23 Ιανουαρίου 2011
ΑΕΙ: Η ηθικολογία ναρκοθετεί τη μεταρρύθμιση...
Δυστυχώς, η όποια απάντηση ή επιλογή, ως πορεύεται σήμερα η δημόσια συζήτηση, συσκοτίζεται υπό το βάρος της επικρατούσας κατασκευής στερεοτύπων περί τα ΑΕΙ ως χώρων ανάξιων και απεχόντων του ενδιαφέροντος της κοινωνίας μας, δηλαδή θυλάκων ‘σπατάλης-ανομίας-αναξιοκρατίας-οικογενειοκρατίας-διαφθοράς-…’.
Κάθε σκεπτόμενος/η, ειδικός ή παρατηρητής, ικανός/η να αντιληφθεί τη διαφορά μεταξύ του Λόγου του εκσυγχρονισμού από αυτόν της διατεταγμένης λαϊκίστικης εκδοχής του, κατανοεί ότι …
η δυσώδης αυτή γενίκευση, όσο χρήσιμη κι αν είναι για την επίτευξη του επιχειρησιακού στόχου της, δηλαδή της κατά το δυνατόν πολιτικά ‘αναίμακτης’ ψήφισης ενός ακόμα Νομοσχεδίου, δεν μπορεί να είναι ακριβής, για λόγους στατιστικής και μόνο.
Το χειρότερο όλων είναι ότι η επικράτηση της γενίκευσης αυτής, ηθελημένα πλην αστόχαστα, περιορίζει, κατά πολύ, το φάσμα των συζητούμενων επιλογών για ένα νέο μοντέλο στρατηγικής στόχευσης του ρόλου των ΑΕΙ. Αυτό το γεγονός από μόνο του (θα) συνιστά προπατορικό αμάρτημα στη διαδικασία γένεσης του ‘νέου’ ΑΕΙ: ο κυρίαρχος Λόγος προαγωγής της μεταρρύθμισης, αποσιωπώντας ή εξαλείφοντας τη σημασία αυτού που είναι πανδήμως αποδεκτό ως η ύπαρξη ‘νησίδων ποιότητας και αριστείας’, ενσυνειδήτως αποκλείει κάτι ενδεχομένως θεμελιώδες ή ελπιδοφόρο: την ενίσχυση των ενδογενών και υπαρκτών ακαδημαϊκών δυνάμεων αριστείας, φορέων μιας αποδεδειγμένης διεθνώς θετικής δυναμικής ακόμα και στο τρέχον αρνητικό πλαίσιο. Η πείσμων αποφυγή της επικρότησης και ανάδειξης των καλών πρακτικών στα ΑΕΙ ως υπαρκτού μέτρου επιδόσεων, είτε σε επίπεδο ατόμων, είτε ομάδων, είτε καθαυτό Ιδρυμάτων σαρώνει εντέλει τα πάντα, αναιτίως και κυρίως αναποτελεσματικώς, είναι δε στρατηγικά ανόητη.
Σε ποιες άραγε ακαδημαϊκές δυνάμεις, θα στηριχθεί η μελλοντική μεταρρύθμιση, αν όχι σ’ αυτές που σήμερα τσουβαλιάζονται άκριτα στο μοντέλο της «ακαδημαϊκής λωποδυσίας»; Αυτό το εξόφθαλμο σφάλμα τακτικής είναι ικανό να γεννήσει αμφιβολίες περί του βεληνεκούς της εξαγγελλόμενης στρατηγικής. Ενδεικνύει ότι επιχειρείται αλλαγή προς άγνωστο κατεύθυνση με ασθενή μέσα ή απόκοσμες θεωρήσεις περί της συγκρότησης και λειτουργίας μιας κοινότητας ανθρώπων, ακόμα κι αν αυτή είναι η «κατάπτυστος» ακαδημαϊκή…
Ως απλούστερο κι απολύτως μερικό παράδειγμα, η θεωρία ότι η επέλευση εξωτερικού διακεκριμένου επιστήμονα ως διοικητικού ηγέτου του ‘νέου ΑΕΙ’, ο οποίος θα εμβολιάσει κατά μαγικό τρόπο την αγέλη των «αχρήστων ιθαγενών», ωθώντας τους εν πομπή προς το ακαδημαϊκό μεγαλείο, είναι αφελής εάν δεν είναι απλώς ιδιοσυγκρασιακή εμμονή ή κάποιας μορφής απωθημένο.
Η επιχειρούμενη μεταρρύθμιση των ΑΕΙ είναι πολιτικώς αναγκαία: γι αυτό πρέπει να περιβληθεί πολιτικού Λόγου κι όχι Ηθικολογίας. Δυστυχώς, ως εξελίσσεται η συζήτηση, απουσιάζει ο πρώτος και πλεονάζει κουραστικά η δεύτερη. Κι αυτό διαμορφώνει ένα άκρως σαθρό υπόστρωμα για το μέλλον, τόσον για τους στόχους όσον και για τις διαδικασίες πραγμάτωσης τους. Διότι η νομιμοποίηση της Ηθικολογίας προκύπτει από το Ήθος και, κατ’ επέκταση, τη διάθεση για αυτοκάθαρση των μετεχόντων της συζήτησης. Δηλαδή, των πολιτικών που οφείλουν να αποδεχθούν δημοσίως τις συνέπειες των επί 30 έτη επιλογών τους για την παιδεία και τα ΑΕΙ, κυρίως την προαγωγή ενός αναιδούς αγραμμάτου κομματισμού μέσω της ενσυνείδητης ενίσχυσης των φοιτητικών παρατάξεων τους και των αναπόφευκτων πατέρων τους.
