Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διεθνή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διεθνή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

23 Αυγούστου 2025

Η πλουσιότερη εταιρεία στον κόσμο που αλλάζει την ΑΙ - Πώς η Nvidia έγινε τεχνολογικός γίγαντας σε χρόνο ρεκόρ


Από τις αρχές του 2024, η τιμή της μετοχής της Nvidia σχεδόν διπλασιάστηκε, φτάνοντας τα 136 δολάρια ανά μετοχή και καθιστώντας την πλουσιότερη εταιρεία στον κόσμο, μπροστά από τη Microsoft και την Apple.

Με 40.000 υπαλλήλους, η Nvidia, μια εταιρεία μικροτσίπ, έχει καταφέρει να γίνει η πλουσιότερη στον κόσμο, με κεφαλαιοποίηση που ξεπερνά τα 4 τρισεκατομμύρια δολάρια. Τα προϊόντα της δεν βρίσκονται μόνο στους υπολογιστές και στις κονσόλες που παίζουμε, αλλά και στον πυρήνα της τεχνητής νοημοσύνης, τροφοδοτώντας εφαρμογές όπως το ChatGPT.

Ο ιδρυτής και CEO Τζένσεν Χουάνγκ έχει οδηγήσει την εταιρεία σε μια εποχή εκρηκτικής ανάπτυξης, αλλά η πορεία δεν είναι χωρίς προκλήσεις: η εταιρεία πρέπει να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό των άλλων τεχνολογικών κολοσσών, τις γεωπολιτικές εντάσεις και τις επιπτώσεις των δασμών και των εμπορικών πολιτικών που επιβλήθηκαν από την κυβέρνηση Τραμπ στην Κίνα. Παρά ταύτα, η Nvidia συνεχίζει να καθορίζει το μέλλον της τεχνολογίας, συνδυάζοντας hardware, λογισμικό και στρατηγικές συνεργασίες για να διατηρήσει την κυριαρχία της στην αγορά των AI chips.

Από τα γραφικά στην κυριαρχία της τεχνητής νοημοσύνης
Η Nvidia ιδρύθηκε το 1993 από τον Τζένσεν Χουάνγκ στην Καλιφόρνια, αρχικά ως κατασκευαστής καρτών γραφικών για gamers. Για χρόνια η αξία της εταιρείας βασιζόταν στον ανταγωνισμό με την AMD, στην κούρσα για την καλύτερη κάρτα γραφικών στην αγορά.

Η κρίσιμη στροφή της Nvidia

Όμως, το 2016 η Nvidia έκανε στρατηγική στροφή, παρουσιάζοντας την αρχιτεκτονική Volta, σχεδιασμένη για επεξεργασία δεδομένων και εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης. Η επόμενη γενιά, η Hopper, εκτοξεύθηκε το 2023, με την εταιρεία να πουλά 500.000 μονάδες H100 σε μόλις ένα τρίμηνο.

Η τρέχουσα αρχιτεκτονική Blackwell, που παρουσιάστηκε το 2024, ενίσχυσε περαιτέρω την κυριαρχία της Nvidia στην αγορά των AI accelerators.

Η στροφή αυτή οδήγησε σε εκρηκτική αύξηση της μετοχής της. Από τις αρχές του 2024, η τιμή της μετοχής σχεδόν διπλασιάστηκε, φτάνοντας τα 136 δολάρια ανά μετοχή και καθιστώντας την πλουσιότερη εταιρεία στον κόσμο, μπροστά από τη Microsoft και την Apple.

Οι αναλυτές μιλούν για τον «νέο χρυσό» της τεχνολογίας, τα τσιπ AI, και προβλέπουν ότι η Nvidia θα συνεχίσει να πρωταγωνιστεί στη μάχη της πρωτιάς μαζί με τους υπόλοιπους τεχνολογικούς κολοσσούς.

Ο ρόλος του Χουάνγκ και η «ποπ» διάσταση της ηγεσίας

Η ηγεσία του Τζένσεν Χουάνγκ έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην άνοδο της εταιρείας. Ο 61χρονος ηλεκτρολόγος μηχανικός είναι γνωστός για το χαρακτηριστικό του δερμάτινο μπουφάν και έχει αποκτήσει σχεδόν «ποπ» status, με τον Mark Zuckerberg να τον αποκαλεί τον «Taylor Swift της τεχνολογίας».

Στην πατρίδα του, την Ταϊβάν, οι θαυμαστές τον υποδέχονται σαν σταρ της ροκ, ζητώντας φωτογραφίες και αυτόγραφα. Αυτή η δημοφιλία ενισχύει και τη φήμη της εταιρείας, καθιστώντας την πιο αναγνωρίσιμη στο ευρύ κοινό, πέρα από τον τεχνολογικό κλάδο.

Στρατηγικές συνεργασίες και ισχυρή πολιτική επιρροή

Η Nvidia έχει επενδύσει στην ανάπτυξη ολοκληρωμένων λύσεων, συνδυάζοντας hardware και λογισμικό, όπως τα CUDA και ROCm, για την υποστήριξη των προϊόντων της. Παράλληλα, οι στρατηγικές συνεργασίες με εταιρείες όπως η OpenAI και η Meta ενισχύουν την παρουσία της στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης και επιτρέπουν την εκπαίδευση και ανάπτυξη μεγάλων γλωσσικών και γενετικών μοντέλων.

Η εταιρεία έχει επίσης πολιτική επιρροή, επηρεάζοντας αποφάσεις για την άρση περιορισμών εξαγωγών τσιπ προς την Κίνα μέσω συνεργασιών και διαπραγματεύσεων με κυβερνητικούς φορείς. Η ισχυρή θέση της Nvidia στον παγκόσμιο χάρτη τεχνολογίας τη φέρνει σε κεντρικό ρόλο σε ζητήματα εμπορίου και διεθνών σχέσεων, ιδιαίτερα κατά την περίοδο των δασμών της κυβέρνησης Τραμπ και του εμπορικού πολέμου με την Κίνα.

Αντιμετώπιση προκλήσεων

Παρά την επιτυχία της, η Nvidia αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις. Ο αυξανόμενος ανταγωνισμός από άλλες τεχνολογικές εταιρείες, όπως η Microsoft, η Google (Alphabet), η Meta και η Apple, θέτει υπό αμφισβήτηση τη διατήρηση της κυριαρχίας της στην αγορά. Παράλληλα, η γεωπολιτική αστάθεια και οι δασμοί επιβαρύνουν τη λειτουργία της εταιρείας σε διεθνές επίπεδο.

Κριτικοί αναλυτές, όπως ο Sandeep Gupta της Barclays, επισημαίνουν ότι η μεγάλη μερίδα αγοράς της Nvidia θα είναι δύσκολο να διατηρηθεί και εγείρουν ερωτήματα σχετικά με την ικανότητα των πελατών της να αποκομίσουν κέρδη από το λογισμικό AI που αναπτύσσουν.

Παρά αυτές τις προκλήσεις, η ζήτηση για τα προϊόντα της δείχνει αδιάκοπη. Τα έσοδα και τα κέρδη της εταιρείας έχουν ξεπεράσει τις προσδοκίες των αναλυτών, με τον Ben Barringer της Quilter Cheviot να δηλώνει ότι η Nvidia «έχει ήδη υπερβεί ένα πολύ υψηλό εμπόδιο». Οι εφαρμογές γενετικής και συνομιλητικής AI συνεχίζουν να ενισχύουν την αξία της, δημιουργώντας νέα επιχειρηματικά μοντέλα και καινοτόμες τεχνολογίες.

Το μέλλον της Nvidia

Με την ισχυρή ηγεσία του Χουάνγκ και τη στρατηγική εστίαση στην καινοτομία, η Nvidia φαίνεται καλά τοποθετημένη για να συνεχίσει την ανάπτυξή της στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης και πέρα από αυτόν.

Η ιστορία της δείχνει πώς η καινοτομία, η στρατηγική συνεργασία και η πολιτική επιρροή μπορούν να συνδυαστούν για να δημιουργήσουν μια εταιρεία που όχι μόνο ηγείται στον τομέα της, αλλά και διαμορφώνει το μέλλον της τεχνολογίας.

Η Nvidia έχει καταφέρει να συνδέσει τον κόσμο των gamers με την επανάσταση της τεχνητής νοημοσύνης, αποδεικνύοντας ότι μια εταιρεία μικροτσίπ με μόλις 40.000 υπαλλήλους μπορεί να επηρεάσει ολόκληρη τη βιομηχανία και να γίνει σημείο αναφοράς στην τεχνολογική και οικονομική ιστορία του 21ου αιώνα.

Η πορεία της παρακολουθείται στενά από αναλυτές, επενδυτές και κυβερνήσεις, καθώς οι αποφάσεις της μπορούν να διαμορφώσουν όχι μόνο την αγορά των τσιπ, αλλά και ολόκληρο το τοπίο της τεχνολογίας στον κόσμο.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΑΒΑΛΟΣ
iefimerida.gr

Ο ΠΟΥΤΙΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΑΡΕΞΗΓΕΙ😜🤡Ντόναλντ Τραμπ: Δυσαρεστημένος με την κίνηση της Ρωσίας να βομβαρδίσει αμερικανικό εργοστάσιο στην Ουκρανία


Ο Ντόναλντ Τραμπ επανέλαβε πως έχει δώσει "δύο εβδομάδες" προθεσμία, προτού πάρει αποφάσεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία

Ο Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε χθες, Παρασκευή 22/08, δυσαρεστημένος για το ότι η Ρωσία έπληξε αμερικανικό εργοστάσιο στην Ουκρανία. Ακόμα, επισήμανε πως «δεν είναι ευτυχής» για τη συνέχιση του πολέμου ανάμεσα στις δυο χώρες.

«Δεν είμαι ευτυχής, γι’ αυτό και δεν είμαι διόλου ευτυχής για οτιδήποτε αφορά τον πόλεμο», απάντησε ο αρχηγός του κράτους, ερωτηθείς από δημοσιογράφους σχετικά με το πλήγμα που προκάλεσε μεγάλη καταστροφή τη νύχτα της Τετάρτης προς Πέμπτη σε αμερικανική εταιρεία στην πόλη Μουκάτσεβο, στη δυτική Ουκρανία.

Ντόναλντ Τραμπ: Δύο εβδομάδες προθεσμία πριν πάρει αποφάσεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία

Επανέλαβε εξάλλου πως έχει δώσει «δύο εβδομάδες» προθεσμία, προτού πάρει αποφάσεις για τον πόλεμο αυτό, που διεξάγει προσωπικά προσπάθεια να τελειώσει.

«Θα είναι πολύ σημαντική απόφαση, κι είτε θα πρόκειται για κυρώσεις ή τεράστιους τελωνειακούς δασμούς ή και τα δύο, ή δεν θα κάνουμε τίποτα και πούμε: ‘αυτός είναι δικός σας πόλεμος’», είπε.

Ο Ντόναλντ Τραμπ είδε την περασμένη Παρασκευή στην Αλάσκα τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντίμιρ Πούτιν, κατόπιν τη Δευτέρα στον Λευκό Οίκο τον ουκρανό ηγέτη Βολοντίμιρ Ζελένσκι, θέλει οι δυο τους να οργανώσουν συνάντηση, να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι για να τελειώσει ο πόλεμος. Αλλά η συνάντηση αυτή μοιάζει ολοένα πιο απίθανο να διεξαχθεί σύντομα.

Ο 79χρονος μεγιστάνας των ακινήτων επέδειξε εξάλλου στους δημοσιογράφους φωτογραφία η οποία τον εικονίζει μαζί με τον Βλαντίμιρ Πούτιν κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους στην Αλάσκα, διευκρινίζοντας πως του την έστειλε ο ρώσος ομόλογός του. «Θα την υπογράψω γι’ αυτόν», πέταξε ο Ντόναλντ Τραμπ.

Ποιος πληρώνει και πόσο για τον πόλεμο στην Ουκρανία: Το πραγματικό κόστος για την τσέπη του Ουκρανού, του Ευρωπαίου και του Αμερικανού


Η σύγκριση των αμυντικών δαπανών Ουκρανίας, ΗΠΑ και ΕΕ αποκαλύπτει τις τεράστιες ανισότητες στο κόστος του πολέμου, από την επιβάρυνση των πολιτών έως τις ανάγκες ανοικοδόμησης

Καθώς εντείνονται οι συνομιλίες για το μέλλον της Ουκρανίας και τον τερματισμό του πολέμου, η συζήτηση για το ποιος πληρώνει και πόσο, παραμένει στο επίκεντρο.

Με τους αριθμούς να δείχνουν τεράστιες διαφορές μεταξύ Ουκρανών πολιτών και δυτικών συμμάχων, το οικονομικό βάρος του πολέμου αποκαλύπτεται πιο βαρύ και δυσβάσταχτο από ποτέ, όπως αποκαλύπτει έρευνα του Euronews.

Οι αμυντικές δαπάνες της Ουκρανίας σε ιστορικό ρεκόρΤο ουκρανικό Κοινοβούλιο ενέκρινε τον περασμένο Νοέμβριο στρατιωτικό προϋπολογισμό-ρεκόρ, ύψους 2,23 τρισεκατομμυρίων γρίβνων (45,9 δισ. ευρώ) για το 2025, που αντιστοιχεί στο 26,3% του ΑΕΠ και στο 55% του συνολικού προϋπολογισμού. Με την αναθεώρηση του Ιουλίου, το ποσό αυξήθηκε κατά 412,3 δισ. γρίβνες (8,6 δισ. ευρώ), ανεβάζοντας το μερίδιο στο 31% του ΑΕΠ και στο 67% των κρατικών δαπανών.

Η Ουκρανία επενδύει σχεδόν το ένα τρίτο του ΑΕΠ της για την άμυνα, την ώρα που το συνολικό οικονομικό κόστος του πολέμου συμπεριλαμβανομένης της ανοικοδόμησης, των ανθρωπιστικών αναγκών και των οικονομικών απωλειών - φθάνει τα 700 δισ. ευρώ.

Συμμετοχή ΕΕ και ΗΠΑ σε χαμηλότερα ποσοστά

Η συμβολή της ΕΕ για την τριετία 2022-2024 ανέρχεται σε περίπου 72 δισ. ευρώ, που αντιστοιχεί σε 0,3% του ετήσιου ΑΕΠ της. Αντίστοιχα, οι ΗΠΑ διέθεσαν 66,9 δισ. δολάρια (57,3 δισ. ευρώ), ποσό που αντιστοιχεί μόλις στο 0,08% του αμερικανικού ΑΕΠ.

Αν και οι απόλυτοι αριθμοί είναι μεγάλοι, το βάρος για τις ισχυρές δυτικές οικονομίες είναι ασύγκριτα μικρότερο από αυτό που σηκώνει η ίδια η Ουκρανία.



Η επιβάρυνση για κάθε πολίτη

Η ανάλυση σε ατομικό επίπεδο δείχνει την ένταση του βάρους. Για την περίοδο 2022-2024, κάθε Ουκρανός πολίτης έχει πληρώσει περίπου 3.424 ευρώ για την άμυνα, δηλαδή περίπου 1.312 ευρώ ετησίως. Με μέσο μισθό στα 3.500 ευρώ, η ετήσια επιβάρυνση ισοδυναμεί με το ένα τρίτο του εισοδήματος.

