21 Σεπτεμβρίου 2010

Γιατί Δημήτρη Δράκο για την Περιφέρεια Πελοποννήσου

Η στήριξη του ΠΑΣΟΚ στον Πέτρο Τατούλη για την Περιφέρεια Πελοποννήσου ήταν κατά πολλούς μια κίνηση απελπισίας στην προσπάθεια που κάνει το κυβερνών κόμμα να μην έχει μεγάλες απώλειες στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου αφού ή ήττα θα πρέπει να θεωρείται αναμενόμενη.

Από την άλλη Ν.Δ. στηρίζει για τη θέση του Περιφερειάρχη στην Πελοπόννησο τον Δημήτρη Δράκο έναν άνθρωπο που έχει αφιερώσει πάρα πολλά χρόνια στην τοπική αυτοδιοίκηση κυρίως από τη θέση του Νομάρχη για 13 χρόνια και όχι μόνο…

Εμείς από την πλευρά μας βάζουμε ορισμένα ερωτήματα και με βάση τα δεδομένα που υπάρχου τα απαντάμε -πάλι εμείς με βάση τις πηγές μας και το ρεπορτάζ που κάναμε- για να σας δώσουμε την εικόνα που διαμορφώνεται στην Πελοπόννησο για τις Περιφερειακές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου στα μέσα Σεπτεμβρίου…

- Ένα πρώτο απλό ερώτημα που μπορεί να θέσει κάποιος είναι γιατί να ψηφίσω το Δημήτρη Δράκο για Περιφερειάρχη;

Γιατί είναι άνθρωπος της Αυτοδιοίκησης. Την υπηρετεί δεκαπέντε χρόνια συνολικά. Δεκατρία χρόνια είναι νομάρχης. Τα τελευταία τέσσερα, πρόεδρος των Ελλήνων Νομαρχών στην ΕΝΑΕ.

- Τι σημαίνουν πρακτικά αυτά;

Έχει βαθιά γνώση των αυτοδιοικητικών θεμάτων. Γνωρίζει καλά την Αυτοδιοίκηση και τους ΟΤΑ. Τόσο ως προς τις αδυναμίες τους, τις οποίες, ο Δημήτρης Δράκος έχει την πείρα να τις αντιμετωπίσει. Όσο και ως προς τις δυνατότητές τους, που έχει τη γνώση να τις αξιοποιήσει.

- Γιατί να μη δοθεί μία αυτοδιοικητική ευκαιρία στον αντίπαλό του Πέτρο Τατούλη, θα ρωτούσε κάποιος;

Η Αυτοδιοίκηση δεν είναι εργαστήριο χημείας για να κάνει κανείς πειράματα. Ούτε και τηλεοπτικό πάνελ, για να επιλέγουμε υποψηφίους με βάση τον επικοινωνισμό που εκπέμπουν.
Οι καιροί είναι κρίσιμοι για την Αυτοδιοίκηση, αλλά και για τη χώρα συνολικά. Χρειάζονται έμπειροι και δοκιμασμένοι αυτοδιοικητικοί. Όχι άνθρωποι που αναζητούν πρόσκαιρους ρόλους.

- Κάποιος, θα αναρωτηθεί. Τι κρύβεται πίσω από τη φράση «πρόσκαιροι ρόλοι»;

Ο Δημήτρης Δράκος ήταν πάντα στην Αυτοδιοίκηση. Την υπηρετεί σε όλη την πορεία του. Και θα παραμείνει εκεί. Δεν είχε σχέση με την κεντρική πολιτική σκηνή και ούτε προσβλέπει να μεταβεί, ή να επιστρέψει σε αυτή. Ήταν, είναι και θα είναι ταγμένος στην τοπική κοινωνία και στην καθημερινότητα του πολίτη.
Αντίθετα, ο Πέτρος Τατούλης δεν έχει σχέση με την Αυτοδιοίκηση. Γι’ αυτό και δεν αναδεικνύει κανέναν αυτοδιοικητικό λόγο, ή επιχείρημα. Ούτε έχει μπει σε μία βαθιά μελέτη των θεμάτων. Είναι εμφανές ότι ως γέφυρα για επιστροφή του στην κεντρική πολιτική, θέλει να χρησιμοποιήσει την Περιφέρεια. Ακόμη και η επικοινωνιακή του στρατηγική, στραμμένη προς τα αθηναϊκά τηλεοπτικά κανάλια είναι και όχι προς την κοινή γνώμη της Πελοποννήσου.

- Καταλογίζεται στο Δημήτρη Δράκο η άποψη ότι τάχτηκε ενάντια στον «Καλλικράτη». Ισχύει αυτό; Και αν ναι, πως θα εφαρμόσει, κάτι που ο ίδιος πολέμησε;

Όσοι του προσάπτουν κάτι τέτοιο, είναι εκείνοι οι οποίοι δεν θέλουν το άλμα προόδου στην Αυτοδιοίκηση.
Ως νομάρχης, αλλά και ως πρόεδρος των Ελλήνων Νομαρχών, ο Δημήτρης Δράκος ηγήθηκε και ηγείται μίας συνολικής προσπάθειας των αυτοδιοικητικών για μία πραγματική Διοικητική Μεταρρύθμιση.
Στόχος, της προσπάθειας, είναι να καταστεί ο πολίτης αφεντικό στις αποφάσεις και τις προτεραιότητες που καθορίζουν την ίδια τη ζωή του. Αυτό σημαίνει Περιφερειακή Δημοκρατία!
Στόχος της προσπάθειας, είναι να φύγουν αρμοδιότητες από το κεντρικό κράτος και να μεταφερθούν στην Αυτοδιοίκηση. Αυτό σημαίνει πραγματική Αποκέντρωση!
Στόχος της προσπάθειας, είναι να δοθούν οι ανάλογες οικονομικές δυνατότητες στους ΟΤΑ για να τα βγάλουν πέρα με τις αρμοδιότητες. Αυτό σημαίνει οικονομική επάρκεια και αυτοτέλεια!
Ο «Καλλικράτης» βρίσκεται σε απόσταση από μία τέτοια μεταρρύθμιση.
Παρουσιάζει αστοχίες, κενά και αντιφάσεις, ως προς το σχέδιο της οργάνωσης.
Αντί να εκχωρεί στους ΟΤΑ αρμοδιότητες, φορτώνει στην πλάτη τους βάρη.
Και αντί να τους δίνει πόρους, για τα βάρη αυτά, βάζει ψαλίδι στη χρηματοδότηση.
Ο Δημήτρης Δράκος θα δουλέψει πάνω στην πραγματικότητα που λέγεται «Καλλικράτης». Με την εμπειρία του όμως, θα καλύψει τις ατέλειες, θα αποφύγει τις αστοχίες και θα αξιοποιήσει όλα τα δυνατά σημεία βελτίωσής του στην πράξη.
Με τη διεκδικητικότητά του και την αγωνιστικότητά του επίσης, τις οποίες έχει αποδείξει σε όλη τη θητεία του μέσα στην Αυτοδιοίκηση, θα επιβάλλει να πάρει η Περιφέρεια Πελοποννήσου από την κεντρική διοίκηση, το κομμάτι που δικαιούται και πολλά περισσότερα ακόμη.

- Ως υποψήφιος με την στήριξη του κυβερνώντος κόμματος, ο Πέτρος Τατούλης δεν θα έχει περισσότερες προσβάσεις στο κεντρικό σύστημα; Δεν θα μπορεί να διεκδικήσει και να καταφέρει περισσότερα, είναι ένα ερώτημα που μπαίνει και βρίσκεται στα χείλη των ψηφοφόρων της Πελοποννήσου…

Αυτό θα έστεκε ως υπόθεση, αν εγγυόταν κανείς πως θα παραμείνει η ίδια κυβέρνηση για πολλά χρόνια. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί κάτι τέτοιο;
Αλλά η κύρια και ουσιαστική απάντηση στο ερώτημα, είναι άλλη: Ότι ως υποψήφιος του ΠαΣοΚ, ο Πέτρος Τατούλης δεν αποκτά προσβάσεις στην κυβέρνηση, αλλά δεσμεύσεις έναντι αυτής. Δεσμεύσεις, να καλύπτει κακώς κείμενα. Να μην ενοχλεί το κεντρικό σύστημα διακυβέρνησης. Και να μην προβαίνει σε αγωνιστικές κινήσεις και διεκδικήσεις.

- Ναι αλλά κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ότι κάτι ανάλογο συνέβαινε και με τον Δημήτρη Δράκο επί Ν.Δ.

Δεν είναι καθόλου έτσι.
Ως νομάρχης, απαιτούσε και πετύχαινε να μετακινεί υπουργούς από τα γραφεία τους, για να παραβρεθούν οι ίδιοι στον τόπο κάθε προβλήματος που προέκυπτε.
Ως πρόεδρος των Ελλήνων Νομαρχών, πίεζε δραστικά το κεντρικό κράτος για περισσότερη φροντίδα και περισσότερη χρηματοδότηση στα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι ΟΤΑ.
Ακόμη και μπροστά στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο, ήγειρε δυναμικά αιτήματα και διεκδικήσεις, που κάποιοι βιάστηκαν να χαρακτηρίσουν υπερβολικές.

- Υπάρχει όμως μία μικρή, αλλά θορυβώδης μερίδα του Μεσσηνιακού Τύπου ισχυρίζεται ότι η Νομαρχία δεν απέδωσε έργο. Τι απαντάει ο Δημήτρης Δράκος και το περιβάλλον του;

Κάποιοι βρίσκουν πάτημα στο γεγονός ότι ο Δημήτρης Δράκος είναι έντιμος και σεμνός και δεν σκορπίζει δημόσιο χρήμα για διαφήμιση και δημόσιες σχέσεις γύρω από το τεράστιο έργο που αφήνει στα μέρη του.
Αν κοιτάξει κανείς τους συγκριτικούς πίνακες απολογισμού έργου ανά Νομαρχία, θα διαπιστώσει ότι η Μεσσηνία βρίσκεται μπροστά από όλους.
Είναι μάλιστα απίστευτα αντιφατικό το γεγονός ότι εκείνη η μερίδα του Τύπου που διασπείρει τέτοιες αρνητικές εντυπώσεις, έχει κάνει αμέτρητα ρεπορτάζ και δημοσιεύσεις για το έργο του Δημήτρη Δράκου στο νομό του.
Λίγα χαρακτηριστικά παραδείγματα, ανάμεσα σε έναν μακρύ κατάλογο έργων…
- Στη Μεσσηνία έχουν γίνει 70 οδικά έργα που ξεπερνούν τα 250 χλμ.
- Εγγειοβελτιωτικά, το κόστος των οποίων υπερβαίνει τα 50 εκατ. ευρώ.
- Μόνο το φράγμα των Φιλιατρών, που είναι αποτέλεσμα της δυναμικής διεκδίκησης του Δημήτρη Δράκου, κόστισε 44 εκατ. ευρώ
- Κατασκευάστηκαν 200 νέες αίθουσες σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης, νηπιαγωγεία, πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια.
Βέβαια, πίσω από την υπονόμευση της απήχησης του έργου του από μία μικρή μερίδα του Τύπου, κρύβεται πολιτικός δόλος και σκοπιμότητα και πάνω απ’ όλα, μένος για το γεγονός ότι ο Δημήτρης Δράκος ουδέποτε δέχτηκε να μπει στα δεσμά της ομηρείας οποιουδήποτε.

- Ένα ακόμα θέμα που σχολιάζει η πλευρά του κ. Δράκου είναι ότι ο Πέτρος Τατούλης δεν διακρίνεται ως προς την ανεξαρτησία του. Ήταν από τους πρώτους που αντιτάχτηκαν στα τρωτά της κυβέρνησης ΝΔ!

Το τελευταίο είναι εντελώς λάθος. Όσο ήταν υφυπουργός ο Πέτρος Τατούλης παρέμενε σιωπηλός. Επομένως δε μπορεί να εμφανίζεται ως τιμητής εκ των υστέρων.
Αντίθετα, θυμήθηκε να εκτοξεύσει κατηγορώ, την ημέρα που τέθηκε εκτός κυβέρνησης. Πράγμα που δεν έκαναν άλλοι συνάδελφοί του υπουργοί, οι οποίοι επίσης αντικαταστάθηκαν.
Μάλιστα, υπονόμευσε τη Ν.Δ., όχι σε μια εποχή που είχε άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά την εποχή που στηριζόταν σε έναν οριακό αριθμό βουλευτών.

- Ο κ. Τατούλης, θα μπορούσε να πει κάποιος, υποστηρίζει ότι ως υφυπουργός, είχε στείλει επιστολές στον Κώστα Καραμανλή με τις οποίες του επεσήμαινε τα κακώς κείμενα. Τι απαντάει σε αυτό η πλευρά του κ. Δράκου;

Αν ισχύει αυτό, θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί από υφυπουργός εφόσον δεν εισακούστηκε με τις επιστολές του, όπως τουλάχιστον ισχυρίζεται. Και αφού παραιτείτο, μετά να έκανε δημόσια παρέμβαση. Αντίθετα, κράτησε τις επιστολές ως κρυφό όπλο, για να τις πετάξει στη δημοσιότητα την εποχή που η Ν.Δ. είχε μόλις 152 βουλευτές και να προκαλέσει ουσιαστικό πρόβλημα στην κυβέρνηση.