Επίσης, της ίδιας της ακαδημαϊκής κοινότητας, η οποία μέσω της επανάπαυσης της στα ήσσονα τετριμμένα διέπραξε το ιστορικό σφάλμα της παράδοσης της πρωτοβουλίας για τις αναγκαίες αλλαγές στους πολιτικούς. Άλλωστε, η Ηθικολογία δεν είναι παρά η λεκτική αποφορά του στρουθοκαμηλισμού: η αναζήτηση της φυσικής ταυτότητας του Κακού στα ΑΕΙ δεν παράγει πολιτική παιδείας, ιδιαίτερα όταν δε συνοδεύεται από τα πολιτικά κότσια της καταδίωξης του, ώστε τουλάχιστον να προκύπτει και κάποιος εξαγνισμός…
Ώρα επείγουσα, επομένως, να γίνει η δημόσια ουσιώδης αυτοκριτική, με ειλικρίνεια, ώστε να ξεφύγουμε από αυτό το αντιπαραγωγικό –πλην άκρως βολικό ένθεν κακείθεν- πλαίσιο επίκλησης της έξης μας προς το σκανδαλισμό και να δούμε πλέον σοβαρά και ευκρινώς το τί θ’ αποκάνουμε! Όλα τα άλλα, είναι απλώς ατυχή στην πολιτικάντικη πονηρία τους…
http://udemand.wordpress.com
Φαντασιώσεις Κουρτάκη τα περί ρήξης Σαμαρά-Καμμένου
Διαβάστε τώρα και την διάψευση της Ρηγίλλης στις φαντασιώσεις Κουρτάκη:
Εννοείται ότι δεν υπάρχει καν “θέμα Καμμένου”, ούτε σε επίπεδο δυσαρέσκειας.
Η συνέχεια όμως γι’ αυτές τις φήμες θα δοθεί εσωκομματικά αφού έγινε γνωστό ότι διαδικτυακή “περσόνα” ποζάρει ως παράγοντας στην Ρηγίλλης και διαρρέει αυτές τις αθλιότητες ως δήθεν “επίσημες τοποθετήσεις”.Ήδη γνωστοποιήθηκαν τα ονόματα της περσόνας αλλά και του στελέχους που διέρρεε ότι “είναι βασικός συνεργάτης της ηγετικής ομάδας”
Καιρός είναι, γιατί οι συνθήκες απαιτούν σοβαρότητα και όχι καραγκιοζιλίκια που εξοργίζουν όχι μόνο τον Σαμαρά αλλά την κοινωνία ολόκληρη.
http://olympia.gr/
Σταύρο, καλό ταξίδι
Σε μια χώρα υπό κατοχή.
Σε μια χώρα που εξύμνησαν ποιητές λογοτέχνες άρχοντες και δούλοι
Μια χώρα που ήταν τελευταία σε αυτοκτονίες και χρήση αντικαταθλιπτικών
Και τώρα όπως μας λέει το ευρωβαρόμετρο είναι με τους πιο απογοητευμένους πολίτες της Ε.Ε.
Σε μία χώρα που οι «αναλυτές», αλήτες, απαξιώνουν τα πάντα.
Σε μια χώρα που κάνει πρώτη είδηση το πισοκωλυτό μιας βίζιτας, και θάβει τον αυτοπυρπολισμό ενός πολύτεκνου που δεν μπορεί να πληρώσει τις δόσεις της Τράπεζας και απειλείται από τις εισπράκτικές εταιρίες.
Σε μια χώρα που η βαβουζέλες των πληρωμένων ΜΜΕ μιλάνε για συμβιβασμούς και θάψιμο ενός πορίσματος που αποτελεί τον επικήδειο της μεταπολίτευσης ενώ ακόμα δεν το διάβασαν.
Κανείς δεν μιλά για το τελευταίο ταξίδι του Σταύρου .
Του Φίλου μου του Σταύρου. Του φύλακα του Δοκού. Του Νησιού με αρσενικού όνομα. Ενός από τα 9 με αυτήν εδώ την ιδιότητα.
Μιας βραχονησίδας κοντά στην Αθήνα μεταξύ της Υδρας και της Ερμιόνης.
Τον Σταύρο που κάθε πρωί πριν πάει στα ζωντανά του, σήκωνε την Ελληνική σημαία, στο Νησί του, στον Δοκό, στο Αιγαίο.
Στον Σταύρο που άναβε τα καντήλια στον Αι – Νικόλα, όπως έκανε ο πατέρας του ο Καπετάν –Νικόλας και η μάνα του η Κυρά Ειρήνη στο Νησί.
Στον φίλο μου και αδελφό μου τον Σταύρο που όταν ¨φουρτούνιαζα» και έφτανα στα όρια μου να τα βροντίξω από την πολιτική , μου έλεγε: « Μην τους κάνεις την χάρη. Μείνε για να είσαι η αλογόμυγα τους»
Υπάρχει ελπίδα . Υπάρχει μετά θάνατον ζωή. Υπάρχει το «για λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά για την δόξα τραβά»
Στο υπόσχομαι καλέ μου φίλε Σταύρο και στο υπόσχονται ακόμα και αυτοί που δεν σε γνώρισαν .
Καλό ταξίδι αγαπημένε μου φίλε και να είσαι σίγουρος ότι στο Δοκό στο Αγαθονήσι, στη Ρω, στον Αι Στράτη , στην Πλάτη, στα Ϊμια, κάποιοι Έλληνες θα υψώνουμε την σημαία σαν και σένα.
Ο φίλος σου Πάνος
Οι Έλληνες θέλουν τον Καραμανλή παρών
Η ιστορία δεν ξαναγράφεται. Η ιστορία όμως αποτιμά, μυθοποιεί κι ενίοτε επανορθώνει στρεβλές αντιλήψεις. Αποκαθιστά εκείνους που αδίκησε. Κάποτε ήταν και πολιτικά πρόσωπα, τα οποία με νέα εντολή τους δίνει τη δυνατότητα να επανελθούν στη πρώτη γραμμή πολιτικής δράσης.
Την ιστορία δεν τηγράφουν μόνο οι ιστορικοί και οι μειοψηφίες. Την ιστορία τη γράφει, κυρίως η πλειοψηφία, ο ίδιος ο λαός, στο διάβα των χρόνων, μακριά από υποκειμενικές κι εν θερμώ κρίσεις. Από συναισθηματικές παρορμήσεις και πολιτικές αντιπαραθέσεις ή κομματικές σκοπιμότητες.
Η ιστορία δηλαδή το αλάθητο λαικό αίσθημα, αποκατέστησε τον Σωκράτη, τον Αλκιβιάδη, τον Κολοκοτρώνη, τον Βενιζέλο και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τους κατέταξε στο πάνθεον των μεγάλων του έθνους μας. Τους έδωσε τη πραγματική ιστορική διάσταση και τους κατέταξε στις εμβληματικές μορφές.
Αυτό το λαικό αίσθημα θα κρίνει κι έχει, ήδη αρχίσει να κρίνει και τον τέως πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Με τα λάθη και τις οποίες παραλείψεις του αλλά και το έργο του. Γιατί το έργο ενός πολιτικού μπορεί να μην είναι ορατό την ώρα που αυτό αναπτύσσεται και εξελλίσεται, αλλά σε βάθος χρόνου. Και τότε να έρθει η δικαιώση.