Αντίθετα, στις ΗΠΑ βάσει των εκτιμήσεων του Ινστιτούτου του Κιέλου για στρατιωτική και ανθρωπιστική βοήθεια ύψους 111,28 δισ. ευρώ-η επιβάρυνση ανά πολίτη ανέρχεται σε μόλις 108 ευρώ ετησίως. Στην ΕΕ, με συνολικές δεσμεύσεις περίπου 138 δισ. ευρώ, η μέση συνεισφορά φθάνει τα 95 ευρώ ετησίως ανά πολίτη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι μέσοι ετήσιοι μισθοί ανέρχονται σε 29.600 ευρώ στην ΕΕ και σε 56.880 ευρώ στις ΗΠΑ, γεγονός που καθιστά τη σύγκριση ακόμη πιο αποκαλυπτική για το βάρος που επωμίζονται οι Ουκρανοί.



Οι ανάγκες ανοικοδόμησης

Πέραν των αμυντικών δαπανών, η Ουκρανία βρίσκεται αντιμέτωπη με τεράστιες ανάγκες ανοικοδόμησης. Σύμφωνα με την τελευταία αξιολόγηση της Παγκόσμιας Τράπεζας, οι συνολικές απαιτήσεις φθάνουν τα 448,6 δισ. ευρώ για την επόμενη δεκαετία, σχεδόν εννεαπλάσιες του στρατιωτικού προϋπολογισμού του 2025.

Μέχρι στιγμής έχουν καταγραφεί άμεσες ζημιές ύψους 150 δισ. ευρώ στις υποδομές. Τα σπίτια βρίσκονται στην πρώτη θέση με απώλειες 48,8 δισ. ευρώ, επηρεάζοντας 2,5 εκατομμύρια νοικοκυριά. Οι ανάγκες για την αποκατάσταση των υποδομών μεταφορών ανέρχονται σε 66,7 δισ. ευρώ, ενώ ο ενεργειακός τομέας - απαιτεί 58,2 δισ. ευρώ για πλήρη επαναφορά.

Ανισότητες και γεωπολιτικές προεκτάσεις

Η ανάλυση δείχνει ότι η Ουκρανία σηκώνει δυσανάλογο βάρος σε σχέση με το μέγεθος της οικονομίας της και τα εισοδήματα των πολιτών της. Αντιθέτως, για τις ΗΠΑ και την ΕΕ, το κόστος αντιπροσωπεύει μικρό μέρος της οικονομικής τους δραστηριότητας και της καθημερινής ζωής των πολιτών. Αυτή η ανισορροπία τροφοδοτεί τη συνεχιζόμενη συζήτηση στο πλαίσιο των διατλαντικών συνομιλιών, με τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να θέτει επιτακτικά το ερώτημα ποιος πληρώνει τι και κατά πόσο το βάρος κατανέμεται δίκαια.

Πέρα από τα δισεκατομμύρια και τα ποσοστά, το πραγματικό κόστος του πολέμου δεν αποτυπώνεται στα οικονομικά στοιχεία. Οι ανθρώπινες απώλειες, οι εκτοπισμένες οικογένειες και οι κατεστραμμένες κοινότητες παραμένουν το πιο βαρύ φορτίο, ένα τίμημα που δεν μπορεί να υπολογιστεί με αριθμούς.

22 Αυγούστου 2025

Καλογριές ή αμαρτωλές; Το απαγορευμένο μοναστήρι με τα σεξουαλικά όργια στη Ρώμη - Το σεξ με την «ψευτο-αγία»


Η κρυφή σεξουαλική ιστορία μιας γυναικείας μονής στην Ρώμη αποτελεί μέρος του μεγαλύτερου μοναστικού σκανδάλου του 19ου αιώνα.

Το μοναστήρι Sant’Ambrogio della Massima στη Ρώμη υπήρξε για αιώνες χώρος προσευχής και πνευματικής αναζήτησης. Ωστόσο, τον 19ο αιώνα έγινε διαβόητο λόγω ενός σκανδάλου που συγκλόνισε την Καθολική Εκκλησία: το σκάνδαλο της Maria Agnese Firrao και, κυρίως, της διάδοχου ηγουμένης Maria Luisa Ridolfi.

Η Firrao, αρχικά παρουσιάστηκε ως μυστικίστρια που έφερε στο σώμα της τα στίγματα του Χριστού. Παρά την καταδίκη της από την Ιερά Εξέταση το 1816 για «ψευδή αγιότητα», η λατρεία της συνέχισε να αναπτύσσεται στο εσωτερικό του μοναστηριού. Οι μοναχές λάτρευαν τα υποτιθέμενα θαυματουργά ίχνη της, ύφασμα με αίμα, εικόνες και προσευχές αφιερωμένες στην ίδια. Αυτό το υπόστρωμα υπερβολικής μυστικιστικής ευλάβειας δημιούργησε το έδαφος για μια εκτροπή χωρίς προηγούμενο.

Με την ηγεσία της Maria Luisa Ridolfi, το μοναστήρι μετατράπηκε σε έναν χώρο όχι μόνο ψευδούς λατρείας, αλλά και σε σκηνικό σεξουαλικών τελετουργιών που καλύπτονταν από το μανδύα της θρησκευτικότητας.

Η σεξουαλικοποίηση της λατρείας

Η Ridolfi, ως υπεύθυνη εκπαίδευσης των νέων μοναχών (Novice Mistress), ανέλαβε να διαμορφώσει το πνευματικό τους πλαίσιο. Στην πράξη, χρησιμοποίησε τον μυστικισμό και τον φόβο για να τις χειραγωγήσει.

Οι μαρτυρίες της εποχής περιγράφουν ένα σύστημα όπου η υπακοή στη Ridolfi θεωρούνταν ταυτόσημη με υπακοή στον Θεό. Αυτό της επέτρεπε να απαιτεί όχι μόνο προσευχές, αλλά και σωματική αφοσίωση. Η ίδια ισχυριζόταν ότι οι σεξουαλικές πράξεις με τις μοναχές δεν ήταν αμαρτία, αλλά μυστική “ιερή πράξη”, μια ένωση με το θείο μέσω της “αγίας” που εκείνη ενσάρκωνε.

Έτσι δημιουργήθηκαν τελετές που είχαν τη μορφή μυστικών οργίων: συνευρέσεις πολλών μοναχών, υπό την καθοδήγηση της Ridolfi, οι οποίες βαπτίζονταν ως “πνευματικές εμπειρίες”. Η μυστικότητα ήταν απόλυτη, και η συμμετοχή επιβαλλόταν μέσω ψυχολογικής και θρησκευτικής πίεσης.

Οι νέες μοναχές και η εισαγωγή στα «μυστήρια»

Ιδιαίτερη σημασία είχε ο τρόπος που οι νέες μοναχές εισάγονταν σε αυτό το δίκτυο. Σύμφωνα με καταθέσεις, τα πρώτα βήματα περιελάμβαναν εξομολογήσεις “υπερβολικά οικείες”, όπου η Ridolfi τις ενθάρρυνε να μοιραστούν τις πιο προσωπικές τους σκέψεις και επιθυμίες.

Κατόπιν, τις μύησε σε σωματικές πρακτικές που παρουσιάζονταν ως δοκιμασίες πίστης. Ενίοτε η ίδια η ηγουμένη ή οι στενότερες ακόλουθές της προχωρούσαν σε πράξεις που δήθεν ενδυνάμωναν το δεσμό της νέας μοναχής με την «ιερή παρουσία» της Firrao.

Με τον τρόπο αυτό, η σεξουαλική πράξη μετατράπηκε σε τελετουργικό εργαλείο χειραγώγησης. Όσες μοναχές αντιδρούσαν, κινδύνευαν με τιμωρία ή ακόμα και με απόπειρα δηλητηρίασης, σύμφωνα με τις μαρτυρίες της πριγκίπισσας Katharina von Hohenzollern.


Οι πράξεις μεταξύ μοναχών θεωρούνταν “απαλλαγμένες από αμαρτία”, ακριβώς γιατί εκτελούνταν μέσα στην κοινότητα, υπό την πνευματική καθοδήγηση της “αγίας” / IMDB

Τα όργια ως «θεολογικό μυστήριο»

Μία από τις πιο ανατριχιαστικές πτυχές του σκανδάλου ήταν ο τρόπος που η Ridolfi έντυνε τις πράξεις αυτές με θεολογική γλώσσα.

Η ίδια ισχυριζόταν πως η ένωση πολλών γυναικών ταυτόχρονα αντιπροσώπευε τη “μυστική σύζευξη” της ψυχής με τον Χριστό. Οι πράξεις μεταξύ μοναχών θεωρούνταν “απαλλαγμένες από αμαρτία”, ακριβώς γιατί εκτελούνταν μέσα στην κοινότητα, υπό την πνευματική καθοδήγηση της “αγίας”.

Αυτό το αφήγημα νομιμοποιούσε οργιαστικές τελετές που τελούνταν στο όνομα της θρησκείας. Στις καταθέσεις περιγράφονται συνευρέσεις που περιελάμβαναν συλλογική πράξη, μυστικές προσευχές, ακόμη και ανάγνωση αποσπασμάτων που η Ridolfi παρουσίαζε ως “αποκαλύψεις”.

Η πριγκίπισσα Katharina και η αποκάλυψη

Η πριγκίπισσα Katharina von Hohenzollern-Sigmaringen υπήρξε η πιο καθοριστική μάρτυρας. Εντάχθηκε στο μοναστήρι το 1858 και σχεδόν αμέσως βρέθηκε αντιμέτωπη με αυτές τις τελετές.

Στις επιστολές της, που σώζονται στα αρχεία της Ιεράς Εξέτασης, περιγράφει την ψυχολογική βία που ασκήθηκε πάνω της ώστε να συμμετάσχει. Η Ridolfi της εξηγούσε ότι η σωματική ένωση ήταν απαραίτητη για την πνευματική σωτηρία. Η Katharina όμως αρνήθηκε, και σύντομα διαπίστωσε ότι η ζωή της κινδύνευε: όπως κατέθεσε αργότερα, έγιναν απόπειρες δηλητηρίασής της.

Η απόφασή της να καταγγείλει τα γεγονότα άνοιξε τον δρόμο για την αποκάλυψη του μεγαλύτερου μοναστικού σκανδάλου του 19ου αιώνα.


Το μοναστήρι Sant’Ambrogio della Massima στη Ρώμη υπήρξε για αιώνες χώρος προσευχής και πνευματικής αναζήτησης / WIKIPEDIA

Η έρευνα της Ιεράς Εξέτασης

Η δίκη που ξεκίνησε το 1859 αποκάλυψε σε όλη του την έκταση το δίκτυο σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Οι μαρτυρίες συμφωνούσαν ότι στο μοναστήρι λειτουργούσε ένα σύστημα οργίων μεταμφιεσμένων σε μυστικιστικές τελετές.

Οι εισαγγελικές αναφορές κάνουν λόγο για “βδελυρά και ανήκουστα ήθη”, ενώ περιγράφονται τρεις θάνατοι μοναχών σε αδιευκρίνιστες συνθήκες, πιθανώς ως αποτέλεσμα αντίστασης. Η Ridolfi καταδικάστηκε σε πολυετή εγκλεισμό, ενώ η υπόθεση θάφτηκε για δεκαετίες μέσα στα αρχεία του Βατικανού.

Το μοναστήρι της Maria Firrao και η εποχή της Ridolfi έμειναν στην ιστορία ως το πιο σκοτεινό παράδειγμα σεξουαλικής χειραγώγησης μέσα στον καθολικό μοναχισμό.

Η αποκάλυψη τους δεν φώτισε μόνο μια κρυφή σελίδα της ιστορίας της Εκκλησίας· έδειξε και πώς οι πιο ιερές μορφές πίστης μπορούν να διαστραφούν, οδηγώντας μια ολόκληρη κοινότητα σε ένα καθεστώς που σήμερα θα χαρακτηρίζαμε σεξουαλική αίρεση.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΑΒΑΛΟΣ
iefimerida.gr

BBC: Πάνω από 124.000 Ρώσοι νεκροί στο μέτωπο της Ουκρανίας


Το BBC σε συνεργασία με τον ρωσικό ιστότοπο Mediazona και ομάδα εθελοντών, με βάση ανοιχτές πηγές ταυτοποίησαν τα ονόματα 124.832 Ρώσων στρατιωτικών που σκοτώθηκαν μέχρι σήμερα κατά την διάρκεια της πλήρους κλίμακας ρωσική εισβολής στην Ουκρανία. Εξ αυτών τουλάχιστον 11.250 σκοτώθηκαν στο διάστημα από 11 Φεβρουαρίου , ημέρα έναρξης των επίσημων συνομιλιών μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.

Στον αριθμό αυτό, σύμφωνα με την ρωσική υπηρεσία του BBC συμπεριλήφθησαν όλοι οι στρατιώτες που σκοτώθηκαν την περίοδο από τις 11 Φεβρουαρίου του 2025 μέχρι σήμερα. Παράλληλα επισημαίνει ότι αν η ακριβής ημερομηνία θανάτου ήταν άγνωστη, στην καταγραφή ελήφθη υπ’ όψιν η ημερομηνία επιβεβαίωσης του θανάτου που αναφέρεται σε ανοιχτές πηγές. Ο πραγματικός αριθμός των νεκρών αυτήν την περίοδο είναι φυσικά μεγαλύτερος, προσθέτει το BBC.

Από τον Φεβρουάριο του 2025 επίσημοι εκπρόσωποι των ΗΠΑ και της Ρωσίας άρχισαν τακτικές επαφές επί διαφόρων θεμάτων μεταξύ των οποίων και η διευθέτηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία. Στις 11 Φεβρουαρίου, για πρώτη φορά αφίχθη στην Μόσχα ο ειδικός απεσταλμένος του Αμερικανού προέδρου Στηβ Γουίτκοφ.

Μεταξύ του συνολικού αριθμού των νεκρών που έχουν το 27% ήσαν εθελοντές.

Περίπου το 11% των νεκρών ήσαν επίστρατοι. Ωστόσο, οι πραγματικές απώλειες μεταξύ αυτών μπορεί να είναι σημαντικά υψηλότερες, καθώς οι νεκρολογίες δεν αναφέρουν πάντα την ακριβή κατάσταση του αποθανόντος. Εξαιτίας αυτού, είναι συχνά αδύνατο να προσδιοριστεί εάν ένα άτομο πήγε στο μέτωπο εθελοντικά ή επιστρατεύθηκε. Η Ρωσία συνεχίζει επίσης να υφίσταται απώλειες μεταξύ αξιωματικών - συνολικά 5.621 αξιωματικοί έχουν σκοτωθεί από την έναρξη της εισβολής μέχρι τις 22 Αυγούστου. Ανάμεσά τους είναι 12 στρατηγοί (συμπεριλαμβανομένου του Υποστράτηγου του Υπουργείου Εσωτερικών Αντρέι Γκολόβατσκι, ο οποίος καταδικάστηκε σε 8,5 χρόνια φυλάκισης).

