«Μπορείς να μην αντέχεις τον Πορτοσάλτε, μπορείς να βγάζεις φλύκταινες με τον ΣΚΑΪ και κανείς δεν σε εμποδίζει να λες ότι δεν αντέχεις τον Πορτοσάλτε ή ότι βγάζεις φλύκταινες με τον ΣΚΑΪ»
Ο Μάνος Βουλαρίνος γράφει για την ελευθερία λόγου και τη συκοφαντία, με αφορμή το εξώδικο του Άρη Πορτοσάλτε σε δημιουργό περιεχομένου.
Ηαπάντηση στην ερώτηση του τίτλου είναι: από τότε που βολεύει τους «ινφλουένσερ» και τους «δημιουργούς περιεχομένου». Οι οποίοι έχουν γίνει τόσο πολλοί που για να τραβήξουν την προσοχή και να ξεχωρίσουν είναι απαραίτητο όχι απλώς να αξιολογήσουν ή να περιγράψουν ή να κοροϊδέψουν αλλά να ισοπεδώνουν συκοφαντώντας και μετατρέποντας την ελευθερία του λόγου σε ελευθερία στη συκοφαντία, δυο έννοιες των οποίων την (μάλλον απλή αν δεν είσαι «ινφλουένσερ» ή «δημιουργός περιεχομένου») διαφορά θα εξηγήσω αμέσως.
Η ελευθερία του λόγου μου επιτρέπει να κρίνω, να αξιολογήσω αρνητικά και ακόμα και να κοροϊδέψω έναν πολιτικό, έναν δημοσιογράφο, έναν ποδοσφαιριστή, μια ομάδα, μια κυβέρνηση, ένα κανάλι, μια εταιρεία και γενικώς όποιον μου κάνει κέφι. Συνεπώς μου επιτρέπει να πω «αν κανείς θυμάται εκείνον τον νόμο για απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς δημόσιους χώρους ας τον θυμίσει και στον Μητσοτάκη γιατί με τις έγνοιες του τον έχει ξεχάσει». Αυτό που δεν μου επιτρέπει είναι να πω «αν κανείς θυμάται εκείνον τον νόμο για απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς δημόσιους χώρους ας τον θυμίσει και στον Μητσοτάκη γιατί τον έχει ξεχάσει επειδή τα παίρνει από τους μαγαζάτορες και τους νονούς της νύχτας». Εκτός φυσικά αν έχω στοιχεία που αποδεικνύουν την καταγγελία μου. Αν δεν τα έχω κι αν ο πρωθυπουργός μου στείλει κάποιο εξώδικο δεν είναι η ελευθερία του λόγου που απειλείται αλλά η ελευθερία της συκοφαντίας.
Κάτι αντίστοιχο έγινε πριν λίγες ημέρες με τον Άρη τον Πορτοσάλτε. Ένας δημιουργός περιεχομένου παραλλάσσοντας ελαφρώς το όνομα του παρουσίασε τον δημοσιογράφο ως παράγοντα της διαπλοκής ανάμεσα σε ΜΜΕ, κυβέρνηση και τράπεζες. Ο Πορτοσάλτε του έστειλε εξώδικο στο οποίο τον ρωτούσε αν μπορεί να υπερασπιστεί την καταγγελία του σε δικαστήριο κι ο δημιουργός περιεχομένου κατέβασε το βίντεο διότι προφανώς δεν μπορούσε και απλώς χρησιμοποίησε τον Πορτοσάλτε προκειμένου να κάνει πιο πικάντικο το βίντεο του.
Επειδή κανείς δεν στέρησε την ελευθερία του λόγου από τον δημιουργό περιεχομένου θα μπορούσε να ξανανεβάσει το βίντεό του χωρίς τους ισχυρισμούς εναντίον του συγκεκριμένου δημοσιογράφου που εδώ και χρόνια έχει γίνει ο εύκολος στόχος για τα πιο ακραία –και από αριστερά και από ακροδεξιά– κομμάτια της κοινωνίας. Περιέργως δεν ξανανέβασε. Και ταυτοχρόνως από αριστερά και (κυρίως) από ακροδεξιά ξεκίνησε άλλη μια από τις συνήθεις εκστρατείες δολοφονίας χαρακτήρα, αυτή τη φορά στο όνομα της «ελευθερίας του λόγου».
Μπορείς να μην αντέχεις τον Πορτοσάλτε, μπορείς να βγάζεις φλύκταινες με τον ΣΚΑΪ και κανείς δεν σε εμποδίζει να λες ότι δεν αντέχεις τον Πορτοσάλτε ή ότι βγάζεις φλύκταινες με τον ΣΚΑΪ. Μπορείς να κοροϊδέψεις τον Πορτοσάλτε και όποιον σου κάνει κέφι (ή όποιον ικανοποιεί τις ορέξεις του ακροατηρίου σου). Μπορείς να τον κρίνεις όσο πιο σκληρά, ακόμα και άδικα, κάνεις κέφι για κάτι που έχει πει. Αλλά το να καταγγέλλεις τον Πορτοσάλτε και τον ΣΚΑΪ για ποινικώς κολάσιμα πράγματα που δεν μπορείς να αποδείξεις, απαγορεύεται. Και η απαγόρευση αυτή δεν έχει να κάνει με την ελευθερία του δικού σου λόγου αλλά με την ελευθερία του καθενός να μη συκοφαντείται. Και μπράβο του.
https://www.athensvoice.gr/epikairotita/tv-media/884492/apo-pote-i-sukofadia-tautizetai-me-tin-eleutheria-tou-logou/