Μετά το κύμα αντιδράσεων που προκάλεσε η «υποστολή» του έργου της εικαστικού Γεωργία Λαλέ για τις γυναικοκτονίες από το Ελληνικό Προξενείο στη Νέα Υόρκη, ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, επιχείρησε να υπεραμυνθεί της απόφασης του, υποστηρίζοντας ότι οι κρατικές υπηρεσίες θα πρέπει να τηρούν στάση ουδετερότητας.
«Το προξενείο δεν είναι γκαλερί»
Ο υπουργός Εξωτερικών, αρχικά, επεσήμανε ότι ως ακαδημαϊκός υποστηρίζει την ελευθερία της τέχνης ακόμα κι όταν αυτή είναι επιθετική ή αιχμηρή, κάνοντας, ωστόσο, μια διάκριση μεταξύ των έργων, που εκτίθενται σε μια γκαλερί και αυτών που εκτίθενται σε δημόσιες υπηρεσίες.
«Εγώ προσωπικά θα δεχόμουν απολύτως -και το βρίσκω και πολύ να ενταχθεί και στη λογική της ιδιωτικότητας του ανθρώπου και της ελευθερίας του- το να έχω το συγκεκριμένο έργο είτε σε ένα μουσείο, είτε σε μια γκαλερί, είτε και στο σπίτι μου ακόμη. Εδώ όμως ομιλούμε για την ανάρτηση ενός εκθέματος στο Προξενείο, το Ελληνικό Προξενείο της Νέας Υόρκης. Ποια είναι η διαφοροποίηση σε σχέση με το Ελληνικό Προξενείο της Νέας Υόρκης; Πρώτον, ότι πρόκειται για τον σκληρό πυρήνα του Κράτους και δη τη δημόσια εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό. Το Προξενείο, αντίθετα με ένα μουσείο, ή με μια γκαλερί που είναι προορισμένα για την έκφραση της τέχνης, το Προξενείο, πρώτον, οφείλει αναγκαστικώς να φέρει ακέραια τα σύμβολα και τα εμβλήματα. Αυτή είναι η βασική του αποστολή, δηλαδή τα σύμβολα και τα εμβλήματα της χώρας. Και το δεύτερο είναι ότι οφείλει να εξυπηρετεί τους Έλληνες της Διασποράς, ιδίως τους Ομογενείς. Και κατά τούτο θα μου επιτρέψετε να πω ότι θα πρέπει να έχει έναν χαρακτήρα όσο πιο ουδέτερο γίνεται. Δεν είναι γκαλερί, δεν είναι χώρος προορισμένος για έκθεση », είπε, μιλώντας στον ΣΚΑΙ 100,3.
«Η εντολή να κατέβει δόθηκε πριν την τοποθέτηση Νατσιού»
Ο Γιώργος Γεραπετρίτης τόνισε ότι έδωσε την εντολή να κατέβει το έργο πριν θίξει το ζήτημα ο επικεφαλής της Νίκης, Δημήτρης Νατσίος στη Βουλή.«Θα ήθελα να μην το συνδέετε με τον κύριο Νατσιό, διότι η οδηγία που δόθηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών ομόθυμα από την υπηρεσιακή και πολιτική ηγεσία, ήρθε πολύ πριν από την τοποθέτηση του κυρίου Νατσιού. Άρα δεν έχει καμία απολύτως αιτιώδη συνάφεια».
Στη συνέχει εξέφρασε την εκτίμηση ότι τα εμβλήματα του κράτους θα πρέπει να φαίνονται ακέραια στις κρατικές υπηρεσίες, καθώς μπορεί να προσβληθεί κάποιος πολίτης. «Θέματα τα οποία αφορούν εμβλήματα και σύμβολα της χώρας, τα οποία είναι εντός της βασικής λειτουργίας του σκληρού κορμού του κράτους, οφείλουν να φέρονται ακέραια. Και τούτο διότι, εσείς κι εγώ μπορεί να είμαστε άνθρωποι, μπορεί να είμαστε πολύ ανεκτικοί, υπάρχουν όμως και άνθρωποι οι οποίοι δεν μπορούν να ανεχθούν αυτού του τύπου τα σύμβολα, όταν εξυπηρετούνται από το ελληνικό Κράτος. Είναι πολύ σημαντικό και για την ουδετερότητα του κράτους, εκεί όπου είναι κατ εξοχήν ένας χώρος όπου εξυπηρετούνται πολίτες, να υπάρχει μια ουδετερότητα σε ό, τι αφορά τα σύμβολα και τα εμβλήματα της χώρας».
Τέλος, διαχώρισε, ακόμα μια φορά την προσωπική του άποψη για το έργο και τόνισε ότι οι υπηρεσίες του υπουργείου δεν πρέπει να έχουν παιδαγωγικό χαρακτήρα. «Εγώ ως πολίτης μπορεί να έχω μια άποψη. Ως Υπουργός Εξωτερικών, όμως, οφείλω να διασφαλίζω τη συνέχεια, την ακεραιότητα, την ουδετερότητα των υπηρεσιών του κράτους στο εξωτερικό, διότι απευθύνεται κυρίως σε Ομογενείς. Δεν έχουμε όλοι, όλες τις ίδιες απόψεις. Κι εγώ θέλω να υπηρετήσω με έναν τρόπο ωφέλιμο και κυρίως να υπηρετήσω με έναν τρόπο ο οποίος θα είναι κατά το δυνατόν ουδέτερος. Δεν θα παιδαγωγίσει το Υπουργείο Εξωτερικών. Το Υπουργείο Εξωτερικών θα έρθει να προσφέρει τις υπηρεσίες του».
«Δεν είναι το ίδιο, με κάθε σεβασμό, η Στέγη του Μουσείου Ωνάση, για παράδειγμα, που βεβαίως και έχει κάθε δικαίωμα να φιλοξενεί εκθέσεις, οι οποίες έχουν και αιχμηρό και ισχυρό μήνυμα. Και όλοι δεχόμαστε ότι το μήνυμα που αφορά την έμφυλη βία είναι ένα μήνυμα το οποίο οφείλει να περνάει. Όμως, εδώ δεν είναι θέμα μηνύματος. Είναι θέμα συμβόλου και εμβλήματος. Άρα, σε ό, τι αφορά τα κομμάτια του σκληρού πυρήνα του κράτους, που απευθύνεται σε πολίτες και οφείλει να έχει ουδέτερα χαρακτηριστικά, θα μου επιτρέψετε να πω, ότι λειτουργώντας περισσότερο σε μια λογική Υπουργού Εξωτερικών, όχι ως πολίτη, νομίζω ότι οφείλαμε να έχουμε αυτή τη στάση», κατέληξε.