Το έργο των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή ήταν πλούσιο, ανατρεπτικό και με προοπτική. Άλλαξε συσχετισμούς κι άνοιξε νέους δρόμους, νέες λεωφόρους για τη χώρα. Έκανε ρήξεις κι έθεσε τα θεμέλια για μια άλλη Ελλάδα. Ίσως τον πρόδωσαν οι συνεργάτες του που δεν μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ίσως να μην αντιλήφθηκαν τον βηματισμό του.
Ο λαός όμως δεν ξεχνά κι αποδίδει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Κι ο τρόπος με τον οποίον τον υποδέχθηκαν στη Θεσσαλονίκη κατά την τελέτη των αποκαλυπτηρίων του ανδριάντα του εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή είναι ενδεικτικός.
Ο Καραμανλής είναι παρών στη πολιτική ζωή του τόπου. Μένει σιωπηλός και παρακολουθεί, οι πολίτες τον νοσταλγούν. Πιστός στο δωρικό πνεύμα του Καραμανλισμού, πράττει αυτό που η συνείδηση του τον επιτάσσει. Στηρίζει τη νέα ηγεσία της παράταξης και τον Αντ. Σαμαρά. Κι είναι έτοιμος να υπεραμυνθεί για αυτά. Είναι ο θεματοφύλακας από παρεκλλίσεις που ξεφεύγουν από αυτό το πνεύμα, τις αρχές και τις αξίες του καραμανλισμού. Αλλά είναι κι ανεξίκακκος, απέναντι ακόμη και σε αυτούς που τον πλήγωσαν αλλά πιότερο σοφός από ποτέ.
Οι Θεσσαλονικείς με την παρουσία και τον εκδηλωτικό τρόπο που τον αγκάλιασαν, για μια ακόμη φορά έστειλαν ένα σαφές όσο και καθαρό μήνυμα. Ο Κώστας Καραμανλής παραμένει παρών, οι πολίτες τον θέλουν παρόντα, συνεχίζουν να τον αγαπούν και να στηρίζουν το μέλλον της χώρας σε αυτόν. Όσοι καθ΄οιονδήποτε τρόπο προσπαθούν για μικροκομματικές σκοπιμότητες να αμαυρώσουν τη πολιτική πορεία του θα βρουν το λαό απέναντι τους. Γιατί τα ψέμματα και οι δολιότητες έχουν κοντά και γυαλινά πόδια, όπως και στην περίπτωση του Βατοπεδίου ή της οικονομίας.
ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΤΣΕΝΟΥ
ΠΗΓΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 19-01-2011
http://citizengr.wordpress.com/2011/01/20/4908/
Λες και το έφερε από το σπίτι του...
Μεγάλωσα με το κλασικό σήμα της παράταξης και η αλήθεια είναι πως δεν μου άρεσε η αλλαγή... Ανόητοι μοντερνισμοί με περίεργες σκέψεις... Βάζει το πράσινο λέει ο Σαμαράς επειδή δεν χαρίζει την οικολογία πουθενά... Σιγά ρε μάστορα...
Βγες μπροστά, διώξε όλους όσους περιέβαλαν και έριξαν τον Καραμανλή... Αναδιάρθρωσε τις κομματικές σου οργανώσεις, πέτα έξω όλα τα βολεμένα στελέχη που μόνο κακό κάνουν στη Ν.Δ και τότε θα σε παραδεχτώ...
Όταν όμως δεν κάνεις τίποτα από όλα αυτά, κάθεσαι και βλέπεις τον Γιωργάκη να μας κυβερνά και δεν μπορείς να κερδίσεις έναν τέτοιο αντίπαλο, τότε το σήμα μας μάρανε...
Υ.Γ Ωραία η σκέψη να αλλάξεις και τον ύμνο... Σαν άλλος Ντέμης, πάρε ένα τηλέφωνο τον... Φοίβο...
Βασίλης
Και γιατί να μην της κάνει πλάκα;
Η συνέχεια στο milamegiampala.blogspot.com
Οι «πράσινες» προσλήψεις του Σηφουνάκη
Με βάση τις αναρτήσεις αποφάσεων του προγράμματος «Διαύγεια», ο κ. Σηφουνάκης υπέγραψε μέχρι σήμερα 26 αποφάσεις, εκ των οποίων οι 14 αφορούσαν σε διορισμούς ειδικών συνεργατών και σε αποσπάσεις υπαλλήλων στο νέο του γραφείο στο ΥΠΕΚΑ.
Φαίνεται ότι έχει πέσει πολλή δουλειά στο υπουργείο (εξ ου και οι απανωτοί διορισμοί), αν και τα αποτελέσματα της… υπερ-ομαδικής αυτής εργασίας δεν είναι ακόμη ορατά. Και είναι αμφίβολο αν τελικά θα φανούν στο άμεσο μέλλον.
http://www.euro2day.gr
http://citizengr.wordpress.com/2011/01/21/4911/
ΠΑΣΟΚικές αλχημείες
21/01/2010
Στο πρωτοφανές επίπεδο των 30,8 δισ. ευρώ διαμορφώθηκε το έλλειμμα της κεντρικής κυβέρνησης του 2009, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ) που ανακοινώθηκαν χθες. Σε ποσοστό, το ποσό αυτό μεταφράζεται σε 12,8% του ΑΕΠ, έναντι 7,2% του ΑΕΠ που ήταν το 2008 ή 17,1 δισ. ευρώ.
Η εξέλιξη αυτή είναι ενδεικτική της κατάρρευσης του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και της δραματικής υπέρβασης στο σκέλος των δαπανών που καταγράφηκαν τον προηγούμενο χρόνο. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι τα στοιχεία της ΤτΕ παρουσιάζουν μία απόκλιση σε σχέση με τα στοιχεία του προϋπολογισμού του 2010.
