O Κώστας Καλλίτσης απο τα δοκιμασμένα στελέχη του ΚΚΕ της εποχής της μεταπολίτευσης έφυγε απο τον Περισσό μετά το ατυχο για τους “ανανεωτές” συνέδριο του 1991. Σε σχετικά ωριμη ηλικία - μπορεί να μην είναι πια πιονέρος αλλά δεν είναι και …βετεράνος σαν την Λούλα λογαρά και τη Ρούλα Κουκούλου- αναζητεί εργασία στη πάντα έτοιμη και κυρίως διαθέσιμη για πολιτικά στελέχη εκδοτική και δημοσιογραφική πιάτσα. Η πρώτη του δουλειά βρίσκεται στο … αναδυόμενο τότε “μαγαζί” του Μιχάλη Ανδρουλιδάκη στον αλήστου μνήμης “Επενδυτή”.
Ο πάντα ευπρεπής Καλλίτσης τα χρόνια εκείνα αναδεικνύεται ως ο Μπάμπης Παπαδημητρίου της Αριστεράς. Αλλωστε και οι δύο - παλιοί σύντροφοι- απευθύνονται στον ίδιο ηλικιακό και πολιτικών ευαισθησιών ακροατήριο.
Με την άνοδο του Κώστα Σημίτη στην (κυβερνητική) εξουσία ο Καλλίτσης εντάσσεται στο νέο εκσυγχρονιστικό μπλόκ και υιοθετεί μια βαλκανική ανάγνωση του “τρίτου δρόμου” του Μπλέρ - κάτι ανάμεσα στα θεωρητικά ορνιθοσκαλίσματα του Σταύρου Θωμαδάκη (ηγεμών της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς) περί εταιρικής διακυβέρνησης, τον λαίκό καπιταλισμό των μετόχων των Παπαντωνίου- Χριστοδουλάκη και την σκληρή πραγματικότητα των κατασκευαστικών αναθέσεων του πατρός Μπόμπολα. Και αυτό γιατί ο Καλλίτσης επι Σημίτη βρίσκεται εγκατεστημένος στον “Πήγασο” ως επικεφαλής της οικονομικής “Ημερησίας” για την οποία έχει το μεγαλόπνοο σχέδιο της μετεξέλιξης της σε “εκφραστικό όργανο” της μοντέρνας εγχώριας κεντροαριστεράς με πινελιές απο Financial Times και Economist. Αλλά, όλα αυτά στην χώρα που αποθεώνει τα “χαρτιά” στην Σοφοκλέους μοιάζουν όνειρα θερινής νυκτός σαιξπηρικής ιλαροτραγωδίας.
Κάποτε ο Σημίτης τελειώνει και μαζί με εκείνον πολλά απο τα σχέδια των οπαδών του.
Τα επόμενα χρόνια ο Καλλίτσης θα κατέβει στο Φάληρο και θα ενταχθεί στο δυναμικό της “Καθημερινής” χωρίς ποτέ να του αναγνωρισθεί ένα μεγαλύτερο προβάδισμα λόγω πρότερου διευθυντικού καθεστώτος. Μ ε τον καιρό αντιλαμβάνεται και εκείνος πως αυτά έχει η μοίρα του τακτικού αρθρογράφου… και προσπαθεί να καλύψει κενά. Για παράδειγμα, μετά το 2009 πηγασίνει δίπλα απο τον καθηγητή Βασίλη Ράπανο στην Εθνική Τράπεζα και μένει μέχρι την άφιξη της νέας διοίκησης Τουρκολιά.
Επόμενος σταθμός για τον Κώστα Καλλίτση η φιλόξενη αγκαλιά της Μαριαννας Λάτση και του κοινωφελούς οικογενειακού ιδρύματος. Η τοποθέτηση του στο Δ.Σ της εταιρείας που ελέγχει μετοχικά την ελληνική Huffington Post ΄σηματοδοτεί τις σχέσεις εμπιστοσύνης σε τέτοιο βαθμό που ο άλλοτε διευθυντής της “Ημερησίας” να κάνει και ένα πέρασμα απο τα διοικητικά της διαδικτυακής The TOC…
http://urbanchicinbusiness.tumblr.com/post/104840980010/mariannas-boy