Τα παιχνίδια των κερδοσκόπων

Η επέλαση του μονοπωλιακού καπιταλισμού, τα ασφαλιστήρια έναντι πιστωτικών κινδύνων, οι αγορές, η επιθυμητή πολιτική των χαμηλών επιτοκίων, το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο και η έξοδος της χώρας μας από την παγίδα του χρέους

του Βασίλη Βιλιάρδου

“Οι αμερικανοί Πολίτες χρειάστηκαν είκοσι ολόκληρα χρόνια, καθώς επίσης τη χρηματιστηριακή καταστροφή του 2008, για να καταλάβουν τις αληθινές επιπτώσεις των αποκρατικοποιήσεων, καθώς επίσης για να αποδεχθούν τη θλιβερή πραγματικότητα, σύμφωνα με την οποία: ο ταχύτερος τρόπος της ιδιωτικοποίησης του πλούτου είναι η κλοπή”.

Το σύστημα της ελεύθερης αγοράς, το οποίο οδήγησε τις Η.Π.Α. σε μία από τις καλύτερες περιόδους της ιστορίας της, έπαψε πια να υπάρχει - πριν από τριάντα περίπου χρόνια. Στη θέση του εγκαταστάθηκε, με την «αμέριστη» βοήθεια της Πολιτικής, των διατεταγμένων πολιτικών καλύτερα, ο μονοπωλιακός καπιταλισμός – στηριζόμενος στη «νεοφιλελεύθερη θεωρεία», έτσι όπως αυτή μεταφέρεται στην πράξη από το Καρτέλ (ειδικά από το τραπεζικό).

Το νέο αυτό οικονομικό σύστημα οδήγησε την υπερδύναμη, όπως είναι πλέον εμφανές, στο δίλημμα: «Επέκταση ή Χρεοκοπία;». Η μονοδρομημένη απάντηση δόθηκε σύντομα, ενώ έγινε «αισθητή» στην Ευρώπη μετά την εισβολή του ΔΝΤ στην Ελλάδα – στα πλαίσια της απόβασης του στην Ευρωζώνη. Η χώρα μας, ευρισκόμενη στο μάτι του κυκλώνα, διαδραμάτισε ακόμη μία φορά έναν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο, «εκ διαμέτρου» αντίθετο δυστυχώς με αυτόν στο 2ο Παγκόσμιο πόλεμο – τον οποίο πρόσφατα, σχεδόν εβδομήντα χρόνια αργότερα, ακολούθησε ο 1ος Οικονομικός.

Ειδικότερα, η δεκαετία του 1980 ήταν η εποχή που επικρατούσε γενική ευφορία σε όλο το «δυτικό» κόσμο – ο οποίος τότε άρχισε να αυξάνει τα χρέη του. Κάτω από τις «οδηγίες» της νεοφιλελεύθερης σχολής, κυρίως οι Η.Π.Α., θεώρησαν την επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων, την έντεχνη υπεξαίρεση, την κλοπή της δημόσιας περιουσίας καλύτερα, καθώς επίσης τη δυστυχώς «ασύμμετρη παγκοσμιοποίηση» της οικονομίας, ως αναπότρεπτες εξελίξεις.

Στα πλαίσια αυτά οι «αγγλοσάξονες» τραπεζίτες, καθώς επίσης οι συνάδελφοί τους διαχειριστές κερδοσκοπικών κεφαλαίων, κατασκεύασαν ένα απίστευτο «νομικό πλαίσιο κλοπής» - διαλύοντας το υπάρχον μέχρι τότε αυστηρό ρυθμιστικό πλαίσιο, το οποίο είχε προστατέψει την χώρα (Η.Π.Α.) από τη λεηλασία της ελίτ (εκείνων των ανθρώπων δηλαδή, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από τα προσόντα της διάνοιας και της θέλησης άνω του κανονικού).

Εκατό χρόνια νομικών περιορισμών σε χρηματιστηριακούς Οίκους, ανακηρύχθηκαν αυθαίρετα ως εμπόδια στην ελευθερία των επιχειρήσεων - από τις «δυνάμεις της αγοράς». Εκτός αυτού, τα πολιτικά κόμματα έπαψαν πια να υπηρετούν την Πολιτεία - ανταγωνιζόμενα μεταξύ τους απλά και μόνο για το ποιο θα εξυπηρετούσε καλύτερα τη Wall Street (γεγονός που συμβαίνει σήμερα, εν μέρει βέβαια, και στην Ελλάδα).

Λίγα χρόνια αργότερα η νέα κυβέρνηση των Η.Π.Α. (B.Clinton), αναζήτησε στην Goldman Sachs «ταλέντα» ικανά για να διαχειριστούν την οικονομία - παράλληλα, για να διδάξουν στους εκλεκτούς της άρχουσας τάξης πώς να δανείζονται, πώς να διαχειρίζονται το «πλαστό» χρήμα, πως να κρύβουν την οικονομική τους αδυναμία, πως να μην «αναλώνονται» στην παραγωγή, καθώς επίσης πώς να μετατρέψουν την μεσαία τάξη σε δουλοπάροικους υψηλής τεχνολογίας και καταναλωτές, βαθειά εθισμένους στην χρήση των πιστωτικών καρτών.

Έτσι, στο τέλος της προηγούμενης δεκαετίας, το 2% του Αμερικανικού πληθυσμού έλεγχε άνω του 90% του πλούτου της χώρας (συνυπολογίζοντας τον πληθωρισμό, οι μισθοί της μεσαίας τάξης παρέμεναν στα επίπεδα του 1970). Χρειάστηκαν άλλα δέκα χρόνια για να συντελεστεί, με την κατάργηση του ρυθμιστικού πλαισίου που αφορούσε στις τράπεζες, η μεγαλύτερη «αρπαγή» της ιστορίας: ένας πλούτος αξίας περίπου 14 τρις $ (συνολικές αμερικανικές αποταμιεύσεις), κατέληξε στα «χρηματοφυλάκια» έξι τραπεζών - με τη βοήθεια της Fed.

Όταν συνήλθαν οι αμερικανοί από το σοκ, διαπίστωσαν έντρομοι ότι οι τράπεζες ελέγχουν το 60% περίπου του ΑΕΠ. Παράλληλα, συνειδητοποίησαν ότι ο τομέας της ανώτατης παιδείας είχε σοβαρά ελαττώματα - αφού ο πνευματικός υποβιβασμός των πολιτών προηγήθηκε της υπεξαίρεσης του δημόσιου πλούτου και της αναβίωσης των επεκτατικών πολέμων.

Η εκπαίδευση (επαγγελματική εξειδίκευση) αντικατέστησε ουσιαστικά την παιδεία (καλλιέργεια, ευρύτερη μόρφωση), όπως ο αμοραλισμός τους ηθικούς κανόνες. Η κλασσική φιλοσοφία εκδιώχθηκε από τις εκπαιδευτικές αίθουσες, ενώ τα διδάγματά της θεωρήθηκαν μη εφαρμόσιμα την εποχή του «ευ ζην» (της χωρίς προσπάθεια καλοπέρασης) και της κουλτούρας των ναρκωτικών.

Από την άλλη πλευρά τώρα το αμερικανικό Καρτέλ, έχοντας λεηλατήσει εντελώς την ίδια του τη χώρα, ήταν υποχρεωμένο πια να επεκταθεί οικονομικά στον υπόλοιπο κόσμο, με τον παράλληλο στόχο να αποφευχθεί η μητέρα των κρίσεων (Η.Π.Α.) - πόσο μάλλον αφού είχε ήδη χρηματοδοτήσει (2008) τις επόμενες «πρωτοβουλίες» του με τη μεγαλύτερη ληστεία όλων των εποχών (άρθρο μας), την οποία ανέλαβε να «μεταφέρει ανώδυνα» στους συμμάχους της υπερδύναμης ένας εντελώς διαφορετικός, «νέος» Πρόεδρος (τον οποίο δυστυχώς πίστεψαν, πέφτοντας στην παγίδα).

Τα γεγονότα λοιπόν πήραν το δρόμο τους, όπως έχουμε αναφέρει στα κείμενα μας «Σκάκι με το διάβολο» και «Το χρονικό της αποτυχίας» - αφού ο «κύβος είχε ριφθεί». Τα αδύναμα ευρωπαϊκά κράτη, τα οποία είχαν υιοθετήσει επιπόλαια ένα κοινό νόμισμα, παρά το ότι γνώριζαν ότι δεν αποτελούν έναν «άριστο νομισματικό χώρο», ενώ δεν διέθεταν τα απαραίτητα εφόδια για να ανταγωνιστούν τα ισχυρότερα, δεν είχαν καμία επιλογή – με αποτέλεσμα να οδηγούνται, το ένα μετά το άλλο, στο «ικρίωμα».

Το πρόσφατο, ευρύτατο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, το οποίο ανακοίνωσε η Ελληνική κυβέρνηση, προφανώς κατ’ εντολή της σκιώδους, είναι χαρακτηριστικό, όσον αφορά το συγκεκριμένο γεγονός (υπεξαίρεση της δημόσιας περιουσίας, προς όφελος του Καρτέλ, κατά το «πρότυπο» των νεοφιλελεύθερων Η.Π.Α.) – ειδικά όταν αποφασίζεται μέσα στα πλαίσια ενός απίστευτου αφελληνισμού, ο οποίος «επιδοτείται» από μία άνευ προηγουμένου λαθρομετανάστευση, με την «ύποπτη» ανοχή των κομμάτων εξουσίας.

Δυστυχώς όλοι οι Έλληνες, όπως οι αμερικανοί στο παρελθόν, θα καταλάβουν πολύ αργότερα ότι, τα όποια έσοδα από αυτού του είδους τις «πρωτοβουλίες», όχι μόνο δεν θα καταλήξουν στα δημόσια ταμεία, μειώνοντας τις επιβαρύνσεις τους αλλά, αντίθετα, θα συμβάλουν στην περαιτέρω επιδείνωση των σημερινών τους δυσκολιών – αφού θα πάψουν πια να εισπράττονται μερίσματα, θα περιορισθούν οι θέσεις απασχόλησης (η αύξηση της ανεργίας κατά 1% κοστίζει πάνω από 400 εκ. € ετησίως), θα μειωθούν τα φορολογικά έσοδα (φοροαποφυγή των πολυεθνικών), θα συρρικνωθεί το κοινωνικό κράτος κλπ.

Όπως έχουμε άλλωστε αναφέρει (άρθρο μας), «Εάν δεν ελεγχθούν οι αγορές, θα ιδιωτικοποιηθούν τα κράτη, μετατρέποντας τους Πολίτες είτε σε θλιβερά, εξαθλιωμένα υποζύγια των αυτονομημένων κεφαλαίων τους, είτε σε υπηκόους απολυταρχικών καθεστώτων».

Από την άλλη πλευρά τώρα, παρά το ότι αρκετά από τα ισχυρά κράτη της ζώνης του Ευρώ φαντάζονται ότι θα καταφέρουν να αποφύγουν το μοιραίο, στηριζόμενα στην «πρόσκαιρη» οικονομική υπεροχή τους, η «αλυσιδωτή» διαδικασία των «συγκοινωνούντων δοχείων», η οποία είναι προφανώς σε εξέλιξη, δεν πρόκειται στο τέλος να τους επιτρέψει να «αποδράσουν» - ενδεχομένως με την επί πλέον «συμβολή» του δομικού πληθωρισμού (αύξηση του εργατικού κόστους), ο οποίος σύντομα θα «προσβάλλει» απειλητικά την παραγωγική μηχανή τους.