Οι πραγματικές απώλειες είναι προφανώς πολύ μεγαλύτερες από αυτές που καταγράφονται με βάση τις ανοιχτές πηγές. Σύμφωνα με εκτιμήσεις στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων, από τους οποίους το BBC πήρε συνέντευξη, μια ανάλυση που βασίζεται στα στοιχεία των ρωσικών νεκροταφείων, μνημείων πεσόντων και νεκρολογιών αντικατοπτρίζει μόνο το 45% έως 65% του συνολικού αριθμού των νεκρών.

Λαμβάνοντας υπόψη τις παραπάνω εκτιμήσεις, ο αριθμός των νεκρών από τη ρωσική πλευρά θα μπορούσε να κυμαίνεται από 192.049 έως 277.404 νεκρούς επισημαίνει το BBC. 

📺Μαρκ Ντιτρού: Το τέρας που βίαζε, βασάνιζε και σκότωνε κοριτσάκια - Η υπόθεση που συγκλόνισε το Βέλγιο


Σαν σήμερα το 1996 αποκαλύφθηκε μία σοκαριστική υπόθεση που κινητοποίησε ένα ολόκληρο έθνος - Οι αστοχίες στις έρευνες, η φρικιαστική μεταχείριση των παιδιών και οι υπόνοιες για εμπλοκή υψηλά ιστάμενων

Σαν σήμερα, στις 22 Αυγούστου 1996, αποκαλύφθηκε στο Βέλγιο μια υπόθεση φρίκης: ο εντοπισμός θυμάτων ενός οργανωμένου κυκλώματος παιδεραστών με επικεφαλής τον Μαρκ Ντιτρού.

Ο Ντιτρού – ένας πρώην ηλεκτρολόγος – είχε απαγάγει και κακοποιήσει σεξουαλικά συνολικά έξι ανήλικα κορίτσια (ηλικίας 8 έως 19 ετών) στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Βιντεοσκοπούσε τους βιασμούς τους και διέπραξε δολοφονίες με πρωτοφανή αγριότητα: έθαψε δύο από τα παιδιά ζωντανά, ενώ άφησε άλλα τέσσερα φυλακισμένα σε ένα υπόγειο κελί στο σπίτι του.

Κατά τη διάρκεια που εκείνος εξέτιε μια σύντομη ποινή φυλάκισης για κλοπή, δύο από τα φυλακισμένα κορίτσια πέθαναν από ασιτία, αφού η σύζυγός του (Μισέλ Μαρτέν) δεν τους έδινε τροφή όπως της είχε ζητήσει. Η αποκάλυψη αυτών των εγκλημάτων συγκλόνισε τη βελγική κοινωνία και ολόκληρο τον κόσμο, φέρνοντας στο φως την αδιαφορία και ανικανότητα των αρχών, αλλά και υπόνοιες για εμπλοκή υψηλά ιστάμενων προσώπων σε ένα ευρύτερο δίκτυο παιδεραστίας.


Το υπόγειο-κολαστήριο στο σπίτι του Ντιτρού

Πρότερο ιστορικό και πρώτες καταδίκες (1986–1991)

Ο Μαρκ Ντιτρού δεν ήταν άγνωστος στις αρχές προτού διαπράξει τα ειδεχθή εγκλήματα της δεκαετίας του ’90. Ήδη τον Φεβρουάριο του 1986 είχε καταδικαστεί σε 13ετή κάθειρξη (μαζί με τη σύζυγό του Μισέλ Μαρτέν) για την απαγωγή και το βιασμό πέντε ανηλίκων κοριτσιών. Ωστόσο, εξέτισε μόλις τρία χρόνια φυλακή προτού αφεθεί ελεύθερος υπό όρους το 1989. Η πρόωρη αποφυλάκισή του – που εγκρίθηκε από τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Μελχιόρ Βατελέ – αργότερα επικρίθηκε σφοδρά, καθώς θεωρείται ότι του επέτρεψε να συνεχίσει ανενόχλητος τη δράση του.

Πράγματι, μόλις δύο χρόνια μετά την αποφυλάκιση του Ντιτρού, άρχισαν μυστηριωδώς να εξαφανίζονται νεαρά κορίτσια σε περιοχές όπου εκείνος διατηρούσε κατοικίες. Αυτές οι εξαφανίσεις θα παρέμεναν ανεξιχνίαστες μέχρι το 1996, οπότε και συνδέθηκαν τελικά με τον «τέρας του Βελγίου», όπως αποκαλείται πλέον ο Ντιτρού.

Απαγωγές και εγκλήματα (1995–1996)

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 ο Ντιτρού, πολλές φορές με συνεργούς, εξέλισσε το σατανικό του σχέδιο εντοπίζοντας κορίτσια που κινούνταν ασυνόδευτα και αρπάζοντάς τα με ένα λευκό βαν.

Ακολουθεί ένα σύντομο χρονικό των βασικών εγκλημάτων του:

• 24 Ιουνίου 1995: Εξαφανίζονται οι 8χρονες Ζιλί Λεζέ (Julie Lejeune) και Μελίσα Ρούσο (Mélissa Russo), οι οποίες απήχθησαν ενώ έπαιζαν κοντά στο σπίτι τους.

• 23 Αυγούστου 1995: Η 17χρονη Αν Μάρσαλ (An Marchal) και η 19χρονη Έφγε Λάμπρεκς (Eefje Lambrecks) εξαφανίζονται κατά τη διάρκεια διακοπών τους.

• 28 Μαΐου 1996: Απαγάγεται η 12χρονη Σαμπίν Νταρντέν (Sabine Dardenne) ενώ επέστρεφε στο σπίτι με το ποδήλατό της.

• 9 Αυγούστου 1996: Το τελευταίο γνωστό θύμα, η 14χρονη Λετισιά Ντελέζ (Laetitia Delhez), απάγεται βράδυ από δημόσιο κολυμβητήριο στην περιοχή της.

Τα θύματα οδηγούνταν στο σπίτι του Ντιτρού, όπου εκείνος είχε κατασκευάσει ένα ηχομονωμένο υπόγειο μπουντρούμι. Εκεί κρατούσε φυλακισμένες τις κοπέλες, τις κακοποιούσε συστηματικά (πολλές φορές καταγράφοντας τις πράξεις του) και τις κρατούσε σε άθλιες συνθήκες χωρίς επαρκή τροφή και νερό. Από τις έξι ανήλικες, μόνο δύο θα επιζήσουν από τα βασανιστήρια του Ντιτρού – οι υπόλοιπες τέσσερις θα βρουν τραγικό θάνατο.



Σύλληψη και διάσωση των επιζώντων

Η σύλληψη του Μαρκ Ντιτρού επετεύχθη τον Αύγουστο του 1996 χάρη σε μια σημαντική μαρτυρία. Μετά την απαγωγή της 14χρονης Λετισιά, ένας αυτόπτης μάρτυρας πρόσεξε και κατέγραψε τον αριθμό κυκλοφορίας του λευκού βαν του δράστη, ενημερώνοντας άμεσα την αστυνομία. Αυτό το στοιχείο οδήγησε τις αρχές στον εντοπισμό του Ντιτρού και στις 13 Αυγούστου 1996 συνελήφθη ο ίδιος, η σύζυγός του Μισέλ Μαρτέν και ο συνεργός του Μισέλ Λελιέβρ.

Λίγες ημέρες μετά, ο Ντιτρού άρχισε να ομολογεί. Στις 15–16 Αυγούστου 1996, υπέδειξε στους αστυνομικούς το κρυφό υπόγειο κελί στο σπίτι του στο Σαρλερουά, όπου βρέθηκαν ζωντανές η 12χρονη Σαμπίν και η 14χρονη Λετισιά – σώες αλλά τραυματισμένες σωματικά και ψυχικά. Η διάσωση αυτών των δύο κοριτσιών, μετά από μήνες αιχμαλωσίας, ήταν ένα από τα ελάχιστα θετικά γεγονότα σε μια υπόθεση ανείπωτης φρίκης.

Ακολούθησαν ανατριχιαστικές ανακαλύψεις: ο Ντιτρού παραδέχτηκε την ύπαρξη και άλλων θυμάτων και συνεργάστηκε υποδεικνύοντας σημεία όπου είχε θάψει ανθρώπινα λείψανα. Μέσα στον Αύγουστο του 1996 οι αρχές ξεθάβουν τις σορούς των τεσσάρων αγνοούμενων κοριτσιών: της Ζιλί, της Μελίσα, της Αν και της Έφγε, οι οποίες βρέθηκαν θαμμένες είτε στην αυλή του σπιτιού του Ντιτρού είτε σε άλλη ιδιοκτησία του. Τα δύο 8χρονα κορίτσια (Ζιλί και Μελίσα) είχαν πεθάνει από ασιτία ενώ ήταν κλειδωμένα στο υπόγειο, κατά το διάστημα που ο Ντιτρού εξέτιε μια ποινή φυλάκισης μερικών μηνών για άλλο αδίκημα. Οι δύο νεαρές (Αν και Έφγε) είχαν δολοφονηθεί και θαφτεί, πιθανότατα αφού νωρίτερα νάρκωσε ή/και βασάνισε ο ίδιος ή συνεργοί του. Μαζί με τα κορίτσια, βρέθηκε θαμμένο και το πτώμα του Μπερνάρ Ουενστίν (Bernard Weinstein), ενός εκ των συνεργών του Ντιτρού, τον οποίο ο ίδιος ο Ντιτρού είχε δολοφονήσει εν τω μεταξύ για να μη συλληφθεί.

Αντιδράσεις, οργή της κοινής γνώμης και έρευνα

Η υπόθεση Ντιτρού προκάλεσε πρωτοφανή οργή στη βελγική κοινωνία, η οποία γρήγορα στράφηκε και εναντίον των αρχών. Καθώς οι φρικιαστικές λεπτομέρειες έγιναν γνωστές, αποκαλύφθηκε ότι η αστυνομία είχε διαπράξει σοβαρά σφάλματα και παραλείψεις στην έρευνα. Για παράδειγμα, παρότι ο Ντιτρού ήταν γνωστός παιδόφιλος υπό επιτήρηση και θεωρήθηκε ύποπτος μετά την εξαφάνιση της Ζιλί και της Μελίσα, οι αρχές δεν έκαναν έρευνα στο σπίτι του επί 5 ολόκληρους μήνες. Όταν τελικά ερεύνησαν την κατοικία του τον Δεκέμβριο του 1995, άκουσαν παιδικές φωνές από το κελάρι αλλά δεν μπήκαν στον κόπο να ψάξουν την πηγή των φωνών – έτσι τα δύο 8χρονα κορίτσια παρέμειναν εγκλωβισμένα και πεινασμένα, ζωντανά εκείνη την στιγμή, αλλά αγνοημένα από τους αστυνομικούς. Οι συγκλονιστικές αυτές αποκαλύψεις ανικανότητας (ή και αδιαφορίας) τροφοδότησαν τη λαϊκή οργή.

Το κύμα αγανάκτησης κορυφώθηκε το φθινόπωρο του 1996. Όταν η κυβέρνηση απέπεμψε τον δημοφιλή ανακριτή Ζαν-Μαρσέλ Κοννερότ (Jean-Marc Connerotte) από την υπόθεση – ο οποίος θεωρείτο ήρωας επειδή συνέλαβε τον Ντιτρού και διέσωσε τα δύο κορίτσια – μισό εκατομμύριο Βέλγοι ξεχύθηκαν στους δρόμους σε απεργίες και πορείες. Στις 20 Οκτωβρίου 1996, σε μια πρωτοφανή για τα χρονικά συγκέντρωση γνωστή ως «Λευκή Πορεία» (Marche Blanche), περίπου 300.000 διαδηλωτές ντυμένοι στα λευκά περπάτησαν σιωπηλά στις Βρυξέλλες κρατώντας λευκά λουλούδια και μπαλόνια.


Ήταν η μεγαλύτερη διαδήλωση στη βελγική ιστορία – μια ειρηνική έκρηξη πένθους και διαμαρτυρίας εκ μέρους ενός έθνους σοκαρισμένου από τα εγκλήματα αλλά και εξοργισμένου με τους θεσμούς που απέτυχαν να προστατεύσουν τα παιδιά. Το σύνθημα πολλών διαδηλωτών ήταν “Stop the cover-up” (σταμάτημα στην συγκάλυψη), αντανακλώντας την πεποίθηση ότι υπήρξε προσπάθεια κουκουλώματος.

Πράγματι, πολλοί πίστεψαν ότι ο Ντιτρού δεν έδρασε μόνος. Κατά την έρευνα αλλά και στη δίκη αργότερα, προέκυψαν ενδείξεις ότι ίσως υπήρχε ευρύτερο κύκλωμα παιδεραστίας με ισχυρούς εμπλεκόμενους. Ο ίδιος ο Ντιτρού ισχυρίστηκε ότι προμήθευε κορίτσια σε κύκλωμα και κατονόμασε ως εγκέφαλο τον συγκατηγορούμενό του, επιχειρηματία Μισέλ Νιουλ (Michel Nihoul). Ο Νιουλ καταδικάστηκε για μικρότερες κατηγορίες (ουσιαστικά μόνο για διακίνηση ναρκωτικών), ωστόσο φέρεται να δήλωσε προκλητικά: «έχω πληροφορίες για σημαντικά πρόσωπα που θα ρίξουν την κυβέρνηση».

Οι γονείς των θυμάτων και μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης πείστηκαν ότι υπήρχε συγκάλυψη ενός μεγαλύτερου δικτύου παιδόφιλων, στο οποίο πιθανώς συμμετείχαν και στελέχη της αστυνομίας ή της ελίτ της χώρας. Παρά τις φήμες αυτές, οι επίσημες έρευνες δεν απέδειξαν εμπλοκή υψηλά ιστάμενων, αποδίδοντας τα κενά της υπόθεσης κυρίως σε ανεπάρκεια, διαφθορά και γραφειοκρατικές δυσλειτουργίες των αρχών.

Οι πολιτικές συνέπειες υπήρξαν άμεσες: Μετά την απόδραση για λίγες ώρες του Ντιτρού το 1998 (πράξη που αύξησε τον πανικό) και γενικά το χάος στην υπόθεση, παραιτήθηκαν ο Υπουργός Δικαιοσύνης, ο Υπουργός Εσωτερικών και ο αρχηγός της αστυνομίας εκείνη την περίοδο. Μακροπρόθεσμα, η υπόθεση Ντιτρού οδήγησε σε σαρωτικές μεταρρυθμίσεις στο Βέλγιο.

Η λαϊκή πίεση της «Λευκής Πορείας» συνέβαλε στη συνολική αναδιοργάνωση των σωμάτων επιβολής του νόμου: η ανεξάρτητη χωροφυλακή καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από ένα ενιαίο διπλό αστυνομικό σύστημα (ομοσπονδιακή και τοπική αστυνομία) για καλύτερο συντονισμό. Επίσης, δημιουργήθηκαν νέοι θεσμοί όπως το Ομοσπονδιακό Γραφείο Εισαγγελέα για μεγάλες υποθέσεις, καθώς και το Δικαστήριο Εκτέλεσης Ποινών για εποπτεία στις αποφυλακίσεις.