Το υπουργείο Οικονομικών στον προϋπολογισμό εκτιμά ότι το έλλειμμα της κεντρικής κυβέρνησης είναι στα 29,3 δισ. ευρώ ή στο 12,2% του ΑΕΠ για το 2009. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η διαφορά αυτή προκύπτει από τις πληρωμές για εξοπλιστικά προγράμματα και για τα χρέη των νοσοκομείων, τα οποία μπορεί να αποτυπώνονται σαν ταμειακά έξοδα του κράτους από την ΤτΕ, αλλά δεν αποτυπώνονται στο λογιστικό έλλειμμα στον προϋπολογισμό. Οι μεν δαπάνες για εξοπλισμούς εγγράφονται με την παραλαβή, τα δε χρέη των νοσοκομείων στο έτος που δημιουργήθηκαν. Σε καμία περίπτωση πάντως, δεν αλλάζει η πρόβλεψη για δημοσιονομικό έλλειμμα 12,7% του ΑΕΠ για το 2009, αναφέρουν από το υπουργείο.
Επίσης, σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Οικονομικών αναμένεται να προχωρήσει σε αναθεώρηση των προβλέψεων για τα ελλείμματα από το 2005 έως και το 2008. Μετά την πλήρη καταγραφή των χρεών των νοσοκομείων, το υπουργείο θα εντάξει τα χρέη που έχουν δημιουργηθεί κάθε έτος στο έλλειμμα του αντίστοιχου χρόνου.
Αυτή τη στιγμή, η κυβέρνηση ενσωμάτωσε τα χρέη των νοσοκομείων που δημιουργήθηκαν το 2009 στο έλλειμμα του 2009, ενώ το υπόλοιπο ποσό που προέκυψε ως χρέη νοσοκομείων για την περίοδο 2005-2008 τα αποτύπωσε στο έλλειμμα του 2008. Το γεγονός αυτό μάλιστα, «καυτηριάστηκε» από την Κομισιόν, αλλά δικαιολογήθηκε αφού ήταν μικρό το χρονικό διάστημα που είχε στη διάθεσή του το οικονομικό επιτελείο για να κάνει πλήρη καταγραφή.
Τώρα, που έχει καλύτερη εικόνα, αναμένεται να αναθεωρήσει προς τα κάτω το έλλειμμα του 2008, το οποίο και στον προϋπολογισμό του 2010 εκτιμάται ότι προσωρινώς έκλεισε στο 7,7% του ΑΕΠ. Ταυτόχρονα, θα αυξηθούν τα ελλείμματα του 2005, του 2006 και του 2007 αναλόγως με το πόσο που θα καταλήξει η έρευνα του υπουργείου ότι είναι τα χρέη των νοσοκομείων στα έτη αυτά.
http://news.kathimerini.gr/22 Ιανουαρίου 2011
Ο άνθρωπος (ΓΑΠ) είναι ποιητής...
(Επειδή πιθανόν κάποιοι πιστέψουν ότι το έγραψα μόνος μου- πώς θα μπορούσα άλλωστε- ακολουθούν και τα αποδεικτικά στοιχεία.):
http://kolotoubes.blogspot.com/2011/01/blog-post_20.html
Πυρηνικά όνειρα θερινής νυχτός
1) Υπάρχουν σοβαρότατοι Έλληνες και στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, και στον επιστημονικό χώρο, και στην Ελλάδα, και εκτός.
2) Το αρχικό κόστος για την εγκατάσταση 1600 MW μπορεί να φαίνεται μεγάλο, αλλά το κόστος ανά κιλοβατώρα είναι μικρό, ακριβώς επειδή αυτά τα πράγματα βγάζουν πολύ ρεύμα και χωρίς διακοπές. Όχι, δεν χρειάζεται να βάλεις πολλά λεφτά μπροστά. Εδώ πάνε να αυτοχρηματοδοτήσουν αιολικά, με μελλοντικούς φουσκωμένους λογαριασμούς ΔΕΗ... Με πυρηνικό, δεν χρειάζεται καν να φουσκώσουν το ρεύμα, το πυρηνικό ρεύμα είναι από τα φτηνά...
3) Περισσότερες σοβαρές χώρες έχουν, και βάζουν πυρηνικά, συμπεριλαμβανομένων όλων των χωρών γύρω μας: Βουλγαρία, Αλβανία, Ιταλία, Τουρκία, Λιβύη, Αίγυπτος... Δείτε τον χάρτη (μεγεθύνεται με κλικ).
4) Η σεισμικότητα δεν είναι ...επιθυμητή, αλλά δεν είναι απαγορευτική, η Ιαπωνία είναι απόδειξη, και έχουμε περιοχές με χαμηλή σεισμικότητα, κοντά σε νερό, όχι πυκνοκατοικημένες, κοντά σε βαριά και διεθνή δίκτυα μεταφοράς... Δηλαδή πρέπει να είσαι διεστραμμένος (ή διεστραμμένη) να βάλεις HVDC για ...Κάσο, όταν η προφανής περιοχή απλά θέλει ενίσχυση, και μπορείς να εξάγεις ρεύμα στην Τουρκία, και όχι απλά να εισάγεις μέσω ...Κάσου.
Γιατί λοιπόν η άρνηση και ο φόβος; Θα σας πω: Επειδή έτσι θέλουν τα media που ελέγχονται απόλυτα από επιχειρηματίες που δεν θέλουν. Και υπάρχουν δύο ειδών επιχειρηματίες που δεν θέλουν: (α) αυτοί που εισάγουν και εμπορεύονται πετρέλαιο και αέριο και (β) οι υπόλοιποι, που δεν μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους και με τους πρώτους, και δεν υπάρχει ούτε αρκετή πίτα, ούτε αρκετά μαύρα να μοιράσουν μεταξύ τους. Τόσο απλό. Αυτοί φτιάχνουν την κοινή γνώμη.
Για τα πυρηνικά στην Γαλλία έχω γράψει εδώ, εδώ, και εδώ. Πριν έρθει κανείς και αρχίσει θρήνους για την Φινλανδική μονάδα Olkiluoto (στην φωτό), λίγα στοιχεία για τις καθυστερήσεις που προήλθαν από κακοτεχνίες, μπορείτε να βρείτε εδώ. Η Areva, πάντως, το διαφημίζει:
http://archaeopteryxgr.blogspot.com
Η αδράνειά τους μας κόστισε και θα μας κοστίζει για πολλά χρόνια ακόμα
20/01/2010
Με πενταπλάσιο κόστος σε σχέση με τον περασμένο Οκτώβριο δανείστηκε χθες το Δημόσιο 1,5 δισ. ευρώ μέσω εντόκων γραμματίων τρίμηνης διάρκειας, αντανακλώντας τη δυσπιστία με την οποία αντιμετωπίζουν οι αγορές την Ελλάδα, παρά την κατ' αρχήν θετική υποδοχή του Προγράμματος Σταθερότητας από την Ε.Ε.