Έτσι λοιπόν, αν και ο βασικός «πυρήνας» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Γερμανία (εννοούμε πάντοτε τους Πολίτες και όχι τα κράτη, τα οποία διευθύνονται πλέον από τις αγορές), θέλει να πιστεύει ότι τελικά θα μπορέσει να τα καταφέρει, η «πτώση» της, εάν δεν λειτουργήσει συλλογικά, είναι προδιαγεγραμμένη. Άλλωστε εκεί βρίσκονται τα περισσότερα «λάφυρα» (ιδιωτικές καταθέσεις άνω των 4,5 τρις € κλπ), τα οποία είναι αδύνατον να μην στοχοποιήσουν οι «αγορές» – πόσο μάλλον όταν ο πραγματικός εχθρός του μονοπωλιακού καπιταλισμού, ο «απολυταρχικός» με έδρα την Κίνα, είναι αρκετά ισχυρός για να μπορεί να προστατεύει το «ζωτικό» χώρο του.

ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΑ ΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ (CDS) ΚΑΙ ΤΑ SPREADS

Πριν ακόμη αναλύσουμε τον τρόπο, με τον οποίο επιχειρείται η «άλωση της Ευρωζώνης», θεωρούμε σκόπιμη την περιληπτική, μικρή αναφορά μας στα ασφαλιστήρια πιστωτικών κινδύνων (CDS – Credit Default Swaps).

Ειδικότερα λοιπόν, αυτός που παρέχει σε κάποιον άλλο ένα δάνειο, διατρέχει τον κίνδυνο να χάσει τα χρήματα του. Έναντι του ρίσκου που αναλαμβάνει, χρεώνει με τόκους αυτόν, στον οποίο εγκρίνει τη συγκεκριμένη πίστωση (αυτή τουλάχιστον είναι η «επίσημη ερμηνεία», η δικαιολογία καλύτερα των τοκογλύφων). Όσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος να χάσει τα χρήματα του ο δανειστής, τόσο υψηλότερο είναι το επιτόκιο που χρεώνει.

Με τη βοήθεια των ασφαλιστηρίων πιστωτικών κινδύνων τώρα οι δανειστές, οι οποίοι αγοράζουν ένα τέτοιο συμβόλαιο, προστατεύονται από την ενδεχόμενη απώλεια των χρημάτων, τα οποία δανείζουν. Έναντι αυτού (προστασία), πληρώνουν ένα συγκεκριμένο ασφάλιστρο, το οποίο βασίζεται στην ονομαστική αξία των πιστώσεων που παρέχουν (κεφάλαιο).

Όταν τώρα ο δανειστής πληρώνει ασφάλιστρα κινδύνου ίσα με 1.000 μονάδες βάσης (10% του κεφαλαίου), τότε είναι ουσιαστικά υποχρεωμένος να τα χρεώσει στον οφειλέτη – επί πλέον του επιτοκίου, το οποίο θα ήθελε να κερδίσει. Θεωρώντας αυτό το επιτόκιο ίσο με το 3%, όσον αφορά τα ομόλογα της Ευρωζώνης, με αυτό δηλαδή που «χρεώνεται» το γερμανικό ομόλογο, τότε ο δανειστής θα πρέπει να χρεώσει τον οφειλέτη το λιγότερο με 13% (το 10% για τα ασφάλιστρα που πληρώνει και το 3% για το «κέρδος» του – για το «ρίσκο» του, όπως χαρακτηρίζουν έντεχνα το κέρδος τους οι διεθνείς τοκογλύφοι).

Η διαφορά αυτή «εμφανίζεται» στα γνωστά μας (Credit) Spreads («διαφορικά» επιτόκια») – μία ονομασία, η οποία στα ομόλογα δεν αναφέρεται στην απόλυτη κερδοφορία τους, αλλά στον επί πλέον τοκισμό τους, σε σχέση με το επιτόκιο ενός άλλου ομολόγου ιδίας διαρκείας (10ετές κλπ), το οποίο θεωρείται «μηδενικού ρίσκου» (στην περίπτωση της Ευρωζώνης το ομόλογο του γερμανικού δημοσίου, με επιτόκιο περί το 3%). Όταν λοιπόν τα Spreads των δεκαετών ομολόγων του Ελληνικού δημοσίου καταγράφουν την τιμή των 1.075 μονάδων βάσης, με τα CDS στις 1.000 μονάδες βάσης (για παράδειγμα), τότε το επιτόκιο, με το οποίο θα μπορούσε (θεωρητικά) να δανεισθεί το Ελληνικό δημόσιο, θα ήταν 13,75% και όχι 13%.

Περαιτέρω, εάν ο οφειλέτης (κράτη, επιχειρήσεις κλπ) δεν μπορέσει να επιστρέψει το δάνειο του, εάν χρεοκοπήσει δηλαδή, τότε ο δανειστής πληρώνεται από τον ασφαλιστή. Κατ’ επέκταση, τα εξασφαλισμένα με CDS δάνεια που παρέχουν οι τράπεζες δεν εγγράφονται σαν τέτοια στα βιβλία τους – οπότε συνήθως δεν απαιτείται η διατήρηση του ελάχιστου αποθεματικού (fractional reserve) στις κεντρικές τράπεζες (αυτός ήταν ο κύριος λόγος της επιτυχίας των CDO’s, των χρηματοπιστωτικών προϊόντων δηλαδή που είχαν «συσκευάσει» μαζί πολλές δανειακές «συμβάσεις» διαφορετικού ρίσκου και τα οποία οδήγησαν το σύστημα σχεδόν στην κατάρρευση του).

Ίσως οφείλουμε να προσθέσουμε εδώ το τεράστιο ρίσκο των ασφαλιστικών εταιρειών, στην περίπτωση της χρεοκοπίας ενός κράτους – το οποίο είχαμε τονίσει, όσον αφορά την Ελλάδα, στο άρθρο μας «Ασφαλιστική βόμβα μεγατόνων» (επίσης σε προηγούμενο, το οποίο αφορούσε την AIG σε σχέση με τη Lehman Brothers).

Για παράδειγμα, εάν μία χώρα ασφαλισμένη με CDS 1.000 μονάδων βάσης (10%) χρεοκοπήσει τον πρώτο χρόνο της ασφάλισης της, τότε η ασφαλιστική εταιρεία είναι υποχρεωμένη να πληρώσει το δεκαπλάσιο των ασφαλίστρων που έχει εισπράξει – ενώ οι διεθνείς κερδοσκόποι, οι οποίοι αγοράζουν τα ασφάλιστρα «μοχλευμένα» (leverage), επενδύοντας ελάχιστα χρήματα (έως και 1%) στην αγορά παραγώγων, θα υποχρεώνονταν σε πολλαπλάσιες ζημίες.

Όμως, η ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας τον Μάιο του 2010, εντός του πρώτου έτους δηλαδή της ασφάλισης της με CDS χαμηλότερα των 200 μονάδων βάσης (2%) κατά μέσον όρο, θα κόστιζε στις ασφαλιστικές εταιρείες το 50πλάσιο – στους δε κερδοσκόπους ασύλληπτα ποσά (σήμερα, στις ασφαλιστικές εταιρείες, «μόλις» τα δεκαπλάσια – αντίστοιχα χαμηλότερα στους κερδοσκόπους). Επομένως, η «διάσωση» της ήταν το λιγότερο υποχρεωτική – γεγονός που δυστυχώς δεν «εκμεταλλεύθηκε» (σκόπιμα ή λόγω ανεπάρκειας) η κυβέρνηση μας, εις βάρος όλων των Ελλήνων Πολιτών.

Κλείνοντας, τα ασφαλιστήρια (CDS) διαπραγματεύονται στις χρηματιστηριακές αγορές ελεύθερα – χωριστά δηλαδή από τα δάνεια (ομόλογα κλπ), τα οποία ασφαλίζουν, ενώ χρησιμοποιούνται τόσο για τον περιορισμό των επενδυτικών ρίσκων, όσο και για τη διασπορά των κινδύνων. Μπορούν όμως επίσης να χρησιμοποιηθούν με στόχο την κερδοσκοπία – για παράδειγμα, ως στοιχήματα σε σχέση με την πτώχευση μίας επιχείρησης ή ενός κράτους. Στην προκειμένη περίπτωση, είναι σαν να ασφαλίζει κάποιος το σπίτι του γείτονα έναντι πυρκαγιάς – με αποτέλεσμα να έχει σημαντικό κίνητρο, για να το «πυρπολήσει» ο ίδιος.

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΩΝ

Μεταξύ των ετών 2003 και 2007 οι τρείς μεγάλες επενδυτικές αγορές (ακίνητα, μετοχές και πρώτες ύλες) παρουσίασαν σημαντικές αυξήσεις – ανερχόμενες έτσι σε επίπεδα, τα οποία παρουσίαζαν μεγάλες «πτωτικές» δυνατότητες (οι αγορές κερδίζουν από την κινητικότητα και τις έντονες διακυμάνσεις - ποτέ από τη σταθερότητα). Όταν λοιπόν το 2007 οι τιμές των ακινήτων άρχισαν να μειώνονται, ακολούθησαν οι τιμές των μετοχών, ενώ ο κύκλος ολοκληρώθηκε, με τη ραγδαία πτώση των τιμών των πρώτων υλών. Έτσι, για πρώτη φορά μετά το 1929, «απαξιώθηκαν» σχεδόν ταυτόχρονα τρία από τα σπουδαιότερα «περιουσιακά» προϊόντα – με αποτέλεσμα η κρίση των ενυπόθηκων δανείων στις Η.Π.Α. (subrimes) να εξελιχθεί σε μία παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση.

Οι κυβερνήσεις, διακρίνοντας τον κίνδυνο να οδηγηθεί σε εκτεταμένη ύφεση η παγκόσμια οικονομία, επένδυσαν τεράστια ποσά στη διάσωση (bailout) των μεγάλων (too big to fail) τραπεζών, καθώς επίσης στην σταθεροποίηση της ανάπτυξης. Κατ’ επακόλουθο, τα δημόσια χρέη αυξήθηκαν σε μεγάλο βαθμό σε εκείνες τις χώρες, όσον αφορά την Ευρωζώνη, στις οποίες «έσπασε» η φούσκα των ακινήτων – στην Ιρλανδία και στην Ισπανία. Αντίστοιχη αύξηση παρουσίασαν και τα χρέη εκείνων των κρατών, τα οποία υπέφεραν πριν από την κρίση, τόσο από τα αρνητικά ισοζύγια των εξωτερικών συναλλαγών τους, όσο και από τα μεγάλα ελλείμματα των ετησίων προϋπολογισμών τους – της Ελλάδας και της Πορτογαλίας.

Οι διεθνείς κερδοσκόποι, με τη συντονισμένη χρήση των «όπλων» τους (εταιρείες αξιολόγησης, ΜΜΕ κλπ), εκμεταλλεύθηκαν αμέσως το γεγονός αυτό, αυξάνοντας τα επιτόκια των ομολόγων του δημοσίου των συγκεκριμένων χωρών, με τη βοήθεια των ασφαλιστηρίων πιστωτικών κινδύνων (CDS) – ξεκινώντας τις επιθέσεις τους από την πιο αδύναμη χώρα (Ελλάδα). Αφού τα επιτόκια λοιπόν στην Ελλάδα αναρριχήθηκαν σε επίπεδα που ξεπέρασαν το 10%, οι επιθέσεις των κερδοσκόπων κλιμακώθηκαν – με αποτέλεσμα να πλησιάσουν τα επιτόκια στην Ιρλανδία το 9% και στην Πορτογαλία το 8%.