Τέλος, ιδρύθηκε το Ίδρυμα για Εξαφανισμένα και Κακοποιημένα Παιδιά (γνωστό ως Child Focus), ένας οργανισμός αφιερωμένος στον εντοπισμό εξαφανισμένων παιδιών και την προστασία ανηλίκων, ως άμεση απόκριση στην τραγωδία.

Δίκη και καταδίκες των ενόχων

Η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης ήταν μακρά (ογκωδέστατη δικογραφία 400.000 σελίδων) και η δίκη του Μαρκ Ντιτρού ξεκίνησε τελικά το 2004, σχεδόν 8 χρόνια μετά τη σύλληψή του. Το ενδιαφέρον των ΜΜΕ ήταν τεράστιο και οι κατηγορούμενοι (ο Ντιτρού, η Μισέλ Μαρτέν, ο Μισέλ Λελιέβρ και ο Μισέλ Νιουλ) κάθισαν σε ένα ειδικό αλεξίσφαιρο γυάλινο κλουβί στη δικαστική αίθουσα, για την ασφάλειά τους.

Μετά από μήνες ακροαματικής διαδικασίας γεμάτης συγκλονιστικές μαρτυρίες, το καλοκαίρι του 2004 εκδόθηκε η ετυμηγορία:

• Μαρκ Ντιτρού: Κρίθηκε ένοχος για απαγωγή και βιασμό έξι κοριτσιών καθώς και για τον θάνατο τεσσάρων εξ αυτών (δύο δολοφονίες και δύο θύματα που πέθαναν από ασιτία). Καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, χωρίς προοπτική αποφυλάκισης για τουλάχιστον 30 χρόνια, καθώς και 10 επιπλέον έτη κράτησης στη διάθεση των αρχών. Στο δικαστήριο, ψυχίατροι τον περιέγραψαν ως «αληθινό ψυχοπαθή» και «διαστροφικό ναρκισσιστή».

• Μισέλ Μαρτέν: Η τότε σύζυγος του Ντιτρού και συνεργός του, κρίθηκε ένοχη ως συμμέτοχη στις απαγωγές και για τον ρόλο της στον θάνατο των δύο 8χρονων κοριτσιών (διότι άφησε τη Ζιλί και τη Μελίσα να λιμοκτονήσουν αντί να τις ταΐζει). Καταδικάστηκε σε 30 χρόνια φυλάκιση.

• Μισέλ Λελιέβρ: Ο φίλος και «άνθρωπος για όλες τις δουλειές» του Ντιτρού, κρίθηκε ένοχος ότι βοήθησε ενεργά στις απαγωγές τεσσάρων κοριτσιών (των Αν, Έφγε, Σαμπίν και Λετισιά). Καταδικάστηκε σε 25 χρόνια κάθειρξη.

• Μισέλ Νιουλ: Ο Βέλγος επιχειρηματίας που κατηγορήθηκε ως πιθανός συνεργός/εγκέφαλος κυκλώματος, αθωώθηκε από τις κύριες κατηγορίες διακίνησης ανηλίκων. Του επιβλήθηκε μόνο 5ετής φυλάκιση για πλημμεληματικές κατηγορίες (σχετικές με διακίνηση ναρκωτικών), λόγω έλλειψης επαρκών αποδείξεων σύνδεσής του με τις απαγωγές.


Μαρκ Ντιτρού, Μισέλ Νιούλ, Μισέλ Λιλίβρ

Η έκβαση της δίκης άφησε πολλούς με ένα αίσθημα μερικής δικαίωσης αλλά και ανικανοποίητου. Από τη μία, ο κύριος δράστης τιμωρήθηκε με την ανώτατη των ποινών και τέθηκε οριστικά στο περιθώριο. Από την άλλη, δεν αποκαλύφθηκε ποτέ πλήρως αν υπήρχε «ψηλότερα» δίκτυο. Παρά τις καταγγελίες και υποψίες, το δικαστήριο δεν τεκμηρίωσε συμμετοχή άλλων ισχυρών προσώπων. Ωστόσο, ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής επιτροπής που εξέτασε την υπόθεση, Μαρκ Βερβιλγκέν (Marc Verwilghen), επέκρινε δριμύτατα κάθε πτυχή της έρευνας και των θεσμών που απέτυχαν, δηλώνοντας ότι είτε υπήρξε συγκάλυψη είτε τουλάχιστον «απίστευτη ανικανότητα, διαφθορά και ανεπάρκεια» εκ μέρους των αρχών.

Συνεργοί, αποφυλακίσεις και η σημερινή κατάσταση

Με τα χρόνια, οι συνεργοί του Ντιτρού ήρθαν αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο αποφυλάκισης, γεγονός που κάθε φορά προκαλούσε νέες αντιδράσεις στη βελγική κοινωνία. Η Μισέλ Μαρτέν αποφυλακίστηκε υπό όρους το 2012, αφού εξέτισε 16 χρόνια (περίπου το 1/2) της ποινής της, γεγονός που προκάλεσε διαδηλώσεις και σάλο στο Βέλγιο. Της επετράπη να διαμείνει σε μοναστήρι υπό περιορισμούς, μια απόφαση που πολλοί θεώρησαν πρόωρη και προσβλητική προς τις οικογένειες των θυμάτων.

Ο Μισέλ Λελιέβρ αφέθηκε επίσης ελεύθερος υπό όρους τον Δεκέμβριο του 2019, έχοντας εκτίσει 23 χρόνια από την 25ετή ποινή του. Σύμφωνα με την απόφαση, η αποφυλάκισή του συνοδεύτηκε από αυστηρούς όρους (εύρεση κατοικίας, πρόγραμμα επανένταξης, εργασία για αποζημίωση των θυμάτων κ.ά.), καθώς και την υποχρέωση να βρίσκεται υπό επιτήρηση. Η αποφυλάκιση αυτή έγινε δεκτή με δυσαρέσκεια από μέρος της κοινής γνώμης και είχε διαφωνήσει και η εισαγγελία των Βρυξελλών, όμως προχώρησε λόγω της νομικής εκπλήρωσης των προϋποθέσεων.

Ο Μαρκ Ντιτρού παραμένει μέχρι σήμερα φυλακισμένος. Έχει υποβάλει αίτημα για πρόωρη αποφυλάκιση τουλάχιστον δύο φορές και στις δύο περιπτώσεις συνάντησε σφοδρές αντιδράσεις και απορρίφθηκε. Η πρώτη σοβαρή απόπειρα έγινε το 2013, όταν οι δικηγόροι του αιτήθηκαν την αποφυλάκισή του έχοντας συμπληρώσει 16 έτη εγκλεισμού – εν μέσω τότε διαδηλώσεων διαμαρτυρίας.

Η πιο πρόσφατη απόπειρα ήταν το 2019, οπότε και δικαστήριο διέταξε να διεξαχθεί νέα ψυχιατρική αξιολόγηση του Ντιτρού, ανοίγοντας θεωρητικά ένα παράθυρο πιθανής αίτησης για υπό όρους αποφυλάκιση το 2021 (μετά από 25 χρόνια κάθειρξης). Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε νέο γύρο οργής: στις 20 Οκτωβρίου 2019 εκατοντάδες Βέλγοι πραγματοποίησαν τη λεγόμενη «Μαύρη Πορεία» (Marche Noire) στις Βρυξέλλες, διαδηλώνοντας κατά της προοπτικής αποφυλάκισης του διαβόητου παιδοκτόνου.

Τελικά, το 2020 η πολυαναμενόμενη ψυχιατρική έκθεση κατέληξε ότι ο Ντιτρού παραμένει εξαιρετικά επικίνδυνος για την κοινωνία: χαρακτηρίστηκε ως σαδιστικός ψυχοπαθής χωρίς ίχνος μεταμέλειας, με «μέγιστο κίνδυνο υποτροπής». Ως αποτέλεσμα, οι δικηγόροι του εγκατέλειψαν το αίτημα αποφυλάκισης, αναγνωρίζοντας ότι με τέτοιο πόρισμα δεν υπάρχει περίπτωση να του δοθεί ποτέ όρος. Μέχρι σήμερα (2025) ο Μαρκ Ντιτρού παραμένει κρατούμενος σε φυλακή υψίστης ασφαλείας του Βελγίου.

Η υπόθεση Ντιτρού δικαιολογημένα χαρακτηρίστηκε ως «το χειρότερο που συνέβη στο Βέλγιο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο». Οι πληγές που άφησε στην κοινωνία είναι ακόμη νωπές: έφερε αλλαγές στον τρόπο που το κράτος αντιμετωπίζει εγκλήματα κατά παιδιών, αλλά και τραύμα και δυσπιστία απέναντι στους θεσμούς. Ενδεικτικό του κλίματος είναι ότι εκατοντάδες Βέλγοι που έφεραν το επώνυμο “Ντιτρού” έσπευσαν να το αλλάξουν από ντροπή μεταξύ 1996 και 1998. Η υπόθεση συνεχίζει να αποτελεί σημείο αναφοράς για την παιδική προστασία και την απονομή δικαιοσύνης.

Ο ίδιος ο Μαρκ Ντιτρού, από το κελί του, φέρεται ειρωνικά να έχει αποκτήσει ένα νέο «χόμπι»: δηλώνει ότι περνά τον χρόνο του μελετώντας ανεξιχνίαστες υποθέσεις του παρελθόντος, σε έναν διεστραμμένο ισχυρισμό «συνδρομής» στην επίλυση εγκλημάτων. Όμως για τα ανείπωτα εγκλήματά του εις βάρος ανηλίκων – που σόκαραν και κινητοποίησαν ένα ολόκληρο έθνος – δεν θα υπάρξει ποτέ λήθη ή συγχώρεση. Η κοινωνία και κυρίως οι οικογένειες των θυμάτων παραμένουν σε επαγρύπνηση ώστε ο «τέρας του Βελγίου» να μη γευτεί ποτέ ξανά την ελευθερία.

📺H στιγμή που το FBI «μπουκάρει» στο σπίτι του Μπόλτον, πρώην συμβούλου του Ντόναλντ Τραμπ και νυν σφοδρού επικριτή του


Το FBI πραγματοποίησε έρευνα στην κατοικία του Τζον Μπόλτον, πρώην συμβούλου του Ντόναλντ Τραμπ και νυν σφοδρού επικριτή του.

Ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε σήμερα ότι έχει ελάχιστες πληροφορίες για την έρευνα του FBI στο σπίτι του πρώην συμβούλου του Τζον Μπόλτον, τον οποίο αποκάλεσε «ρεμάλι».

«Δεν είμαι φαν του Τζον Μπόλτον», δήλωσε ο Τραμπ στους δημοσιογράφους. «Είναι πράγματι ένα ρεμάλι». Ο Τραμπ είπε ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης θα τον ενημερώσει πιθανώς για την έρευνα σήμερα.

«Δεν είναι έξυπνος τύπος. Αλλά θα μπορούσε να είναι ένας πολύ ''αντιπατριώτης''. Θα το ανακαλύψω», είπε.

Οι πράκτορες του FBI ξεκίνησαν την έρευνα στις 07.00 τοπική ώρα στην κατοικία του Μπόλτον στο Μέριλαντ κατόπιν εντολής του διευθυντή της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ερευνας Κας Πατέλ.

Ο Μπόλτον υπηρέτησε ως πρεσβευτής των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Εθνη και ως σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου κατά την πρώτη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ. Έκτοτε έχει μετατραπεί σε σφοδρό επικριτή του Aμερικανού προέδρου και τον κατηγορεί ανοιχτά ότι είναι ανίκανος για το αξίωμα.

CNN: Το βιβλίο με τις απόρρητες πληροφορίες και η έρευνα

Το FBI πραγματοποίησε την έρευνα με εισαγγελική άδεια στο σπίτι του πρώην συμβούλου εθνικής ασφάλειας του Τραμπ, στο πλαίσιο έρευνας εθνικής ασφάλειας σχετικά με το εάν αποκάλυψε απόρρητες πληροφορίες στο βιβλίο του του 2020, σύμφωνα με δύο άτομα που γνωρίζουν την υπόθεση και μίλησαν στο CNN.

Κατά την πρώτη θητεία του, ο Τραμπ είχε απειλήσει με φυλάκιση τον Μπόλτον μετά την έκδοση του βιβλίου του το 2020, στο οποίο υποστήριζε ότι ο τότε πρόεδρος ήταν ανεπαρκώς ενημερωμένος σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και εμμονικός με την εικόνα του στα ΜΜΕ. Ο Μπόλτον έγραψε επίσης ότι ο Τραμπ είχε ζητήσει από ηγέτες της Ουκρανίας και της Κίνας να τον βοηθήσουν να κερδίσει τις εκλογές του 2020.


Το CNN εντόπισε πράκτορες του FBI στο σπίτι του Μπόλτον στην περιοχή της Ουάσιγκτον. Παρατηρήθηκαν να μιλούν με κάποιον στην βεράντα, ενώ τέσσερις έως έξι πράκτορες μπήκαν στο εσωτερικό. Ορισμένοι μετέφεραν σακούλες από τα οχήματα προς το σπίτι, αλλά δεν φάνηκε να βγαίνει κάτι από αυτό.

Το FBI είχε επίσης προγραμματίσει να ερευνήσει το γραφείο του Μπόλτον στο κέντρο της Ουάσινγκτον, σύμφωνα με πηγή που γνωρίζει την υπόθεση και όπως επιβεβαίωσαν νεότερα πλάνα έγινε έφοδος και εκεί.


Έφοδος του FBI και στο γραφείο του Μπόλτον

Ο ίδιος ο Μπόλτον, όταν ρωτήθηκε από το CNN, δήλωσε ότι δεν γνώριζε για την επιχείρηση και πως το διερευνά. Ο δικηγόρος του δεν απάντησε σε αιτήματα για σχολιασμό.

Κατά την επιστροφή του στον Λευκό Οίκο τον Ιανουάριο, ο Ντόναλντ Τραμπ υπέγραψε εκτελεστικό διάταγμα κατηγορώντας τον Τζον Μπόλτον ότι αποκάλυψε «ευαίσθητες πληροφορίες» από την περίοδο κατά την οποία υπηρετούσε τον Λευκό Οίκο, από το 2018 έως το 2019. Αφαίρεσε επίσης από τον Μπόλτον την προστασία της Μυστικής Υπηρεσίας που του είχε χορηγηθεί αφού το υπουργείο Δικαιοσύνης επιβεβαίωσε ότι δεχόταν απειλές κατά της ζωής του από το Ιράν. Ο Τραμπ τον αποκάλεσε «βλάκα» και «αποτυχημένο» ενώ του στέρησε επίσης κάθε πρόσβαση σε δεδομένα εθνικής ασφάλειας και πληροφοριών.


Η δημοσιότητα και το μήνυμα της κυβέρνησης Τραμπ

Η δημόσια φύση της επιχείρησης στο σπίτι του Μπόλτον -με πράκτορες να φορούν εμφανή μπουφάν με το λογότυπο FBI και με κορυφαίους αξιωματούχους, όπως ο αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς να κάνουν αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα, έχει προκαλέσει σχόλια περί πολιτικής αντεκδίκησης.

