Του Άγη Βερούτη
Την Παρασκευή το βράδυ, φεύγοντας από τη δουλειά, είχα ένα επεισόδιο που με ταρακούνησε. Στο προαύλιο του κτιρίου που είναι η δουλειά μου, σε κεντρική λεωφόρο της πόλεως, είχε σταθμεύσει ένα κλειστό φορτηγάκι με πέντε άνδρες σαραντάρηδες, οι τρεις εκ των οποίων μεθυσμένοι. Βρίσκονταν όλοι έξω από το όχημά τους, με ένα μπουκάλι μπύρας ο καθένας στο χέρι του, και όταν τους ρώτησα αν μπορώ να τους βοηθήσω σε κάτι μου επετέθησαν αρχικά λεκτικά με βωμολοχίες και προσβολές, ενώ στη συνέχεια μαζεύτηκαν γύρω μου και ξεκίνησαν να με σπρώχνουν με άσχημες διαθέσεις ως προς την εθνικότητά μου και το κινητό μου τηλέφωνο.
Την Παρασκευή το βράδυ, φεύγοντας από τη δουλειά, είχα ένα επεισόδιο που με ταρακούνησε. Στο προαύλιο του κτιρίου που είναι η δουλειά μου, σε κεντρική λεωφόρο της πόλεως, είχε σταθμεύσει ένα κλειστό φορτηγάκι με πέντε άνδρες σαραντάρηδες, οι τρεις εκ των οποίων μεθυσμένοι. Βρίσκονταν όλοι έξω από το όχημά τους, με ένα μπουκάλι μπύρας ο καθένας στο χέρι του, και όταν τους ρώτησα αν μπορώ να τους βοηθήσω σε κάτι μου επετέθησαν αρχικά λεκτικά με βωμολοχίες και προσβολές, ενώ στη συνέχεια μαζεύτηκαν γύρω μου και ξεκίνησαν να με σπρώχνουν με άσχημες διαθέσεις ως προς την εθνικότητά μου και το κινητό μου τηλέφωνο.