Η Ευρωζώνη, στην προσπάθεια της να αντισταθεί στην «επιδημία», υποχρεώθηκε στην δημιουργία ενός μηχανισμού στήριξης – δυστυχώς πολύ συντηρητικά, ενεργώντας πάντοτε εκ των υστέρων (πολύ συχνά, οι εταιρείες αξιολόγησης υποτιμούσαν την πιστοληπτική ικανότητα χωρών και τραπεζών την Παρασκευή το απόγευμα, σχεδόν πάντοτε πριν από την εκάστοτε σύνοδο των Ευρωπαίων το επόμενο Σαββατοκύριακο). Αναλυτικότερα, οι επιθέσεις «ενορχηστρώνονταν» στα εξής τέσσερα στάδια:

(α) Για όσο χρονικό διάστημα δεν είχαν ασκηθεί κερδοσκοπικές πιέσεις στα ομόλογα του δημοσίου κάποιας χώρας, βασιζόμενες στο υψηλό δημόσιο χρέος της, σε συνδυασμό με τα μεγάλα ελλείμματα του προϋπολογισμού της, οι διεθνείς «επενδυτές», όπως η Goldman Sachs και η Deutsche Bank, έκλειναν ένα συμβόλαιο (CDS) με κάποιον λιγότερο έξυπνο επενδυτή – συνήθως με κάποιο συνταξιοδοτικό ταμείο ή με μία τοπική τράπεζα. Ο επενδυτής διαβεβαίωνε τον εκδότη ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος χρεοκοπίας μίας χώρας της Ευρωζώνης και αγόραζε το συμβόλαιο, έναντι ενός πολύ μικρού ασφαλιστηρίου (1-2% επί του κεφαλαίου) – ασφαλίζοντας έτσι το σπίτι του γείτονα, έναντι πυρκαγιάς.

(β) Σε δεύτερο στάδιο άρχιζαν οι επιθέσεις στη δύστυχη χώρα (η «πυρπόληση» του σπιτιού του γείτονα), στην οποία είχε στηριχθεί το ασφαλιστικό συμβόλαιο – κατ’ αρχήν με τη βοήθεια των ΜΜΕ και στη συνέχεια με τις «εκτιμήσεις» των αμερικανών οικονομολόγων, των μεγάλων επενδυτικών ονομάτων (G.Soros), των εταιρειών αξιολόγησης κλπ. Ο στόχος αυτών των επιθέσεων ήταν να αυξηθεί κατά το δυνατόν ο φόβος, σε σχέση με το ενδεχόμενο χρεοκοπίας (στάσης πληρωμών) της συγκεκριμένης χώρας - έτσι ώστε να ακολουθήσει η ανοδική πορεία των τιμών των ασφαλιστηρίων (CDS), καθώς επίσης των επιτοκίων δανεισμού.

Η αξία λοιπόν των αρχικών ασφαλιστηρίων, τα οποία είχε συνάψει ο διεθνής επενδυτής (Goldman Sachs κλπ) με το λιγότερο έξυπνο «συνάδελφο» του αυξανόταν σε σημαντικό βαθμό - με αποτέλεσμα, όταν η άνοδος είχε φτάσει σε κάποιο αξιόλογο επίπεδο, να πουλάει ο διεθνής επενδυτής το συμβόλαιο (CDS), με τεράστιο κέρδος.

(γ) Στη συνέχεια, ο διεθνής επενδυτής αγόραζε μόνος του τα υψηλών αποδόσεων (επιτοκίων) δημόσια ομόλογα, δανειζόμενος με φθηνό χρήμα από την κεντρική τράπεζα. Ταυτόχρονα, έντεινε τις πιέσεις του στην Ευρωζώνη, με στόχο να μην επιτραπεί εκ μέρους της η χρεοκοπία ενός κράτους-μέλους της, έτσι ώστε να εξασφαλίσει ένα ακόμη κέρδος.

Για παράδειγμα, έχοντας αγοράσει τα ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου στο 70% της αρχικής τους αξίας, έχει κάθε λόγο να μην επιθυμεί πλέον τη χρεοκοπία της - την πυρκαγιά δηλαδή στο σπίτι του γείτονα, αφού είναι πλέον ο ίδιος ιδιοκτήτης του. Έτσι, θα μπορεί να εισπράξει το 100% της αξίας των ομολόγων του Ελληνικού δημοσίου (συν τους τόκους), τα οποία έχει αγοράσει στο 70% - επιτυγχάνοντας τεράστιο κέρδος.

(δ) Τέλος, οι δυνατότητες εξασφάλισης περαιτέρω κερδών, από τη συγκεκριμένη χώρα, προϋποθέτουν προφανώς την εισβολή του ΔΝΤ. Μέσω του Ταμείου, οι διεθνείς επενδυτικές τράπεζες έχουν την προοπτική να κερδίσουν για μία ακόμη φορά, από την «επιβεβλημένη» αποκρατικοποίηση των εταιρειών που ανήκουν στο δημόσιο της συγκεκριμένης χώρας – αφενός μεν από τις προμήθειες επί των τιμών της πώλησης τους προς τις πολυεθνικές, την οποία οργανώνουν/μεθοδεύουν οι ίδιες, αφετέρου από την υπεραξία των μετοχών που συνήθως αγοράζουν σε χαμηλές τιμές, όταν το χρηματιστήριο καταρρέει λόγω της υπαγωγής της χώρας στο ΔΝΤ.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΩΝ

Η μεγάλη δυσκολία τώρα των διεθνών κερδοσκόπων, το πρόβλημα τους καλύτερα, εάν μπορεί κανείς να το χαρακτηρίσει έτσι, είναι το γεγονός ότι μπορούν να παίξουν το παραπάνω παιχνίδι μόνο μία φορά, με κάθε χώρα. Επομένως, είναι «υποχρεωμένοι» να αναζητούν συνεχώς νέα «θύματα» – καινούργια κράτη δηλαδή για να δραστηριοποιηθούν επιχειρηματικά (business), στηριζόμενοι στο φόβο της χρεοκοπίας, τον οποίο οι ίδιοι καλλιεργούν συστηματικά.

Συμπερασματικά λοιπόν, μετά από ένα απαραίτητο διάλλειμα, κατά τη διάρκεια του οποίου σχεδιάζουν να κερδίζουν από τις αποκρατικοποιήσεις στις χώρες που έχουν υπαχθεί ήδη στο ΔΝΤ (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία κλπ), ή από τις διασώσεις των τραπεζών τους, θα συνεχίσουν την επίθεση τους στην Ισπανία, στο Βέλγιο, στην Ιταλία και αλλού. Οι επιθέσεις αυτές θα αποδυναμώνουν συνεχώς τις χώρες που συμμετέχουν στο ταμείο διάσωσης (EFSF), με αποτέλεσμα να είναι η μία μετά την άλλη υποψήφια θύματα – χωρίς να εξαιρείται φυσικά η Γερμανία.

Για την καταπολέμηση της θανατηφόρας αυτής επιδημίας, δεν βοηθάει η θεραπεία των συμπτωμάτων – όπως για παράδειγμα η αύξηση του ποσού που διαχειρίζεται το ταμείο διάσωσης της Ευρωζώνης ή η επί πλέον αγορά ομολόγων εκ μέρους της ΕΚΤ, όπως συμβαίνει σήμερα. Όσο και αν κάτι τέτοιο φαίνεται βραχυπρόθεσμα αποτελεσματικό, σε μακροπρόθεσμη βάση είναι αδύνατον να σταματήσει τους κερδοσκόπους – πόσο μάλλον όταν πια έχει επιτραπεί στο ΔΝΤ η «απόβαση στις χώρες του Ευρώ», στις οποίες πλέον εγκαθιστά τυπικές κυβερνήσεις (άρθρο μας).

Αυτό που φαίνεται απαραίτητο λοιπόν εκ μέρους της Ευρωζώνης, ειδικά επειδή ο πλανήτης «καίγεται», η μάστιγα των τόκων καταστρέφει τη συνοχή των κοινωνιών και το ΔΝΤ δεν φαίνεται πρόθυμο να επιστρέψει στις ιδρυτικές του αξίες, είναι η «συστημική» θεραπεία του προβλήματος.

Στα πλαίσια αυτής της «θεραπείας», τα οικονομικά κίνητρα οφείλουν να αλλαχθούν σε τέτοιο βαθμό, έτσι ώστε να είναι ξανά προτιμότερη η επιχειρηματική δραστηριοποίηση στην πραγματική οικονομία – ενώ ο χρηματοπιστωτικός κλάδος πρέπει να περιορισθεί δραστικά, να «ρυθμισθεί» όπως λέγεται, με στόχο να μην αποδίδουν πλέον τα χρηματοπιστωτικά του τεχνάσματα.

Σε τελική ανάλυση η Πολιτεία, με την ενεργό συμμετοχή των Πολιτών της (άμεση δημοκρατία), πρέπει να επανακτήσει την εξουσία και να «σταθεροποιήσει τις τιμές» μεταξύ της πραγματικής και της χρηματοπιστωτικής Οικονομίας - οι οποίες έχουν διαστρεβλωθεί σε τεράστιο βαθμό.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΧΑΜΗΛΩΝ ΕΠΙΤΟΚΙΩΝ

«Η κερδοσκοπία ενδυναμώνει μία ήδη υφιστάμενη τάση – είτε πρόκειται για τις συναλλαγματικές ισοτιμίες, είτε για τις τιμές των πρώτων υλών και εμπορευμάτων, είτε για τα επιτόκια, είτε για τα ομόλογα. Ο στόχος της είναι να εκμεταλλευθεί κερδοφόρα τις διαφορές στις τιμές, οι οποίες είναι το αποτέλεσμα της σκόπιμης ενδυνάμωσης των ήδη υφισταμένων τάσεων. Πρόκειται λοιπόν για μία απλούστατη λογική, η οποία πρέπει να αντιμετωπισθεί επίσης απλά».

Σύμφωνα με τον παραπάνω κανόνα, η πραγματική λύση για την κρίση χρέους της Ευρώπης είναι ουσιαστικά πολύ απλή: Το ταμείο στήριξης της Ευρωζώνης (EFSF), το οποίο δημιουργήθηκε με τα χρήματα που διέθεσε αφενός μεν η κεντρική τράπεζα, αφετέρου τα κράτη-μέλη της, οφείλει να «μεταλλαχθεί» σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο (ΕΝΤ) - στα ίχνη του ΔΝΤ, έτσι όπως αυτό λειτούργησε την πρώτη περίοδο της ίδρυσης του (από το 1945 έως το 1971).

Το ταμείο αυτό θα πρέπει να προσφέρει τα απαραίτητα χρηματοπιστωτικά μέσα στις χώρες του Ευρώ, με τη βοήθεια της έκδοσης ευρωομολόγων. Ταυτόχρονα, τόσο το ΕΝΤ, όσο και η ΕΚΤ, οφείλουν να εγγυώνται για τα δημόσια χρέη όλων των χωρών-μελών τους. Κατ’ αυτόν τον απλούστατο τρόπο, δεν θα υπάρχει κανένας λόγος ύπαρξης υψηλών «προμηθειών ρίσκου» (Spreads, CDS), καθώς επίσης τοκογλυφικών επιτοκίων

Συνεχίζοντας, τόσο η ΕΚΤ, όσο και το ΕΝΤ, θα πρέπει να καθορίζουν από κοινού τα επιτόκια των ευρωομολόγων – ειδικότερα, λόγω του αυξημένου επιπέδου των δημοσίων χρεών, ελαφρά χαμηλότερα από το μέσο ρυθμό ανάπτυξης της Ευρωζώνης (2-3%). Το μακροπρόθεσμο επιτόκιο οφείλει να καθορίζεται από μία διαδικασία, ανάλογη με αυτήν που αποφασίζεται το εκάστοτε βραχυπρόθεσμο βασικό επιτόκιο από την ΕΚΤ (1,25% σήμερα).

Στην περίπτωση τώρα που εκδίδονται νέα ομόλογα δημοσίου από τις χώρες της ζώνης του ευρώ, χωρίς να υπάρχουν ενδιαφερόμενοι από τις αγορές κεφαλαίου, θα πρέπει να αγοράζονται από το ΕΝΤ (αν και στην περίπτωση αυτή θα ήταν μάλλον απίθανο να μη βρεθούν αγοραστές, αφού υπάρχουν τεράστιες ποσότητες κεφαλαίων διεθνώς, τα οποία αναζητούν διαρκώς σίγουρες τοποθετήσεις - τα συναλλαγματικά διαθέσιμα μόνο της Κίνας υπερβαίνουν τα 3 τρις $).