Ο διευθυντής του FBI, Κας Πατέλ, ανάρτησε στο X: «Κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου … Οι πράκτορες του FBI σε αποστολή». Ο αναπληρωτής διευθυντής Νταν Μποντζίνο πρόσθεσε: «Η δημόσια διαφθορά δεν θα γίνει ανεκτή». Οι δηλώσεις αναδημοσιεύτηκαν από τον Τζέι Ντι Βανς και την υπουργό Δικαιοσύνης Παμ Μπόντι.

Η πρακτική αυτή διαφέρει από άλλες επιχειρήσεις, όπως η έρευνα στο Μαρ α Λάγκο το 2022 για τα απόρρητα έγγραφα του Τραμπ, που έγινε διακριτικά με πράκτορες με πολιτικά.

Ο ίδιος ο Τραμπ τότε είχε κατηγορηθεί από ομοσπονδιακό κατηγορητήριο για κακή διαχείριση διαβαθμισμένων εγγράφων, όμως η υπόθεση απορρίφθηκε το 2024 από δικαστή στη Φλόριντα.

Ο Μπόλτον, που υπήρξε στέλεχος σε κυβερνήσεις των Ρίγκαν και Μπους, έχει εξελιχθεί σε έναν από τους πιο σκληρούς πολιτικούς αντιπάλους του Τραμπ από τότε που αποχώρησε από τον Λευκό Οίκο. Πρόσφατα, είχε επικρίνει την συνάντηση κορυφής με τον Πούτιν στη Αλάσκα.

Μόλις λίγη ώρα πριν από την έφοδο του FBI, ο Μπόλτον είχε γράψει στο Χ σχολιάζοντας το θέμα των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στην Ρωσία και την Ουκρανία: «Η Ρωσία δεν έχει αλλάξει τον στόχο της: να σύρει την Ουκρανία σε μία νέα Ρωσική Αυτοκρατορία. Στο μεταξύ, οι συναντήσεις θα συνεχισθούν διότι ο Τραμπ θέλει ένα Νόμπελ Ειρήνης, αλλά δεν βλέπω αυτές τις συνομιλίες να προοδεύουν».

ΕΕ κατά Κρεμλίνου: «Ο Πούτιν δεν είναι νόμιμος ηγέτης», λέει η Κάγια Κάλας – «Δεν μπορεί να εκπροσωπεί τη Ρωσία σε ειρηνευτική συμφωνία»


Η επικεφαλής της διπλωματίας για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Κάγια Κάλας, εξαπέλυσε σφοδρή κριτική στη Ρωσία, τονίζοντας ότι το Κρεμλίνο εκμεταλλεύεται πολιτικά κάθε διεθνή πρωτοβουλία γύρω από την Ουκρανία και πως δεν έχει καμία πρόθεση να επιδιώξει την ειρήνη.

Όπως σημείωσε, η στάση της Ρωσίας συνιστά προσπάθεια προπαγάνδας και παραπλάνησης.

Η Κάλας δήλωσε στο BBC Radio 4 ότι είναι «ξεκάθαρο πως η Ρωσία δεν θέλει ειρήνη».

Αναφερόμενη στη συνάντηση κορυφής στην Αλάσκα, τόνισε ότι αποτέλεσε «έναν επικοινωνιακό θρίαμβο για το Κρεμλίνο», ενώ προειδοποίησε ότι «οποιαδήποτε υπόσχεση έχει δώσει ο Πούτιν μέχρι τώρα, δεν την έχει τηρήσει».

Παράλληλα, εκτίμησε πως οι προσπάθειες του προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, να μεσολαβήσει στο ουκρανικό ζήτημα κατέληξαν σε μια μεγάλη προπαγανδιστική νίκη για τον Ρώσο πρόεδρο, προειδοποιώντας ότι «κινδυνεύουν να πέσουν στην παγίδα του Κρεμλίνου».
Για την ανάπτυξη των στρατευμάτων στην Ουκρανία

Η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Ασφάλειας ξεκαθάρισε ότι η Ρωσία δεν έχει κανένα δικαίωμα να παρεμβαίνει σε αποφάσεις που αφορούν τις εγγυήσεις ασφαλείας της Ουκρανίας.

«Αυτό δεν είναι δική τους δουλειά», δήλωσε στην εσθονική δημόσια τηλεόραση ERR, απαντώντας στη θέση της Μόσχας ότι δεν θα δεχτεί την ανάπτυξη ευρωπαϊκών δυνάμεων στην Ουκρανία.

«Όταν ακούω ότι οι ευρωπαϊκές εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία θα πρέπει να συζητηθούν με τη Ρωσία, αυτό σημαίνει πως θα δίναμε στη Ρωσία ακόμη περισσότερη επιρροή από όση έχει τώρα. Δεν είναι απολύτως δική τους απόφαση, αλλά αυτό δείχνει ξανά ότι δεν είναι σοβαροί ως προς την επίτευξη ειρήνης», υπογράμμισε.


Φωτογραφία: AP

«Ο Πούτιν δεν έχει περάσει από εκλογές»

Η Κάλας σημείωσε ότι Ευρώπη και ΗΠΑ προσπαθούν να δώσουν στον πρόεδρο της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, τα μέσα ώστε να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τον Βλαντίμιρ Πούτιν.

Όμως υπογράμμισε πως «όπως ξέρουμε, ο Πούτιν παίζει παιχνίδια και πραγματικά δεν μπορεί να τον εμπιστευθεί κανείς».

Πρόσθεσε μάλιστα ότι «είναι πλέον πολύ ξεκάθαρο ότι η Ρωσία δεν θέλει πραγματικά να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ούτε να εμπλακεί σε ουσιαστικές συζητήσεις».

Ως επιπλέον παράδειγμα ανέφερε τις δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, ότι ειρηνευτική συμφωνία μπορεί να υπογραφεί μόνο με έναν «νόμιμο εκπρόσωπο της Ουκρανίας».

«Σε απάντηση μπορεί να πει κανείς ότι και ο Πούτιν δεν έχει περάσει από εκλογές – τουλάχιστον στη Ρωσία δεν έχουν γίνει πραγματικές εκλογές τα τελευταία 25 χρόνια. Δεν είναι νόμιμος ηγέτης και θα ήταν λάθος να διαπραγματευτεί μια ειρηνευτική συμφωνία εκ μέρους της Ρωσίας», τόνισε.


Φωτογραφία: Alexey Maishev / Sputnik / Kremlin Pool

Κυρώσεις και εγγυήσεις ασφαλείας: Ισχυρά όπλα κατά της Ρωσίας

Η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας στάθηκε και στη σημασία των κυρώσεων, λέγοντας: «Αν τις εφαρμόσουμε με τρόπο που να μην μπορούν να παρακαμφθούν και αν οι μεγάλες δυνάμεις -οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι- τις εφαρμόσουν μαζί, τότε θα μπορέσουμε να πιέσουμε τη Ρωσία σε σημείο ώστε να θελήσει και η ίδια την ειρήνη. Αυτή τη στιγμή, δεν βρίσκονται ακόμα σε αυτό το στάδιο».

Αναφερόμενη στις ρωσικές αφηγήσεις περί «βαθύτερων αιτίων» του πολέμου, ξεκαθάρισε ότι «βάσει του διεθνούς δικαίου υπάρχουν μόνο δύο προϋποθέσεις για να χρησιμοποιήσει μια χώρα βία: η αυτοάμυνα και μια απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ».

«Δεν υπάρχουν “ρίζες” που να δικαιολογούν την επίθεση σε μια άλλη χώρα, και αν αρχίσουμε να τις αναγνωρίζουμε, τότε τα σύνορα σε όλο τον κόσμο θα είναι ανοιχτά, κάτι που δεν είναι ο κόσμος που θέλουμε. Αυτές είναι ρωσικές αφηγήσεις που δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές», εξήγησε.


Φωτογραφία: Reuters

Υπογράμμισε τέλος ότι το ζήτημα των εγγυήσεων ασφαλείας παραμένει κρίσιμο.

«Στην πραγματικότητα, αυτό ήταν ένα πολύ καλό παράδειγμα όταν οι Ευρωπαίοι ηγέτες ήταν μαζί με τον πρόεδρο Ζελένσκι στην Ουάσιγκτον. Η εικόνα που είδαμε στην Ουάσιγκτον ήταν εντελώς διαφορετική από αυτήν όταν [ο Ζελένσκι] ήταν εκεί μόνος».

«Οι συζητήσεις που κάνουμε αφορούν τις εγγυήσεις ασφαλείας, για το πώς θα διασφαλίσουμε ότι αν πράγματι συναφθεί μια ειρηνευτική συμφωνία, η Ρωσία δεν θα προχωρήσει ξανά έπειτα από μια κατάπαυση του πυρός. Πρέπει ακόμη να πείσουμε τους διατλαντικούς μας εταίρους για αυτό».

Και κατέληξε: «Η Ρωσία μέχρι στιγμής δεν έχει τηρήσει καμία συνθήκη ή δέσμευση και γι’ αυτό πρέπει να κάνουμε τα πάντα ώστε να μην έχει τα μέσα να συνεχίσει αυτόν τον πόλεμο».

Ισραήλ: Δεν υπάρχει λιμός στη Γάζα, αναφέρει το ΥΠΕΞ – H έκθεση του IPC βασίζεται «στα ψέματα της Χαμάς»


«Δεν υπάρχει λιμός στη Γάζα», ανακοίνωσε σήμερα το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ, απορρίπτοντας κατηγορηματικά την έκθεση της Ολοκληρωμένης Ταξινόμησης Φάσεων Επισιτιστικής Ασφάλειας (IPC), χαρακτηρίζοντάς την μεροληπτική και βασισμένη «στα ψέματα της Χαμάς».

«Το IPC μόλις έδωσε στη δημοσιότητα μια ειδικά κατασκευασμένη έκθεση για την ψευδή εκστρατεία της Χαμάς», έγραψε το υπουργείο σε ανακοίνωσή του.


Κατηγορώντας το IPC ότι «δεν τήρησε τους δικούς του κανόνες και ότι αγνόησε τα δικά του κριτήρια», το ισραηλινό υπουργείο πρόσθεσε ότι «το σύνολο της έκθεσης βασίζεται στα ψέματα της Χαμάς τα οποία ξεπλένουν οργανώσεις που έχουν ίδια συμφέροντα».

«Περισσότερα από 100.000 φορτηγά με βοήθεια έχουν εισέλθει στη Γάζα από την αρχή του πολέμου και τις τελευταίες εβδομάδες μαζική εισροή βοήθειας έχει πλημμυρίσει τη Λωρίδα της Γάζας με βασικά τρόφιμα, έχοντας προκαλέσει απότομη πτώση στις τιμές των τροφίμων», τόνιζε η ανακοίνωση.


📺Παγκόσμια κούρσα για τους υπερηχητικούς πυραύλους - Τα δύο υπερόπλα που ο Πούτιν λέει πως κάνουν στάχτη κάθε στόχο


Ρωσία και Κίνα στην πρωτοπορία, οι ΗΠΑ προσπαθούν να καλύψουν το χαμένο έδαφος - Τα υπερόπλα της Ρωσίας, ανησυχία στην Ευρώπη για το βεληνεκές των Avangard και Oreshnik

Η παρουσίαση των κινεζικών DF-17 σε στρατιωτική παρέλαση στο Πεκίνο, την 1η Οκτωβρίου 2019, σηματοδότησε ένα νέο κεφάλαιο στον ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων για την ανάπτυξη υπερηχητικών πυραύλων.

Από τότε, η Κίνα έχει επιταχύνει την αναβάθμιση των συστημάτων της, η Ρωσία χρησιμοποιεί τον πόλεμο στην Ουκρανία ως ζωντανό πεδίο δοκιμών, ενώ οι ΗΠΑ επιχειρούν να καλύψουν το χαμένο έδαφος. Η κούρσα για τα όπλα που ταξιδεύουν με ταχύτητες πέντε φορές πάνω από τον ήχο, αλλάζουν τροχιά και παραμένουν σχεδόν αδύνατο να αναχαιτιστούν, θυμίζει νέο Ψυχρό Πόλεμο.


Οι κινεζικοί DF-17

Ρωσία και Κίνα στην πρωτοπορία, ΗΠΑ σε ρόλο «καταδιωκτικού»
Σύμφωνα με το BBC, σήμερα η Κίνα θεωρείται ηγέτιδα δύναμη στον τομέα των υπερηχητικών όπλων, ακολουθούμενη από τη Ρωσία. Οι ΗΠΑ έχουν εντείνει τις επενδύσεις τους, αναπτύσσοντας το όπλο «Dark Eagle» ως απάντηση, ενώ χώρες όπως η Γαλλία, η Ιαπωνία, το Ισραήλ και το Ιράν εργάζονται επίσης πάνω στην τεχνολογία.

Σύμφωνα με ειδικούς, το προβάδισμα Μόσχας και Πεκίνου οφείλεται στις έγκαιρες και μαζικές επενδύσεις που ξεκίνησαν πριν από χρόνια, όταν οι Δυτικές χώρες είχαν στραμμένη την προσοχή τους στην τρομοκρατία και στους πολέμους κατά ανταρτών. Το αποτέλεσμα, όπως παραδέχθηκε το 2020 ο πρώην επικεφαλής της βρετανικής MI6, σερ Άλεξ Γιάνγκερ, ήταν η Δύση να «παραβλέψει τη μαζική άνοδο της Κίνας ως στρατιωτικής δύναμης».

«Αυτό είναι μόνο ένα κομμάτι του ευρύτερου πλαισίου του αναδυόμενου γεωπολιτικού ανταγωνισμού που παρατηρούμε μεταξύ των κρατικών φορέων», λέει ο William Freer, ερευνητής εθνικής ασφάλειας στο think tank Council on Geostrategy. «Είναι κάτι που δεν έχουμε δει από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου».

Ο κ. Freer του think tank Council on Geostrategy, το οποίο χρηματοδοτείται εν μέρει από εταιρείες του τομέα της άμυνας, το Υπουργείο Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας και άλλους φορείς, υποστηρίζει ότι ο λόγος για τον οποίο η Κίνα και η Ρωσία βρίσκονται μπροστά είναι σχετικά απλός. «Αποφάσισαν να επενδύσουν πολλά χρήματα σε αυτά τα προγράμματα πριν από αρκετά χρόνια».


Τα υπερόπλα της Ρωσίας

Η Ρωσία προβάλλει δύο «υπερόπλα» ως αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα:

Avangard: Ένα υπερηχητικό βλήμα, που σύμφωνα με τη Μόσχα μπορεί να φτάσει ταχύτητες Mach 27 (περίπου 20.700 μίλια/ώρα), αν και οι εκτιμήσεις τοποθετούν την πραγματική του απόδοση γύρω στο Mach 12. Η ικανότητα ελιγμών του το καθιστά σχεδόν αδύνατο να αναχαιτιστεί, με τον Πούτιν να το χαρακτηρίζει «αήττητο».