- Μάλιστα άνθρωποι του περιβάλλοντος του κ. Δράκου απαντούν στον κ. Τατούλη που λέει ότι τώρα είναι ανεξάρτητος υποψήφιος.

Ούτε για μία στιγμή δεν ίσχυσε αυτό στην πραγματικότητα. Υπήρξε συμφωνία και μεθόδευση από την αρχή. Κατόπιν, ήρθε το γεγονός της στήριξης της υποψηφιότητάς του από το ΠαΣοΚ, για να επιβεβαιώσει ότι τα πάντα ήταν εξαρχής στημένα. Απλά, το ΠαΣοΚ τον άφησε ένα διάστημα να «περπατήσει» ως τάχα ανεξάρτητος, για να έρθει μετά να του δώσει την στήριξη του. Θέλησαν ξεκάθαρα να ξεγελάσουν τον Πελοποννησιακό Λαό Τατούλης και ΠαΣοΚ.

- Ωστόσο ο ίδιος ο κ. Τατούλης επιμένει πως δεν είναι ΠαΣοΚ. Η πλευρά του κ. Δράκου έχει έτοιμη την απάντηση.

Είναι ο υποψήφιος που στηρίζεται από το ΠαΣοΚ. Και αυτό σημαίνει ξεκάθαρη πολιτική δέσμευση. Η θέση του Πέτρου Τατούλη είναι πρωτοφανής. Μιλάει σε φίλους του ΠαΣοΚ και θέλει να τους πείσει πως απαρνιέται τη ΝΔ. Μιλάει σε φίλους της ΝΔ και θέλει να τους πείσει πως απαρνιέται το ΠαΣοΚ. Απομένει να δούμε, τι θα πει στους φίλους του ΛΑΟΣ!

- Ένα επιχείρημα από την πλευρά του κ. Τατούλη για να αποδείξει πως δεν είναι κυβερνητικός, είναι πως δεν είναι ευχάριστο το Μνημόνιο. Οι άνθρωποι του κ. Δράκου έχουν έτοιμη και σε αυτόν τον ισχυρισμό του κ. Τατούλη την απάντηση…

Απλά λέει το αυτονόητο. Ποιος θα ήταν τόσο αφελής, ώστε να έλεγε ότι το Μνημόνιο είναι ευχάριστο; Το ερώτημα για τον Πέτρο Τατούλη είναι απλό: τίθεται υπέρ, ή κατά της απόφασης της κυβέρνησης να υπογράψει το Μνημόνιο και να το ψηφίσει; Γιατί έχει δηλώσει (και αυτό είναι αδιάψευστο), ότι αν ήταν μέλος της τωρινής Βουλής ο ίδιος, θα το ψήφιζε.

- Ψηφοφόρος στην Περιφέρεια της Πελοποννήσου θα μπορούσε να αναρωτηθεί: «Είμαι Ν.Δ., αλλά ο Πέτρος Τατούλης κάποτε μου στάθηκε. Βρίσκομαι σε δίλημμα! Τι να κάνω;». Και σε αυτό το δίλημμα, του ψηφοφόρου που σκέπτεται έτσι, η παράταξη του κ. Δράκου έχει την απάντηση…

Κατανοητός ο ανθρώπινος και συναισθηματικός παράγοντας. Αλλά στις εκλογές, επικρατεί η πολιτική κρίση και συνείδηση του πολίτη. Μπορεί να νιώθει κανείς πως χρωστάει προσωπικά στον Τατούλη. Αλλά και εκείνος, χρωστάει στον ψηφοφόρο να τηρεί στην πορεία του μία συνεπή πολιτική γραμμή. Τα όσα έκανε παλιά που ήταν στη ΝΔ και όσα λέει τώρα που πάει με το ΠαΣοΚ, δε δικαιολογούν καμιά συνέπεια. Και αυτό, πρέπει να αξιολογείται και να κρίνεται καθαρά με πολιτικούς όρους, σε μία εκλογική αναμέτρηση.

- Αν χρεώνεται ο Πέτρος Τατούλης στο ΠαΣοΚ, ο Δημήτρης Δράκος δεν χρεώνεται ανοιχτά στη Ν.Δ., θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος. Είναι ικανός να φέρει στο συνδυασμό του άλλες ψήφους; Με ειλικρίνεια το περιβάλλον του κ. Δράκου απαντάει…

Ο Δημήτρης Δράκος δεν έχει ποτέ του κρύψει από ποιο κόμμα προέρχεται. Και στη υπόθεση στήριξης της υποψηφιότητάς του, ούτε εκείνος, ούτε η ΝΔ χρησιμοποίησαν κόλπα αποπροσανατολισμού του Πελοποννησιακού Λαού, όπως έκαναν ΠαΣοΚ και Τατούλης.
Από εκεί και πέρα όμως, ο Δημήτρης Δράκος έχει επανειλημμένα συνεργαστεί με ικανούς ανθρώπους από όλες τις παρατάξεις. Τόσο ως νομάρχης, όσο και ως πρόεδρος στην ΕΝΑΕ. Δεν είναι τυχαίο ότι στις επίσημες επαφές του ως πρόεδρος της ΕΝΑΕ, πάντοτε καλούσε μαζί του τη Μειοψηφία και της έδινε φωνή.
Ο Δημήτρης Δράκος δεν είναι μόνο Νεοδημοκράτης. Πάνω απ’ όλα, είναι Δημοκράτης. Και η πρότασή του για την Πελοπόννησο απευθύνεται σε ολόκληρο το λαό της.

Παρακαλάει να συναντήσει τον Γκρουέφσκι στη Νέα Υόρκη ο ΓΑΠ!!

Ραντεβού με τον Σκοπιανό πρωθυπουργό, Νίκολα Γκρούεφσκι, αναμένεται να έχει ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου στο περιθώριο της 65ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, στο πλαίσιο των «καλών προθέσεων» της Αθήνας για επίλυση του ζητήματος και ως συνέχεια των «παράλληλων» διαπραγματεύσεων που διεξάγει με τη σκοπιανή ηγεσία, η οποία όμως δεν έχει δείξει ακόμη απτά δείγματα συμβιβασμού.

Τυπική η ημίωρη συνάντηση Παπανδρέου - Μπαν Κι Μουν Τη συνάντηση (με τον Γκρουέφσκι) προανήγγειλε ο Ελληνας πρωθυπουργός αμέσως μετά την ημίωρη τυπική συνάντηση που είχε με τον γ.γ. του ΟΗΕ στην έδρα του Οργανισμού. Σε σχετική ερώτηση της «Ε» αν προτίθεται να συναντηθεί με τον Σκοπιανό πρωθυπουργό, ο Γ. Παπανδρέου αρχικά απάντησε ότι το «έχουμε ζητήσει», για να διευκρινίσει αργότερα το γραφείο του πρωθυπουργού σε τηλεφωνική επικοινωνία με τους δημοσιογράφους ότι «αυτό έχει συζητηθεί σε υπηρεσιακό επίπεδο, εφόσον έρθει ο Γκρούεφσκι».

Διαρροές στον κυριακάτικο Τύπο για τυχόν εξελίξεις στο ζήτημα της συνταγματικής ονομασίας της ΠΓΔΜ κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης αντιμετωπίστηκαν με σκεπτικισμό από καλά ενημερωμένη διπλωματική πηγή. «Ο Γκρούεφσκι δεν έχει τη θέληση να κάνει το βήμα. Πώς θα πάει σε δημοψήφισμα όταν έχει δώσει ο ίδιος ντιρεκτίβα στα μέλη του κόμματός του ότι δεν θα παραδώσει τα όπλα;» αναρωτήθηκε η ίδια πηγή. Πάντως, σήμερα στο πλαίσιο αυτής της «κινητικότητας» ο υπουργός Εξωτερικών Δημ. Δρούτσας θα έχει το απόγευμα συνάντηση με τον ειδικό διαπραγματευτή του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς. Ο Αμερικανός διπλωμάτης παραμένει το τελευταίο διάστημα «εκτός νυμφώνος» σε όλες τις τελευταίες επικοινωνίες που φέρεται να έχουν Αθήνα και Σκόπια μέσω δικών τους «καναλιών».

Μετά τη συνάντηση με τον γ.γ. του ΟΗΕ, ο Ελληνας πρωθυπουργός είχε ραντεβού στο ξενοδοχείο του με αξιωματούχους έξι ισχυρών εβραϊκών οργανώσεων (AIPAC, AJC, World Jewish Council, Anti-Defamation League, κ.ά.), ένα 24ωρο πριν συναντηθεί με τον Ιρανό πρόεδρο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ στη Νέα Υόρκη.

Άνοιγμα στο εβραϊκό λόμπι

Η συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με τις εβραϊκές οργανώσεις χαρακτηρίστηκε από έμπειρο διπλωμάτη ιδιαίτερα «αναβαθμισμένη», που στόχο έχει μια ελληνοεβραϊκή προσέγγιση στην Ουάσιγκτον και μια εμβάθυνση της σχέσης του τριγώνου Αθήνα-Λευκωσία-Τελ Αβίβ. Το εβραϊκό λόμπι δείχνει με συγκεκριμένες ενέργειες ότι έχει εγκαταλείψει τη μέχρι πρότινος υπεράσπιση των τουρκικών συμφερόντων στην Ουάσιγκτον εξαιτίας της πολιτικής της κυβέρνησης Ερντογάν. Η παρουσία για πρώτη φορά του εκτελεστικού διευθυντή της AJC, Ντέιβιντ Χάρις, σε συνέδριο των Κυπρίων απόδημων τον περασμένο μήνα στη Λευκωσία, έχει δημιουργήσει την εντύπωση ότι τόσο το αμερικανοεβραϊκό λόμπι όσο και το Ισραήλ προσπαθούν να βρουν τρόπους «αντίδρασης» για τη ρήξη των σχέσεων μεταξύ Αγκυρας-Τελ Αβίβ. *

! Το ραντεβού Παπανδρέου-Αχμαντινετζάντ δεν ήταν στην αρχική ατζέντα των συναντήσεων του Ελληνα πρωθυπουργού και έγινε γνωστό μόλις χθες το βράδυ. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Ε», τη συνάντηση ζήτησε η Τεχεράνη και σχετίζεται άμεσα με τον υπό εκκόλαψη «άξονα» που επιχειρείται να στήσουν Αθήνα και Τελ Αβίβ (ΣΣ. Θα τα ακούσει από τον Αχμαντινετζάντ...)

http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=204721

Ανακοίνωση ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΤΕΙ για την κατάργηση εισαγωγής φοιτητών στο εαρινό εξάμηνο

Πριν λίγες ημέρες το Υπουργείο Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης ανακοίνωσε ότι τη φετινή χρονιά η εισαγωγή και η εγγραφή όλων των επιτυχόντων στα Τ.Ε.Ι θα γίνεται μόνο στο χειμερινό εξάμηνο. Με την κίνηση αυτή επανέρχεται στην επιφάνεια άλλη μια παθογένεια του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος την οποία η ηγεσία του Υπουργείου δείχνει ότι ακόμα δεν έχει αντιληφθεί.

Μέχρι σήμερα η εισαγωγή και η εγγραφή των σπουδαστών στα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα γινόταν σε χειμερινό και εαρινό εξάμηνο. Η διάσπαση αυτή γινόταν για να ανταπεξέλθουν καλύτερα τα Ιδρύματα στις υποχρεώσεις τους και ιδιαίτερα τα Κεντρικά Ιδρύματα να μπορέσουν να αποδεχθούν το μεγάλο αριθμό μεταγραφών.

Ωστόσο θεωρούμε ότι το μέτρο της μονής εισαγωγής των φοιτητών δεν είναι αρνητικό. Η εφαρμογή όμως της συγκεκριμένης διάταξης προσκρούει όμως σε αντικειμενικές δυσκολίες. Η υποχρηματοδότηση των ΤΕΙ παραμένει άλυτο πρόβλημα, οδηγώντας έτσι τα Ιδρύματα σε έντονο οικονομικό αδιέξοδο. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται με τις δραματικές ελλείψεις Εκπαιδευτικού Προσωπικού και την χρονοβόρα αντικατάσταση των συνταξιοδοτούμενων καθηγητών, όπου λόγω γραφειοκρατίας του Υπουργείου, μια κενή θέση μπορεί να χρειαστεί ακόμη και 4 έτη για να αναπληρωθεί.

Παράλληλα, η ανεπάρκεια υποδομών και χώρων εργαστηρίων συνεχίζεται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι γνωστές και συνήθεις «λίστες αναμονής» που δημιουργούνται στα εργαστηριακά μαθήματα, τα οποία αδυνατούν να φιλοξενήσουν μεγάλο όγκο σπουδαστών, με αποτέλεσμα πολλοί που έχουν δηλώσει συγκεκριμένα μαθήματα, να μην μπορέσουν να τα παρακολουθήσουν. Είναι λοιπόν αυτονόητο, ότι ο διπλασιασμός των σπουδαστών στις αίθουσες ιδίως στα εργαστηριακά μαθήματα σημαίνει και διπλάσιες υποδομές, οι οποίες τη δεδομένη στιγμή δεν υπάρχουν. Ακόμη και στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν οι απαιτούμενες από άποψη χώρου, αυτές στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν πληρούν τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής και ασφάλειας.

Ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, καλούμε την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να μην εφαρμόσει τη συγκεκριμένη διάταξη μέχρι να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις που θα καθιστούν εφικτή την υλοποίησή της.

Η ηγεσία του Υπουργείου πρέπει να καταλάβει ότι με την εφαρμογή του μέτρου της μονής εισαγωγής δεν μας εξισώνει με τα Πανεπιστήμια. Πρέπει να αντιληφθεί πως η πραγματική εξίσωση θα επέλθει με την άμεση έκδοση των Επαγγελματικών Δικαιωμάτων, την χορήγηση αυτόνομων μεταπτυχιακών, την αύξηση της χρηματοδότησης των Ιδρυμάτων, την πρόσληψη Μόνιμου Εκπαιδευτικού Προσωπικού, την δημιουργία νέων υποδομών των Ιδρυμάτων κ με πολλά άλλα μέτρα που η Υπουργός δεν τολμάει να αγγίξει.

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ έχοντας ως μοναδικό στόχο την βελτίωση της αναχρονιστικής κατάστασης που βιώνουν οι σπουδαστές σήμερα αλλά και τη γενικότερη αναβάθμιση των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, θα συνεχίσει να διεκδικεί με οποιοδήποτε κόστος και με κάθε τρόπο ένα καλύτερο μέλλον.


ΔΑΠ ΝΔΦΚ

Δύναμη Ευθύνης – Προοπτική Ελπίδας

Ευτυχώς, γλιτώσαμε τη λοβοτομή ...

Αν θα επιχειρούσε κανείς μια έρευνα μέσα στην κοινωνία, ρωτώντας τους πολίτες στο δρόμο τί θυμούνται από το ΠΑΣΟΚ κατά την προεκλογική περίοδο του Οκτωβρίου του 2009, θα έπαιρνε άμεσες, συνθηματικές απαντήσεις.

Θα μπορούσε να καταγράψει απαντήσεις όπως "Λεφτά υπάρχουν", "Πρώτα ο πολίτης", "Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα", "Αυξήσεις μισθών και συντάξεων", "Μείωση του ΦΠΑ", "Πράσινη ανάπτυξη", "Πάμε", "Πρόγραμμα 100 ημερών", "Όχι αλλαγές στο ασφαλιστικό", πιθανώς μερικοί να απαντούσαν και εκείνο το αλησμόνητο, "Την Κυριακή όλοι στις κάλτσες !" που αναφώνησε ο σημερινός πρωθυπουργός από βήματος, στη Θεσσαλονίκη, με το πλήθος από κάτω του να παραληρεί.

Το ΠΑΣΟΚ διέθετε πάντα αυτή την ικανότητα, συνεπικουρούμενο βέβαια πάντα από ένα πολυσχιδές πλέγμα συγκοινωνούντων ΜΜΕ, να περνάει μηνύματα - συνθήματα στο υποσυνείδητο του μέσου ψηφοφόρου. Η συνταγή αυτή είναι γνωστή από τα πρώιμα χρόνια της δεκαετίας του '80, τότε που τα "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" και "Έξω οι βάσεις του θανάτου", αναπαράγονταν από σεληνιασμένους οπαδούς σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και γράφονταν με σπρέι στους τοίχους. Τότε που η "Αλλαγή" ερχόταν να "βάλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τη ΝΔ", χρονοντούλαπο που κόστισε την κατασπατάληση των ευρωπαϊκών πόρων που εισέρρευσαν στη χώρα μετά την ιστορική εθνική επιτυχία του Εθνάρχη και την έναρξη ενός αλόγιστου χορού εξωτερικού δανεισμού της χώρας που εκτόξευσε κάθε γνωστό σχετικό δείκτη της εποχής σε επίπεδα πλανητάριου. Ελάχιστοι βέβαια θυμούνται και μνημονεύουν ότι μερικά χρόνια αργότερα, από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ ξεκίναγε η θεωρία της "στενωπού" και του "τούνελ". Στα χρόνια που μεσολάβησαν από το 1994 έως το 2004 η Ελλάδα εξελίχθηκε σε σούπερ νόβα που κατάπινε όλο και περισσότερα δάνεια, δάνεια που κάποια στιγμή έπρεπε να πληρωθούν. Από εκεί και μετά, η Ελλάδα μείωνε αισθητά τις δαπάνες της, αύξανε όμως το χρέος της, γιατί τα τοκοχρεολύσια γιγαντώνονταν και η χώρα μετατράπηκε σε απόλυτο έρμαιο των δανειστών της και των οίκων διαχείρισης του χρέους της.

Ο Οκτώβριος του 2009 ήταν σημαδιακός. Θα περίμενε κανείς ότι οι Έλληνες δεν θα έπεφταν ξανά στην ίδια παγίδα, στην "διαστημική σκουληκότρυπα" του αχαλίνωτου λαϊκισμού και της άκρατης αλλά άσφαιρης παροχολογίας, της συνειδητής διαστρέβλωσης της αλήθειας και της πραγματικότητας. Η συνθηματολογία όμως είχε κάνει καλά τη δουλειά της και η γνωστή "δικτατορία του θορύβου" δεν επέτρεπε να ακουστεί τίποτα άλλο από τα συνθήματα που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Τότε ήταν που η ΟΝΝΕΔ Κορινθίας κυκλοφορούσε στο νομό μια αφίσα με τον τίτλο "Μη μασάς ... ό,τι σου σερβίρουν", αφίσα που λοιδορήθηκε και αντιμετωπίστηκε από πολλούς ως μια κίνηση που "υποβάθμιζε τη νοημοσύνη των ψηφοφόρων". Η περίτεχνη προπαγάνδα δεν μπορούσε τότε να χωνέψει ότι κάποιοι παρέμεναν ανυπόταχτοι στα κελεύσματά της και αρνούνταν τις βουλές της, όχι απλώς φωνάζοντάς το, αλλά δείχνοντάς το απεικονισμένο, τυπωμένο και με υπογραφή.

Από τότε, κανείς από όσους τελικώς μάσησε, δεν βγήκε δημοσίως να υπερασπιστεί ευθέως όλα εκείνα που η σημερινή κυβέρνηση διακήρυττε τότε ως παράταξη που διεκδικούσε τις τύχες της χώρας.

Ταυτόχρονα όμως, τα περισσότερα ΜΜΕ, τα περισσότερα διαδικτυακά μέσα και οι τόσοι δημιουργικοί, ευρηματικοί και εύστροφοι bloggers που μεσουρανούσαν τότε, χάθηκαν μέσα σε ένα περίεργο σκηνικό λήθης και αφλογιστίας. Δεν μάζεψαν αρχειακό υλικό, δεν κράτησαν συνεντεύξεις και δηλώσεις, κάτι συνέβη και δεν είδαμε εκείνο τον συνήθη ορυμαγδό με σποτάκια στο διαδίκτυο που συνήθιζαν να φτιάχνουν σχεδόν καθημερινά. Λες και κάτι απροσδιόριστο συνέβη, σαν το μεγάλο μυστήριο της εξαφάνισης των δεινοσαύρων από τον πλανήτη. Λες και υπέστησαν κάποιο είδος λοβοτομής, που διέγραψε πληροφορίες, εικόνες, μνήμες.

Για καλή μας τύχη, όλων, γιατί τα αποτελέσματα της λήθης δεν επηρεάζουν μόνο όσους την υφίστανται, η ομιλία του Προέδρου της Ν.Δ. κ. Αντώνη Σαμαρά στην 75η ΔΕΘ, συνοδεύτηκε από ένα πλήρες και εμπεριστατωμένο οπτικοακουστικό υλικό που δεν άφηνε κανένα περιθώριο. Ο ίδιος και το επιτελείο του μέσα σε μια εβδομάδα συνέλεξαν υλικό, ξεσκέπασαν και αποδόμησαν τη δεύτερη μεγαλύτερη πολιτική απάτη σε επίπεδο συνθημάτων από εκείνη των αρχών της δεκαετίας του '80.

Μπορεί να ακουστεί παράδοξο, αλλά ακόμη υπάρχουν πολλοί πολίτες που στα αυτιά τους ηχούν τα συνθήματα του ΠΑΣΟΚ από την περίοδο των εκλογών του Οκτωβρίου και έπρεπε κάποια στιγμή να αναδειχθεί η αλήθεια με τρόπο πολυμεσικό (multimedia), δηλαδή με εικόνα, κείμενο και στερεοφωνικό ήχο. Χρειαζόταν να γίνει αυτή η θυσία σε βάρος μιας διεξοδικής ανάλυσης της αναπτυξιακής πρότασης της Νέας Δημοκρατίας, που ναι μεν παρουσιάστηκε λεπτομερώς και διεξοδικά, αλλά το ανάχωμα που έχει στηθεί εναντίον της παραμένει συμπαγές και επίμονο.

Έχουμε φτάσει δυστυχώς στο σημείο που η ανάδειξη της αλήθειας απαιτεί καθημερινή και επίπονη προσπάθεια, που τα αυτονόητα πρέπει να οπτικοποιούνται και που η ελπίδα των πολιτών αγωνίζεται να σκαρφαλώσει οροσειρές διαθλαστικών μηνυμάτων και εικόνων. Η προσπάθεια συνεχίζεται.

Για την ώρα, γλιτώσαμε τη λοβοτομή ...



Βασίλειος Α. Μπαλάφας
Μέλος Π.Ε. Νέας Δημοκρατίας
Μέλος ΝΟ.Δ.Ε. Ν.Δ. Κορινθίας


vbalafas.blogspot.com

Ποιος κυβερνά αυτή την χώρα; Ο ΥΠΕΞ παραδέχεται εξωθεσμική ανάμιξη του Άλεξ Ρόντου στο Σκοπιανό!

ImageMείζον θέμα δημιουργειται για την κυβέρνηση από την αποκάλυψη (ή καλύτερα "κάρφωμα"...) του υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα για την εξωθεσμική και απόλυτα παράτυπη εμπλοκή του μυστικοσυμβούλου του πρωθυπουργού Άλεξ Ρόντου στην "επίλυση" (;) του Σκοπιανού.

Σε ερώτηση αν υπάρχει «μυστική διπλωματία» στις διαπραγματεύσεις με τα Σκόπια και τι έχει να πει για τις πληροφορίες ότι ο Αλ. Ρόντος και η Μ.Κοππά συμμετέχουν σ’ αυτού του είδους τη διπλωματία, ο Δ.Δρούτσας, απλώς το ... παραδέχθηκε:

"Όπως γνωρίζετε, ο κ. Ρόντος είναι πολύ καλός γνώστης της περιοχής των Βαλκανίων. Υπήρξε και στο παρελθόν, συνεργάτης στο Υπουργείο Εξωτερικών. Ο κ. Ρόντος όμως σήμερα δεν έχει καμία θεσμική θέση, δεν υπάρχει καμία θεσμική συνεργασία με τον κ. Ρόντο, αλλά εάν μπορούν και άτομα όπως ο κ. Ρόντος ή και άλλοι να μεταφέρουν τα ελληνικά μηνύματα, αυτό είναι ευπρόσδεκτο. Αλλά, να το ξεκαθαρίσω ότι δεν υπάρχει καμία θεσμική σχέση μεταξύ υπουργείου Εξωτερικών, ελληνικής κυβέρνησης και κ. Ρόντου"

Πάλι καλά που το διέψευσε! Σημειώνεται ότι και πριν από οκτώ χρόνια ο Άλεξ Ρόντος είχε αποτελέσει στόχο του Θ.Πάγκαλου με την περίφημη ατάκα του δεύτερου "Στο υπουργείο Εξωτερικών σήμερα μιλάνε περισσότερα αγγλικά παρά ελληνικά"

Συμπλήρωσε, επίσης, και για τον Μ.Κοππά ότι: «Έχω δει και εγώ πολλές φορές τον κ. Μιλόσοσκι σε διάφορα διεθνή φόρα και έχουμε πει από την πρώτη στιγμή ότι σε πολλά επίπεδα μπορούν να υπάρξουν επαφές οι οποίες βοηθάνε την υπόθεση. Όπως αναφέρατε παραδείγματος χάριν ένα όνομα, την ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Μαριλένα Κοππά, η οποία συμμετέχει στην Επιτροπή Εξωτερικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Άρα, εκεί, εκ των πραγμάτων, γίνονται συζητήσεις για το θέμα της ονομασίας και είναι λογικό, αυτονόητο και χρήσιμο για μας να υπάρξουν και επαφές της κ. Κοππά γύρω απ’ αυτό το θέμα, όπως έχουν υπάρξει επαφές και του κ. Λαμπρινίδη ως αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της κ. Ποδηματά και του κ. Κουμουτσάκου, οι οποίοι είναι μέλη της Κοινής Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Όλες αυτές οι επαφές είναι βεβαίως πολύ σημαντικές και χρήσιμες, συμβάλλοντας, όπως είπαμε, στη διαπραγμάτευση η οποία γίνεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ."