Τα κριτήρια τώρα, με τα οποία θα παρέχονται πιστώσεις στις χώρες-μέλη της ένωσης, θα πρέπει να είναι ανάλογα με αυτά του ΔΝΤ – προσαρμοσμένα στις ιδιαίτερες συνθήκες της Ευρώπης. Με τον τρόπο αυτό ο κύκλος του διαβόλου, ο οποίος ξεκινάει με την απαίτηση τοκογλυφικών επιτοκίων εκ μέρους των αγορών και συνεχίζει με τις προσπάθειες υπερβολικών μέτρων άμεσης μείωσης των ελλειμμάτων, τα οποία οδηγούν σε καταστροφικές υφέσεις (στασιμοπληθωρισμός – η απόλυτη συνταγή χρεοκοπίας), σε περαιτέρω αύξηση των δημοσίων χρεών, καθώς επίσης σε ακόμη υψηλότερα επιτόκια δανεισμού, θα πάψει πια να υφίσταται.

Ο στόχος της Ευρώπης θα έπρεπε λοιπόν να είναι η διατήρηση των επιτοκίων δανεισμού σε ένα επίπεδο της τάξης του 1,5% - με αποτέλεσμα τη φυσιολογική αύξηση του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, τον περιορισμό της ανεργίας, καθώς επίσης τη μείωση τόσο των ελλειμμάτων, όσο και των δημοσίων χρεών όλων των χωρών-μελών της Ευρωζώνης. Κατ’ επακόλουθο, όσο υψηλότερο είναι σήμερα το δημόσιο χρέος ή/και τα επιτόκια δανεισμού μίας χώρας, τόσο γρηγορότερα θα μειωνόταν.

Για παράδειγμα, εάν η Ελλάδα δανειζόταν με 1,5%, αντί με περίπου 5,2% που δανείζεται σήμερα, η επιβάρυνση των τόκων του χρέους της στον προϋπολογισμό της, θα μειωνόταν αισθητά - από τα 17 δις € ετησίως (340 δις € δημόσιο χρέος), στα 5,1 δις € ετησίως. Επομένως, κατά περίπου 12 δις € - όσο είναι δηλαδή το μισό του σημερινού μας ελλείμματος, με αποτέλεσμα να διαμορφωνόταν, χωρίς καμία άλλη ενέργεια, στο 5% επί του ΑΕΠ (από 10,4% σήμερα).

Έτσι, υπό την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα θα μείωνε παράλληλα τις υπερβολικές δαπάνες του δημοσίου (προερχόμενες κυρίως από τη διαπλοκή, από τη διαφθορά κλπ), καθώς επίσης το αρνητικό ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών (χωρίς τους απίστευτους φόρους της κυβέρνησης μας, οι οποίοι μας οδηγούν, σκόπιμα ή μη, στη υποδούλωση), θα μπορούσε να ισοσκελίσει σχετικά εύκολα τον προϋπολογισμό της - μειώνοντας στη συνέχεια το δημόσιο χρέος της, χωρίς φυσικά να ξεπουλήσει δημόσια περιουσία, υπακούοντας άβουλα στις εντολές των συνδίκων του διαβόλου. Όπως έχουμε άλλωστε επανειλημμένα τονίσει, το πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι τόσο το χρέος, όσο οι τόκοι, με τους οποίους επιβαρυνόμαστε.

Περαιτέρω, εκτός από τις ελλειμματικές χώρες της Ευρωζώνης, οι υπόλοιπες, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, θα είχαν επίσης σημαντικά πλεονεκτήματα. Σε αντίθεση με την πολιτική της μείωσης των δαπανών ή της αύξησης των φόρων που ακολουθούν σήμερα, η στρατηγική των χαμηλών επιτοκίων οδηγεί επίσης στη σταθεροποίηση της οικονομίας, όπως πολύ σωστά επιθυμεί η Γερμανία – δια μέσου όμως της ανάπτυξης. Εκτός αυτού, αφενός μεν οι εξαγωγές τους στις ελλειμματικές χώρες θα συνέχιζαν, χωρίς το φόβο της απώλειας χρημάτων, αφετέρου δεν θα διακοπτόταν η εγκατάσταση των εταιρειών τους (Lidl, Carrefour κλπ) σε αυτές.

Ταυτόχρονα, με τον τρόπο αυτό, όπως έχουμε αναφέρει αρκετές φορές (άρθρο μας), μπορεί (και πρέπει) να αποφευχθεί η διαγραφή (haircut) των δημοσίων χρεών της Ελλάδας, της Ιρλανδίας κλπ - η οποία θα ζημίωνε τους διεθνείς επενδυτές, ενώ θα απειλούσε πολλές μικρές τράπεζες, ιδιώτες επενδυτές και ασφαλιστικά ταμεία.

Συνεχίζοντας, η διαγραφή ύψους 30-40% επί των δημοσίων χρεών της Ελλάδας ή της Ιρλανδίας, δεν θα είχε ουσιαστικά κανένα αποτέλεσμα – αφού το δημόσιο χρέος τους θα αυξανόταν πολύ γρήγορα, τουλάχιστον για εκείνο το χρονικό διάστημα που το επιτόκιο δανεισμού θα παρέμενε υψηλότερο από τον ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης τους (με αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης -4% και επιτόκιο 5% στην Ελλάδα, καθώς επίσης με την ανεργία στο 20%, η διαγραφή χρεών, ακόμη και του 50%, θα καθυστερούσε ελάχιστα το μοιραίο).

Ολοκληρώνοντας, από την θέση των δανειστών, η πολιτική χαμηλών επιτοκίων δεν θα ήταν λιγότερο προτιμητέα. Από τη μία πλευρά βέβαια θα έπρεπε να «διαγράψουν» ένα μέρος των «επιτοκιακών» κερδών τους - την τοκογλυφική τρόπον τινά υπεραξία τους. Από την άλλη πλευρά όμως, θα διευκόλυναν τις υπερχρεωμένες χώρες στην μακροπρόθεσμη αποπληρωμή των χρεών τους, χωρίς να υποχρεωθούν σε απώλεια των κεφαλαίων τους. Επομένως, η συνολική ζημία τους θα ήταν χαμηλότερη, από αυτήν της ενδεχόμενης (και πολύ πιθανής) διαγραφής ενός μεγάλου μέρους (έως και 70%) των απαιτήσεων τους.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Κατά την άποψη μας, τελικά θα επικρατήσει η κοινή λογική στην Ευρώπη – οπότε θα επιλεχθεί η πολιτική των χαμηλών επιτοκίων, ταυτόχρονα με την εκδίωξη του ΔΝΤ, καθώς επίσης με την ίδρυση ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, το οποίο θα «συνεπικουρείται» από την ίδρυση και λειτουργία ευρωπαϊκών εταιρειών αξιολόγησης (με απώτερο στόχο την πολιτική ένωση της Ευρώπης και την απεξάρτηση τις από τις Η.Π.Α.).

Παράλληλα, πιστεύουμε ότι τελικά θα δοθεί στη χώρα μας η δυνατότητα της μακροπρόθεσμης αποπληρωμής των συνολικών δημοσίων χρεών της (340 δις €) - με επιτόκιο που δεν θα υπερβαίνει το 1,5% ετησίως. Επομένως, τυχόν ενέργειες της όποιας κυβέρνησης μας, οι οποίες ενδεχομένως θα θελήσουν να επιταχύνουν την αποκρατικοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων μας, ειδικά σε μία εποχή, κατά την οποία έχουν σκόπιμα εντελώς απαξιωθεί, μόνο σαν άκρως ενδοτικές θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν (τονίζουμε ξανά ότι, η ιδιωτικοποίηση των κοινωφελών επιχειρήσεων, όπου και αν αυτή δρομολογείται, είναι μια εντελώς απαράδεκτη διαδικασία συλλογικής εξαθλίωσης)

Περαιτέρω, η ανάπτυξη που οφείλουμε να επιδιώξουμε δεν θα μπορέσει ποτέ να επιτευχθεί, εάν δεν διαθέτουμε καμία μεγάλη εταιρεία στη χώρα μας – με τις κοινωφελείς να αποτελούν την «αιχμή του δόρατος». Σε κάθε περίπτωση βέβαια, οφείλουμε να δραστηριοποιηθούμε όλοι παράλληλα, έτσι ώστε να καταπολεμηθεί η γραφειοκρατία, να μηδενισθούν τα ελλείμματα του προϋπολογισμού μας, να αυξηθούν οι εξαγωγές μας, καθώς επίσης να περιορισθούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι εισαγωγές μας.

Είναι επιεικώς απαράδεκτο να εισάγουμε αγροτικά προϊόντα στη χώρα μας, να καταναλώνουμε περισσότερα από όσα κερδίζουμε, να ξεπουλάμε τη δημόσια περιουσία μας, να αισχροκερδούμε στην τουριστική βιομηχανία μας, να φοροδιαφεύγουμε, να δωροδοκούμαστε, να απασχολούμε ξένους εργάτες, απλά και μόνο για να μην εργαζόμαστε οι ίδιοι, να μην απαιτούμε την τιμωρία των επίορκων «δημοσίων λειτουργών», να μην αντιδρούμε στην «κατάργηση» της συνταγματικής τάξης από ένα απαράδεκτο «μνημόνιο υποτέλειας», να ανεχόμαστε ανεπαρκείς ή ενδοτικούς πολιτικούς και τόσα πολλά άλλα, τα οποία μας «ανάγκασαν» να επαιτούμε διεθνώς, αντί να απαιτούμε – καθώς επίσης να διακινδυνεύσουμε την εθνική μας κυριαρχία, καταντώντας τα ανόητα θύματα μίας ενορχηστρωμένης επίθεσης των κερδοσκόπων, οι οποίοι δικαίως θεώρησαν ότι είμαστε ανίκανοι να προστατέψουμε σωστά την πάμπλουτη χώρα μας.

Ολοκληρώνοντας, ανεξάρτητα από τις τελικές αποφάσεις της Ευρωζώνης, οι οποίες πιστεύουμε ότι θα «σεβασθούν» τελικά την κοινή λογική και δεν θα υποταχθούν στην τευτονική Γερμανία ή στο μονοπώλιο των κεντρικών τραπεζών υπό την BIS, επιθυμούμε να τονίσουμε ξανά ότι, η πλέον ανώδυνη και έντιμη ταυτόχρονα λύση για τη χώρα μας, είναι ο διακανονισμός της αποπληρωμής του συνολικού δημοσίου χρέους μας μακροπρόθεσμα – ή δυνατόν σε σαράντα ισόποσες ετήσιες δόσεις, με επιτόκιο ίσο με το εκάστοτε βασικό της ΕΚΤ.

Για όσους θεωρούν αδιανόητο ένα τόσο χαμηλό επιτόκιο (1,25%), είναι ίσως αρκετό να υπενθυμίσουμε ότι, η ΕΚΤ δανείζει σήμερα τις εμπορικές τράπεζες με ανάλογα χαμηλό επιτόκιο – επιτρέποντας τους να δανείζουν αυτές το κράτος, με κατά πολύ μεγαλύτερο (άνω του 5%). Με τον τρόπο αυτό συνεχίζουν να ισχυροποιούνται οι τράπεζες, εις βάρος των Ελλήνων Πολιτών - κάτι που μάλλον πολύ δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί δίκαιο ή έντιμο, οπότε δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να συνεχίσουμε να το ανεχόμαστε.

Με το ίδιο τρόπο (άδικη, καταστροφική, εάν όχι «ενδοτική») θα χαρακτηρίζαμε και την περίπτωση της πληρωμής μόνο των τόκων των δανείων μας, με μία περίοδο χάριτος για την εξόφληση των χρεολυσίων, η οποία δυστυχώς φαίνεται, σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, να συζητείται από την κυβέρνηση μας - αφού κάτι τέτοιο απλά θα ανέβαλλε τη χρεοκοπία της χώρας μας για κάποια χρόνια, έτσι ώστε να διευκολυνθεί η υποδούλωση της, καθώς επίσης η λεηλασία της δημόσιας, αλλά και της ιδιωτικής περιουσίας μας, από το διεθνές Καρτέλ των τοκογλύφων.