Oreshnik: Ένας πύραυλος που δοκιμάστηκε στην Ουκρανία το 2024, με ταχύτητες Mach 10–11. Στην πειραματική του εκτόξευση, το ωφέλιμο φορτίο διασπάστηκε σε πολλαπλές κεφαλές, προσομοιώνοντας μεθόδους του Ψυχρού Πολέμου. Ο Πούτιν έχει δηλώσει ότι θα μπει σε μαζική παραγωγή, ικανός να «κάνει στάχτη κάθε στόχο».

Η Ρωσία διαθέτει επίσης το Kinzhal (Dagger), που παρουσιάστηκε ως «ακατανίκητο», αλλά στην πράξη πολλές φορές έχει αναχαιτιστεί στην Ουκρανία.

Αλλά αυτά τα όπλα δεν έχουν μόνο ταχύτητα. Για να χαρακτηριστεί ένας πύραυλος ως πραγματικά «υπερηχητικός» από στρατιωτική άποψη, πρέπει να είναι ευέλικτος κατά την πτήση. Με άλλα λόγια, ο στρατός που τον εκτόξευσε πρέπει να μπορεί να αλλάξει πορεία με ξαφνικούς και απρόβλεπτους τρόπους, ακόμη και όταν κατευθύνεται προς τον στόχο του με εξαιρετικά υψηλές ταχύτητες. Αυτό μπορεί να κάνει την αναχαίτιση εξαιρετικά δύσκολη. Τα περισσότερα επίγεια ραντάρ δεν είναι αξιόπιστα για την ανίχνευση υπερηχητικών πυραύλων μέχρι το τελευταίο στάδιο της πτήσης του όπλου.

«Πετώντας κάτω από τον ορίζοντα του ραντάρ, μπορούν να αποφύγουν την έγκαιρη ανίχνευση και να εμφανιστούν στους αισθητήρες μόνο στην τελική φάση της πτήσης τους, περιορίζοντας τις ευκαιρίες αναχαίτισης», λέει η Patrycja Bazylczyk, συνεργάτις ερευνήτρια στο Πρόγραμμα Αμύνης κατά των Πυραύλων του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών στην Ουάσιγκτον, το οποίο έχει λάβει μέρος της χρηματοδότησής του από κυβερνητικούς φορείς των ΗΠΑ, καθώς και από εταιρείες του αμυντικού κλάδου και άλλους. Η απάντηση σε αυτό, πιστεύει, είναι η ενίσχυση των διαστημικών αισθητήρων της Δύσης, οι οποίοι θα ξεπεράσουν τους περιορισμούς των ραντάρ στο έδαφος.

Η απειλή για την Ευρώπη από τη Ρωσία

Για την Ευρώπη, η απειλή για τις χώρες του ΝΑΤΟ προέρχεται κυρίως από τους πυραύλους της Ρωσίας, ορισμένοι από τους οποίους είναι σταθμευμένοι στην ακτή της Βαλτικής στο Καλίνινγκραντ. Τι θα συνέβαινε αν ο Πούτιν διέταζε επίθεση στο Κίεβο με έναν Oreshnik, αυτή τη φορά οπλισμένο με πλήρες φορτίο εκρηκτικών υψηλής ισχύος, διερωτάται το BBC.


Το βεληνεκές των Oreshnik, σύμφωνα με το BBC

Ο Ρώσος ηγέτης ισχυρίστηκε ότι αυτό το όπλο θα μπει σε μαζική παραγωγή και ότι έχουν την ικανότητα, όπως είπε, να μετατρέψουν τους στόχους «σε σκόνη».

Η Ρωσία διαθέτει επίσης άλλους πυραύλους που ταξιδεύουν με υπερηχητικές ταχύτητες. Ο Πούτιν έκανε μεγάλη αναφορά στους πυραύλους Kinzhal (Dagger) της πολεμικής αεροπορίας του, ισχυριζόμενος ότι ταξιδεύουν τόσο γρήγορα που είναι αδύνατο να αναχαιτηθούν. Από τότε, έχει εκτοξεύσει πολλούς από αυτούς στην Ουκρανία.

Ράλι εξοπλισμών

«Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι δεν καταλάβαμε την τεράστια άνοδο της Κίνας ως στρατιωτικής δύναμης», παραδέχτηκε ο Sir Alex Younger, λίγο μετά την αποχώρησή του από τη θέση του επικεφαλής της Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών της Βρετανίας το 2020.

Άλλες χώρες επίσης προχωρούν με γοργούς ρυθμούς: το Ισραήλ διαθέτει έναν υπερηχητικό πύραυλο, τον Arrow 3, που έχει σχεδιαστεί ως αναχαιτιστικό. Το Ιράν ισχυρίζεται ότι διαθέτει υπερηχητικά όπλα και δήλωσε ότι εκτόξευσε έναν υπερηχητικό πύραυλο κατά του Ισραήλ κατά τη διάρκεια του σύντομου αλλά βίαιου 12ήμερου πολέμου τους τον Ιούνιο. (Το όπλο όντως ταξίδεψε με εξαιρετικά υψηλή ταχύτητα, αλλά δεν θεωρήθηκε αρκετά ευέλικτο κατά την πτήση για να χαρακτηριστεί ως πραγματικά υπερηχητικό). Η Βόρεια Κορέα, εν τω μεταξύ, εργάζεται πάνω στις δικές της εκδοχές από το 2021 και ισχυρίζεται ότι διαθέτει ένα λειτουργικό όπλο.

Τι κάνει τους υπερηχητικούς πυραύλους τόσο επικίνδυνους

Η διαφορά τους από τους συμβατικούς βαλλιστικούς πυραύλους δεν είναι μόνο η ταχύτητα αλλά και η απρόβλεπτη τροχιά. Οι πύραυλοι ολίσθησης μπορούν να ελίσσονται κατά την τελική φάση, καθιστώντας τον εντοπισμό και την αναχαίτιση εξαιρετικά δύσκολα. Τα επίγεια ραντάρ τους ανιχνεύουν πολύ αργά, αφήνοντας ελάχιστο χρόνο αντίδρασης.

Πέρα από την ισχύ κρούσης, η στρατηγική τους αξία έγκειται στην αβεβαιότητα: ένα κράτος που δέχεται επίθεση δεν γνωρίζει αν πρόκειται για πυρηνικό ή συμβατικό χτύπημα, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο κλιμάκωσης.

Το σενάριο του τρόμου και, πώς αντιμετωπίζονται

Σε ένα σενάριο πολέμου σε πραγματικό χρόνο, υπάρχει επίσης ένα τρομακτικό ερώτημα που αντιμετωπίζει η χώρα που αποτελεί στόχο: πρόκειται για πυρηνική ή συμβατική επίθεση; «Τα υπερηχητικά όπλα δεν έχουν αλλάξει τόσο πολύ τη φύση του πολέμου όσο έχουν αλλάξει τα χρονικά πλαίσια εντός των οποίων μπορείς να λειτουργήσεις», λέει ο Tom Sharpe, πρώην διοικητής του Βασιλικού Ναυτικού και ειδικός σε θέματα αντιπυραυλικής άμυνας.

«Τα βασικά στοιχεία, δηλαδή η ανάγκη να εντοπίσεις τον εχθρό, να του ρίξεις και στη συνέχεια να κατευθύνεις το πύραυλο αργά για να μπορέσεις να χτυπήσεις ένα κινούμενο στόχο (το μεγάλο πλεονέκτημα των πλοίων), δεν διαφέρουν από τα προηγούμενα πυραύλα, είτε αυτά είναι βαλλιστικά, υπερηχητικά ή υποηχητικά. Ομοίως, η απαίτηση του αμυνόμενου να εντοπίσει και να παρεμβάλει ή να καταστρέψει έναν εισερχόμενο υπερηχητικό πύραυλο είναι η ίδια με πριν, απλώς έχεις λιγότερο χρόνο».

Υπάρχουν πάντως ενδείξεις ότι αυτή η τεχνολογία ανησυχεί την Ουάσινγκτον. Μια έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους από την Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου των ΗΠΑ προειδοποιεί: «Αξιωματούχοι της αμερικανικής άμυνας έχουν δηλώσει ότι τόσο οι επίγειες όσο και οι τρέχουσες αρχιτεκτονικές αισθητήρων που βασίζονται στο διάστημα είναι ανεπαρκείς για την ανίχνευση και την παρακολούθηση υπερηχητικών όπλων».

Η απάντηση της Δύσης και η «κούρσα στο Διάστημα»

Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους επιχειρούν να καλύψουν την απόσταση, με επενδύσεις τόσο σε επιθετικά προγράμματα όσο και σε συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης μέσω διαστημικών αισθητήρων. Η Βρετανία ανακοίνωσε το 2025 ότι πέτυχε «ορόσημο» με δοκιμές σε συνεργασία με τη NASA, ωστόσο παραμένει χρόνια πίσω από Ρωσία και Κίνα.

Η Δύση αναγνωρίζει ότι η αποτελεσματική άμυνα θα χρειαστεί συνδυασμό καλύτερης ανίχνευσης, τεχνητής νοημοσύνης και νέων τεχνολογιών αναχαίτισης. Παράλληλα, η ανάπτυξη υπερηχητικών όπλων από Ιράν, Βόρεια Κορέα και άλλες χώρες δείχνει πως το «κλαμπ» διευρύνεται, καθιστώντας τον ανταγωνισμό ακόμη πιο επικίνδυνο.

Ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος σε εξέλιξη

Η Ρωσία και η Κίνα έχουν ήδη παρουσιάσει στο πεδίο υπερηχητικούς πυραύλους, η Ουάσινγκτον επιταχύνει, και η Ευρώπη πασχίζει να αποκτήσει ρόλο. Στο επίκεντρο βρίσκονται δύο ρωσικά «υπερόπλα» που, σύμφωνα με τον Πούτιν, μπορούν να μετατρέψουν κάθε στόχο σε σκόνη.

Η κούρσα εξοπλισμών σε αυτό το επίπεδο δεν αφορά μόνο την ισχύ πυρός. Αφορά την ίδια την ισορροπία του πλανήτη: ένα παιχνίδι υψηλού ρίσκου όπου η ταχύτητα μετριέται σε μίλια ανά δευτερόλεπτο και η ασφάλεια όλων κρέμεται από λεπτές ισορροπίες τεχνολογίας, διπλωματίας και ψυχραιμίας.

Με πληροφορίες από το BBC

Έρχεται απίστευτο deal στην αυτοκίνηση - Σε συζητήσεις για πιθανή συνεργασία BMW και Mercedes


Σε προχωρημένες διαπραγματεύσεις φέρονται να βρίσκονται οι δύο κολοσσοί της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας για την επίτευξη μίας εντελώς απροσδόκητης συμμαχίας

Mercedes-Benz και BMW μοιράζονται μία από τις πιο ιστορικές αντιπαλότητες στην παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία. Όμως, τα σημεία των καιρών, η πολύ πιο αργή -από ό,τι υπολόγιζαν- μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση και η απόφαση επέκτασης της ζωής των θερμικών μοντέλων τις αναγκάζουν να βρουν κοινό σημείο.

Όπως αναφέρει το newsauto.gr, το ρεπορτάζ του γερμανικού Manager Magazin σημειώνει πως η πιθανή αυτή συμμαχία θα δει την BMW να προσφέρει τους νέας γενιάς τετρακύλινδρους βενζινοκινητήρες της στην Mercedes -ίσως σε κάποιες περιπτώσεις και κιβώτια ή ολόκληρα υβριδικά συστήματα- για μοντέλα, όπως η νέα CLA και οι GLA, GLB, C-Class, E-Class, GLC και η «baby G-Class».

Σύμφωνα με το βρετανικό Autocar, οι δύο γερμανικοί κολοσσοί βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις και κατά επέκταση τον σχεδιασμό αυτής της συνεργασίας. Μάλιστα, οι επίσημες ανακοινώσεις αναμένονται πριν το τέλος του 2025!

Άνθρωπος της BMW σχολίασε το γεγονός στο βρετανικό Μέσο, λέγοντας πως η συμφωνία μεταξύ των δύο μεγάλων αντιπάλων χαρακτηρίζεται από τους εμπλεκόμενους ως «ένα στρατηγικό βήμα για την μείωση του κόστους εξέλιξης».

Αυτή η κίνηση θα βοηθούσε σημαντικά την Mercedes να εναρμονιστεί με τις προδιαγραφές Euro 7 και ουσιαστικά να συνεχίσει να διαθέτει μοντέλα με κινητήρες εσωτερικής καύσης.

Επιπλέον, η εταιρεία από τη Στουτγκάρδη θα μπορούσε με αυτόν τον τρόπο να επικεντρωθεί περισσότερο στην εξέλιξη των εξακύλινδρων και οκτακύλινδρων συνόλων της, οι οποίοι κινούν τα πιο μεγάλα και πιο ακριβά μοντέλα της.

Στην παρούσα φάση, η Mercedes χρησιμοποιεί τον κινητήρα M252 ο οποίος είναι turbo τετρακύλινδρος με χωρητικότητα 1.500 κ. εκ. Εξελίσσεται στη Γερμανία, αλλά παράγεται από την Horse στην Κίνα, η οποία αποτελεί κοινοπραξία των Geely και Renault.

Το συγκεκριμένο μοτέρ συνεργάζεται αρμονικά με ήπια υβριδικά συστήματα, όμως η μηχανολογική του φύση δεν του επιτρέπει να μπει σε τεχνολογίες όπως plug-in hybrid ή range-extender. Ένα κενό που τα μοτέρ της BMW μπορούν να καλύψουν.

Ήδη φημολογείται πως ο δίλιτρος turbo B48 κινητήρας των Βαυαρών, ο οποίος παράγεται στο εργοστάσιο του Steyr στην Αυστρία, θα χρησιμοποιηθεί από την Mercedes. Διότι το μοτέρ αυτό της BMW μπορεί να εξασφαλίσει στην «Merc» ευελιξία ως προς τις τεχνολογίες κίνησης των μικρότερων μοντέλων της.

Εφόσον οι δύο luxury μάρκες δώσουν τα χέρια, θα είναι η πρώτη φορά που δύο από τις πιο ιστορικές και ανταγωνιστικές μάρκες της Γερμανίας θα συνεργαστούν σε επίπεδο κινητήρων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον των θερμικών μοντέλων στην ευρωπαϊκή αγορά.

Επίσης, η συνεργασία τους αναμένεται να επεκταθεί και σε επίπεδο παραγωγής. Και όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και εκτός αυτής. Ήδη μεταξύ τους συζητούν την πιθανότητα για παραγωγή κινητήρων στις ΗΠΑ, ώστε αμφότερες οι εταιρείες να γλιτώσουν τους δασμούς και να μοιραστούν τα κόστη σε μία αγορά όπου πουλάνε πολύ.