Ποιος είναι όμως ο Αλεξ Ροντος; Γεννήθηκε πριν πριν από 54 χρόνια στην Τανζανία. Γιος Ελληνα ομογενή, στους περισσότερους δεν λέει πολλά, παρότι τις τελευταίες ημέρες υπήρξαν σποραδικές αναφορές σ’ αυτόν, ως συμβούλου του προέδρου της Γεωργίας, Μιχαήλ Σαακασβίλι.

Ο κ. Αλεξ Ρόντος σπούδασε ιστορία στην Οξφόρδη, και τα πρώτα του εργασιακά βήματα τα έκανε ως ρεπόρτερ σε χώρες της Αφρικής, όπου του κίνησαν το ενδιαφέρον οι περίφημες πλέον μη κυβερνητικές οργανώσεις. Το κρίσιμο, πρώτο βήμα στην ταραχώδη σταδιοδρομία του, όμως, φαίνεται πως υπήρξε η γνωριμία του με τον τότε Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ιάκωβο.

Εκείνος τον έχρισε επικεφαλής της ανθρωπιστικής οργάνωσης Orthodox Christian Core, που ανέπτυσσε δραστηριότητα στη Μαύρη Ηπειρο. Το 1998 ήλθε στην Αθήνα, μαζί με τον τότε πρόεδρο του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού κ. Αντριου Αθενς προκειμένου να πείσουν την ελληνική κυβέρνηση να ενισχύσει οικονομικά τους Ελληνες ομογενείς της Μαύρης Θάλασσας. Τότε, γνωρίστηκε με τον κ. Γ. Παπανδρέου που ακόμη ήταν αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, υπό τον κ. Θ. Πάγκαλο.

Περίπου ένα χρόνο αργότερα, όταν ο κ. Θ. Πάγκαλος υποχρεώθηκε σε παραίτηση λόγω της υπόθεσης Οτσαλάν και ο κ. Γ. Παπανδρέου ανέλαβε τα ηνία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ο κ. Αλεξ Ρόντος από το πουθενά εξελίχθηκε σε ένα από τα πρόσωπα-κλειδιά του υπουργείου, αναλαμβάνοντας την Υπηρεσία Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ).

Είχε τεράστια οικονομική δύναμη, καθώς σύμφωνα με τότε στενό συνεργάτη του κ. Γ. Παπανδρέου διαχειριζόταν όλα τα χρήματα που διέθετε το ΥΠΕΞ σε μη κυβερνητικές οργανώσεις, αλλά σταδιακά και μυστικά κονδύλια για την «άσκηση πολιτικής» στα Βαλκάνια με έμφαση την πρώην Γιουγκοσλαβία, η οποία είχε διολισθήσει σε βαθιά κρίση. Οπως θυμάται επιτελής του νυν προέδρου του ΠΑΣΟΚ, «κάθε βδομάδα πήγαινε στον Γιώργο και ζητούσε λεφτά!».

Η ισχύς του ήταν τέτοια, που φέρεται να πήγε έτοιμο σχέδιο υπουργικής απόφασης στον τότε προϊστάμενό του υφυπουργό κ. Γ. Ζαφειρόπουλο, ο οποίος σύμφωνα με όσα θυμάται στέλεχος του υπουργείου, το έσκισε μπροστά του. Πάντως, παρά τα διαβήματα του τελευταίου προς τον κ. Γ. Παπανδρέου, ο κ. Ρόντος παρέμεινε στο στενό περιβάλλον του πρώην ΥΠΕΞ. Περιγράφεται από όσους τον έχουν συναντήσει, ως κοσμοπολίτης, ιδιαίτερα ευφυής και άνθρωπος που του «αρέσει η καλή ζωή».

Σύμφωνα με συνομιλητές του ο κ. Ρόντος αρεσκόταν να εμφανίζεται ως ο «αρχιτέκτονας» της στροφής της Αθήνας από τον Μιλόσεβιτς στη σερβική αντιπολίτευση. Σύμφωνα με ανθρώπους που έζησαν τις συχνές του επισκέψεις στο Βελιγράδι το 1999, όταν ο Μιλόσεβιτς ήταν ακόμη ισχυρός, οι κινήσεις του ήταν ιδιαίτερα προσεκτικές. Ομως, στη συνέχεια ανέπτυξε στενές σχέσεις τόσο με τους ηγέτες της σερβικής αντιπολίτευσης, όσο και με την εκεί Εκκλησία.

Μάλιστα, το 2000, όντας σύμβουλος του κ. Γ. Παπανδρέου διοργάνωσε στο Καβούρι συνάντηση των πρώτων, στην οποία προσκάλεσε και τον «διεκδικητή του θρόνου της Σερβίας», τον Καραγεώργεβιτς, τον οποίο και προσφώνησε «μεγαλειότατο». Η σχετική του αναφορά προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων από τα ΜΜΕ, αλλά και από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, και ο κ. Ρόντος υπέβαλε στον κ. Γ. Παπανδρέου την παραίτησή του, η οποία όμως δεν έγινε δεκτή.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επέλεξε να μη μεταβεί –όπως ήταν αρχικά προγραμματισμένο– στο Καβούρι και περιορίστηκε να συναντηθεί μόνο με τους εκπροσώπους των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου στο υπουργείο Εξωτερικών. Ομως, λέγεται ότι σε εκείνη την περιπετειώδη «σύναξη» δίπλα στον Σαρωνικό, επελέγη ως «αντι-Μιλόσεβιτς» ο Κοστούνιτσα, που στη συνέχεια αναδείχθηκε σε πρόεδρο της Γιουγκοσλαβίας.

Και εάν άσπονδοι φίλοι του στο ΥΠΕΞ υποβαθμίζουν το ρόλο του στις τότε εξελίξεις στην περιοχή, αυτό φαίνεται πως ουδέποτε το έκαναν οι Αμερικανοί: Σύμφωνα με πληροφορίες, σε συνάντηση που είχαν λίγα χρόνια αργότερα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Κόλιν Πάουελ με τον κ. Γ. Παπανδρέου, ο υπεύθυνος για θέματα νοτιοανατολικής Ευρώπης κ. Φρίντμαν είπε για τον παριστάμενο κ. Ρόντο: «Υπουργέ, είναι ο άνθρωπός μας στα Βαλκάνια, και αυτός που έριξε τον Μιλόσεβιτς».

«Ρόλο», άγνωστο σε εύρος όμως, ο κ. Ρόντος φαίνεται πως διαδραμάτισε και στην υπόθεση της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Κατά μια εκδοχή, ήταν εκείνος που έπεισε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να μην αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Μακεδονία» στις αρχές του 2004, προκειμένου να μην πληγεί ο κ. Γ. Παπανδρέου, που μόλις είχε αναλάβει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, εν όψει των εκλογών του Μαρτίου. Πάντως, σύμφωνα με στενούς, τότε, συνεργάτες του κ. Γ. Παπανδρέου το σχετικό «ντιλ» το έκλεισε με την Ουάσιγκτον ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Σε κάθε περίπτωση, εκείνη την περίοδο, ο Αλεξ Ρόντος επιχείρησε και το άλμα από τη διεθνή στην εγχώρια πολιτική σκηνή. Το όνομά του ως υποψηφίου προτάθηκε στις βουλευτικές εκλογές στην εκλογική περιφέρεια της Λακωνίας. Ομως, ο κ. Ρόντος «κόπηκε» από την Επιτροπή Ψηφοδελτίων της Χαριλάου Τρικούπη με συνοπτικές διαδικασίες, καθώς όπως θυμάται μέλος της, «όλοι είπαμε πως θα μας πάρουν με τις πέτρες, εάν πάει να κάνει προεκλογική εκστρατεία στη Μάνη, στα αγγλικά».

Κι όμως, ο κ. Ρόντος έχει προλάβει να ζήσει μια σχεδόν μυθιστορηματική και σίγουρα μυστηριώδη ζωή. Από στέλεχος της Αρχιεπισκοπής Αμερικής με αρμοδιότητα τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, την τελευταία δεκαετία κατάφερε να βρεθεί «δίπλα» σε τρεις προέδρους. Αρχικά διετέλεσε στενότατος συνεργάτης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου, κατά τη θητεία του τελευταίου ως υπουργού Εξωτερικών την περίοδο 1999 - 2004.

Μάλιστα, η παρουσία του στο υπουργείο Εξωτερικών είχε προκαλέσει θύελλα υπόγειων αντιδράσεων από τους μόνιμους διπλωμάτες, αλλά και τη δημόσια έκρηξη του κ. Θ. Πάγκαλου, καθώς ήταν μεταξύ εκείνων που «φωτογράφισε» ο πρώην υπουργός, όταν έκανε λόγο για στελέχη που κινούνται στο κτίριο της Βασιλίσσης Σοφίας και μιλάνε μόνο αγγλικά. Εξάλλου το ελληνικό λεξιλόγιο του κ. Ρόντου, σύμφωνα με τις «κακές γλώσσες» του ΠΑΣΟΚ, δύσκολα υπερέβαινε όταν έφθασε στην Αθήνα τις διακόσιες λέξεις.

Στη συνέχεια, κατά την παρουσία του στο υπουργείο Εξωτερικών, φέρεται να έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην «απομάκρυνση» της Αθήνας από το καθεστώς Μιλόσεβιτς, και λέγεται πως ήταν ο πρώτος που συναντήθηκε με τον Βόισλαβ Κοστούνιτσα, όταν ο τελευταίος ανέλαβε την προεδρία της Γιουγκοσλαβίας, το 2000, ενώ ιδιαίτερα στενές σχέσεις είχε και με τον δολοφονηθέντα, το 2003, πρωθυπουργό της Σερβίας Ζόραν Τζίντζιτς.

Τέλος, μετά την ήττα του ΠΑΣΟΚ το 2004 το ενδιαφέρον του μεταφέρθηκε στην κρίσιμη για τις ενεργειακές οδούς περιοχή του Καυκάσου, και άρχισε να απασχολείται ως σύμβουλος της κυβέρνησης της Γεωργίας και του προέδρου της Μιχαήλ Σαακασβίλι.Το 2004 είχε ενοικιάσει γραφεία για τα ενεργειακά του project στην λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας, τα οποία μάλιστα ανήκαν σε πρώην υφυπουργό του ΠΑΣΟΚ. Αποχώρησε από εκεί το 2005. Μάλιστα, στις 8 Μαΐου του 2004, η Χέραλντ Τρίμπιουν είχε φιλοξενήσει άρθρο του, μέσω του οποίου έκανε λόγο για την πιθανότητα μερικής κατοχής της Γεωργίας από τη Ρωσία και καλούσε τη Δύση να κινητοποιηθεί.

Κάπως έτσι, ο «μυστηριώδης» κ. Ρόντος –που τα προηγούμενα χρόνια είχε καλλιεργήσει στενές σχέσεις με μια σειρά «αμερικανοσπουδαγμένους» πολιτικούς των χωρών της πρώην Γιουγκοσλαβίας και της ρωσικής «περιφέρειας»– βρέθηκε, μετά την ήττα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές, να δίνει τα φώτα του στον Σαακασβίλι. Οχι με ιδιαίτερη επιτυχία, βέβαια, αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος. Πάντως, παρότι όποιος τον αναζητούσε τον έβρισκε σχεδόν πάντα στην Τιφλίδα, φαίνεται πως έχει διατηρήσει κάποιες σχέσεις με τον Γ. Παπανδρέου. Παριστάμενοι στα «Συνέδρια της Σύμης» που διοργανώνει κάθε καλοκαίρι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, τον θυμούνται να είναι παρών τόσο πέρυσι στην Πάρο, όσο και φέτος στη Χαλκιδική...

Στην ακόλουθη δήλωση προχώρησε το ΚΚΕ μετά τις δηλώσεις Δρούτσα:

"Ποιον κοροϊδεύει ο υπουργός Εξωτερικών για το ρόλο του Αλ. Ρόντος; Η θέση του υπουργού ότι οι υπηρεσίες του Αλ. Ρόντος είναι “ευπρόσδεκτες” επειδή είναι “καλός γνώστης των Βαλκανίων” μιλάει από μόνη της. Είναι πράγματι γνωστός ο ρόλος του κ. Ρόντος και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στο πλευρό των ΗΠΑ και της ΕΕ στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και στον πόλεμο εναντίον της, στη διαμόρφωση κρατών προτεκτοράτων στα Βαλκάνια και αλλού. Ο ελληνικός λαός πρέπει να επαγρυπνεί για τις εξελίξεις στην περιοχή μας."