Η καθυστέρηση της πληρωμής ενός δανείου απλά «συσσωρεύει» τόκους, οι οποίοι στη συνέχεια καθιστούν ανέφικτο τον περιορισμό του χρέους – επιβαρύνοντας το με επιτόκια που είναι αδύνατον ποτέ να εξοφλήσει ο οφειλέτης, παραμένοντας αιώνια στον ορό των τοκογλύφων (σε μνημόνια που διαδέχονται τα επόμενα, ακόμη πιο καταστροφικά και εγγυημένα με περιουσιακά στοιχεία, η αξία των οποίων μειώνεται τεχνητά διαρκώς - έτσι ώστε να διευκολύνεται η πώληση τους σε εξευτελιστικές τιμές).

Βασίλης Βιλιάρδος (copyright)

Αθήνα, 17. Απριλίου 2011

viliardos@kbanalysis.com

Ο κ. Β. Βιλιάρδος είναι οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου

Πηγή: http://www.casss.gr/

http://www.berlin-athen.eu/

Συνέχεια...

«ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ – ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΒΟΛΒΗΣ»

Μ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Σε κλίμα βαθειάς κατάνυξης θα λάβει χώρα, σήμερα Μ.Παρασκευή, η περιφορά του Επιταφίου, σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου Βόλβης.

Η κεντρική λιτάνευση του Επιταφίου θα πραγματοποιηθεί στην έδρα του Δήμου Βόλβης, στο Σταυρό, και θα ξεκινήσει στις 21.30 από τον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής , παρουσία της Δημοτικής Αρχής και των υπολοίπων αρχών του τόπου, με τη συνοδεία στρατιωτικού αγήματος.

Μ.ΣΑΒΒΑΤΟ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ – ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Το Μ.Σάββατο και την Κυριακή του Πάσχα οι εορτασμοί θα λάβουν χώρα κατά τόπους σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου Βόλβης.

ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Τη Δευτέρα 25 Απριλίου, δεύτερη μέρα του Πάσχα ,θα λάβει χώρα ο εορτασμός του Αγίου Γεωργίου στην Ασπροβάλτα, την Απολλωνία, το Μελισσουργό , το Στίβος και το Σχολάρι.

Η κεντρική λιτάνευση της εικόνας του Αγίου Γεωργίου θα λάβει χώρα στην Ασπροβάλτα και θα ξεκινήσει στις 10.30π.μ από τον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου , παρουσία της Δημοτικής Αρχής και των υπολοίπων αρχών του τόπου, με τη συνοδεία στρατιωτικού αγήματος.

Από τις 12 το μεσημέρι και μετά πραγματοποιούνται τοπικά έθιμα( κουρμπάνι, παραδοσιακοί χοροί, κλπ) στον αυλόγυρο των εκκλησιών του Μελισσουργού, της Απολλωνίας και του Σχολαρίου και παραδοσιακό γλέντι στην κεντρική πλατεία του Στίβους.

ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΣΤΟ ΣΚΕΠΑΣΤΟ

Εκδήλωση θεσμός για τον Πολιτιστικό Σύλλογο Σκεπαστού "Η Ανατολική Ρωμυλία".

Κάθε χρόνο την δεύτερη μέρα του Πάσχα, από το 1983 μέχρι και σήμερα ανελλιπώς, ο Σύλλογος θέλοντας να τιμήσει την τρίτη ηλικία, που πολλά πρόσφερε σε όλους τους νεότερους , καλεί όλους τους συγχωριανούς, όσους έχουν κλείσει το εξηκοστό έτος της ηλικίας τους, μέλη και μη, σε μια συνεστίαση( με φαγητό, ποτό και παραδοσιακή μουσική,), ως ένδειξη ευγνωμοσύνης απέναντί τους, στην κεντρική πλατεία του χωριού στις 12 το μεσημέρι.

Σκοπός της εκδήλωσης είναι να γλεντήσουμε με τους παππούδες, να τσουγκρίσουμε τα πασχαλινά αυγά, τα οποία σημειωτέων τα ζωγραφίζουν με μεράκι τα παιδιά του χωριού και να τους δείξουμε πραγματικά την αγάπη μας, που πολλοί από αυτούς την έχουν ιδιαίτερη αγάπη, όντας μόνοι στη ζωή.

Συνέχεια...

Αποκαθήλωση της εικόνας του Χριστού με εντολή Χρ.Κορτζίδη στο δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης

ΤΟ... ΝΕΟ "ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ" ΠΝΕΥΜΑ!

Η ξαφνική, αυθαίρετη αφαίρεση της εικόνας του Χριστού από την αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Ελληνικού – Αργυρούπολης, με ευθύνη του δημάρχου κ. Χρ. Κορτζίδη και του προέδρου του Δ.Σ. κ. Αγγ. Παπασπύρου, αποκαλύπτει τον τρόπο και τις αρχές με τις οποίες η νέα διοίκηση του δήμου Ελληνικού – Αργυρούπολης επιλέγει να διαχειριστεί τα θέματα του ενιαίου δήμου...

Οι χριστιανικές αξίες της ελευθερίας, δικαιοσύνης, αδελφοσύνης, αγάπης και σεβασμού προς τον συνάνθρωπο που εκφράζονται συνολικά με τη εικόνα του Χριστού, θεωρούνται από τη διοίκηση αναχρονιστικές, ενοχλητικές και ασυμβίβαστες με τον τρόπο που αποφασίζει να ασκήσει την εξουσία η διοίκηση του Δήμου.

Το θέμα μάλιστα τέθηκε στο Τοπικό συμβούλιο Αργυρούπολης και από ένα π.Αντιδήμαρχο, για να πάρει την απάντηση, ότι η εικόνα του Χριστού αποκαθηλώθηκε, ως "αντιβαίνουσα στην αρχή της θρησκευτικής ελευθερίας!"

Να σημειωθεί ότι η εικόνα είχε αναρτηθεί στη θέση αυτή από ιδρύσεως της πρώτης κοινότητας Αργυρούπολης, πριν από έξη δεκαετίες, και διατηρήθηκε εκεί με σεβασμό από όλες τις διοικήσεις του Δήμου, πλην της σημερινής!!!

http://apolitistosteki.blogspot.com/2011/04/blog-post_5458.html

Συνέχεια...

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ

Η σημερινή κυβέρνηση κατόρθωσε να φέρει την οικονομία και την κοινωνία σε χαώδη κατάσταση. Αύξησε το δημόσιο χρέος κατά 43 δις ευρώ περίπου μόνον σε ένα έτος. Ανεβίβασε το δημόσιο χρέος σε 340 δις ευρώ, ήτοι από το 90-100% του ΑΕΠ που ήταν επί Κυβερνήσεων Καραμανλή, στο 150% του ΑΕΠ σήμερα.

Μείωσε μισθούς και συντάξεις. Περιήγαγε την οικονομία σε τραγική ύφεση. Χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν. Από 600 περίπου κατασκευαστικές εταιρείες παρέμειναν 2 έως 6. Η ανεργία αυξήθηκε σε ένα έτος από το 10% στο 15%. Ήδη οι άνεργοι ανήλθαν στους 740.000. Μόνο τον τελευταίο μήνα προστέθηκαν 24.000 άνεργοι. Η φορολογία εισοδήματος από το 40% έφθασε στο 45% και σε ορισμένες περιπτώσεις το 50%. Η έμμεση φορολογία υπερέβη κάθε λογικό όριο. Η φορολογία των ακινήτων δεκαπλασιάστηκε τουλάχιστον.

Περιεκόπησαν εγκληματικώς βασικές δαπάνες για την υγεία. Σε ορισμένα νοσοκομεία υπάρχει έλλειψη συρίγγων, γαζών, αντιβιοτικών, ακόμη και αιμοστατικών τσιρότων. Αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες της Αστυνομίας έχουν ακινητοποιηθεί από έλλειψη ανταλλακτικών ή βενζίνης. Πλοία και αεροπλάνα έχουν αδρανοποιηθεί ομοίως. Ατμόσφαιρα αθλιότητος και απελπισίας επικρατεί παντού.

Η δημόσια τάξη πνέει τα λοίσθια. Αστυνομικοί μηνύουν τον προϊστάμενό τους, διότι τους στέρησε την κατά νόμο ημέρα αναπαύσεως. Οι κάτοικοι της Κερατέας σχεδόν κάθε βράδυ οδομαχούν με δυνάμεις των ΜΑΤ. Άγνωστοι διέκοψαν τη κυκλοφορία της Λεωφόρου Λαυρίου, δια της διανοίξεως δύο τάφρων, βάθους 2 περίπου μέτρων. Άγνωστοι επετέθηκαν με αυγά κατά του υπουργού Υγείας, σε κομματική συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ, στους Αγίους Αναργύρους. Φοβήθηκα το μίσος της ματιάς των επιτιθεμένων, εδήλωσε στο ραδιόφωνο ο συνοδεύων τον κ. Λοβέρδο υφυπουργός.

Αυτά και πολλά άλλα εξηγούν τα πορίσματα προσφάτου ερεύνης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Απ΄αυτή προέκυψε συγκεκριμένως ότι μόνο 8% των ερωτηθέντων εμπιστεύεται την Κυβέρνηση. Το 70% δήλωσε ότι ζει με δανεικά ή «τρώει από τα έτοιμα». Και το 60% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι απειλείται η εθνική κυριαρχία. Οι περισσότεροι πολίτες υποπτεύονται ότι η κυβέρνηση είναι όργανο των Η.Π.Α. και των μεγαλοεργολάβων, προς όφελος των οποίων αυξήθηκαν τα διόδια υπερβολικώς, στην παρούσα κρίση.

Σχολιάσθηκε η ασυνήθης επίσκεψη που επραγματοποίησε ο υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου στην αμερικανική πρεσβεία, προκειμένου να συναντηθεί με τον πρέσβυ Ντάνιελ Σμιθ. Η επίσκεψη έγινε την επομένη της συναντήσεως του γνωστού μεγαλοκερδοσκόπου και «φιλανθρώπου» Τζωρτζ Σόρος στην Αθήνα με τον πρωθυπουργό και τον άνω υπουργό. Είναι όχι μόνον εκτός πρωτοκόλλου, αλλά και πρωτοφανές, να επισκέπτεται ο υπουργός των Οικονομικών, ένα Πρέσβυ στο γραφείο του. Το αντίθετο θα έπρεπε να γίνει, σε οποιαδήποτε χώρα, που έχει εθνική αξιοπρέπεια.

Είναι δύσκολο να συναγάγει κανείς τον λόγο της επισκέψεως αυτής. Πάντως αποκλείεται, να ήθελε ο κ. πρέσβυς να πληροφορηθεί, τί είπε ο Τζωρτζ Σόρος. Γιατί ο τελευταίος, στην κλειστή ομιλία του στο Κυκλαδικό Μουσείο, ανέφερε μεταξύ άλλων, πως ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τίμοθυ Γκάιτνερ, όταν επισκέφθηκε τη Μέρκελ, προκειμένου να συζητήσουν για την κρίση, την επίεσε να βοηθήσει την Ελλάδα.

Κατά τον Σόρος, η πιθανότητα να χρεωκοπήσει η Ελλάδα, φοβίζει τις Η.Π.Α. Και τούτο γιατί ευρίσκονται σε κακή οικονομική κατάσταση, με τεράστιο έλλειμμα και χρέος, φοβούνται δε ότι, αν πέσει η Ελλάς, οι συνέπειες θα είναι τόσο μεγάλες, που δεν θα περιορισθούν μόνο στον ευρωπαϊκό χώρο, αλλά ενδεχομένως να επεκταθούν και πέραν του Ατλαντικού.

