ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ
Κάτι τα μνημόνια, κάτι οι κυβερνητικές κρίσεις, η διαδρομή της επιστροφής στο σπίτι, με τα μάτια βαριά, ήταν πάντα μια καλή ευκαιρία για μια γρήγορη ανάλυση για τη δύσκολη βραδιά που είχε περάσει...
Κάπως έτσι και χθες το βράδυ προχώρησα σε μια γρήγορη ανασκόπηση της ημέρας, μιας μέρας που δεν δούλευα αλλά να που ο Αλέξης είχε διαφορετική γνώμη. Στα θετικά το Αττικό Πάρκο και το λούνα παρκ, στα θετικά η νίκη του θρύλου, στα αρνητικά το ότι με τη συζήτηση στη βουλή χάσαμε το γήπεδο. Η συζήτηση στη βουλή...τί καταλάβαμε;
Προσωπικά δεν κατανόησα γιατί μια μορφή ψυχοθεραπείας πρέπει να λαμβάνει τέτοιες διαστάσεις. Πρόταση μομφής. Μάλιστα. Λογικό. Εδώ ο κόσμος καίγεται. Το θέμα; Μήπως η καταστροφή της κοινωνίας; Μήπως τα χαράτσια; Μήπως το ότι πάμε ντουγρού για το γκρεμό; Οχι. Να πέσει η κυβέρνηση γιατί έκλεισε η ΕΡΤ. Κακώς έκλεισε, δεν το συζητάμε. Για τα άλλα όμως γιατί εκάναμε την πάπια τόσο καιρό; Να ρίξει την κυβέρνηση ο λαός λέει ο Αλέξης. Και τον καλεί να κατακλύσει το Σύνταγμα. Και αντε εγώ να κόβω από Αλεξάνδρας και να καταστρώνω σχέδια πώς θα φτάσω στο κοινοβούλιο, στο οποίο έφτασα σε 15 λεπτά καθότι ο λαός ανέβαλε την επανάσταση για αργότερα. 0-2 δηλαδή από τα αποδυτήρια για τον Αλέξη , ή 2-0 για τον Αντώνη που έπαιξε μόνος ποδόσφαιρο και σε δικό του γήπεδο. Και αναγκάζεται να παίζει και με το Βαγγέλη, που είναι αντιπαθής στην κερκίδα αλλά έχει τη μπάλα που λέγαμε μικροί και αναγκαστικά τον έχει στην ομάδα.
Έλα όμως που το ματσάκι το οποίο ήταν εύκολο, φαινομενικά, επεφύλαξε την έκπληξη για το τέλος. Το όνομα αυτής , Θεοδώρα. Η οποία είπε ναι στην ψηφοφορία κάνοντας τον Βενιζέλο να βγάζει ατμούς. Μόνο και μόνο για το τελευταίο μου είναι συμπαθέστατη και αυτά περί Λουμπούτιν που λέγανε κάτι κακεντρεχείς συνάδερφοι τα αντιπαρέρχομαι. Ουσιαστικά η Τζάκρη κινήθηκε στη σταθερή γραμμή της. Ναι στα μνημόνια, ναι στα μέτρα, ναι και στην πρόταση μομφής. Έλα όμως που έτσι ψαλιδίστηκε και άλλο η συγκυβέρνηση. Και αν δεν μαζέψει κάτι από τα υπόλοιπα των ανεξαρτήτων , του Καμμένου ή των απλών, τότε δύσκολα βγαίνουν τα κουκιά μέχρι το 16 που λέει ο Πρόεδρος, εκτός αν τελικά η ανάπτυξη πλακώσει ταχύτατα, κάτι που για να είμαι ειλικρινής δεν το βλέπω.
Συμπερασματικά, ο Αλέξης θα μπορούσε να παίζει άνετα στη θέση του Φουστέρ με τις πάσες του στον Αντώνη-Μήτρογλου σε ένα ματς τόσο σούπα που το μόνο που μας απέμεινε είναι πως η Θεοδώρα αποφάσισε να κρατήσει μούτρα. Και όλα αυτά έπρεπε να γίνουν την ημέρα που ο κανονικός Φουστέρ και ο κανονικός Μήτρογλου έκαναν πάρτι και εγώ δεν ήμουν εκεί.