Η απόδοση των τρίμηνων εντόκων γραμματίων εκτινάχθηκε σε 1,67% έναντι μόλις 0,35% πριν από τρεις μήνες, ενώ το ενδιαφέρον των επενδυτών για τους ελληνικούς τίτλους ήταν πολύ πιο περιορισμένο. Ενδεικτικές των επιφυλάξεων είναι και οι σχεδόν ταυτόσημες ανακοινώσεις των τριών μεγάλων οίκων αξιολόγησης, στις οποίες διατυπώνουν ισχυρές αμφιβολίες για το εάν τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο ΠΣΑ θα εφαρμοστούν και απειλούν με υποβάθμιση.
Δύσπιστη είναι και η Κομισιόν, η οποία θα παρακολουθεί την υλοποίηση του Προγράμματος όχι μόνο μέσω τριμηνιαίων εκθέσεων προόδου, αλλά και με την αποστολή ελεγκτών κάθε μήνα στην Αθήνα.
Εν τω μεταξύ ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου άφησε να εννοηθεί ότι το επόμενο κρίσιμο τεστ για την Ελλάδα είναι τον Ιούνιο, οπότε αναμένεται να ληφθούν πρόσθετα μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος. Επίσης, δεσμεύθηκε σε μια σειρά μέτρων για την ενίσχυση της αξιοπιστίας των στατιστικών στοιχείων.
Επιλεκτική ποιοτική μετανάστευση
Η αρχή της επιλεκτικής ποιοτικής μετανάστευσης αφορά στην καθιέρωση συγκεκριμένων κριτηρίων, όσον αφορά στα άτομα που ανήκουν σε μεταναστευτικές ομάδες, για την εξέταση του αιτήματος εισδοχής των τελευταίων στην επικράτεια ενός κράτους. Τα κριτήρια αυτά είναι δυνατόν να αφορούν στους εξής παράγοντες:
α. ποσόστωση με βάση τον αριθμό
β. ποσόστωση με βάση την αρχή της πολιτισμικής συνάφειας
γ. ποσόστωση με βάση τα ποιοτικά προσόντα των μεταναστών
Η ποσόστωση με βάση τον αριθμό αφορά στην καθιέρωση ενός ανώτατου κλειστού αριθμού, ενός μέγιστου ορίου εισδοχής μεταναστών.[1] Θεμελιώδης έννοια μίας συγκροτημένης μεταναστευτικής πολιτικής είναι η θέσπιση και επιμελημένη τήρηση ενός επαρκώς προσδιορισμένου ορίου όσον αφορά στο μέγεθος του μεταναστευτικού αποθέματος, ενός, δηλαδή, αρίστου αριθμού μεταναστών.[2] Η έννοια αυτή, ο άριστος αριθμός μεταναστών, αναφέρεται σε έναν αριθμητικό δείκτη, ο οποίος προσδιορίζεται ως λειτουργικός για ένα κοινωνικό σύνολο, ώστε να αποκομίζεται το μέγιστο δυνατό οικονομικό όφελος τόσο για τους γηγενείς όσο και για τους επήλυδες μετανάστες. Ο αριθμός αυτός είναι εξ ορισμού μικρός, καθώς υφίσταται αρνητικός συσχετισμός ανάμεσα στην αύξηση του αριθμού των μεταναστών και στο οικονομικό όφελος τόσο για τους γηγενείς όσο και για τους αλλοδαπούς μετανάστες. Η ποσόστωση με βάση τον αριθμό είναι δυνατόν να συνδέεται με τις δύο άλλες κατηγορίες ποσοστώσεων.
Η ποσόστωση με βάση την αρχή της πολιτισμικής συνάφειας αποτελεί βασική παράμετρο της επιλεκτικής ποιοτικής μετανάστευσης. Ο όρος αφορά στην θεσμοθετημένη προτίμηση σε μετανάστες από κράτη με συγγενές προς την χώρα υποδοχής πολιτιστικό πλαίσιο (host culture), κατάσταση, η οποία θα διευκολύνει την ενσωμάτωση των μεταναστών στην κοινωνία υποδοχής.[3] Η συγκεκριμένη ποσόστωση ίσχυε κατ’ εξοχήν στις Ηνωμένες Πολιτείες τα έτη 1924-1965 και θεωρείται ότι συνέβαλε σε σημαντικό βαθμό στην πολιτική σταθερότητα του κράτους αυτού,[4] καθώς την περίοδο αυτή δεν είχαν παρατηρηθεί εθνοτικές ταραχές και αμφισβήτηση της εθνικής ταυτότητας, όπως συνέβη μετά το 1965.[5]
Η ποσόστωση πολιτισμικής συνάφειας ισχύει με άμεσο ή έμμεσο τρόπο στα εξής κράτη:
1. στην Γερμανία, όπου ισχύει προνομιακό καθεστώς για τους μετανάστες γερμανικής καταγωγής από την πρώην ΕΣΣΔ
2. στην Δανία, όπου προτιμώνται οι πολίτες των λεγομένων νορδικών χωρών (Νορβηγία, Σουηδία, Φιλανδία, χώρες της Βαλτικής),
3. στην Ιταλία, όπου προτιμώνται οι πολίτες της Αλβανίας και των κρατών της πρώην Γιουγκοσλαυίας,
4. στην Ισπανία, όπου προτιμώνται οι ισπανόφωνοι πολίτες κρατών της Λατινικής Αμερικής. Η Ισπανία έχει υιοθετήσει σε επίσημο νομοθετικό επίπεδο την αρχή της ποσόστωσης βάσει της πολιτισμικής συνάφειας, καθώς το 38% του μεταναστευτικού της πληθυσμού προέρχεται από την Λατινική Αμερική, ενώ μόλις το 20% από την βόρεια και την υποσαχάρια Αφρική, περιοχές, με τις οποίες, μάλιστα, παρουσιάζει γεωγραφική εγγύτητα.[6] Οι αλλοδαποί, οι οποίοι προέρχονται από χώρες με ιδιαίτερους ιστορικούς και πολιτιστικούς δεσμούς με την Ισπανία,[7] αντιμετωπίζονται κατά τρόπο ευνοϊκό, καθώς είναι δυνατόν να αποκτήσουν την ισπανική υπηκοότητα, έπειτα από μόνιμη και νόμιμη διαμονή στην χώρα για χρονικό διάστημα μόλις δύο (2) ετών σε σύγκριση με τα δέκα (10) έτη που απαιτούνται για τους μετανάστες των λοιπών κατηγοριών.
