Ο 3ος Παγκόσμιος Οικονομικός Πόλεμος, κηρύχτηκε στην Γερμανία με το να της επιτραπεί η ένωσή της το 1990. Η Γερμανία επιθυμούσε διακαώς επί δεκαετίες να ενωθεί. Εξάντλησε όλα τα διπλωματικά μέσα και ασκούσε επιρροή όποτε και όπου μπορούσε για τον σκοπό αυτό. Στις 3 Οκτωβρίου του 1990 πέτυχε τον σκοπό της, όταν οι Σύμμαχοι της επέτρεψαν να ενωθεί.
Η ένωση, έδωσε στο Γερμανικό Λαό χαρά και ικανοποίηση, το αντάλλαγμα ήταν, όπως πίστευαν οι Σύμμαχοι, η αποτροπή της Οικονομικής γιγάντωσης της Γερμανίας. Οι Σύμμαχοι πίστευαν ότι θα επιβράδυναν, σε ελεγχόμενο βαθμό, την Οικονομική ανάπτυξη της Γερμανίας με την προσάρτηση των υποανάπτυκτων ανατολικών περιοχών, οι οποίες είχαν κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα. Ωστόσο οι Σύμμαχοι πίστευαν ότι η επιβράδυνση, θα ερχόταν κυρίως με την καθιέρωση της ισοτιμίας 1 Δυτικό Μάρκο προς 1 Ανατολικό, τη στιγμή που ο αρχικός σχεδιασμός ήταν 1 Δυτικό Μάρκο προς 2 Ανατολικά.
Οι Γερμανοί βγήκαν από τον παραπάνω πόλεμο νικητές. Καθιέρωσαν εισφορά αλληλεγγύης υπέρ των νέων κρατιδίων της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, δημιούργησαν φορέα στον οποίο εντάχθηκαν, προς πώληση, όλες οι εταιρίες της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, έδωσαν κίνητρα για να γίνουν επενδύσεις στα νέα κρατίδια, επεκτάθηκαν οικονομικά στην Τσεχία και την Σλοβενία, ενίσχυσαν την ανταγωνιστικότητά τους έχοντας σαφή εξαγωγικό προσανατολισμό κλπ. Έτσι, από την ενοποίηση, όχι μόνο δεν ανακόπηκε η Οικονομική ανάπτυξη της Γερμανίας, αλλά αντίθετα η Γερμανία πρωτοστάτησε στην δημιουργία της Ζώνης του Ευρώ (Ευρωζώνη) και ήταν από τις πρώτες χώρες που την 1η Ιανουαρίου 1999 υιοθέτησε το Ευρωνόμισμα. Οι Γερμανοί βγήκαν και στον 3ο Παγκόσμιο Οικονομικό Πόλεμο νικητές.
Αν και θα περίμενε κανείς οι Γερμανοί από το 1999 και μετά να εφησυχάσουν, εκείνοι έπραξαν το αντίθετο και προετοιμάζονταν για την αναμενόμενη κρίση του Ευρώ, ή για τον 4ο Παγκόσμιο Οικονομικό Πόλεμο. Γνώριζαν την αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης, αφού ήταν αυτοί που την σχεδίασαν και γνώριζαν ότι το Ευρωνόμισμα είναι μόνο η αρχή του συνολικού σχεδίου της ευρύτερης Οικονομικής Ενοποίησης. Από το 1999 και μετά Εργοδότες, Εργαζόμενοι και Κράτος συμφώνησαν σε σταθεροποίηση μισθών για την ερχόμενη 10ετία, επανασχεδιάσανε το Ασφαλιστικό-Συνταξιοδοτικό-Υγειονομικό τους Σύστημα, σχεδίασαν και υλοποίησαν υποδομές με σκοπό την βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους, έδωσαν κίνητρα για επενδύσεις σε όλη την Γερμανική επικράτεια κλπ.
Ο 4ος Παγκόσμιος Οικονομικός Πόλεμος, ξεκίνησε το 2008 από τις ΗΠΑ εναντίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με σαφή στόχευση την Γερμανία. Μην ξεχνάμε ότι ενδείξεις προϋπήρχαν από το 2005 με την αύξηση σε δυσθεώρητα ύψη της τιμής του πετρελαίου και το 2006 και 2007 με την αύξηση των τιμών των τροφίμων. Είναι κατανοητό, ότι ο Οικονομικός Πόλεμος αυτός, βρήκε την Γερμανία προετοιμασμένη. Δεν κλονίστηκε όπως οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης. Αντίθετα η Γερμανική Οικονομία άντεξε στην ύφεση, και η Γερμανική Κυβέρνηση, ούσα προετοιμασμένη, είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων, ώστε να χαράξει, από το 2009 και μετά, την πολιτική της ευρύτερης Οικονομικής Ενοποίησης. Με άλλα λόγια η Γερμανία φαίνεται να βγαίνει νικητής και από τον 4ο Παγκόσμιο Οικονομικό Πόλεμο.
Και φαίνεται να επιτυγχάνει τον σκοπό της για τον απαραίτητο σε αυτήν «ζωτικό χώρο» (Lebensraum).
Σε όσους ακούγονται τα παραπάνω παράξενα, τους παρακαλώ να προστρέξουν στη «Διατριβή για τα Γερμανικά Πράγματα» του έτους 1512 του Νικολό Μακιαβέλι.
Ίππο-Κριτής
http://ysterografa.gr