Κάπως έτσι και χθες το βράδυ προχώρησα σε μια γρήγορη ανασκόπηση της ημέρας, μιας μέρας που δεν δούλευα αλλά να που ο Αλέξης είχε διαφορετική γνώμη. Στα θετικά το Αττικό Πάρκο και το λούνα παρκ, στα θετικά η νίκη του θρύλου, στα αρνητικά το ότι με τη συζήτηση στη βουλή χάσαμε το γήπεδο. Η συζήτηση στη βουλή...τί καταλάβαμε;
Προσωπικά δεν κατανόησα γιατί μια μορφή ψυχοθεραπείας πρέπει να λαμβάνει τέτοιες διαστάσεις. Πρόταση μομφής. Μάλιστα. Λογικό. Εδώ ο κόσμος καίγεται. Το θέμα; Μήπως η καταστροφή της κοινωνίας; Μήπως τα χαράτσια; Μήπως το ότι πάμε ντουγρού για το γκρεμό; Οχι. Να πέσει η κυβέρνηση γιατί έκλεισε η ΕΡΤ. Κακώς έκλεισε, δεν το συζητάμε. Για τα άλλα όμως γιατί εκάναμε την πάπια τόσο καιρό; Να ρίξει την κυβέρνηση ο λαός λέει ο Αλέξης. Και τον καλεί να κατακλύσει το Σύνταγμα. Και αντε εγώ να κόβω από Αλεξάνδρας και να καταστρώνω σχέδια πώς θα φτάσω στο κοινοβούλιο, στο οποίο έφτασα σε 15 λεπτά καθότι ο λαός ανέβαλε την επανάσταση για αργότερα. 0-2 δηλαδή από τα αποδυτήρια για τον Αλέξη , ή 2-0 για τον Αντώνη που έπαιξε μόνος ποδόσφαιρο και σε δικό του γήπεδο. Και αναγκάζεται να παίζει και με το Βαγγέλη, που είναι αντιπαθής στην κερκίδα αλλά έχει τη μπάλα που λέγαμε μικροί και αναγκαστικά τον έχει στην ομάδα.
Έλα όμως που το ματσάκι το οποίο ήταν εύκολο, φαινομενικά, επεφύλαξε την έκπληξη για το τέλος. Το όνομα αυτής , Θεοδώρα. Η οποία είπε ναι στην ψηφοφορία κάνοντας τον Βενιζέλο να βγάζει ατμούς. Μόνο και μόνο για το τελευταίο μου είναι συμπαθέστατη και αυτά περί Λουμπούτιν που λέγανε κάτι κακεντρεχείς συνάδερφοι τα αντιπαρέρχομαι. Ουσιαστικά η Τζάκρη κινήθηκε στη σταθερή γραμμή της. Ναι στα μνημόνια, ναι στα μέτρα, ναι και στην πρόταση μομφής. Έλα όμως που έτσι ψαλιδίστηκε και άλλο η συγκυβέρνηση. Και αν δεν μαζέψει κάτι από τα υπόλοιπα των ανεξαρτήτων , του Καμμένου ή των απλών, τότε δύσκολα βγαίνουν τα κουκιά μέχρι το 16 που λέει ο Πρόεδρος, εκτός αν τελικά η ανάπτυξη πλακώσει ταχύτατα, κάτι που για να είμαι ειλικρινής δεν το βλέπω.
Συμπερασματικά, ο Αλέξης θα μπορούσε να παίζει άνετα στη θέση του Φουστέρ με τις πάσες του στον Αντώνη-Μήτρογλου σε ένα ματς τόσο σούπα που το μόνο που μας απέμεινε είναι πως η Θεοδώρα αποφάσισε να κρατήσει μούτρα. Και όλα αυτά έπρεπε να γίνουν την ημέρα που ο κανονικός Φουστέρ και ο κανονικός Μήτρογλου έκαναν πάρτι και εγώ δεν ήμουν εκεί.