Πηγή: newsauto.gr

Ανάλυση WSJ: Πώς και γιατί ο Τραμπ άλλαξε ρητορική μέσα σε τέσσερις μέρες για την Ουκρανία


Τη Δευτέρα διαβεβαίωνε για «άμεση ειρήνη» και την Πέμπτη κατηγορούσε τον Μπάιντεν που δεν άφησε την Ουκρανία να χτυπήσει βαθιά μέσα στη Ρωσία - Μετά από επτά μήνες, ο Τραμπ βρίσκεται στο ίδιο σημείο, καθώς ο Πούτιν παραμένει αδιάλλακτος

Μέσα σε λίγες ημέρες, ο Ντόναλντ Τραμπ πέρασε από τις δημόσιες δηλώσεις περί ταχείας επίτευξης ειρήνης στην Ουκρανία, σε προτροπές για νέες επιθετικές ενέργειες εναντίον της Ρωσίας. Οι αντιφατικές τοποθετήσεις του Αμερικανού προέδρου αναδεικνύουν την αβεβαιότητα που καλύπτει, πλέον, τις διπλωματικές του προσπάθειες και την έλλειψη ουσιαστικής προόδου (αλλά και plan B) προς μια βιώσιμη λύση.

Τη Δευτέρα, ο πρόεδρος Τραμπ περηφανευόταν ότι οι διαμεσολαβητικές του προσπάθειες οδηγούσαν τον αιματηρό πόλεμο στην Ουκρανία κοντά στον τερματισμό του. Μέχρι την Πέμπτη, ωστόσο, η ρητορική του είχε αλλάξει ριζικά: σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης υποστήριξε ότι το Κίεβο δεν έχει καμία ελπίδα να κερδίσει χωρίς να επιτεθεί στη ρωσική επικράτεια. «Είναι σαν μια ομάδα με εξαιρετική άμυνα, που όμως δεν της επιτρέπεται να παίξει επίθεση. Ενδιαφέροντα πράγματα έρχονται», έγραψε χαρακτηριστικά, κατηγορώντας τον Μπάιντεν πως είχε, ουσιαστικά, στερήσει από το Κίεβο αυτή τη δυνατότητα (της αντεπίθεσης).

Η μεταστροφή αυτή του Ρεπουμπλικανού προέδρου αποτύπωσε τη φθίνουσα αισιοδοξία γύρω από τις τελευταίες του πρωτοβουλίες (συνάντηση με Πούτιν στην Αλάσκα και με τους Ευρωπαίους στον Λευκό Οίκο). Οι αρχικές ελπίδες του Τραμπ για σύνοδο κορυφής με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι δεν έχουν γίνει πράξη, ενώ ούτε το σενάριο για απευθείας συνάντηση Πούτιν-Ζελένσκι βρίσκει πρόσφορο έδαφος για να υλοποιηθεί. Παράλληλα, η συζήτηση ανάμεσα σε Ουάσινγκτον και Ευρώπη για μια ειρηνευτική δύναμη στη μεταπολεμική Ουκρανία που θα απέτρεπε μελλοντικές ρωσικές επιθέσεις συνάντησε την άμεση απόρριψη της Μόσχας.

Αντιμέτωπος με τα ίδια ερωτήματα

Ο Αμερικανός πρόεδρος εξακολουθεί να βρίσκεται αντιμέτωπος με τα ίδια ερωτήματα που τον ακολουθούν τους τελευταίους επτά μήνες: πόσο διατεθειμένος είναι να ασκήσει πίεση στον Πούτιν και μέχρι πού είναι διατεθειμένος να στηρίξει τον Ζελένσκι. Όπως σημείωσε ο πρώην αξιωματούχος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας Τόμας Γκράχαμ, «είναι σαφές ότι δεν έχει πλήρη επίγνωση της πολυπλοκότητας των ζητημάτων και τείνει να υιοθετεί όσα λέει ο Πούτιν».

Η πραγματικότητα στο πεδίο παραμένει πολύ δύσκολη. Ο πόλεμος έχει μετατραπεί σε σύγκρουση φθοράς στην ανατολική και νότια Ουκρανία, με τη Ρωσία να κερδίζει μεν εδάφη, αλλά με βαρύ τίμημα. Η Ουκρανία, με περιορισμένα αποθέματα και προβλήματα σε έμψυχο δυναμικό, αναζητεί λύσεις μέσω ανάπτυξης νέων πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και ενίσχυσης της ήδη ισχυρής βιομηχανίας drones.

Ωστόσο, το διπλωματικό αδιέξοδο παραμένει. Ο Τραμπ επιδιώκει μια γρήγορη συμφωνία, στηριζόμενος σε προσωπικές σχέσεις και αυτοσχεδιασμό, σε αντίθεση με τον μεθοδικό και ψυχρό τρόπο προσέγγισης του Πούτιν. Όπως παρατηρούν πρώην αξιωματούχοι, η ρωσική ηγεσία πιστεύει ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ της και δεν βιάζεται να διαπραγματευθεί.

Παρά τις δηλώσεις περί αποφασιστικής στάσης, οι κινήσεις του Τραμπ στο πεδίο παραμένουν περιορισμένες: δεν έχει εγκρίνει ακόμα την αποστολή πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς ούτε νέων αμερικανικών οπλικών συστημάτων, επιλέγοντας αντ’ αυτού να ενθαρρύνει την Ευρώπη να αναλάβει μεγαλύτερο βάρος, ιδίως με συστήματα Patriot. Σε αυτό το πλαίσιο, μάλιστα, ο υπουργός Οικονομικών Σκοτ Μπέσεντ ανακοίνωσε αύξηση 10% στις τιμές των όπλων που αγοράζουν οι Ευρωπαίοι, με στόχο τη χρηματοδότηση αμερικανικής αεροπορικής κάλυψης για την ευρωπαϊκή δύναμη ασφαλείας.

Ανακοίνωσε δασμούς... για την Ινδία

Σε επίπεδο κυρώσεων, ο Τραμπ περιορίστηκε σε δασμούς κατά της Ινδίας για αγορές ρωσικού πετρελαίου, αφήνοντας αλώβητη την Κίνα, τον μεγαλύτερο ενεργειακό πελάτη της Μόσχας. Την ίδια στιγμή, κατηγορεί τους Ευρωπαίους εταίρους για τη συνέχιση εισαγωγών ρωσικού αργού.

Η ασάφεια αντικατοπτρίζεται και στις δηλώσεις του. Από τη μια, διαβεβαιώνει ότι οι αμερικανικές δυνάμεις δεν θα πατήσουν πόδι στο ουκρανικό έδαφος, παρά μόνο, ενδεχομένως, να στηρίξουν ευρωπαϊκές μονάδες κυρίως από αέρος. Από την άλλη, με δημόσιες τοποθετήσεις ενθαρρύνει το Κίεβο να εξαπολύσει επιθέσεις εντός Ρωσίας, παρά το γεγονός ότι πριν την επανεκλογή του είχε επιτεθεί στον Μπάιντεν για την αποστολή πυραύλων ATACMS στην Ουκρανία.

Αναλυτές όπως ο Αλεξάντερ Βέρσμποου (πρώην αναπληρωτής ΓΓ του NATO) εκτιμούν ότι με τις πρόσφατες δηλώσεις του ο Τραμπ προσπαθεί να ανακτήσει διαπραγματευτική ισχύ, αλλά χωρίς την απαραίτητη στρατιωτική υποστήριξη τα λόγια του έχουν περιορισμένη αξία. Η Φιόνα Χιλ, πρώην σύμβουλος για θέματα Ρωσίας στον Λευκό Οίκο, υπογράμμισε ότι η διαδικασία έχει οδηγηθεί σε σύγχυση, με τον Πούτιν να εκμεταλλεύεται την ασάφεια του Τραμπ.

Έτσι, παρά τις βαρύγδουπες εξαγγελίες, οι συνομιλίες παραμένουν στάσιμες και το γενικότερο κλίμα που έχει διαμορφωθεί αποτυπώνεται με σαφήνεια στη φράση του πρώην ειδικού απεσταλμένου των ΗΠΑ, Κουρτ Βόλκερ: «Είμαστε στο ίδιο σημείο που ήμασταν πριν δύο εβδομάδες, πριν έξι μήνες. Δεν θα υπάρξει ποτέ συμφωνία. Ο Πούτιν δεν θα συναινέσει».

Σάλος στην Τουρκία από δημοσιεύματα περί πλαστών πτυχίων του Χακάν Φιντάν


Σοβαρά ερωτήματα για την εγκυρότητα των ακαδημαϊκών τίτλων του - Η υπόθεση λαμβάνει πολιτικές και θεσμικές διαστάσεις, ενώ η κυβέρνηση μιλά για «σκευωρία»

Αλυσιδωτές είναι οι αντιδράσεις που προκαλούν τις τελευταίες μέρες στην Τουρκία αποκαλύψεις από μέσα ενημέρωσης της χώρας για τον υπουργό Εξωτερικών Χακάν Φιντάν.

Από το «αμφιλεγόμενο προπτυχιακό» στις ΗΠΑ μέχρι τα μεταπτυχιακά στο Bilkent, οι καταγγελίες περί πλαστών τίτλων σπουδών παίρνουν πολιτικές και θεσμικές διαστάσεις, με την κυβέρνηση να μιλά για «εκστρατεία λάσπης» και την αντιπολίτευση να κάνει λόγο για «κρίση αξιοπιστίας του κράτους».

Οι πρώτες σκιές

Στις 3 Ιουνίου 2023, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν διόρισε τον Χακάν Φιντάν υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας. Το News About Turkey (NAT), από την πρώτη στιγμή, εξέφρασε ανησυχίες για την ακαδημαϊκή του επάρκεια, υποστηρίζοντας ότι τα πτυχία του δεν είχαν ελεγχθεί ουσιαστικά.

Κατά την ίδια πηγή, αν ο Ερντογάν ήθελε να τοποθετήσει στενό συνεργάτη, ο Ιμπραήμ Καλίν θα ήταν καταλληλότερος λόγω εμπειρίας και σοβαρού ακαδημαϊκού υπόβαθρου.

Το NAT επικεντρώθηκε στα μεταπτυχιακά του Φιντάν στο Bilkent, επισημαίνοντας ότι οι θεματικές των εργασιών του - για τον ρόλο των υπηρεσιών πληροφοριών στην εξωτερική πολιτική και τη χρήση τεχνολογιών στην επαλήθευση συμφωνιών - έμοιαζαν «κομμένες και ραμμένες» για να εξυπηρετήσουν την καριέρα του.

Μάλιστα, όπως υποστηρίζει το μέσο, οι εργασίες δεν είχαν γραφτεί από τον ίδιο.

Η «βόμβα» του 2025: το προπτυχιακό στις ΗΠΑ

Τον Φεβρουάριο του 2025, ο δημοσιογράφος και ακαδημαϊκός Εμρέ Ουσλού αμφισβήτησε ανοιχτά την ύπαρξη έγκυρου προπτυχιακού τίτλου του Φιντάν.

Ο υπουργός ισχυρίζεται ότι αποφοίτησε με Bachelor of Science στις Πολιτικές Επιστήμες από το University of Maryland University College (UMUC). Ωστόσο, την περίοδο εκείνη, το UMUC δεν προσέφερε τέτοιο πρόγραμμα, αλλά μόνο Bachelor of Arts στις Κοινωνικές Επιστήμες.

Το εν λόγω δίπλωμα, λοιπόν, φέρεται να παρουσιάζει ελλείψεις και ασυνέπειες, εντείνοντας τα ερωτήματα.

Λίγους μήνες αργότερα, τον Μάιο, ο αναπληρωτής κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του CHP, Μουράτ Εμίρ, αποκάλυψε ότι το πανεπιστήμιο που επικαλείται ο Φιντάν δεν περιλαμβάνεται στη λίστα ισοτιμίας του Συμβουλίου Ανώτατης Εκπαίδευσης (YÖK).

Ο Εμίρ προκάλεσε τον υπουργό να παρουσιάσει το έγγραφο αναγνώρισης. Αντί απάντησης, ο Φιντάν κατέθεσε αγωγή 200.000 λιρών για συκοφαντική δυσφήμηση.

Επίσημες διαψεύσεις και κυβερνητική γραμμή

Η υπόθεση πήρε νέα διάσταση όταν το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών και το Κέντρο Καταπολέμησης της Παραπληροφόρησης, που υπάγεται στη Διεύθυνση Επικοινωνίας της Προεδρίας, απέρριψαν κατηγορηματικά τις κατηγορίες. Σύμφωνα με το TRT Haber και το BTA, οι δύο φορείς έκαναν λόγο για «άλλη μία εκστρατεία λάσπης κατά του θεσμού», αποδίδοντας τις καταγγελίες στο δίκτυο FETÖ, το οποίο η Άγκυρα κατηγορεί για το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016.

Το Κέντρο, με ανακοίνωση στα social media, δημοσίευσε και έγγραφο του YÖK, το οποίο — όπως υποστηρίζει — επιβεβαιώνει τη νομιμότητα των τίτλων σπουδών του Φιντάν. «Μην υποκύπτετε σε αβάσιμους ισχυρισμούς που στόχο έχουν να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη», ανέφερε χαρακτηριστικά.


Παράλληλη υπόθεση: ο Εκρέμ Ιμάμογλου

Η αντιπαράθεση για τα πτυχία του Φιντάν εκτυλίσσεται παράλληλα με την υπόθεση του δημάρχου Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου. Στα τέλη Ιουλίου, o μεταπτυχιακός του τίτλος ακυρώθηκε από το Πανεπιστήμιο Κωνσταντινούπολης, ενώ οι εισαγγελικές αρχές ερευνούν υπόθεση πλαστογραφίας εγγράφων.

Ο Ιμάμογλου, κορυφαίο στέλεχος της αντιπολίτευσης και υποψήφιος του HKP για τις προεδρικές εκλογές του 2028, αρνείται όλες τις κατηγορίες. Η σύλληψή του προκάλεσε, σύμφωνα με παρατηρητές, τη μεγαλύτερη κινητοποίηση διαδηλώσεων στην Τουρκία από το 2013.

Η ακύρωση του τίτλου του μπορεί να τον εμποδίσει να είναι υποψήφιος, καθώς το Σύνταγμα απαιτεί πανεπιστημιακό πτυχίο για την προεδρία.

Αναλυτές βλέπουν τις δύο υποθέσεις ως μέρος μιας ευρύτερης πολιτικής αναμέτρησης μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης ενόψει των τοπικών και προεδρικών εκλογών. Στελέχη της αντιπολίτευσης υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τους θεσμούς για επιλεκτική εφαρμογή του νόμου και για να πλήξει πολιτικούς αντιπάλους.

Η κυβερνητική πλευρά, αντίθετα, επιμένει ότι οι ενέργειες κατά του Ιμάμογλου είναι προϊόν δικαστικής διαδικασίας και αποσκοπούν στην προστασία του κράτους δικαίου.

Ο λόγος των διπλωματών

Επιστρέφοντας στον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών, ο πρώην πρέσβης Ναμίκ Ταν τόνισε ότι το ζήτημα είναι θεσμικό και αγγίζει την αξιοπιστία του κράτους.

Προειδοποίησε ότι αν η ισοτιμία δόθηκε λόγω σύγχυσης με το University of Maryland, College Park, τότε τίθενται υπό αμφισβήτηση και οι μεταπτυχιακοί τίτλοι του Φιντάν. Ο Ταν επέκρινε επίσης τον υφυπουργό Εξωτερικών Νουχ Γιλμάζ για ασάφειες στο διδακτορικό του.