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Αφιερωμένο σε όσους πίστευαν ότι το δάνειο της τροικα, θα πάει σε μισθούς και συντάξεις

Νέο δάνειο σε τρία χρόνια;;;
Στο άρθρο "Another Greek Bailout Likely in 3 Years: Analyst" του CNBC, η αναλύτρια Virginie Maisonneuve, αναφέρει:

Τα μέλη της Ε.Ε, θα χρειαστεί μάλλον να παρέξουν επιπρόσθετη βοήθεια στην βυθιζόμενη στο χρέος Ελλάδα, μέσα στην επόμενη τριετία, προσπαθώντας να μπορέσει να αποπληρώσει τους πιστωτές, ανέφερε η Virginie Maisonneuve, διευθυντικό στέλεχος της Schroders (Ηead of global and international equities)

“Αναμένουμε μέσα σε τρία χρόνια ότι θα χρειασθεί άλλο ένα πακέτο υποστήριξης για την Ελλάδα. Το έχουμε συζητήσει το ζήτημα και στο παρελθόν"

"Θα ήταν πολύ αισιόδοξο να πιστεύαμε ότι θέμα τελείωσε εδώ..."

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΧEΤΙΚΟ VIDEO ΤΟΥ CNBC



20 Σεπτεμβρίου 2010

Όσοι θέλουν λαϊκισμό ας πάνε στη σελίδα του Χατζηπαπαγάλου

Το έχουν πει άλλοι σπουδαιότεροι και αρμοδιότεροι από εμάς: Το πόθεν έσχες που διδεται στη δημοσιότητα κάθε χρόνο δεν έχει καμία αξία και χρησιμεύει μόνο για τη δημιουργία εντυπώσεων και λαϊκισμού.

Αν δεν διαβαστεί σωστά βγάζει μόνο συμπεράσματα που τρέφουν τον λαϊκισμό (Ρουσόπουλος έχει 10 σπίτια με πισίνες και ο Βουλγαράκης έχει 1500 σπίτια).

Καταρχάς πρέπει να υποθέσουμε ότι όλοι οι πολιτικοί δεν μπορούν να αποταμιεύσουν όσο είναι πολιτικοί. Έτσι λένε όλοι όταν διαμαρτύρονται ότι η βουλευτική αποζημίωση (100-150 χιλ. ευρώ) δεν φτάνει για τα έξοδά τους και κάθε τόσο δίνουν αυξήσεις στους εαυτούς τους... χώρια τις εκλογές κάθε 4 χρόνια, που τους στοιχίζουν μια μικρή περιουσία. Άρα ένας πολιτικός δεν μπορεί να αυξάνει την περιουσία του όσο είναι πολιτικός!

Παρόλα αυτά όμως όλοι την αυξάνουν!

Υπάρχουν μερικοί όμως που την αυξάνουν δικαιολογημένα:

- είτε γιατί εργάστηκαν πριν γίνουν βουλευτές και έχουν έσοδα που αποφέρουν νέα έσοδα (όπως πχ. ο Δούκας-Ρουσόπουλος-Ρόβλιας)
- είτε γιατί οι σύζηγοί τους έχουν καλοπληρωμένες δουλειές (Γκερέκου-Νταλάρα-Βουλγαράκης-Ρουσόπουλος)
- είτε γιατί οι γονείς τους είχαν λεφτά και κληρονόμησαν τρελή περιουσία (από τα 23 διαμερίσματα που λένε ότι έχει ο Βουλγαράκης τα περισσότερα είναι στην Κρήτη και τα κληρονόμησε από τους γονείς του που το έγκλημά τους ήταν ότι είχαν λεφτά...)

Υπάρχουν όμως και πολλοί που αν και ποτέ δεν εργάστηκαν κατάφεραν με την βουλευτική αποζημίωση να κάνουν τρελή περιουσία... τη στιγμή που δίνουν αυξήσεις στο μισθό του βουλευτή επειδή δεν φτάνει να ζήσουν αξιοπρεπώς:

Χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα ο Πάγκαλος, ο Σαχινίδης, ο Κουσελάς και ο Ξυνίδης, Βενιζέλος που θα ασχοληθούμε αναλυτικά σε επόμενες αναρτήσεις!

Προς το παρόν όσοι τρέφονται με λαικισμό και δεν την ψάχνουν ας τραφούν με τον λαϊκισμό που προσφέρει ο Χατζηνικολάου από τη σελίδα του... αναλύοντας για 1000στή φορά το πόθεν έσχες του Βουλγαράκη και του Ρουσόπουλου

«ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ»

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ,
ΟΜΟΡΩΝ ΝΟΜΩΝ & ΝΗΣΩΝ ΑΙΓΑΙΟΥ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
ΠΡΟΣ
ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

Την Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου την «Ημέρα Ελληνικού Εμπορίου»
μας δίνει την ευκαιρία, αντί εορτασμού, να εκδηλώσουμε την αντίδραση και την αγωνία μας στην συνεχιζόμενη τακτική αποδυνάμωσης
των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που βρίσκονται πλέον στα όρια της αντοχής τους με κίνδυνο επιβίωσης τους.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
Στην εκδήλωση διαμαρτυρίας της Ομοσπονδίας μας που θα πραγματοποιηθεί
την Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010 και ώρα 6.00 μ.μ.
στην αίθουσα εκδηλώσεων του Εμπορικού & Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς (Λουδοβίκου 1, Πειραιάς, 18531, 2οςόροφος).
ΜΕ ΒΑΣΙΚΟ ΣΥΝΘΗΜΑ
«ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ»

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ
ΛΕΚΑΝΟΠΕΔΙΟ ΑΤΤΙΚΗΣ

Εμπορικός Σύλλογος Αθηνών
Εμπορικός Σύλλογος Πειραιώς
Εμπορικός Σύλλογος Νίκαιας
Σύλλογος Εμπόρων Κορυδαλλού Αττικής
Εμπορικός Σύλλογος Νέας Ιωνίας
Εμπορικός Σύλλογος Αμαρουσίου
Σύλλογος Επαγγελματιών Εμπόρων & Βιοτεχνών Κηφισιάς
Εμπορικός Σύλλογος Γαλατσίου Λαμπρινής
Εμπορικός Σύλλογος Γλυφάδας
Εμπορικός Σύλλογος Ιλίου Αττικής
Εμπορικός Σύλλογος Περιστερίου
Εμπορικός Σύλλογος Χαλανδρίου
Εμπορικός Σύλλογος Μεγάρων

ΒΟΙΩΤΙΑΣ

Εμπορικός Σύλλογος Θηβών
Εμπορικός Σύλλογος Λιβαδειάς
Ένωση Επαγγελματιών - Βιοτεχνών Ορχομενού Βοιωτίας
Εμπορικός Σύλλογος Σχηματαρίου
Σύλλογος Επαγγελματιών & Βιοτεχνών Αλιάρτου
Σύλλογος Εμπόρων & Επαγγελματιών Αντίκυρας

ΚΥΚΛΑΔΕΣ

Εμπορικός Σύλλογος Σύρου
Σύνδεσμος Επαγγελματιών - Βιοτεχνών Επαρχίας Μήλου
Σύλλογος Επαγγελματιών Κιμώλου
Εμπορικός Σύλλογος Θήρας
Εμπορικός Σύλλογος Πάρου - Αντίπαρου

ΝΗΣΙΑ ΑΙΓΑΙΟΥ

Εμπορικός Σύλλογος Κω
Εμπορικός Σύλλογος Σάμου
Εμπορικός Σύλλογος Μυτιληνιών Σάμου
Εμπορικός Σύλλογος Μυτιλήνης
Εμπορικός Σύλλογος Καλλονής Λέσβου
Εμπορικός Σύλλογος Λήμνου
Εμπορικός Σύλλογος Περιφέρειας Μούδρου Λήμνου
Εμπορικός Σύλλογος Χίου

Η εγκατάλειψη των δικαστηρίων από την κυβέρνηση των «αντιεξουσιαστών» ΓΑ Παπανδρέου

Άμεσα ζήτησε ο Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Μανώλης Κεφαλογιάννης από την Κυβέρνηση αφενός να προκηρύξει διαγωνισμό για την κάλυψη των κενών θέσεων δικαστικών υπαλλήλων και αφετέρου με συγκεκριμένα προγράμματα να αναβαθμίσει την υλικοτεχνική υποδομή των δικαστηρίων της Χώρας.

Το πλήρες κείμενο της ερώτησης πρός τους συναρμόδιους Υπουργούς Δικαιοσύνης, Εσωτερικών και Οικονομικών έχει ως εξής:

Η Ομοσπονδία Δικαστικών Υπαλλήλων Ελλάδος με ανακοίνωση της καταγγέλλει την κυβέρνηση «πρώτα ο πολίτης» ΓΑ Παπανδρέου ότι το δικαστικό έτος 2010-2011 ξεκινά με σοβαρά προβλήματα που διαιωνίζονται και να αυξάνονται και κήρυξε στάσεις εργασίας την 16 και 17/9/2010 Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι από τις 9.017 οργανικές θέσεις δικαστικών υπαλλήλων περίπου 3.000 είναι κενές. Παράλληλα η υλικοτεχνική υποδομή των δικαστηρίων παραμένει στα επίπεδα της δεκαετία του 1970 όταν οι υποθέσεις που καλούνται να διεκπεραιώσουν έχουν υπερδεκαπλασιασθεί.

Επειδή παρά τις υπεράνθρωπες και επίπονες προσπάθειες δικαστών, εισαγγελέων και δικαστικών υπάλληλων, η τραγική κατάσταση των Ελληνικών Δικαστηρίων οδηγεί την απονομή της δικαιοσύνης στην Ελλάδα σε αρνησιδικία

Επειδή οι Έλληνες Πολίτες καταβάλλουν τους υπέρογκους φόρους που έχει επιβάλλει η κυβέρνηση κατοχής ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ απαιτώντας την ομαλή λειτουργία της Δικαιοσύνης

Ερωτάσθε ως μέλη της κυβέρνησης «διαύγειας και ηλεκτρονικής διακυβέρνησης» εάν προτίθεσθε άμεσα να προκηρύξετε διαγωνισμό για την κάλυψη των κενών θέσεων δικαστικών υπαλλήλων και με ποια συγκεκριμένα προγράμματα προτίθεσθε να αναβαθμίσετε σε επίπεδο του 21ου αιώνα την υλικοτεχνική υποδομή των δικαστηρίων της Χώρας

Ηράκλειο 16/9/2010
Ο ερωτών
Μανώλης Κ.Κεφαλογιάννης

Καθεστώς μεσαίωνα στα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελληνόφωνων Μουσουλμάνων Ποντίων στην Τουρκία.

Ν. Νικολόπουλος, Βουλευτής Αχαΐας

Το δόγμα του Τουρκικού κράτους για περίπου έναν αιώνα βασιζόταν στο τρίπτυχο Τουρκοποίηση, Εκσυγχρονισμός, Δυτικοποίηση! Αργότερα, η θεωρία αυτή αντικαταστάθηκε με το δόγμα Οζάλ, δηλαδή τη λεγόμενη τουρκο-ισλαμική σύνθεση, όπου με τη λέξη Τούρκος προσπαθούσε να χτιστεί ένα δομικό εθνο-θρησκευτικό χαρακτηριστικό της Τουρκικής πολιτικής οντότητας.

Η τουρκική εθνική ταυτότητα, που οικοδομήθηκε πάνω στις αρχές του κεμαλισμού και του εθνικισμού, αρνείται συνεπώς τις επιμέρους εθνικές και εθνοτικές ιδιαιτερότητες των πληθυσμών που διαβιούν μέσα στα όρια του τουρκικού κράτους και καλλιεργεί συνθήκες βίαιης ομογενοποίησής τους.

Το ζήτημα λοιπόν της εθνικής συνείδησης των σημερινών κατοίκων της Τουρκίας ήταν και είναι στη βάση του πολιτικό ζήτημα, καθώς η βασική κρατική ιδεολογία είναι πως «όποιος ζει στη Τουρκία πρέπει να είναι και Τούρκος». Ιστορικά πλέον, φαίνεται καθαρά, πως ο εκτουρκισμός των λαών της Μικράς Ασίας είναι μια αργή και αποδεδειγμένα πλειστάκις βίαιη διαδικασία που συνεχίζεται ως τις μέρες μας. Ωστόσο με εξαίρεση την εξόντωση των Αρμενίων, τα δεινά και το ξερίζωμα των Ελλήνων, η διαδικασία εκτουρκισμού δεν προχώρησε στο βαθμό που θα ήθελαν οι Τούρκοι εθνικιστές. Όπως άλλωστε είναι σήμερα εμφανές, η ισλαμική ταυτότητα, που θεωρούνταν οπισθοδρομική και αντίθετη προς τον εκσυγχρονισμό, επέστρεψε ισχυρότερη και μάλιστα υπερισχύει σήμερα στην πολιτική ζωή της Τουρκίας. Η κουρδική ταυτότητα, που συμβολίζει τον αγώνα των αυτοχθόνων λαών της περιοχής για εθνική ανεξαρτησία, διεκδικεί δυναμικά περισσότερο από ποτέ την αναγνώρισή της, απειλώντας ακόμη και με διάλυση το ίδιο το τουρκικό κράτος.

