Η κυβέρνηση εχει κάνει τέχνη, την δική της τύπου διαπραγμάτευση. Ο απολογισμός της κάθε διαπραγμάτευσης του κ. Τσίπρα δεν γίνεται ποτέ με το τι είχε ξεκινήσει ως διαπραγματευτική θέση και επιδίωξη της ελληνικής κυβέρνησης.
Αυτό που συμβαίνει είναι πολύ απλό, αφελές και κορυφαίο δείγμα κουτοπονηριάς και φτωχομπινεδιάς.
Η Κυβέρνηση μετα από κάθε διαπραγμάτευση απλώς εξηγεί ότι πέτυχε να μην κερδίσει ο κ. Σόιμπλε ή η κ. Λαγκαρντ το 100 που ζητούσαν, αλλά μόνον το 99.
Συνεπώς είναι επιτυχία ότι τους αφαιρέθηκε το 1% της αρχικής διαπραγματευτικής στάσης τους .
Η σημαντική λεπτομέρεια που αποκρύπτει ο κ. Τσίπρας είναι ότι ο ίδιος είχε ξεκινήσει ζητώντας το 200.
Και έτσι ενώ η κοινή λογική και η απλή αριθμητική λέει ότι η διαπραγμάτευση αυτή οδηγεί σε συντριβή, η κυβέρνηση βρίσκει τρόπο να πανηγυρίζει τον …θρίαμβο του Σόιμπλε και της Λαγκαρντ, πουλώντας τον ως δική της επιτυχία…
Ας δούμε λοιπόν ποιος ήταν ο στόχος εδώ και έναν χρόνο, ή έστω από τον Δεκέμβριο, από τον Ιανουάριο…
Να κλείσει η αξιολόγηση, να μην ληφθούν πρόσθετα μέτρα, να συγκεκριμενοποιηθούν και να ανακοινωθούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για την μείωση του χρέους, να μπει η χώρα στην QE της ΕΚΤ.
Και τελικά αφού από το φθινόπωρο ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, ο κ. Τσακαλωτος και ολη η κυβέρνηση δίνουν με σοβαρότητα περισσή ως χρονοδιάγραμμά της Συμφωνίας πάντοτε την επόμενη συνεδρίαση του Eurogroup, πιάσαμε καλοκαίρι.
Και έχουμε πάρει ήδη μέτρα, δεν έχουμε πάρει χρέος ούτε QE, και η χώρα βουλιάζει η οικονομία βουλιάζει. Και ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να κάνει πάλι …πολιτική διαπραγμάτευση. Δυστυχώς δεν δείχνει να εχει διδαχθεί τίποτε από το γεγονός ότι η κάθε απόπειρα του για πολιτική διαπραγμάτευση κατέληγε σε κανονικά η πρόσθετα Μνημόνια.
Η διαπραγματευτική τακτική του κ. Τσίπρα, όταν επένδυε στον «διχασμό» των Χριστιανοδημοκρατών με τους Σοσιαλδημοκράτες του γερμανικού κυβερνητικού συνασπισμού, όταν επένδυε στην υποτιθέμενη απομάκρυνση της κ. Μερκελ από τον Σόιμπλε, στην επικείμενη νίκη του Σουλτς, στην πειθώ του Ολάντ, στην επικράτηση της Λεπεν που θα αποσταθεροποιούσε την Ευρώπη και θα την υποχρέωνε να κάνει τα χατίρια του κ. Τσίπρα και του Ευκλείδη, στην νίκη του Τραμπ που θα στήριζε την κυβέρνηση για να διαλύσει την Ευρωζώνη…
Η επικοινωνία του επομένου δίωρου, εχει γίνει πλέον η ιδεολογία αυτής της κυβέρνησής ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ.
Ντάλα μεσημέρι διαβεβαιώνει όλους ότι είναι μαύρα μεσάνυχτα. Και μέχρι να γίνει η συζήτηση εχει έρθει η επόμενη ημέρα. Ο βιασμός της κοινής λογικής, το να κάνεις το άσπρο μαύρο, δεν είναι απλώς όμως μια κουτοπόνηρη τακτική . Είναι ιδεολογία.
Το εκαναν και στα Γκουλαγκ, γίνεται σε κάθε αυταρχικό σύστημα. Όταν η λογική και η αλήθεια συγκρούεται με την καθεστωτική πλασματική αλήθεια, τότε την πληρώνει η πραγματικότητα και η κοινή λογική.
Είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει σήμερα. Αυτό που συμβαίνει από τον Ιανουάριο του 2015.
Απλώς οι κυβερνώντες κοροϊδεύουν. Και πες-πες πιστεύουν ότι θα πείσουν όλους τους υπολοίπους ότι είναι τρελοί και γι’ αυτό αδυνατούν να πεισθούν ότι ο Σόιμπλε και η Λαγκαρντ που κερδίζουν τα 99 από τα 100 που ζητούσαν είναι οι χαμένοι. Και αυτοί που ζήταγαν 200 και παίρνουν τελικά τα 99 του Σόιμπλε, είναι οι …ταπεινοί και μετριόφρονες θριαμβευτές…
Είναι το επικοινωνιακό θαύμα των επομένων δυο ωρών.. και μετα εχει ο Θεός. Όλο και κάποιο νέο ψέμα θα βρεθεί…