Το ΠΑΣΟΚ είναι υπεύθυνο της πολιτικής ασταθείας και αβεβαιότητος, που εδημιούργησε η επίμονη αξίωσή του για πρόωρες εκλογές το 2009, με την απειλή, πως αν η Κυβέρνηση δεν δεχθεί το αίτημά του, θα προκαλέσει τεχνητώς την πτώση της, κατά την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Στη συνέχεια, ενώ ο κ. Καραμανλής είχε επιτύχει συμφωνία με τον κ. Αλμούνια να μειώσει τις δημόσιες δαπάνες κατά 30% και να παγώσει μισθούς και συντάξεις για μία τριετία, ώστε να αντιμετωπισθεί ηπίως η οικονομική κρίση, ο κ. Παπανδρέου τον επέκρινε γι΄ αυτό και υποσχόταν στο λαό αυξήσεις μισθών και συντάξεων, κατά το ποσοστό του πληθωρισμού τουλάχιστον.

Και αφού κατάφερε να εξαπατήσει το λαό με την υπόσχεσή του αυτή και τη βεβαίωσή του ότι υπάρχουν χρήματα, όταν επέτυχε την άνοδό του στην εξουσία, κατηγορούσε τον Καραμανλή ότι ετράπη σε άτακτη φυγή. Αντί δε να συνάψει αμέσως τα αναγκαία δάνεια, όταν ακόμη τα επιτόκια ήσαν χαμηλά, επέλεξε τη χειρότερη λύση της υπαγωγής της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Τρόικα κατά την επιθυμία των Αμερικανών, εκτελεστής της οποίας ήταν η κ. Μέρκελ.

Η προεκλογική και μετεκλογική συμπεριφορά του κ. Παπανδρέου έδωσε το δικαίωμα σε πολλούς χρήστες του διαδικτύου να τον χαρακτηρίσουν «Δούρειο ίππο» των Αμερικανών σε βάρος των Ευρωπαίων. Ο τρόπος με τον οποίον πιέσθηκε η Ιρλανδία για να υπαχθεί στο Δ.Ν.Τ., αλλά και αυτός με τον οποίον πιέζεται η Πορτογαλία να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο, επιβεβαιώνουν, ότι πρόκειται περί εφαρμογής ευρυτέρου αμερικανικού σχεδίου, καθυποτάξεως της ευρωπαϊκής οικονομίας, στο οποίον προφανώς ο πρωθυπουργός μας διαδραμάτισε πρωτεύοντα ρόλο.

Η επιμονή της Γερμανίας να διατηρείται το ευρώ υπερτιμημένο έναντι του δολαρίου, (έφθασε το 1,44 ή 1,47 δολάρια το ευρώ) ώστε να διευκολύνονται οι αμερικανικές εξαγωγές σε βάρος των ευρωπαϊκών, αποτελεί έμπρακτη απόδειξη του ρόλου της Γερμανίας ως υποτακτικού οργάνου των Η.Π.Α.
Το συμφέρον των Ευρωπαίων να υποτιμηθεί το ευρώ στο 1,10 έως 1,20 δολάρια, ώστε να αυξηθούν οι εξαγωγές των ευρωπαϊκών προϊόντων ανά τον κόσμο, είναι προφανές. Καταπλήσσει δε η ατολμία των Ευρωπαίων ηγετών να λάβουν αποφάσεις αντίθετες προς εκείνες, που συμφέρουν στους Αμερικανούς.

Το ΠΑΣΟΚ με τη λαϊκίστικη πολιτική, που ακολούθησε από το 1981, είναι κυρίως υπεύθυνο για τη δημιουργία και αύξηση του δημοσίου χρέους. Τώρα, αφού εδραιώθηκε πολιτικώς ζητεί από τον ελληνικό λαό αιματηρές θυσίες και αυστηρή λιτότητα, για να μετριασθούν οι συνέπειες της πολιτικής των προηγουμένων Κυβερνήσεών του.

Τον περασμένο μήνα ο εκτελεστικός διευθυντής του Δ.Ν.Τ. Παναγιώτης Ρουμελιώτης, πρώην υπουργός της Εθνικής Οικονομίας σε μία από τις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου κατά τη δεκαετία του 1980, σε ομιλία του κατά την εκδήλωση του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου, είπε με έμφαση: «Είναι μεγάλη ψευδαίσθηση ότι το μνημόνιο τελειώνει το 2013.». Υπεστήριξε δε ότι η προσπάθεια της λιτότητος των Ελλήνων πρέπει να συνεχισθεί για 15 έως 20 έτη ακόμα.

Βεβαίως, δεν είπε γιατί εφθάσαμε στη σημερινή κατάσταση, ούτε γιατί οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, αντί να ακολουθήσουν πολιτική συνέσεως και στοιχειώδους λιτότητος, επέλεξαν εκείνη της σπατάλης και της ευζωίας δια του γνωστού συνθήματος «Τσοβόλα, δώστα όλα»!
Η Κυβέρνηση μοχθεί μόνο για την ικανοποίηση των δανειστών μας. Δεν φαίνεται να συγκινείται από την καταβαράθρωση της οικονομίας, δια της υφέσεως, ούτε από την εξαθλίωση του Λαού. Διότι, εάν ήθελε, προεχόντως την ανάπτυξη του τόπου, θα έπρεπε να μειώσει όλες τις φορολογίες και να αποκαταστήσει τους μισθούς και τις συντάξεις, ώστε να κινηθεί η οικονομία.

Δυστυχώς ο υπουργός των Οικονομικών πράττει τα αντίθετα από εκείνα που διδάσκει η οικονομική επιστήμη. Αντί να προκαλέσει την ανάπτυξη της οικονομίας, ζητεί από τον πρωθυπουργό να επιβάλει στους υπουργούς περαιτέρω περικοπές κρατικών δαπανών. Οι περισσότεροι τούτων όμως δηλώνουν αδυναμία να πραγματοποιήσουν μεγαλύτερες και ευρύτερες περιστολές. Εξάλλου, ορισμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ διαφωνούν ανοικτά με τη γραμμή του κ. Παπακωνσταντίνου, με αποτέλεσμα να δημιουργείται κλίμα ελλείψεως κυβερνητικής σταθερότητος και πιθανότητος προκλήσεως νέων εκλογών το προσεχές φθινόπωρο.

Ο κ. Σόρος μετέχων σε διεθνείς χρηματιστηριακές πράξεις αγοράς και πωλήσεως νομισμάτων - παράλληλα με τους σκοπούς που επιδιώκει με πολλές Μ.Κ.Ο., τις οποίες διατηρεί σε διάφορα κράτη - αποβλέπει πάντοτε στο κέρδος. Ενόψει τούτου διερωτώνται οι Έλληνες, τί μπορεί να ήθελε από τον πρωθυπουργό μας, όταν τον επισκέφθηκε με εκπρόσωπο της Goldman-Sachs - σύμφωνα με την ειδησεογραφία του τύπου. Διότι είναι δύσκολο να γίνει δεκτό, ότι οι συμβουλές του αποβλέπουν μόνον στο όφελος της Ελλάδος.

αλλωστε, ο κ. Σόρος, που χαρακτηρίσθηκε προσφυώς «Στρατάρχης» της νέας τάξεως των κερδοσκόπων, με τις χρηματιστηριακές πράξεις του στην Αγγλία προεκάλεσε την πτώση της αγγλικής λίρας, από την τριπλάσια αξία του ευρώ που είχε στο 89% τούτου, με αποτέλεσμα να μην μπορεί ακόμη να βελτιωθεί η ισοτιμία της.

Το 1992 προσέφερε στα Σκόπια δύο δάνεια των 25 εκατομμυρίων δολαρίων, δια των οποίων κατόρθωσαν να ορθοποδήσουν. Το αυτό έπραξε και στην Πρίστινα, αποβλέπων στον έλεγχο των ορυχείων του Κοσσόβου. Πάντως αργότερα τα ΜΜΕ των Σκοπίων κατήγγειλαν στροφή του κ. Σόρος, διότι χρηματοδότησε οργανώσεις, που ελέγχονται από σοσιαλιστές των Σκοπίων και είναι υπέρ της αλλαγής του ονόματος της χώρας.

Πάντως, το Αμερικανικό Κογκρέσσο κατηγορεί την Goldman-Sachs ως ευθυνομένη για την τελευταία οικονομική κρίση και της αποδίδει τη μομφή, ότι παραπλάνησε τόσο τα μέλη του, όσο και τους πελάτες της, ζήτησε δε την επέμβαση της αρμοδίας επιτροπής της Κεφαλαιαγοράς.

http://www.xronos.gr/detail.php?ID=67549

Συνέχεια...

Διεθνές ρεντίκολο ΠΑΣΟΚ: Γελάνε οι άγγλοι με την ξεφτίλα ΠΑΣΟΚ που ψάχνει ποιος έστειλε το email

Με σκεπτικισμό έως και ειρωνεία αντιμετωπίζει σύσσωμος ο βρετανικός Τύπος το αίτημα των ελληνικών αρχών να ερευνηθεί από την Ιντερπόλ η σκοπιμότητα αποστολής ενός email από υπάλληλο της Citigroup στο Λονδίνο σε συνάδελφό του, σχετικά με το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης χρέους.

Το επίμαχο μήνυμα αναφερόταν ΜΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ σε «αυξημένο θόρυβο» στις αγορές περί αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους το Σαββατοκύριακο του Πάσχα. Σύμφωνα με τον Παπακωνσταντίνου το email διαδόθηκε ευρύτερα προκαλώντας πτώση των μετοχών των ελληνικών τραπεζών και αύξηση του κόστους δανεισμού για την ελληνική κυβέρνηση... όλα αυτά το περίφημο email πρόλαβε και τα έκανε μέσα σε ένα τέταρτο της ώρας μιας και εστάλει στις 16:42 λίγο πριν κλείσει το χρηματιστήριο!!! Μάλιστα όπως γράψαμε και χθες το email, που κατά τον Παπακωνσταντίνου και την εισαγγελέα, που δεν έχει κάτι σοβαρότερο να ασχοληθεί, "βούλιαξε" το Χρηματιστήριο και την ελληνική οικονομία, αναφέρει ότι οι Τράπεζες παρουσίαζαν ήδη απώλειες 6%... άρα δεν μπορεί να ήταν ο καθοριστικός παράγοντας της πτώσης του ΧΑΑ μιας και αυτή ήταν ήδη γνωστή στον αποστολέα.

Ο Γκάρντιαν που αναφέρει ότι η Ιντερπόλ αναμένεται να ανακρίνει τον 45χρονο Πολ Μος, αρχικό αποστολέα του μηνύματος, σχολιάζει ότι οι οπαδοί των θεωριών συνωμοσίας θα απογοητευθούν, καθώς το email απλώς αναπαρήγαγε τα όσα συζητά εδώ και εβδομάδες ο μισός χρηματοπιστωτικός κόσμος περί πιθανής αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. «Η περιφρόνηση του μηνύματος θα ήταν καλύτερη αντίδραση από την Αθήνα. (…) Οι δυνατές φωνές διαμαρτυρίας μπορεί να σε κάνουν να δείχνεις γελοίος», σχολιάζει ενδεικτικά ο Γκάρντιαν.

Η Ντέιλι Τέλεγκραφ προσθέτει ότι πολλοί παρατηρητές των αγορών πιστεύουν ότι κάποιου τύπου αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι πλέον αναπόφευκτη, ενώ οι Τάιμς σχολιάζουν ότι οι πικραμένοι Έλληνες ρίχνουν την ευθύνη του προβλήματος στον αγγελιοφόρο.

Η Ιντιπέντεντ χαρακτηρίζει τις ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης πάνω στην υπόθεση του email από το Λονδίνο ως «μάταιη άσκηση», καθώς οι αγορές έχουν απομακρυνθεί εδώ και μέρες από το «εάν» στο «πότε» σχετικά με την αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας. «Οι ελληνικές αρχές σίγουρα έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν αυτή την ώρα», συμπληρώνει ο σχολιαστής της Ιντιπέντεντ.

Οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς εν τω μεταξύ σχολιάζουν ότι σύμφωνα με αναλυτές, οι μεγάλες διεθνείς τράπεζες κινδυνεύουν με τέτοια περιστατικά πέρα από το να θίξουν τη φήμη τους και με τον αποκλεισμό τους από τη συμμετοχή στο φιλόδοξο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και ανάπτυξης δημόσιας γης της ελληνικής κυβέρνησης.

Συνέχεια...

Οι διαρροές για τις υποψηφιότητες συνεχίζονται…Προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο Μανώλης έχει ρεύμα!!!

Ορισμένοι προσπαθούν να μας πείσουν μέσω διαρροών σε φιλικές ιστοσελίδες ότι και ο Γιάννης Μανώλης αυτός ο μέγας ευεργέτης του ΓΑΠ έχει ρεύμα στη Β Αθήνας. Ο κόσμος δεν είναι πρόβατα ούτε πάσχει από Αλτσχαιμερ και θυμάται πολύ καλά ποιος έδινε ασίστ στους ΠΑΣΟΚους λέγοντας ότι η εξαγορά της ΓΕΡΜΑΝΟΣ ήταν σκάνδαλο και ποιος έκανε την πάπια όταν ο εισαγγελέας έβαλε την υπόθεση στο αρχείο.

Το γεγονός ότι ο Μανώλης στήριξε Σαμαρά δεν του δίνει άφεση αμαρτιών για ότι έκανε την περίοδο Καραμανλή. Μακάρι κάποιοι κύκλοι να ασχολούνταν με τα αντιπολιτευτικά τους καθηκόντα με τον ίδιο ζήλο που ασχολιούνται για τη προβολή συγκεκριμένων υποψηφιότητων. Η καμαρίλα ζει και βασιλεύει. Μανώληδες κλπ έχουν ρεύμα σε προφιλ φίλων τους στο φειςμπουκ και σε ιστοσελίδες που επηρεάζουν, όχι όμως και στη κοινωνία. Θυμάστε ποιους έδειχνε δημοφιλείς η δημοσκόπηση της Μetron Analysis...

http://citizengr.wordpress.com

Συνέχεια...

Τα πρωτοσέλιδα των σημερινών εφημερίδων

Το ελεγκτικό σαφάρι που ξεκινά μετά το Πάσχα ο εισπρακτικός μηχανισμός του υπουργείου Οικονομικών, οι περαιτέρω εξηγήσεις που ζητά η τρόικα για τα κυβερνητικά σχέδια, η τακτοποίηση των αυθαιρέτων, ο γολγοθάς των ανέργων, και η «Μαύρη Βίβλος» του ΠΑΣΟΚ που εξέδωσε η Ν.Δ, είναι τα θέματα που κυριαρχούν στα πρωτοσέλιδα των σημερινών εφημερίδων.

“Ε”: "Πιέζει η Ε.Ε. για νέες αλλαγές στα κλειστά".

"Η Κομισιόν αμφισβητεί την επάρκεια των αλλαγών στο καθεστώς άσκησης του επαγγέλματος δικηγόρων, συμβολαιογράφων, πολιτικών μηχανικών, αρχιτεκτόνων, ορκωτών λογιστών και πάνω από 350 άλλων επιτηδευματιών, που ψηφίστηκαν τον Φεβρουάριο. Πιέζει μάλιστα την κυβέρνηση για νέες παρεμβάσεις".

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: "Μαύρη Βίβλο του ΠΑΣΟΚ εξέδωσε η Ν.Δ.".

"Τη "μαύρη Βίβλο" του ΠΑΣΟΚ από την ημέρα ένταξης της χώρας στο Μνημόνιο, εξέδωσε χθες η Ν.Δ., με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την υπογραφή της συμφωνίας Ελλάδας-Τρόικα".

ΑΥΡΙΑΝΗ: "Ληστεύουν κανάλια ραδιόφωνα και εφημερίδες οι διαφημιστές".

"Σε γιγάντιο πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο εξελίσσεται το μεγάλο κόλπο με τις μαύρες επιστροφές των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στις διαφημιστικές εταιρείες".

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: "Ναυαγός στην Υδρα".

"Σε "ναυάγιο" έχει μετατραπεί η κυβέρνηση με επικεφαλής τον Γ. Παπανδρέου, ο οποίος πάντως βρίσκεται από χθες στην Υδρα για πασχαλινές διακοπές επιχειρώντας, ταυτόχρονα, να βρει λύσεις στα πολλαπλά αδιέξοδα που ο ίδιος έχει δημιουργήσει...".

ΕΘΝΟΣ: "Τακτοποίηση 3 ταχυτήτων για τα αυθαίρετα".

"Νομοθετική λύση στον "γόρδιο δεσμό" των αυθαιρέτων ετοιμάζει η κυβέρνηση. Η τακτοποίηση θα είναι τριών ταχυτήτων. Χαμηλότερα πρόστιμα θα προβλέπονται για την πρώτη κατοικία. Υψηλότερα θα είναι για τους οργανωμένους οικισμούς και τσουχτερά για τις βίλες".

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: "Πως η "Κάρτα" του Αντίχριστου θα εισβάλλει στο μυαλό και την ψυχή μας!".

"Ο Ευρωβουλευτές της ΝΔ καθηγητής Ι. Τσουκαλάς, ειδικός σε τεχνολογίες αιχμής, δικαιώνει τους φόβους μας για την διαβολοκάρτα που θέλει να μας επιβάλλει ο Γιώργος Π. και οι Εβραιοσιωνιστές εντολοδότες του".

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: "Συμπληγάδες αναδιάρθρωσης φέρνουν πιο κοντά τις εκλογές".

"Επί ξυρού ακμής κινείται η κυβέρνηση, με τον Γιώργο Παπανδρέου να βρίσκεται αντιμέτωπος με κρίσιμα διλήμματα που σχετίζονται άμεσα με τις αποφάσεις που θα ληφθούν στην κρίσιμη Σύνοδο της Ε.Ε. τον Ιούνιο".

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: "Στάση πληρωμών στον ιδιωτικό τομέα!".

"Οι εκτιμήσεις του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας για την κατάσταση που επικρατεί στον ιδιωτικό τομέα προκαλούν πρωτοφανές για τα δεδομένα της Μεταπολίτευσης "σοκ". Περίπου, μία στις τρεις επιχειρήσεις οφείλουν στους εργαζομένους τους, κατά μέσο όρο, 3 με 4 μηνιάτικα και έπεται ακόμη πιο δραματική συνέχεια με απρόβλεπτες και καταστροφικές κοινωνικά συνέπειες, ελέω Μνημονίου και ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής".

ΕΣΤΙΑ: "Σήμερα ένθετο Πάσχα 1901".

"Προσφέρει σήμερα ένα ακόμη ιστορικό φύλλο από το πλούσιο αρχείο της. Εφέτος επιλέξαμε το Πασχαλινό φύλλο του έτους 1901, πριν από 110 χρόνια. Όπως θα διαπιστώσετε, παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον".

Η ΑΥΓΗ: "Εκδικούνται για τα διόδια".

"Για πρώτη φορά φέτος ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη από την κατ΄έθιμο «αμνηστία» για τροχαίες παραβάσεις εξαιρεί όσους οδηγούς τιμωρήθηκαν επειδή δεν πλήρωσαν διόδια".

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: "Ο Γολγοθάς των ανέργων".

"Στους 700.000 εκτοξεύθηκαν το Μάρτιοι οι άνεργοι που είναι εγγεγραμμένοι στον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού, με την πρωτιά να ανήκει στις γυναίκες και στις παραγωγικές ηλικίες. Αυτό, εκτός από ανθρωπιστική κρίση, συνιστά και βόμβα στα θεμέλια των ασφαλιστικών ταμείων".

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: "Στάση πληρωμών, επενδύσεων".

"Στάση πληρωμών και επενδύσεων έχει κηρύξει το Δημόσιο προκειμένου να συγκρατήσει εντός των στόχων του Μνημονίου την εκτέλεση του προϋπολογισμού".

Η ΝΙΚΗ της Δημοκρατίας: "Εξοδος... παθών".

"Υποσχέσεις που έμειναν για άλλη μια φορά στα λόγια αποδείχτηκαν οι εξαγγελίες του υπυργείου Υποδομών για μείωση των τιμών στους σταθμούς των διοδίων της χώρας έως και 50% μέχρι το Πάσχα, για να ταξιδέψουν οι εκδρομείς με μειωμένο κόστος".

Ο ΛΟΓΟΣ: "Η κρίση απειλεί το κοινωνικό σύστημα".

"Στο χαμηλότερο σημείο από την εκκίνηση της μέτρησής του υποχώρησε το πρώτο τρίμηνο του έτους ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης αντανακλώντας τη συνεχή επιδείνωση των οικονομικών συνθηκών και της εισοδηματικής κατάστασης των νοικοκυριών".

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: "Γολγοθάς δίχως τέλος η ανεργία".

"Το πρόβλημα της ανεργίας, που οξύνεται στο έπακρο σε συνθήκες κρίσης, δε λύνεται στον καπιταλισμό, απαιτεί κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Τελευταίο μέτρο άμυνας ο ενιαίος αγώνας για μέτρα προστασίας των ανέργων".

Στο ΚΑΡΦΙ: "Μέτρα ανακούφισης για... Ανάσταση".

"Τις πρωτοβουλίες του Γ. Παπανδρέου, για να κάνει η χώρα Ανάσταση, αναμένουν στελέχη και πολίτες. Ο πρωθυπουργός λέει "όχι" σε νέους φόρους, "ναι" στις αποκρατικοποιήσεις και... ετοιμάζει ανασχηματισμό! Για να δώσει στην κυβέρνηση νέα πνοή και στην κοινωνία σήμα για ένα νέο ξεκίνημα...".

ΤΑ ΝΕΑ: "Προς βελούδινη αναδιάρθρωση".

"Η κουβέντα είναι "άτυπη", ωστόσο οι παρασκηνιακές συνεννοήσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος του ελληνικού χρέους φαίνεται να έχουν αρχίσει εδώ και μερικούς μήνες. Η ελληνική κυβέρνηση έχει δουλέψει εγκαίρως τα νούμερα και βλέπει ότι το δεύτερο τρίμηνο του 2012 θα μας λείψουν 25-30 δισ. για κάλυψη δανειακών υποχρεώσεων".

PRESStime: "Στο «σφυρί» ένα σπίτι για χρέος 1.000 ευρώ".

"Μπορεί να λένε πολλοί ότι είμαστε "η Ελλάδα της ατιμωρησίας", όμως σήμερα θα σας "αποδείξουμε" το αντίθετο. Πλέον, οι εφορίες ανά την Ελλάδα έχουν πάρει "φωτιά", επισπεύδουν τους ελέγχους και στέλνουν ειδοποιητήρια ή κάνουν κατασχέσεις σε ανάπηρους ανθρώπους για υπέρογκα ποσά, όπως 1.107,22 ευρώ".

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: "Νομιμοποιούνται καταπατημένες εκτάσεις".

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ

ΕΞΠΡΕΣ: "Κλήσεις για πληρωμή ΦΠΑ σε 43.471 φορολογούμενους".

"Με στόχο τη διόρθωση της υστέρησης των εσόδων, που υπολογίζεται σε 1,38 δισ. ευρώ στο πρώτο τρίμηνο, το Υπουργείο Οικονομικών «σφίγγει τον κλοιό» σε φορολογούμενους που δεν αποδίδουν τον φόρο Προστιθέμενης Αξίας και σε ιδιοκτήτες ακινήτων που δεν υπέβαλαν δήλωση φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας".