Σήμερα, στην Τουρκία υπάρχει η ακμάζουσα τάση των πολιτών για την αναζήτηση των ριζών και της ταυτότητας καταγωγής τους. Για να ομαλύνουν τις εσωτερικές τριβές που προκαλεί αυτή η απειλητική επάνοδος των επιμέρους εθνικών ταυτοτήτων, οι Τούρκοι εκσυγχρονιστές «επικαλούνται την έννοια της δημοκρατίας», ως τρόπο αρμονικής συνύπαρξης των διαφορετικών ταυτοτήτων. Η Τουρκία ταυτόχρονα «κόπτεται και φωνάζει» για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων Μουσουλμάνων της ελληνικής Θράκης και για τα δικαιώματα αυτοδιαθέσεως των Τουρκοκυπρίων. Ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας με το βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος», προκαλεί με τις απαράδεκτες και ιμπεριαλιστικές προκλήσεις του ειδικά έναντι της χώρας μας, αλλά και άλλων χωρών, θυμίζοντας μας έννοιες και τακτικές άλλων καιρών όταν ο Α. Χίτλερ στο μεσοπόλεμο μιλούσε περί «Ζωτικού Χώρου» ("Lebensraum"). Μπροστά σε ανθρώπους όμως, όπως ο Α. Νταβούτογλου, με τις ιμπεριαλιστικές ιδέες που ανοικτά προβάλλει, δεν χωρούν αστεϊσμοί και επιδερμικές ενέργειες όπως «τραπεζώματα» στη Ρόδο και «χαμογελάκια», ενώ από πάνω ίπτανται F-16 με την ημισέλινο.

Το ελληνικό κράτος, ανέκαθεν δυστυχώς, δεν μπορεί να δει και τις δύο όψεις του νομίσματος, αδυνατεί να διακρίνει σε βάθος χρόνου. Συστηματικά «ξεχνά» την ύπαρξη των Μουσουλμάνων Ποντίων, οι οποίοι παρότι δεν ήταν Τούρκοι, το 1922 λόγω θρησκεύματος παρέμειναν στην νεοσύστατη τότε Τουρκία, ζώντας ωστόσο μέχρι σήμερα σε ένα καθεστώς κατοχής και συστηματικού υποχρεωτικού εκτουρκισμού, παρά το γεγονός πως η καταγωγή και η γλώσσα τους είναι η Ποντιακή. Ένα με ενάμισι εκατομμύριο περίπου υπολογίζονται οι Πόντιοι Μουσουλμάνοι που προσμένουν ένα χαμόγελο από την μητέρα Ελλάδα και λίγο ενδιαφέρον επιτέλους, ενώ ο αριθμός των Ελληνόφωνων ομιλούντων την Ποντιακή προσεγγίζει σύμφωνα με εκτιμήσεις ερευνητών τις 300 χιλιάδες ψυχές. Αν δεν ληφθούν σύντομα τα απαραίτητα μέτρα και επεμβάσεις σε διεθνές επίπεδο, ο αριθμός αυτός θα μειωθεί δραστικά λόγω των αφομοιωτικών πολιτικών υποχρεωτικού εκτουρκισμού που εφαρμόζονται διαχρονικά από το Τουρκικό κράτος και παρακράτος, κατά παράβαση κάθε διεθνούς σύμβασης για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Εάν η Ελλάδα θέλει να εφαρμόσει μια ρεαλιστική εξωτερική πολιτική, η οποία μάλιστα θα στοχεύει στην ενδυνάμωση της φιλίας και την προώθηση της ειρήνης μεταξύ των δύο χωρών, είναι επιτακτική η ανάγκη υποστήριξης της πολιτιστικής, γλωσσικής και ιστορικής κληρονομιάς των Πόντιων Ελληνόφωνων Μουσουλμάνων της Τουρκίας, μέσω της υλοποίησης στοχευμένων προγραμμάτων. Η κοινή γλώσσα, το τραγούδι, οι χοροί και η λαϊκή παράδοση είναι τα ισχυρά εφόδια της χώρας μας, απέναντι στα ξένα κέντρα που από το τίποτα διεκδικούν τα πάντα. Οι κινήσεις της Ελλάδας πρέπει να είναι γρήγορες και συνάμα να διέπονται από σοβαρότητα και σεβασμό στη διαφορετικότητα των Ελληνόφωνων Μουσουλμάνων Ποντίων, οι οποίοι ας μην ξεχνούμε πως διαβιούν καθημερινώς υπό καθεστώς πολιτισμικής, αλλά και σιωπηλώς πραγματικής κατοχής, η οποία σε πολλές περιπτώσεις παίρνει τη μορφή ανοικτών πολιτικών διώξεων και κρατικής καταστολής από επίσημους και ανεπίσημους μηχανισμούς του Τουρκικού κράτους, ειδικά στα εναπομείναντα Ελληνόφωνα χωριά του Πόντου.

Η Τουρκία πολλάκις προσπάθησε να εφαρμόσει πολιτικές αφομοίωσης του ποντιακού στοιχείου της περιοχής, με την ίδρυση και λειτουργία μουσουλμανικών διδασκαλείων στην περιοχή και με την αποστολή δασκάλων στα δημόσια σχολεία, η πλειονότητα των οποίων ήταν και είναι μέλη της εθνικιστικής οργάνωσης «Γκρίζοι Λύκοι». Φυσικά οι μέθοδοι τις περισσότερες φορές φέρουν τη σφραγίδα των γνωστών παρακρατικών Οργανώσεων της γείτονος που «φημίζονται για την ελαστικότητα και ανεκτικότητά τους σε θέματα διαφορετικότητας»! Είναι πολύ σημαντικό και το θέτουμε υπόψη σας πως χιλιάδες Πόντιοι (1ης, 2ης και 3ης γενιάς) ζουν στα μεγάλα αστικά κέντρα της Τουρκίας και ειδικά στην Κωνσταντινούπολη, όπου μετανάστευσαν για οικονομικούς λόγους και οι οποίοι διατηρούν την Ποντιακή τους συνείδηση. Συνεπώς, τα προαναφερθέντα προγράμματα θα μπορούσαν να υλοποιηθούν και μέσω πολιτιστικών Ποντιακών συλλόγων, όπως άλλωστε συμβαίνει και στην Ελλάδα με αντίστοιχους συλλόγους στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας (Ποντιακής διαλέκτου – Rum κατά τους εκεί Ελληνόφωνους) στα παιδιά θα πρέπει να αποτελεί το βασικό στόχο, καθώς από μελέτες που έχουν γίνει φαίνεται πως αν και οι Πόντιοι Μουσουλμάνοι ανέρχονται σε περίπου 1,5 εκατομμύριο ψυχές, οι χρήστες της γλώσσας εκτός από τις διώξεις που υφίστανται, τείνουν να μειώνονται λόγω του ότι είναι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας και συνάμα εξ εξαιτίας της εσωτερικής μετανάστευσης. Η αξιοποίηση των αποτελεσμάτων ενός προγράμματος εκμάθησης του Ποντιακού πολιτισμού, της ιστορίας και της Ποντιακής διαλέκτου θα βελτιώσει παράλληλα και την εικόνα της Τουρκίας, ως ένα διαπολιτισμικό μοντέλο κράτους της νοτιανατολικής Ευρώπης – εγγύς Ανατολής. Οι μαθητές με την μελέτη των πηγών θα κληθούν να κάνουν τις απαραίτητες συνδέσεις και να θέσουν τις δικές τους προτάσεις ως υπεύθυνοι πολίτες. Περισσότερο από όλα όμως θα κληθούν να κάνουν καθημερινή πράξη τη συνεργασία μεταξύ των λαών, μια συνεργασία η οποία θα πρέπει να βασίζεται και στη χρήση και αξιοποίηση των μέσων της νέας τεχνολογίας.

Οι δυνάμεις της Ελλάδας είναι μεγάλες, οι εφεδρείες της ακόμη μεγαλύτερες. Είναι καιρός ωστόσο να αποφύγουμε τα λάθη του παρελθόντος. Ακόμη περισσότερο για ανθρώπους που έχουν «το όμαιμον και το ομόγλωσσον», έχουν μέσα τους την Ελλάδα και οι οποίοι στο παρελθόν αφέθηκαν στην τύχη τους από το επίσημο «ελλαδικό Κράτος». Με διακριτικότητα και αποτελεσματικότητα είναι επιτακτική εθνική ανάγκη να βοηθηθούν, έτσι ώστε να μη χάσουν την πολιτισμική τους ταυτότητα και το έθνος μας μία ακόμη πολύτιμη πηγή ανθρώπινου εθνικού πλούτου. Είναι καιρός να αποκτήσουμε ένα Ελληνικό Κράτος, το οποίο θα προστατεύει και θα αξιοποιεί όλες τις δυνάμεις του Ελληνισμού, εντός και εκτός των συνόρων της Ελλάδας. Διότι οι αλλαγές που προβλέπονται να συμβούν εντός των επόμενων 3-4 ετών από ειδικούς της γεωπολιτικής για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου – Εγγύς Ανατολής θα είναι καταιγιστικές. Η Ελλάδα πρέπει να είναι παρούσα δυναμικά και σε αυτό το ραντεβού με την ιστορία της.

Ένας πολύ καλός Αντώνης Σαμαράς

Του Μ. Δημητρίου

* Ήταν εξαιρετικά επιτυχές, πολιτικά και επικοινωνιακά (με αποκορύφωμα το ακαταμάχητο τρέιλερ των περσινών δηλώσεων του Γ. Παπανδρέου χθες μεσημέρι στην τρίωρη συνέντευξη Τύπου) το διήμερο του Αντώνη Σαμαρά στη Θεσσαλονίκη.

Καλύτερη από πλευράς περιεχομένου, δηλαδή συγκεκριμένων προτάσεων και διεξόδου, η ομιλία του το βράδυ του Σαββάτου για την οικονομία (με το «Αντί-Μνημόνιο Υπέρβασης» που παρουσίασε αναλυτικά) από εκείνη του πρωθυπουργού πριν από μια εβδομάδα. Αποτελεσματικότερη, πιο πειστική η παρουσία του στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου. Δεν έκανε ούτε μια γκέλα, ακόμα και στα θέματα μαλακού υπογαστρίου της Ν.Δ. Από τη διακυβέρνηση Καραμανλή, την περσινή κρίση μέσα στη διεθνή κρίση έως το Βατοπέδιο, την Ντόρα Μπακογιάννη, τον Β. Κικίλια και τις προσδοκίες από τις εκλογές στις 7 και 14 Νοεμβρίου.

* Χωρίς λιβανίσματα και αυταπάτες, ήταν ο καλύτερος Αντώνης Σαμαράς από τον Νοέμβριο της αρχηγίας του. Γιατί; Επειδή έδειξε να γνωρίζει πολύ καλά όλα τα θέματα (υποχρέωσή του, οπωσδήποτε), αλλά αυτή τη γνώση προέκυψε όχι θεωρητικά και «προγραμματικά», όσο από άμεση εμπειρία, δουλειά και επιτόπιες επαφές. Αυτή η αμεσότητα, μαζί με τα καλά ελληνικά της παιδείας του αλλά και της καθαρότητας στις στοχεύσεις του, ενισχύθηκε από μεγάλες δόσεις ειλικρίνειας και ευθύτητας. Μακάρι να συνεχίσει έτσι.

Παραταξιακός στην αντίληψη, κεντροδεξιός στην πεποίθηση, χρωμάτισε με έντονα ιδεολογικά στοιχεία ενός κοινωνικού φιλελευθερισμού τις επτά (και περισσότερες) προτάσεις του διεξόδου από τη σημερινή κρίση και το βάλτωμά της. Πως ακριβώς;

* Γενικότερα ο Αντώνης Σαμαράς, παρότι σφυροκόπησε το Μνημόνιο ως δήθεν «Κοράνιο σωτηρίας» (ενώ είναι ακριβώς το αντίθετο, όπως πιστεύουν πολλοί πλέον Έλληνες, πέραν της Ν.Δ.), παρουσίασε με αξιοπιστία τόσο τις ευθύνες του ΠΑΣΟΚ από πέρυσι στο θέμα του χειρισμού της κρίσης όσο και την υπέρβαση των δεσμών του Μνημονίου με συγκεκριμένα μέτρα, λύσεις και πρωτοβουλίες. Στα θέματα αυτά η Ν.Δ. και η Ρηγίλλης μπορούν να οικοδομήσουν έναν Χάρτη Πρωτοβουλιών, μια ατζέντα του «άλλου δρόμου» διεξόδου. Σοβαρά και μελετημένα τα περισσότερα μέτρα και των δύο ημερών, είναι μια καλή αφετηρία συσπείρωσης, ευρύτερης απήχησης, μιας νέας εθνικής πρότασης.
* Πολύ περισσότερο όταν συνδέονται στενά με δύο άλλες κατακτήσεις. Ο Αντώνης Σαμαράς όχι μόνο δεν αισθάνθηκε δυσάρεστα να απαντήσεις –«απολογηθεί» στα θέματα κληρονομιάς από τον Κώστα Καραμανλή (ιδιαίτερα στον οικονομικό και θεσμικό τομέα) αλλά υπερασπίστηκε σαφώς το έργο προηγούμενων υπουργών όπως η Φάνη Πάλλη- Πετραλιά, ο Γιάννης Παπαθανασίου, ο Κώστας Χατζηδάκης ή εμμέσως τον Προκόπη Παυλόπουλο για τον «Καποδίστρια 2- Καλλικράτη» ή τον Γ. Αλογοσκούφη για τον πολύ καλό αναπτυξιακό νόμο του.