Σε κάθε περίπτωση, η υπόθεση εξελίσσεται σε σύμβολο της κρίσης αξιοκρατίας στην Τουρκία. Η αντιπολίτευση τη συνδέει με πρόσφατο σκάνδαλο πλαστογραφιών, στο οποίο φέρονται να εμπλέκονται 35 άτομα με πλαστά διπλώματα και έγγραφα σε κρίσιμες κρατικές θέσεις.

Πηγή: skai.gr

📺Απίστευτο περιστατικό: Ρώσος οδηγός ταξί που εργαζόταν παράνομα στις ΗΠΑ έδωσε κουτουλιά σε διευθύνοντα σύμβουλο εταιρείας (Βίντεο)


Το θύμα της επίθεσης ακύρωσε την κούρσα, όταν ο Ρώσος οδηγός ταξί αρνήθηκε να επιβιβάσει τον σκύλο του

Ένα σοκαριστικό βίντεο ήρθε στο φως της δημοσιότητας, με έναν οδηγό ταξί που εργαζόταν παράνομα στις ΗΠΑ, να δίνει κουτουλιά σε 45χρονο διευθύνοντα σύμβουλο εταιρείας βιοτεχνολογίας στη Νότια Καρολίνα. Σύμφωνα με τον Μπράιν Κόμπελ, αφορμή για την επίθεση αποτέλεσε το ότι ακύρωσε την κούρσα, επειδή ο οδηγός της Uber αρνήθηκε να επιβιβάσει τον σκύλο του.

Συγκεκριμένα, το βίντεο από όσα συνέβησαν τον περασμένο Απρίλιο, κατά την αποχώρηση του 45χρονου από εστιατόριο, δείχνει τον 42χρονο Βαντίμ Ουλιουμζντίεφ να πλησιάζει τον Κόμπελ, ενώ αυτός κρατάει στην αγκαλιά του τον σκύλο του, να του δίνει μια κεφαλιά και να τον ρίχνει στο έδαφος.

«Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι ότι ξύπνησα σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου με επτά ράμματα στο κεφάλι» είπε ο Κόμπελ που υπέστη διάσειση και αμνησία. «Η Uber πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για τους οδηγούς της», ανέφερε ο 45χρονος CEO.

Τις εβδομάδες που ακολούθησαν, ο Κόμπελ είπε ότι δυσκολευόταν να θυμηθεί λέξεις και μπέρδευε τα λόγια του: «Η δουλειά μου περιλαμβάνει πολλές δημόσιες ομιλίες και δεν ήμουν σίγουρος αν θα μπορούσα να το ξανακάνω. Αναρωτιόμουν "θα γίνω ποτέ ο άνθρωπος που ήμουν πριν;", κι αυτή είναι μια πολύ τρομακτική σκέψη».


Συνελήφθη ο 42χρονος Ρώσος οδηγός ταξί

Λίγο μετά την επίθεση, ο 42χρονος Ρώσος οδηγός συνελήφθη και κατηγορήθηκε για επίθεση και ξυλοδαρμό. Η Υπηρεσία Μετανάστευσης και Τελωνείων τον έθεσε υπό κράτηση, αφού κατέβαλε εγγύηση 10.000 δολαρίων για την επίθεση.

Ο 45χρονος επιχειρηματίας υπέβαλε μήνυση στην Uber, με στόχο, όπως εξηγεί, να την αναγκάσει να προστατεύει καλύτερα τους επιβάτες της. Στην αγωγή, που κατατέθηκε την περασμένη εβδομάδα σε δικαστήριο της κομητείας Τσάρλεστον, αναφέρεται ότι ο οδηγός «επέφερε αδικαιολόγητο κίνδυνο βλάβης» και ότι η Uber απέτυχε «να εφαρμόσει και να επιβάλει λογική πολιτική ασφάλειας».

Με τη σειρά της, η Uber εξέδωσε ανακοίνωση, καταδικάζοντας την επίθεση αλλά δεν διευκρίνισε πώς ο Ρώσος οδηγός ξέφυγε από τον έλεγχο.

«Δεν υπάρχει χώρος για βία στην πλατφόρμα της Uber. Αν και δεν μπορούμε να σχολιάσουμε την εκκρεμή δικαστική διαμάχη, η Uber είναι βαθιά προσηλωμένη στην ασφάλεια και συμμορφώνεται με όλους τους ισχύοντες ομοσπονδιακούς, πολιτειακούς και τοπικούς νόμους και κανονισμούς σχετικά με την καταλληλότητα των εργαζομένων», ανέφερε χαρακτηριστικά.

📺«Flamingo»: O νέος ουκρανικός πύραυλος με βεληνεκές 3.000 χλμ. -Η «εγγύηση ασφαλείας» της Ουκρανίας [βίντεο]


Με την Ουκρανία και τη Ρωσία να ετοιμάζονται για συνέχιση του πολέμου, το Κίεβο δοκιμάζει έναν νέο πύραυλο μεγάλου βεληνεκούς, που θα μπορούσε να περιορίσει τις κινήσεις της Μόσχας.

Πρόκειται για τον πύραυλο Flamingo FP-5, που μπορεί να πλήξει στόχους σε απόσταση έως και 3.000 χλμ, δηλαδή σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή Ρωσία όπως είπε ο Βολόντιμιρ Ζελένσκι.


Ο ουκρανικής κατασκευής πύραυλος κρουζ Flamingo / Φωτογραφία: AP

«Ο πύραυλος έχει υποβληθεί σε επιτυχημένες δοκιμές. Αυτή τη στιγμή είναι ο πιο επιτυχημένος πύραυλός μας», σημείωσε ο Ουκρανός πρόεδρος, προσθέτοντας ότι η μαζική παραγωγή μπορεί να ξεκινήσει μέχρι τον ερχόμενο Φεβρουάριο.

Ο ουκρανικός πύραυλος κρουζ με το ασυνήθιστο όνομα

Ο πύραυλος Flamingo FP-5 αναπτύχθηκε από την ουκρανική αμυντική βιομηχανία Fire Point - έναν ταχέως αναπτυσσόμενο κατασκευαστή επιθετικών drones που έχουν γίνει βασικό όπλο στον πόλεμο κατά της Ρωσίας, όπως σημειώνει το Politico. 


«Δεν θέλαμε να δημοσιοποιήσουμε το θέμα, αλλά φαίνεται ότι είναι η κατάλληλη στιγμή. Ο Flamingo είναι ο πύραυλος κρουζ μεγάλου βεληνεκούς που μπορεί να μεταφέρει μια κεφαλή 1.150 κιλών και να πετάξει στη Ρωσία για 3.000 χιλιόμετρα», δήλωσε στο μέσο η Ιρίνα Τέρεκ, Διευθύνουσα Σύμβουλος και τεχνική διευθύντρια της εταιρείας.

«Χρειάστηκαν λιγότερο από εννέα μήνες για να το αναπτύξουμε από μια ιδέα στις πρώτες επιτυχημένες δοκιμές του στο πεδίο της μάχης. Δεν θα σας πω για την ακριβή ταχύτητά του, αλλά μπορώ να πω ότι είναι πιο γρήγορος από όλους τους άλλους πυραύλους που διαθέτουμε αυτή τη στιγμή. Είναι εξ ολοκλήρου ουκρανικής κατασκευής», σημείωσε η Τέρεκ.


Το ασυνήθιστο όνομα και το αρχικό ροζ χρώμα της κεφαλής του πυραύλου ήταν ένα εσωτερικό αστείο της εταιρείας για τον ελάχιστα προβεβλημένο ρόλο των γυναικών στον ανδροκρατούμενο κόσμο των όπλων και του πολέμου.

«Οι πρώτοι μας πύραυλοι ήταν ροζ. πέρασαν όλες τις δοκιμές ροζ, αλλά μετά έπρεπε να αλλάξουμε χρώμα λόγω των στρατιωτικών απαιτήσεων καμουφλάζ. Αλλά η γυναίκα που είναι υπεύθυνη για την παραγωγή είναι ακόμα εκεί. Γυναικεία πινελιά στους πυραύλους», δήλωσε η Τέρεκ.

Το Flamingo θα μπορούσε να δημιουργήσει κάποια πραγματικά προβλήματα στον «μάτσο»Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν.

«Δεν χρειάζεσαι ένα τρομακτικό όνομα για έναν πύραυλο που μπορεί να πετάξει 3.000 χιλιόμετρα», δήλωσε η Τέρεκ για το φερόμενο βεληνεκές του πυραύλου. «Ο κύριος στόχος για έναν πύραυλο είναι να είναι αποτελεσματικός».

Η Μόσχα υποβαθμίζει τις δυνατότητες του ρωσικού πυραύλου

Ανεξάρτητα από το αρχικό χρώμα και το όνομά του, ένας τέτοιος πύραυλος με τόση ισχύ δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητος στη Μόσχα.


Το ρωσικό κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Tass δημοσίευσε προ ημερών άρθρο, που υποβάθμιζε την απειλή, που συνιστά ο πύραυλος για τη Ρωσία, και τον υποτίμησε ως βασισμένο σε σχέδιο βρετανικής εταιρείας - κάτι που οι αρνούνται οι Ουκρανοί – και επιχείρησε να υποβαθμίσει την τεχνική ικανότητα της Ουκρανίας.

Η Τέρεκ διαφωνεί. «Παρακολουθήσαμε τη ρωσική αντίδραση στις πρώτες μας αποστολές και μπορώ να σας πω ότι όσο πιο επιτυχημένη είναι μια αποστολή, τόσο περισσότεροι Ρώσοι προσπαθούσαν να καταπνίξουν όλη τη σχετική δημοσιότητα», σημείωσε.

Ο πύραυλος έχει περάσει ήδη στο στάδιο της μαζικής παραγωγής και αυτόν τον μήνα βγήκαν από τις εγκαταστάσεις της εταιρείας 211 Flamingo

«Μέχρι τον Δεκέμβριο, θα έχουμε πολύ περισσότερους», δήλωσε ο Ζελένσκι, στους δημοσιογράφους την Τετάρτη, αρνούμενος να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το όπλο μέχρι «η Ουκρανία να μπορέσει να χρησιμοποιήσει εκατοντάδες από αυτά».

Και ο Ντόναλντ Τραμπ εμφανίζεται πλέον πιο ανοικτός στην ιδέα να περάσει η Ουκρανία στην αντεπίθεση: «Είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να κερδίσεις έναν πόλεμο χωρίς να επιτεθείς σε μια χώρα εισβολέα. Είναι σαν μια σπουδαία ομάδα στον αθλητισμό που έχει μια φανταστική άμυνα, αλλά δεν της επιτρέπεται να παίζει επιθετικά».

«Έρχονται ενδιαφέρουσες στιγμές!!!», σημείωσε ο Τραμπ σε ανάρτησή του την Πέμπτη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Χτυπώντας τη Ρωσία εκεί που πονάει

Μολονότι τα συστήματα αεράμυνας της Ρωσίας είναι ικανά να καταρρίψουν τέτοιες απειλές, η Ουκρανία έχει αποδείξει την ικανότητά της να φέρνει σε πέρας πολύπλοκες επιχειρήσεις με επικαλυπτόμενα σμήνη drones και πυραύλων, προκειμένου να παραλύσει τους Ρώσους.

Εάν οι πύραυλοι αυτοί μπορέσουν να διαπεράσουν τις ρωσικές άμυνες και να πλήξουν στόχους στα μετόπισθεν, τότε αποτελούν μια θανάσιμη απειλή.

Τα drones μεταφέρουν μικρά μόνον εκρηκτικά φορτία, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη μόνιμη καταστροφή στόχων όπως διυλιστήρια, μονάδες παραγωγής ενέργειας, κόμβοι υλικοτεχνικής υποστήριξης και στρατιωτικά αεροδρόμια.

Τα βαρύτερα όπλα έχουν πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο. Η ουκρανική επίθεσημε πύραυλο κρουζ R-360 Neptune που μετέφερε κεφαλή 150 κιλών τον Ιούνιο σε διυλιστήριο πετρελαίου στο Τουάπσε χρειάστηκε τρεις ημέρες για να κατασβεστεί. Ο πύραυλος Flamingo θα ήταν ακόμη πιο καταστροφικός.

«Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η επιτυχία του πυραύλου Flamingo είναι σημαντική. Φυσικά, εξακολουθούμε να διερευνούμε τις μέγιστες δυνατότητες», είπε η Τέρεκ, σημειώνοντας ότι τα υπάρχοντα drones της εταιρείας της «ευθύνονται εν μέρει για το κλείσιμο των αεροδρομίων και τις υψηλές τιμές της βενζίνης στη Ρωσία».

Εάν το Flamingo μπει σε πλήρη παραγωγή, θα μπορούσε να επηρεάσει δραματικά την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας.

Η «ισχυρότερη εγγύηση ασφαλείας» της Ουκρανίας

Για τον Φάμπιαν Χόφμαν, διδακτορικό ερευνητή στο Πανεπιστήμιο του Όσλο και ειδικό στους πυραύλους ο Flamingo είναι «η ισχυρότερη εγγύηση ασφάλειας της Ουκρανίας».

«Εάν μπορεί να αναπτύξει 3.000 έως 5.000 από αυτούς (και παρόμοιους) πυραύλους, έτοιμους  να καταστρέψουν εντός 24 έως 48 ωρών πάνω από το 25% της οικονομικής παραγωγής της Ρωσίας, καθίσταται ανέφικτη η περαιτέρω ρωσική επιθετικότητα», σημείωσε σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα Χ.


Με τον Πούτιν να στέλνει βροχή από drones και πυραύλους εναντίον ουκρανικών πόλεων σε καθημερινή βάση, η κοινή γνώμη στην Ουκρανία ασκεί πίεση προκειμένου «να πονέσει πραγματικά» η Ρωσία.

«Ο κόσμος θέλει αποτελέσματα, θέλουν να δουν στις φλόγες την Κόκκινη Πλατεία. Αλλά είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε τρομοκράτες όπως οι γείτονές μας», λέει η Τέρεκ. «Ιδρύσαμε την εταιρεία μας ως απάντηση στην επιθετικότητα της Ρωσίας, αλλά δεν έχουμε επιθετικές προθέσεις. Είμαστε έτοιμοι να προστατεύσουμε την κυριαρχία μας».

Ο στόχος της χρήσης πυραύλων όπως ο Φλαμίνγκο είναι να διασφαλιστεί ότι η Ρωσία δεν θα μπορέσει να συνεχίσει τον πόλεμο και δεν θα ξαναεπιτεθεί στην Ουκρανία, όταν υπογραφεί μια ειρηνευτική συμφωνία.

«Υπάρχουν πολλές παράμετροι, οι οποίες πρέπειόλες να διευθετηθούν, ώστε να μπορέσουμε να διασφαλίσουμε ότι η Ρωσία δεν θα μας επιτεθεί σε ένα, δύο ή τρία χρόνια», ανέφερε η Τέρεκ.

Μολονότι ο πύραυλος Flamingo είναι σημαντικός, για την Τέρεκ το κλειδί για να παραμείνει ανεξάρτητη η Ουκρανία είναι «να είναι πλήρως οπλισμένη με ουκρανικά όπλα που έχουν ήδη αποδειχθεί τα πιο αποτελεσματικά στο πεδίο της μάχης».