ΚΕΡΔΟΣ: "Ξεκινά ελεγκτικό σαφάρι".

"Πραγματικό ελεγκτικό σαφάρι ξεκινά αμέσως μετά το Πάσχα ο εισπρακτικός μηχανισμός του υπουργείου Οικονομικών, με στόχο την αναστροφή της αρνητικής πορείας των εσόδων, την πάταξη της φοροδιαφυγής και τη δημιουργία κλίματος πρόληψης και αποφυγής παραλείψεων στην αγορά εκ μέρους των επιχειρήσεων".

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: "Η τρόικα ζητεί εξηγήσεις για τα κυβερνητικά σχέδια".

"Περισσότερες λεπτομέρειες, όσον αφορά στα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης για ιδιωτικοποιήσεις και δημοσιονομική εξυγίανση, φέρεται να ζητούν οι αρχές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο".

enet.gr

Συνέχεια...

Να παραιτηθούν τώρα Καραμανλής-Πολύδωρας: Ο κυβερνήτης του Τέξας Ρικ Πέρι ζήτησε να "προσευχηθούν" οι πολίτες να βρέξει για να σβήσουν οι φωτιές

Πάνω από 6 εκ στρέμματα έχουν καεί
(για τη σύγκριση τον Αύγουστο του 2007 οι φωτιές στην Ελλάδα έκαψαν 2,7 εκ στρέμματα... δείτε το αnimation δίπλα)
Έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στη βροχή

Ο κυβερνήτης της πολιτείας Τέξας Ρικ Πέρι κάλεσε τους πολίτες να προσευχηθούν να βρέξει, καθώς οι χαμηλότερες θερμοκρασίες βοήθησαν το έργο των πυροσβεστών που καταβάλουν προσπάθειες να ελέγξουν τις πυρκαγιές οι οποίες έχουν αποτεφρώσει πάνω από 600.000 εκτάρια δασικών και άλλων εκτάσεων απ' άκρου σ' άκρο της.

Ο Πέρι, ρεπουμπλικάνος πολιτικός, ζήτησε περισσότερη ομοσπονδιακή βοήθεια για τις προσπάθειες να ελεγχθούν τα πύρινα μέτωπα--και κάλεσε τους τεξανούς να κάνουν το ίδιο, δηλαδή να ζητήσουν τη βοήθεια μιας ανώτερης δύναμης, το σαββατοκύριακο του Πάσχα.

"Στην διάρκεια της ιστορίας μας, τόσο ως πολιτεία όσο και ως άτομα, οι τεξανοί ενισχυθήκαμε, νοιώσαμε ασφαλείς, ανυψωθήκαμε με τις προσευχές", ανέφερε ανακοινωθέν του κυβερνήτη Πέρι. "Είναι αρμόζον οι τεξανοί να συνενωθούν και να προσευχηθούν για να ζητήσουν ταπεινά να τελειώσει αυτή η συνεχιζόμενη ξηρασία και αυτές οι καταστροφικές πυρκαγιές".

Ο ψυχρότερος καιρός ήδη βοήθησε τους περίπου 1.800 πυροσβέστες και το προσωπικό υποστήριξης να περιορίσουν εννιά μέτωπα και να σημειώσουν πρόοδο σε αρκετά άλλα την Πέμπτη. Ωστόσο αξιωματούχοι και μετεωρολόγοι προειδοποίησαν ότι οι καιρικές συνθήκες που ευνοούν τις ταχύτατα κινούμενες πυρκαγιές -- οι οποίες έχουν ήδη στοιχίσει τη ζωή δύο εθελοντών δασοπυροσβεστών κι έχουν καταστρέψει 200 σπίτια μέσα στον Απρίλιο -- δεν θα μεταβληθούν οριστικά.

Συνέχεια...

Η ανάσταση θα αργήσει

Μπάμπης Κούτρας

Αν κρίνουμε από τις τελευταίες δηλώσεις του Γιώργου Παπακωνσταντίνου η κυβέρνηση αντί να αγωνίζεται να ανακόψει την πορεία της χώρας προς την οικονομική και κοινωνική άβυσσο μας προετοιμάζει για τα χειρότερα. Οι πρώιμες εξαγγελίες του υπουργού για χρηματοδότηση της χώρας από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, τον λεγόμενο «μόνιμο μηχανισμό» της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα λειτουργήσει το 2012 αποδεικνύει πως το οικονομικό επιτελείο τροφοδοτεί με απίστευτη αφέλεια ( ή δυσεξήγητη για εμάς σκοπιμότητα) τα χειρότερα σενάρια για το μέλλον της οικονομίας, υπονομεύοντας από μόνη της κάθε προσπάθεια ανάκαμψης.

Πριν ένα χρόνο ακριβώς υποχρέωσε τον ελληνικό λαό να φορέσει τον ζουρλομανδύα του μνημονίου αγνοώντας τις προειδοποιήσεις ότι με περικοπές και φόρους μπαίνουμε στον φαύλο κύκλο της ύφεσης που θα εκτοξεύει τα ελλείμματα και θα μεγαλώνει το χρέος. Τώρα βρισκόμαστε στην διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους και η κυβέρνηση δυσκολεύεται να κρατήσει τα προσχήματα. Από την μια διαψεύδει και δήθεν ζητά εισαγγελικές έρευνες για τα κινδυνολογικά e-mail της Citygroup και από την άλλη με την στάση της δίνει τροφή στα σενάρια. Χθες ο υπουργός οικονομικών προχώρησε ακόμη ένα βήμα ανοίγοντας θέμα για νέο δανεισμό από το μόνιμο ταμείο της τρόικας που θα συγκροτηθεί.

Είναι φανερό πώς η χωρά βαδίζει από το μνημόνιο στην αναδιάρθρωση και ξανά σε νέο μνημόνιο. Το καθένα από αυτά έχει ένα τεράστιο κόστος και τον λογαριασμό θα κληθεί να πληρώσει ο λαός. Περικοπές, φόροι, ανεργία , ύφεση, ξανά περικοπές, φόροι ,αλλαγές εργασιακών σχέσεων , δραματική υποβάθμιση βιοτικού επιπέδου, εξαθλίωση με ορίζοντα εικοσαετίας όπως προέβλεψε ο Κώστας Σημίτης.

Αφού φθάσαμε στο σημείο ο υπουργός οικονομικών να ισχυρίζεται πώς «η ύπαρξη μέτρων όπως οι μακροχρόνιες άδειες άνευ αποδοχών για τους δημοσίους υπαλλήλους αλλά και η ρύθμιση για τα αυθαίρετα που θα εξασφαλίσουν πρόσθετους πόρους διατηρώντας ένα αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης», αποτελούν λύση τότε τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα απ΄ ότι υπολογίζαμε. Η ανάσταση θα αργήσει πολύ.

protothema.gr

Συνέχεια...

Ιαπωνία: Επεκτείνεται σε μερικές μικρές πόλεις πέραν των 20 χλμ. η ζώνη αποκλεισμού γύρω από το πυρηνικό εργοστάσιο στη Φουκουσίμα

Η κυβέρνηση ενέκρινε έναν αρχικό προϋπολογισμό 33 δισ. ευρώ για έργα αποκατάστασης των ζημιών.

Η κυβέρνηση της Ιαπωνίας επεξέτεινε περαιτέρω την ζώνη ασφαλείας, πέραν των 20 χιλιομέτρων, γύρω από το ηλεκτροπαραγωγικό πυρηνικό εργοστάσιο στη Φουκουσίμα, λόγω της συσσωρευόμενης ραδιενέργειας.

Οι κάτοικοι των χωριών Ιιτάτε, Κατσούραο, Νάμι και τμήματα των πόλεων Μινάμι Σόμα και Καουαμάτα διατάχθηκαν να εκκενώσουν την περιοχή εντός του Απριλίου καθώς η κρίση στο εργοστάσιο αναμένεται να διαρκέσει για αρκετό καιρό.

Οι δήμοι αυτοί βρίσκονται έξω από τη ζώνη αποκλεισμού των 20 χιλιομέτρων γύρω από το εργοστάσιο το οποίο επλήγη πολύ σοβαρά από το σεισμό και το τσουνάμι της 11ης Μαρτίου με αποτέλεσμα να προκληθούν πυρκαγιές, εκρήξεις και διαρροή ραδιενέργειας.

Η κυβέρνηση απαγόρευσε την είσοδο στη ζώνη αποκλεισμού από τα μεσάνυκτα. Όσοι ζουν σε απόσταση 20-30 χλμ. από το εργοστάσιο κλήθηκαν να μένουν εντός των κατοικιών τους ή να εγκαταλείψουν την περιοχή εθελοντικά.

Παράλληλα η κυβέρνηση της Ιαπωνίας ενέκρινε σήμερα έναν αρχικό προϋπολογισμό ύψους 33 δισεκατομμυρίων ευρώ για την ανοικοδόμηση της βορειοανατολικής Ιαπωνίας που επλήγη από το σεισμό και το τσουνάμι, αναφέρουν εγχώρια ΜΜΕ.

Η πρόταση για την παροχή των πιστώσεων είναι συμπληρωματική στον προϋπολογισμό για το τρέχον οικονομικό έτος (1η Απριλίου-31η Μαρτίου) και θα πρέπει να εγκριθεί από το κοινοβούλιο, το οποίο αναμένεται να αρχίσει να συζητά το θέμα αυτό την 28η Απριλίου.

Το ποσό περιλαμβάνει προβλέψεις για δαπάνες ύψους 10 δισ. ευρώ για την αποκατάσταση των δημόσιων υποδομών, 3 δισ. ευρώ για την κατασκευή προσωρινών καταλυμάτων, ενώ τα υπόλοιπα χρήματα θα διατεθούν για την αποκατάσταση των σχολικών κτηρίων, την ενίσχυση της αντισεισμικής τους θωράκισης κ.ά..

Η κυβέρνηση του Ναότο Καν εκτιμά ότι οι ζημιές που προκλήθηκαν από το σεισμό και το τσουνάμι φθάνει τα 210 δισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίζονται οι απώλειες των ιδιωτικών επιχειρήσεων, οι ζημιές από τις διακοπές της ηλεκτροδότησης αλλά και από το πυρηνικό δυστύχημα στη Φουκουσίμα.

Συνέχεια...

Πακιστάν:Τουλάχιστον 20 νεκροί από επίθεση αμερικάνων-14 νεκροί στρατιώτες σε ενέδρα των ταλιμπάν

Τουλάχιστον 20 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων πέντε παιδιά, σκοτώθηκαν σήμερα κατά την επίθεση με πέντε πυραύλους που εξαπέλυσαν δυο αμερικανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε κατοικία του βορειοδυτικού Πακιστάν, δήλωσαν αξιωματούχοι των πακιστανικών υπηρεσιών πληροφοριών.

Η επίθεση αυτή τα ξημερώματα σημειώθηκε στην περιοχή Σπινουάμ του Βορείου Ουαζιριστάν κοντά στα σύνορα με το Αφγανιστάν, προπύργιο των ταλιμπάν και της Αλ-Κάιντα.

Σύμφωνα με άλλη πηγή, την κατοικία αυτή, η οποία καταστράφηκε, χρησιμοποιούσαν για τις συναντήσεις τους οι ταλιμπάν.

Εξάλλου, σύμφωνα με εκπρόσωπο του πακιστανικού στρατού, δεκατέσσερα μέλη των πακιστανικών δυνάμεων ασφαλείας σκοτώθηκαν χθες σε ενέδρα που έστησαν περίπου 200 ταλιμπάν στο βορειοδυτικό Πακιστάν, κοντά στα σύνορα με το Αφγανιστάν.

"Περίπου 200 ταλιμπάν επιτέθηκαν σε φυλάκιο στην περιοχή Χαρκάι της επαρχίας Χαϊμπέρ Παχτούνκουα", δήλωσε ο ίδιος εκπρόσωπος, ο οποίος δεν κατονομάζεται.

Συνέχεια...