή:www.capital.gr