5. στην Πορτογαλία, όπου προτιμώνται οι πολίτες κρατών με επίσημη γλώσσα την πορτογαλική, όπως η Βραζιλία,
6. στην Γαλλία, όπου προτιμώνται οι γαλλόφωνοι του εξωτερικού (λ.χ. οι γαλλόφωνοι του Καναδά) και οι πρώην υπήκοοι των υπερπόντιων και αποικιακών εδαφών,
7. στην Ολλανδία, όπου προτιμώνται οι πρώην υπήκοοι των ολλανδικών υπερπόντιων περιοχών και οι πολίτες κρατών δυτικού προσανατολισμού, τα οποία δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση,[8]
8. στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου προτιμώνται οι πρώην υπήκοοι της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Η ποσόστωση με βάση τα ποιοτικά προσόντα των μεταναστών αφορά στην προτίμηση μεταναστών, οι οποίοι διαθέτουν μία σειρά ποιοτικών ατομικών χαρακτηριστικών, τα οποία σχετίζονται με το ποσό του κοινωνικού κεφαλαίου εκάστου μετανάστη. Στοιχεία αυτού του είδους κατά φθίνουσα σειρά αξιολογικής σημασίας είναι δυνατόν να είναι τα εξής:
α. το μορφωτικό επίπεδο
β. η δυνατότητα κοινωνικής προσαρμογής στο κυρίαρχο εθνικό κοινωνικό και πολιτιστικό πρότυπο
γ. η εργασιακή εμπειρία και επαγγελματική κατάρτιση
δ. η γλωσσομάθεια, η γνώση της γλώσσας της χώρας υποδοχής
ε. η ηλικία
στ. οι επαφές με παράγοντες της αγοράς εργασίας
Η ποσόστωση αυτού του τύπου εφαρμόστηκε εκτεταμένα ως θεσμοθετημένη διοικητική πρακτική και ως αρχή στον Καναδά. Στον Καναδά, συγκεκριμένα, οι αλλοδαποί μετανάστες, οι οποίοι υποβάλλουν αίτηση μόνιμης διαμονής αξιολογούνται επί τη βάσει μίας ποσοτικής εκατοστιαίας κλίμακας. Οι επιμέρους παράγοντες, οι οποίοι αξιολογούνται με διαφορετικό ποσοστό, είναι οι εξής: η μόρφωση (25 βαθμοί), η γλωσσομάθεια (24 βαθμοί), η εργασιακή εμπειρία (21 βαθμοί), η ηλικία (10 βαθμοί), οι επαφές με παράγοντες της αγοράς εργασίας προς εύρεση εργασίας (10 βαθμοί) και η δυνατότητα κοινωνικής προσαρμογής (10 βαθμοί).[9] Σήμερα η αρχή της επιλεκτικής ποιοτικής μετανάστευσης εφαρμόζεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σε πολυάριθμα κράτη της Ευρώπης. Στην Γαλλία, όπου αντίστοιχες νομοθετικές τροποποιήσεις εισήχθησαν το 2006 και το 2007, η ανωτέρω αρχή αποκαλείται επιλεγμένη μετανάστευση (immigration choisie).[10]
Η επικράτηση της επιλεκτικής ποιοτικής μετανάστευσης ως πολιτικής και διοικητικής πρακτικής τα τελευταία έτη στις ευρωπαϊκές χώρες κατ’ ουσίαν αναιρεί την σταθερά προβαλλόμενη θέση, σύμφωνα με την οποία η μετανάστευση ως γενικό φαινόμενο συνδέεται με την παροχή προσφοράς εργασίας για τομείς, όπου υπήρχε ζήτηση εργατικών χειρών και κενό προσφοράς εκ μέρους των πολιτών που ανήκουν στον αυτόχθονα πληθυσμό. Η καθιέρωση της κρατικά ελεγχόμενης πρακτικής της επιλεκτικής ποιοτικής μετανάστευσης αντανακλούσε την δυσπιστία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων προς την αρχή της οικονομίας της αγοράς και της διαμόρφωσης της διακίνησης του εργατικού δυναμικού αποκλειστικά με στενά οικονομικούς όρους.[11] Αντιθέτως μία συγκροτημένη μεταναστευτική πολιτική οφείλει να λαμβάνει υπ’ όψιν της πολλαπλούς παράγοντες και ποικίλα επίπεδα, όπως τις οικονομικές ανάγκες ενός κράτους, την κοινωνική συνοχή και την διατήρηση των ιδεολογικών και πολιτιστικών αξιών ενός κράτους και ενός λαού.
[1] Βλ. O. Flores, ‘The Political Economy of Immigration Quotas’, Atlantic Economic Journal 25:1 (3/1997), 50-59∙ C.G. Schulze, ‘Capital Controls in Direct Democracies’, στο H.J. Vosgerau (ed.), European Integration in the World Economy, New York: Springer Verlag, 1992,.
[2] Βλ. Θ. Λιανός & Π. Παπακωνσταντίνου, Σύγχρονη μετανάστευση στην Ελλάδα: Οικονομική διερεύνηση, Αθήνα: ΚΕΠΕ, 2003, 45-6.
[3] Για μία οξυδερκή επισκόπηση της τακτικής αυτής βλ. Ch. Joppke, Selecting by Origin: Ethnic Migration in the Liberal State, Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 2005. Ένα κράτος είναι δυνατόν να ασκεί ευμενέστερη πολιτική έναντι ορισμένων κατηγοριών αλλοδαπών, με τους οποίους διατηρεί ιδιαίτερους ιστορικούς και πολιτιστικούς δεσμούς, σε σχέση με τους υπόλοιπους αλλοδαπούς. Βλ. λ.χ. Γ. Κατρούγκαλος, ‘Τα κοινωνικά δικαιώματα των παράνομων αλλοδαπών’, στο Γ. Αμίτσης & Γ. Λαζαρίδη (επιμ.), Νομικές και κοινωνικοπολιτικές διαστάσεις της μετανάστευσης στην Ελλάδα, Αθήνα: Παπαζήσης, 2001, 79.