Το σπουδαιότερο όλων νομίζω είναι ότι ο Αντώνης Σαμαράς επένδυσε με ενδιαφέρουσα αμεσότητα τις θέσεις και προτάσεις του με ορισμένα «ψυχολογικά προτάγματα» του Λαού μας. Την ελπίδα, την πίστη στον εαυτό μας, στην εθνική αξιοπρέπεια, στη δύναμη του τόπου, στον εξοβελισμό του φόβου, της μιζέριας και της ξένης προστασίας. Ανθρωποκεντρικές, βαθιές πολιτικές προσεγγίσεις και ανατάσεις.

Αδέσμευτος Τύπος – 20/09/2010

Η αποφασιστική συμβολή του Ελληνικού ναυτικού στον ανεφοδιασμό της Κρητικής Επανάστασης (1866-1869)

Όταν ξεκίνησε η επανάσταση των Ελλήνων στην Κρήτη το 1866, ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα των επαναστατών ήταν ο ανεφοδιασμός τους με πολεμοφόδια και εθελοντές από την Ελλάδα. Αυτή η δυσκολία δεν προερχόταν τόσο από τη γεωγραφική απομόνωση του νησιού σε σχέση με τον Ελλαδικό χώρο ή τη σχετική επισφάλεια των θαλάσσιων μεταφορών, αλλά κυρίως από τον ναυτικό αποκλεισμό των παραλίων της Κρήτης από τον ισχυρό Οθωμανικό στόλο.

Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αυτό, οι σύλλογοι που βρίσκονταν στην Αθήνα και συντόνιζαν τη βοήθεια για την Κρήτη, μίσθωσαν δύο ευέλικτα μικρά ταχύπλοα ατμοκίνητα πλοία το "Πανελλήνιο" και την "Ύδρα", με σκοπό να διασπούν τον αποκλεισμό, να εφοδιάζουν τα απαραίτητα για τον αγώνα και να διατηρούν ακμαίο το φρόνημα των επαναστατών. Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις αν και επισήμως τηρούσαν ουδετερότητα έναντι της Κρητικής Επανάστασης ανέχονταν τα ταξίδια αυτά, όπως και τις δραστηριότητες των επιτροπών υπέρ του κρητικού Αγώνα.

Αρχικά, ο τουρκικός ναυτικός αποκλεισμός ήταν χαλαρός, καθώς η εξέγερση δεν έδειχνε ικανή να επιτύχει τους σκοπούς της, έτσι τα ταξίδια ανεφοδιασμού ήταν σχετικά εύκολα και ασφαλή. Το "Πανελλήνιο" έκανε δεκάδες ταξίδια διεκπεραιώνοντας την αποστολή του με ταχύτητα και ασφάλεια χάρις τους ικανούς πλοιάρχους του (Αναστάσιο Κουρεντή, Νικ. Αγγελικάρα, Ανδρ. Κοτζιά, Νικ. Σαχτούρη), αποκτώντας μεγάλη φήμη ανάμεσα στους Έλληνες. Οι Τούρκοι το αποκαλούσαν "Ντελή Παντελή" (τρελοπαντελή) για τις παράτολμες ναυτικές αποστολές που εκτελούσε. Στις αρχές του 1867 αναλαμβάνει το βάρος των αποστολών αυτών το "Αρκάδι", ένα μικρό ταχύτατο ατμοκίνητο σκάφος που αγοράστηκε από εισφορές πλουσίων Ελλήνων εμπόρων της Αγγλίας.

Ο αποκλεισμός όμως είχε καταστεί ασφυκτικότερος, με το μεγαλύτερο τμήμα του Οθωμανικού στόλου να περιπολεί τις Κρητικές ακτές. Το "Αρκάδι" μέσα σε 7 μήνες πραγματοποίησε 26 επικίνδυνα ταξίδια κρατώντας άσβεστο το πυρ της Επανάστασης στην πιο κρίσιμη περίοδό της. Στο 13ο ταξίδί του επισημάνθηκε και καταδιώχθηκε από τα τουρκικά καταδρομικά "Ιτζεδδίν" και "Τάλια" και αναγκάστηκε να καταφύγει στο λιμάνι των Αντικυθήρων με τα τουρκικά πλοία να πολιορκούν το νησί. Το νέο πανικόβαλλε την κυβέρνηση Κουμουνδούρου που έστειλε διπλωματική διακοίνωση στις Μεγάλες Δυνάμεις αναφέροντας πως οι Τούρκοι απειλούσαν Ελληνικό έδαφος. Την λύση του δράματος έδωσε ο πλοίαρχος του "Αρκαδίου" Αγγελινάρας που διέταξε επίθεση ολοταχώς κατά των πάνοπλων καταδρομικών με ταυτόχρονα εύστοχα πυρά. Τα τουρκικά καταδρομικά αιφνιδιάστηκαν ενώ είχαν σημαντικές απώλειες στα πληρώματά τους και έτσι δεν μπόρεσαν να καταδιώξουν το "Αρκάδι", το οποίο γύρισε στην Σύρο, επισκεύασε τις φθορές από την ναυμαχία και έφυγε για νέο ταξίδι.

Ο πλοίαρχος του "Ιτζεδδίν" επέδωσε έγγραφη διαμαρτυρία στις αρχές των Κυθήρων όπου αναφερόταν στο "Αρκάδι" με τον όρο "κλέφτικος αυτός βαπόρις". Οι Τούρκοι ναυτικοί αποκαλούσαν το "Αρκάδι" "Σειτάν Βαπορού", "πλοίο του διαβόλου". Στις 7 Αυγούστου 1867 το "Αρκάδι" παγιδεύτηκε νοτιοδυτικά της Κρήτης από μοίρα τουρκικών πολεμικών υπό το "Ιτζεδδίν". Μετά από ολοήμερη ναυμαχία και συνεχείς ελιγμούς με αντιπάλους τρία εχθρικά πλοία και αφού προξένησε μεγάλες απώλειες στα πληρώματα τους, μια σφαίρα από το "Ιτζεδδίν" αχρήστευσε το δεξί τροχό του Ελληνικού πλοίου. Ο Έλληνας πλοίαρχος Κουρεντής το οδήγησε σε αβαθή νερά για να αποφύγει τον εχθρό, αποβίβασε τους εθελοντές και τα γυναικόπαιδα και πυρπόλησε το πλοίο. Οι Τούρκοι απέσπασαν έναν ξύλινο κορμό από τα αποκαΐδια του πλοίου το μετέφεραν στην Κωνσταντινούπολη και το χρησιμοποίησαν στην ναυπήγηση νέου πλοίου, ισχυριζόμενοι ότι αιχμαλώτισαν το "Αρκάδι".

Την συνέχιση του ανεφοδιασμού των επαναστατών ως το τέλος του Αγώνα ανέλαβε το ατμόπλοιο "Κρήτη" με 10 ταξίδια αλλά κατ΄εξοχήν το πλοίο με το εύγλωττο όνομα "ΕΝΩΣΙΣ" υπό τον έμπειρο πλοίαρχο Νικόλαο Σουρμελή που έκανε 46 ταξίδια προσφέροντας ανεκτίμητες υπηρεσίες, ενώ το όνομα του κατέστη κυριολεκτικά θρύλος σε όλο το πανελλήνιο.

Στα τέλη του 1868 η Κρητική Επανάσταση έπνεε τα λοίσθια. Η "Ένωσις" όμως συνέχιζε ακατάβλητη τα ταξίδια της ταπεινώνοντας συνεχώς τον Οθωμανικό στόλο. Ο Σουλτάνος και η Οθωμανική Πύλη θεώρησαν ζήτημα τιμής την σύλληψη της "Ενώσεως". Κάλεσαν στην Κωνσταντινούπολη τον ικανό Βρετανό ναυτικό Χόβαρτ Πασά, τον προβίβασαν σε αντιναύαρχο και του ανέθεσαν πάση θυσία και υπό οποιοδήποτε κόστος να συλλάβει ή να βυθίσει την "Ένωση". Για τον σκοπό αυτό του έδωσαν την ναυαρχίδα του Οθωμανικού Στόλου "Χουδαβενδικιάρ", φρεγάτα με 50 κανόνια. Ο Χόρβαρτ αντελήφθη ορθά πως δεν είχε ελπίδα να συλλάβει την "Ενωση" περιπολώντας στην Κρήτη. Έτσι απέσπασε από τον αποκλεισμό μια μοίρα πλοίων (ανάμεσα τους και το "Ιτζεδδίν") και περίμενε μυστικά έξω από την Σύρο την επιστροφή του Ελληνικού πλοίου από την αποστολή του.

Στις 2 Δεκεμβρίου η "Ένωσις" έπλεε προς την Σύρο όταν ο πλοίαρχος της, Σουρμελής, εντόπισε το "Ιτζεδδίν" και την Τουρκική ναυαρχίδα να πλέουν ολοταχώς προς το μέρος του. Ο Σουρμελής ανέκρουσε πρύμνη και ξεκίνησε η απηνής καταδίωξη. Όταν το "Ιτζεδδίν" πλησίασε και ετοιμάστηκε να πλήξει την "Ένωση", μια τυχερή βολή από το Ελληνικό πλοίο προκάλεσε ζημιές στον αριστερό τροχό του τουρκικού πλοίου που έχασε ταχύτητα. Ο Χόβαρτ όμως με την ναυαρχίδα είχε πλευρίσει το ελληνικό ταχύπλοο και ήταν έτοιμος να το βυθίσει. Ο Σουρμελής με έναν γρήγορο ελιγμό απέφυγε τα πυρά, ενώ εύστοχες βολές από το πλήρωμα και το μικρό κανόνι της "Ενώσεως" επέφεραν σύγχυση στο πλήρωμα της τουρκικής ναυαρχίδας. Μια σφαίρα λίγο έλειψε να σκοτώσει τον ίδιο τον Χόβαρτ.

Η "Ένωσις" εκμεταλεύτηκε τη σύγχιση και εισήλθε θριαμβευτικά στο λιμάνι της Σύρου. Ο Χόβαρτ σε έξαλλη κατάσταση μπήκε με την τουρκική ναυαρχίδα στο λιμάνι απαιτώντας από τις Ελληνικές αρχές την παράδοση του "πειρατικού πλοίου" απειλώντας ότι θα βύθιζε την "Ένωση" ακόμη και εντός του λιμανιού. Τότε έγινε επέμβαση από τους προξένους των Μεγάλων Δυνάμεων στο νησί, που ζήτησαν από τον Χόβαρτ να αποχωρίσει. Ο γάλλος πλοίαρχος του "Βαλλ" που ελλιμενιζόταν στην Σύρο, προειδοποίησε τον Χόβαρτ να μην πειράξει την "Ένωση", γιατί αλλιώς θα επενέβαινε και ο ίδιος. Η Ελληνική Κυβέρνηση έστειλε την φρεγάτα "Ελλάς" υπό τον πλωτάρχη Σταματέλο με την διαταγή να πλήξει τον Χόβαρτ αν τολμούσε να επιτεθεί στην "Ένωση". Ο Χόβαρτ βγήκε από το λιμάνι μετά από παραινέσεις των ξένων προξένων επειδή ο ντόπιος πληθυσμός είχε εξαγριωθεί από το θέαμα της τουρκικής ναυαρχίδας, αλλά περιπολούσε στην είσοδο του λιμανιού ενισχυμένος από 7 πολεμικά πλοία της Τουρκίας.

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία έστειλε τελεσίγραφο στην Ελληνική Κυβέρνηση Βούλγαρη να πάψει να ενισχύει την Κρητική επανάσταση. Ο Βούλγαρης απέρριψε το τελεσίγραφο, οι δυο χώρες διέκοψαν τις διπλωματικές τους σχέσεις και έφτασαν στο χείλος του πολέμου. Η Πύλη σχεδίαζε μετά τον επερχόμενο πόλεμο να εκδιώξει όλους τους Χριστιανούς από την επικράτειά της, κλείνοντας τα λιμάνια της στο Ελληνικό εμπόριο. Τότε οι Μεγάλες Δυνάμεις επενέβησαν δραστήρια με τη διάσκεψη στο Παρίσι (4 Ιανουαρίου 1969) με την οποία καλούσαν την Ελλάδα να ικανοποιήσει τον Σουλτάνο σε ζητήματα που αφορούσαν την παύση της ενίσχυσης της επανάστασης στην Κρήτη, ενώ ταυτόχρονα επέβαλλαν στον Σουλτάνο μια σειρά από φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στην Κρήτη, που όταν εφαρμόστηκαν έμειναν γνωστές ως "Οργανικός Νόμος". Στην Ελλάδα σχηματίστηκε οικουμενική κυβέρνηση υπό τον Θρασύβουλο Ζαίμη που υποχώρησε και αποδέχτηκε όλους τους όρους του συμβιβασμού, καθώς δεν είχε τις δυνατότητες ακόμη να αντιπαρατεθεί στην ισχυρή Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Τα ταχύπλοα ατμόπλοια "Πανελλήνιον", "Αρκάδι" και "Ένωσις", οι κυβερνήτες και τα πληρώματα τους έμειναν στην Ιστορία για τα ναυτικά κατορθώματα, τις ικανότητες και την ευψυχία τους. Κατάφεραν να φέρουν εις πέρας πολύ επικίνδυνες ναυτικές αποστολές αντιμετωπίζοντας ένα πολύ ισχυρότερο αντίπαλο και έτσι να κρατήσουν ζωντανή την προσπάθεια των Κρητών για ΈΝΩΣΗ με την Ελλάδα. Ο λαός εξύμνησε τις ηρωικές τους προσπάθειες, οι οποίες απαθανατίστηκαν και στα ποιήματα του μεγάλου Αχιλλέα Παράσχου.