[4] Η τακτική αναλύεται στο έργο της αμερικανικής κοινωνιολογικής Σχολής του Σικάγο, όπου υποστηρίζεται ότι μεγαλύτερη πολιτισμική συνάφεια παρουσιάζει μία εθνοτική ομάδα μεταναστών με τον πολιτισμό της χώρας υποδοχής, τόσο συντομότερη είναι η περίοδος ενσωμάτωσής της στην κοινωνία. Βλ. W.L. Warner & L. Srole, The Social Systems of American Ethnic Groups, New Haven: Yale University Press, 1945, 288-292. Πβ. επίσης τις συναφείς θέσεις του Robert Park, Race and Culture, Glencoe, IL: The Free Press, 1950, 353.
[5] Βλ. Λ.Μ. Μουσούρου, Μετανάστευση και μεταναστευτική πολιτική στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, Αθήνα: Gutenberg, 1991, 131-2∙ G. Borjas, ‘The Economics of Immigration’, Journal of Economic Literature XXXII (12/1994), 1669.
[6] Βλ. B. López-García, ‘El Islam y la integración de la immigración social’, Cuadernos de Trabajo Social 15 (2002), 129-43.
[7] Ως χώρες τέτοιου τύπου νοούνται στην ισπανική νομοθεσία τα κράτη της Λατινικής Αμερικής, οι Φιλιππίνες, η Γουινέα-Μπισάου, η Ανδόρρα και η Πορτογαλία.
[8] Ως κράτη με δυτικό προσανατολισμό, τα οποία δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, νοούνται κατά την ολλανδική νομοθεσία η Ελβετία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και η Ιαπωνία.
[9] Ο ενδιαφερόμενος να αποκτήσει άδεια μόνιμης διαμονής αλλοδαπός οφείλει επίσης να πληροί μία σειρά συγκεκριμένων προϋποθέσεων, οι οποίες αφορούν στο ποινικό μητρώο, την οικονομική του κατάσταση, την κοινωνική ασφάλιση και την υγεία. Για το καναδικό αυτό σύστημα αξιολόγησης (point-system) βλ. την Αίτηση για Μόνιμη Διαμονή (Application for Permanent Residence) στην ιστοσελίδα http://www.cic.gc.ca/english/immigrate/skilled/application-regular.asp.
[10] Βλ. M. Schain, The Politics of Immigration in France, Britain, and the United States: A Comparative Study, New York: Palgrave Macmillan, 2008.
[11] Βλ. C. Caldwell, , Reflections on the Revolution in Europe, ό.π., 46.
*Το κείμενο προέρχεται από το υπό έκδοση βιβλίο του Ιωάννη Κωτούλα Μετανάστευση και Κυρίαρχη Εθνική Κουλτούρα, εκδ. Παπαζήσης
Στη Βουλή από των Μ.Κεφαλογιάννη η ματαίωση πανελλήνιων κολυμβητικών αγώνων στο κλειστό κολυμβητήριο του ΟΑΚΑ
Επειδή:
1.Παρόλη τη μεγάλη οικονομική κρίση που μαστίζει τον τόπο μας, πολλοί γονείς, με μεγάλες θυσίες, συνεχίζουν να καταβάλλουν τις συνδρομές σε αθλητικούς συλλόγους προκειμένου τα παιδιά τους να συνεχίσουν την ενασχόλησή τους με τα αγαπημένα τους αθλήματα, ως διέξοδο από τους σκοτεινούς δρόμους των ναρκωτικών ή της υπερβολικής χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών.
2. Ένα τέτοιο άθλημα είναι και η κολύμβηση, άθλημα ιδιαίτερα επίπονο, ιδίως το χειμώνα όπου η προπόνηση γίνεται σε ανοικτές πισίνες ελλείψει πολλών κλειστών σε όλη την Ελλάδα. Η πολιτεία οφείλει να συμβάλλει με τη σειρά της στην ενίσχυση της αγωνιστικότητας των παιδιών, ιδίως με τη διοργάνωση αθλητικών ημερίδων σε πανελλήνιο επίπεδο σε χώρους που έχουν τα εχέγγυα να διασφαλίζουν το καλύτερο επίπεδο διοργάνωσης και φιλοξενίας αθλητών και γονέων, όπως είναι το κλειστό κολυμβητήριο του ΟΑΚΑ, που αποτελεί το καλύτερο κολυμβητήριο που διαθέτει η χώρα μας.
Ερωτασθε:
1.Με ποιο δικαίωμα αυτοί που διαχειρίζονται την περιουσία του ελληνικού λαού, όπως τυγχάνουν όλες οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις, που κτίστηκαν κυριολεκτικά με αφαίμαξη των Ελλήνων πολιτών,
στερούν το όνειρο από τα παιδιά να χρησιμοποιούν αυτές τις εγκαταστάσεις που αποτελούν το όνειρο κάθε αθλητή να αγωνίζεται εκεί?
2.Αποτελεί άραγε συνετή οικονομική διαχείριση να αρνείται το κράτος την είσπραξη έστω και ενός μικρότερου ποσού και αντʼαυτού να κρατά κλειστές τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις με αποτέλεσμα το μαρασμό τους εντέλει ?
3. Πώς απαιτει το κράτος να δεχτεί ο απλός Έλληνας πολίτης με ευκολία τη μείωση του μισθού του λογω «κρισης», όταν για την ίδια ακριβώς αιτία, το κράτος δεν μετριάζει τις οικονομικές απαιτήσεις του, προκειμένου να εξυπηρετήσει το αθλητικό ιδεώδες ?
3.Προτιθεσθε να επιληφθείτε του θέματος προς έλεγχο των αρμοδιων που με τέτοιες ενέργειες σαφώς δεν προάγουν τον πολιτισμό?
Αθήνα 17/1/2011
Ο ερωτών
Μανώλης Κ. Κεφαλογιάννης
Ερώτηση Ε. Κωνσταντινίδη (ΝΔ):Αναστολή λειτουργίας των ταπητουργείων που λειτουργούν υπό την εποπτεία του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
1) Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
2) Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας
3) Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης
Ένα τέτοιο ταπητουργείο με παραδοσιακούς αργαλειούς ακολουθώντας τη λαϊκή παράδοση λειτουργεί στην ορεινή κοινότητα Κέλλης του Νομού Φλώρινας και απασχολεί 5 τεχνίτριες οι οποίες δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά πληρώνονται σύμφωνα με την παραγωγή. Αξίζει να σημειωθεί πως οι αμοιβές των τεχνιτριών μετά βίας ξεπερνούν τα 200 ευρώ μηνιαίως.
Με πρόσφατη όμως απόφαση του Υπουργείου Υγείας διατάχθηκε η αναστολή λειτουργίας των 41 ταπητουργείων που είναι στην περιφέρεια και η μεταβίβαση του εξοπλισμού τους στους Δήμους, καθώς και το άμεσο κλείσιμο του κτιρίου του πρατηρίου οικοτεχνίας επί της οδού Φιλελλήνων στην Αθήνα με σκοπό την εξοικονόμηση πόρων από μισθώματα και πάγια έξοδα.
Κατόπιν τούτων ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:
1. Είναι ζημιογόνες οι σχολές ταπητουργίας σε όλο το πλαίσιο των δραστηριοτήτων τους και σε ποιο ποσό ανέρχεται το ύψος των ζημιών;
2. Αναζητήθηκαν λύσεις που τουλάχιστον θα ισοσκέλιζαν έσοδα και έξοδα πριν, οδηγηθείτε στην απόφαση του λουκέτου;
3. Μελετάτε το ενδεχόμενο να επανεξετάσετε την απόφαση σας, ώστε να συνεχίσουν τη λειτουργία τους όσα από τα 41 ταπητουργεία έχουν κέρδη;
4. Αναζητήθηκε φορέας ή υπηρεσία άλλου Υπουργείου, που έχει τη δυνατότητα να αναλάβει τη λειτουργία των ταπητουργείων, την οργάνωση της παραγωγής και την εμπορική διάθεση; Ζητήθηκε η συνδρομή του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας;
5. Υπάρχει έτοιμο πρόγραμμα οικονομικής ενίσχυσης των γυναικών που δεν είναι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι του Υπουργείου αλλά εργάζονται στα ταπητουργεία και πληρώνονται με την παραγωγή; Πόσος είναι ο ακριβής αριθμός αυτών των εργαζομένων;
6. Πως σκοπεύετε να διασώσετε το κομμάτι αυτό της λαϊκής παράδοσης που αφορά τη λαϊκή τέχνη, την οποία απαξιώνουν οι αποφάσεις σας;
7. Γιατί δεν πραγματοποιήθηκε η συνάντηση που ζήτησαν μαζί σας οι εκπρόσωποι των εργαζομένων;
Αθήνα 20/1/2011
Ο Ερωτών Βουλευτής
Οι αγκαλιές του Στρος Καν με το εξέχον μέλος της ΣοσιαλΗστικής Διεθνούς του Γιωργάκη... τον Μπεν Αλί φυσικά!!!(VIDEO)
Ο σύντροφος Μπεν Αλί, εξέχον μέλος και αυτός της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, τον παρασημοφόρησε για την προσφορά του.
Ιανουάριος 2011. Δεκάδες νεκροί και εκατοντάδες τραυματίες μετά από εξέγερση στην Τυνησία λόγω της φτώχειας.
Ο Μπεν Αλί έφυγε νύχτα από την χώρα περιφερόμενος ανά τον κόσμο με αεροπλάνο για να γλιτώσει από την λαϊκή οργή.
Ο Στρος Καν δεν έχει κάνει ακόμα καμία δήλωση για την τωρινή κατάσταση στην Τυνησία…
Απολαύστε τις αγκαλίτσες και τα παράσημα στο βίντεο
http://kolotoubes.blogspot.com/2011/01/video_22.html
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα για τον παλικαρά ΓΑΠ που δήθεν πλακώνεται με την Μέρκελ...ας της στείλει όλους τους λαθρομετανάστες
αλλά είναι μια νίκη που ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δεν μπορούσαμε να φανταστούμε!!!
Το μέγα θέμα λοιπόν που προκύπτει μετά από την χθεσινή εξέλιξη είναι:
και κανονίστε και να σφραγιστούν τα σύνορα με την Τουρκία για να μην τα κάνω λίμπα
και να απαιτήσει να του πούνε και ευχαριστώ που τους δίνει τη δυνατότητα να τους πάρουν εθελοντικά και τους επιτρέπει να το παίξουν φιλάνθρωποι...
Κ. Μαρκόπουλος:«Αήθης επίθεση της Τρέμη στον Τζαβάρα»
larissanet.gr - http://exomatiakaivlepo.blogspot.com
Ο NIGEL FARAGE ΜΙΛΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ «ΔΗΓΜΑ ΔΩΡΕΑΝ» της TV100
Ο Nigel Farage, ο γνωστός βρετανός αντικομφρομιστής ευρωβουλευτής των ευρωσκεπτικιστών μιλά αποκλειστικά στο «Δήγμα Δωρεάν» και το Χρήστο Νικολαίδη, σε μία εκπομπή που θα μεταδοθεί σήμερα Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011, στις 8.30 μ.μ. από τη Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης TV-100.
Στη συνέντευξη που παραχωρεί και μαγνητοσκοπήθηκε μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο γίνεται ακόμη πιο επικριτικός. Αναφέρεται στην -κατά την άποψη του- παντελή αδυναμία των στελεχών της ΕΕ να κατανοήσουν τα αίτια της κρίσης, αφού, όπως λέει, «οι περισσότεροι δεν έχουν δουλέψει ούτε μία μέρα στη ζωή τους και είναι άχρηστα ανθρώπινα όντα».
Μιλά επίσης για τις ευθύνες των ελλήνων πολιτικών που οδήγησαν στην κρίση, δηλώνει ότι φοβάται κοινωνική επανάσταση στην Ελλάδα και καταγγέλλει το «φανατισμό» που επιδεικνύει η ηγεσία της Κομισιόν, ώστε να φτιάξει «από το πουθενά» ένα νέο κράτος, το ευρωπαϊκό, παρά την αντίθεση των λαών.
Τέλος είναι βέβαιο ότι θα συζητηθούν οι απόψεις του για το πρόβλημα της εισροής μεταναστών στην Ελλάδα, καθώς ο κ. Farage καταγγέλλει ιδιοτελή σκοτεινά κίνητρα στην ηγεσία της ΕΕ και για το θέμα αυτό.
Την ευθύνη για την παραγωγή αυτής της εκπομπής είχε ο Νώντας Στυλιανίδης. Το «Δήγμα Δωρεάν» σκηνοθετεί ο Ζάχος Σαμολαδάς. Η εκπομπή θα μεταδοθεί σε επανάληψη το επόμενο Σάββατο 29 Ιανουαρίου, επίσης στις 8.30 μ.μ.