Ι. Β. Δ.

Πηγές

-Συλλογικό έργο, Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, εκδοτική Αθηνών
-Επαμεινώνδα Κυριακίδου, Ιστορία του νέου Ελληνισμού, εκδόσεις Γρηγοριάδης
-ΤΟ ΑΤΜΟΠΛΟΙΟ (ΚΑΝΟΝΙΟΦΟΡΟΣ) “ΑΡΚΑΔΙ” ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΠΗΓΗ: istorikathemata.com

Ο Π. ΨΩΜΙΑΔΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΑΙΑ: «ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΕ ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ»

Σε περισσότερους από 500 δημότες του δήμου Θερμαϊκού μίλησε ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Παναγιώτης Ψωμιάδης, στο ξενοδοχείο «Ξενία-Ήλιος» στην παραλία Περαίας.

Τον κ. Ψωμιάδη συνόδευε ο υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλονίκης Απόστολος Τζιτζικώστας, ενώ το παρών έδωσαν οι βουλευτές της ΝΔ στη Β΄ Θεσσαλονίκης Θόδωρος Καράογλου και Σάββας Αναστασιάδης, ο πρώην βουλευτής και υπουργός Γιώργος Σαλαγκούδης, ο δήμαρχος Θερμαϊκού Ιωάννης Αλεξανδρής, ο δήμαρχος Μηχανιώνας Γιάννης Μαυρομάτης, ο δήμαρχος Επανομής Απόστολος Οικονομίδης, δημοτικοί και νομαρχιακοί σύμβουλοι, καθώς και εκπρόσωποι τοπικών φορέων και συλλόγων της περιοχής.

Στην ομιλία του ο κ. Ψωμιάδης τόνισε ότι η νέα πραγματικότητα του «Καλλικράτη» απαιτεί γνήσιους, καθαρούς, αδούλωτους, ατόφιους και ακέραιους αγωνιστές και επισήμανε επισημάνει ότι η Βόρεια Ελλάδα έχει ανάγκη ανθρώπους που θέλουν και μπορούν να προσφέρουν. «Έφτασε η ώρα, όλοι μαζί, να έρθουμε σε ρήξη με ότι μας κρατά καθηλωμένους, εγκλωβισμένους στο περιθώριο» είπε και κάλεσε τους κατοίκους της Κ. Μακεδονίας να συμβάλλουν με τη ψήφο τους στον αγώνα που θα κάνει για την υπέρβαση.

Αναφερόμενος στη σημερινή δύσκολη συγκυρία, επισήμανε ότι ευθύνες έχουν όλες οι κυβερνήσεις και ζήτησε η 1η Ιανουαρίου 2011 να σηματοδοτήσει την απαρχή μιας νέας προσπάθειας. «Όλοι μαζί προχωράμε, μπροστά με ήθος, αξιοπρέπεια, συνέπεια και αγωνιστικότητα».

Από την πλευρά του, ο υπ. Αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλονίκης Απόστολος Τζιτζικώστας τόνισε ότι «ο Παναγιώτης Ψωμιάδης κάνει εδώ και χρόνια μεγάλη προσπάθεια για να αναβαθμίσει τουριστικά το νομό Θεσσαλονίκης. Μέσα από την Αντιπεριφέρεια η προσπάθεια αυτή θα συνεχιστεί ακόμη πιο έντονα. Στόχος μας είναι να αναπτύξουμε τις υποδομές που χρειάζονται για να δημιουργηθεί ένα τουριστικό ρεύμα όλες τις εποχές του χρόνου. Πρέπει επιτέλους να αξιοποιήσουμε τα γεωγραφικά μας πλεονεκτήματα και μέσα από τον τουρισμό να ενισχύσουμε την οικονομία και την επιχειρηματικότητα του νομού μας».

Αντώνη αν του έριχνες και καμιά σφαλιάρα η απάντηση θα ήταν τέλεια... αλλά και έτσι καλά του ξηγήθηκες

Γ. ΒΛΑΧΟΣ (ALPHA) (Ερώτηση στη χθεσινή συνέντευξη τύπου του Αντώνη Σαμαρά): Καλησπέρα, κύριε Πρόεδρε. Έξω από αυτή την αίθουσα υπάρχει μία οργή του κόσμου εναντίον όλων σας. Δεν βλέπει πράσινο πολιτικό ή μπλε πολιτικό. Ο πολίτης καλείται να πληρώσει τα λάθη που έχετε κάνει όλοι σας οι πολιτικοί, τα τελευταία χρόνια.

Έχουμε έναν Πρωθυπουργό, ο οποίος επισκέπτεται την Ελλάδα 3 φορές το μήνα, έχει παραχωρήσει τη διακυβέρνηση της χώρας σε αυτούς που εμείς λέμε τρόικα και σε κάποιους υπουργούς. Και αυτό κινείται στα όρια της συνταγματικής εκτροπής. Και δεν μιλάτε.

Πάμε σε ένα χειμώνα όπου οι συνταξιούχοι δεν θα έχουν να φάνε, δεν θα έχουν λεφτά να ζεσταθούν ή δεν θα έχουν λεφτά να αγοράσουν φάρμακα και θα πεθαίνουν. Αυτό είναι ευθανασία. Και δεν κάνει τίποτα η Αξιωματική Αντιπολίτευση για να το εμποδίσει. Γιατί και τα παιδιά των ηλικιωμένων πια δεν θα έχουν λεφτά να τους βοηθήσουν, επειδή και τα παιδιά είναι άνεργα.

Και το πιο ευκρινές που ακούω από την Αντιπολίτευση, κύριε Σαμαρά, είναι η στήριξη των ανθρώπων του Κώστα του Καραμανλή. Σας βλέπω να αποχωρείτε από την Εξεταστική για το Βατοπαίδι και από την Εξεταστική για τα ομόλογα.

Και ρωτώ: Ο κύριος Καραμανλής σας απειλεί; Σας ελέγχει; Σας έχει υπό ομηρία; Και θέλω να προσθέσω και κάτι ακόμη. Αν σας υπονομεύει. Αυτό το πρόσθεσα γιατί, χθες το βράδυ, είδα (σαν εφιάλτη) μία καταπληκτική σκηνή. Την ώρα που έφευγε ο κύριος Καραμανλής, μετά από εσάς, από εδώ από το Βελλίδειο, είχαν συγκεντρωθεί όλοι και του φώναζαν το εξής καταπληκτικό σύνθημα: άφησε τον Αντώνη Σαμαρά άλλον ένα χρόνο ακόμη στην ηγεσία και μετά γύρνα εσύ.

Θέλω να μου απαντήσετε λοιπόν.

ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΣ: Δεν μπορώ να πω ότι έχω συλλάβει το σύνολο του επιχειρήματός σας, ούτε μπορώ να πω ότι έχω καταλάβει από πλευράς πολιτικής ανάλυσης τι θέλετε τελικά να πείτε.
Θα πω, όμως, το εξής: Ότι τα στηρίγματα τα δικά μου είναι ο απλός ο κόσμος. Είναι ο κόσμος της Νέας Δημοκρατίας, αλλά είναι και πέρα από τον κόσμο της Νέας Δημοκρατίας.

Ο κόσμος αυτός - όπως σωστά περιγράφετε - αισθάνεται βαθιά πληγωμένος και τραυματισμένος από τα όσα συμβαίνουν. Οι τρόποι που έχει η αξιωματική αντιπολίτευση να αντιδράσει, είναι οι τρόποι που ορίζει το Σύνταγμα.

Και με τους τρόπους αυτούς, τους πιο έντονους, εμείς αντιδρούμε. Και θα συνεχίσουμε να αντιδρούμε, όσο περνάει ο καιρός, ακόμα περισσότερο έντονα.

Από κει και πέρα, το ποιος χειροκροτεί τον έναν, το ποιος χειροκροτεί τον άλλον, το ποιος δίνει συνθήματα - όπως αυτά που είπατε - εγώ δεν τα κατάλαβα, δεν τα αντελήφθην, ούτε και νομίζω κανένας άλλος τα έχει καταλάβει.

Θα σας πω όμως γενικά ότι, όσο ανεβαίνει το θερμόμετρο των χειροκροτημάτων για κάποιον Νεοδημοκράτη, εγώ είμαι ευτυχής. Χαίρομαι, όλοι στη Νέα Δημοκρατία, παλιοί, καινούριοι, να είναι δημοφιλείς.

Δεν έχω τίποτα να χωρίσω με κανέναν. Σας είπα την άποψή μου για τον κύριο Καραμανλή. Είναι δικό του θέμα τι θα κάνει, πότε θα το κάνει, αν θα μιλήσει, τι θα πει. Είναι δικό του θέμα να ασχοληθεί με την περίοδο εκείνη. Είναι δικό μου θέμα και ιστορική ευθύνη μου να φτιάξω την καινούρια περίοδο που ζητάει ο κόσμος.

Αυτό κάνω. Και το κάνω από το πρωί μέχρι το βράδυ με συνεργάτες άξιους. Με μία παράταξη ενωμένη. Και με ένα δυναμισμό που θα τον βλέπετε κάθε μέρα και θα τον αξιολογείτε κάθε μέρα παραπάνω.

Ο ΕΓ του ΣΔΟΕ σαν τι κάνει τις διαρροές για τους σκαφάτους υπουργούς της ΝΔ;

Τις διαρροές που κάνει ο ειδικός γραμματέας ΣΔΟΕ κ. Γ.Καπελέρης προς τα κανάλια για τους δήθεν σκαφάτους υπουργούς της ΝΔ, που φυσικά αποσκοπούν στο να θαφτεί η πολύ καλή εμφάνιση Σαμαρά στη ΔΕΘ που έκανε τους δημοσιοκάφρους να καταπιούν τη γλώσσα τους... τις κάνει σαν ειδικός γραμματέας του ΣΔΟΕ ή σαν

ΓΓ της ΠΟΕ-ΔΟΥ εκλεγμένος με την ΠΑΣΚΕ;

poedoy.gr:

ΙΔΙΟΤΗΤΑ

ΕΠΙΘΕΤΟ

ΟΝΟΜΑ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΓΡΙΒΑΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ

ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΔΑΝΙΛΗΣ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΑΠΕΛΕΡΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ

ΟΡΓ. ΓΡΑΜΜΑΤ.

ΜΠΟΤΖΑΚΗΣ

ΜΑΝΩΛΗΣ

ΥΠΕΥΘ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

ΚΟΥΣΚΟΥΛΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΥΠΕΥΘ. ΤΥΠΟΥ & ΥΠΕΥΘ. ΔΗΜ. ΣΧΕΣ.

ΣΙΩΚΟΣ

ΑΝΔΡΕΑΣ

ΜΕΛΗ

ΛΙΒΑΝΙΟΣ

ΑΝΤΩΝΙΟΣ

ΜΑΜΑΛΗΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ

ΜΠΑΣΜΑΤΖΙΔΟΥ

Φαινόμενο Καρατζαφέρης: "Όλοι με αντιγράφουν"

Ο κ. Καρατζαφέρης, μιλώντας στο Κανάλι 1 του Πειραιά, δήλωσε..... "ο κ. Σαμαράς αποκωδικοποίησε αντέγραψε και παρουσιάζει σαν δικές του ιδέες και προτάσεις, θέσεις και επιχειρήματα που έχω προτείνει εγώ στη Βουλή εδώ και μήνες".
Πωωωωω τι είπε τώρα ;

Ποιος είναι και όλοι τον αντιγράφουν ρε παιδιά ;

Την φράση αυτή, βάζω και στοίχημα, την κάνει αντιγραφή-επικόλληση κάθε φόρα!!!
Μου θυμίζει η όλη στάση Καρατζαφέρη, τα νιάτα μου στο Δημοτικό Σχολειό... όταν κάποιος συμμαθητής μου έγραφε κατά πολύ καλύτερα από έμενα, έλεγα ότι με αντέγραψε!!
Πρόεδρε! Το επιχείρημα "με αντέγραψαν όλοι" είναι ξεπερασμένο πλέον...
κάτσε σκέψου κάτι καλύτερο.

Στο λέω ως παθόν γιατί με έδειρε η δασκάλα.. :)
Εγγραφή σε: Σχόλια (Atom)