14 Ιουνίου 2025

Το μακρύ χέρι της τουρκικής ΜΙΤ πίσω από την αποστολή της Τούνμπεργκ και του «Madleen» στη Γάζα


Η πορεία και τα όσα ακολούθησαν την προσπάθεια του  σκάφους «Madleen» το οποίο μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, αψηφώντας τον ναυτικό αποκλεισμό που έχει επιβάλει το Ισραήλ αποκαλύπτουν και μια άλλη διάσταση στα όσα συμβαίνουν και αφορούν την πολύπαθη περιοχή. Αυτή της προσπάθειας εκμετάλλευσης και αξιοποίησης της ανθρωπιστικής τραγωδίας στη Γάζα με στόχο τη γεωπολιτική κυριαρχία της Τουρκίας.

Η Τουρκία  εδώ και δεκαετίες έχει επενδύσει στο να καταστεί ως η ηγέτιδα δύναμη στο μουσουλμανικό κόσμο, διατηρώντας πάντοτε ανοιχτούς διαύλους με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, τη Χαμάς, αλλά και τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως η Αλ Κάιντα.

Επειδή όμως αυτή η πολιτική υποστήριξης στις τρομοκρατικές οργανώσεις δεν μπορεί να γίνεται  «ανοιχτά»,  δεν αποκλείονται οι προσπάθειες της ενίσχυσης υπό την κάλυψη ενός  ανθρωπιστικού μανδύα χρησιμοποιώντας για τον σκοπό αυτό την  οργάνωση που βρίσκεται πίσω από διάφορες επιχειρήσεις του «Στολίσκου Ελευθερίας» για τη Γάζα, πίσω από το Μαβί Μαρμαρά το 2010, αλλά και το ιστιοφόρο «Μαντλίν», το «Ίδρυμα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τις Ελευθερίες και την Ανθρωπιστική Βοήθεια» (İnsan Hak ve Hürriyetleri ve İnsani Yardım Vakfı, IHH).

Η IHH ιδρύθηκε ως ΜΚΟ το 1992, στον απόηχο του πολέμου στη Βοσνία, μετά δραστηριοποιήθηκε στην Τσετσενία και καταχωρήθηκε ως ΜΚΟ στην Κωνσταντινούπολη το 1995. Πρόκειται για την περίοδο όπου ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ξεκινά την πορεία του και είναι τότε ο δήμαρχος της πόλης (1994-98), με τους δεσμούς IHH και του κόμματος του μετέπειτα Τούρκο προέδρου, του AKP, να είναι υπαρκτοί και να «βλέπουν» το φως της διεθνούς ειδησεογραφίας το 2010.

Τότε, γίνεται το περιστατικό με το «Μαβί Μαρμαρά», που γίνεται στόχος των ισραηλινών κομάντος, σε μια επιχείρηση με απολογισμό 10 νεκρούς, ενώ στο πλεούμενο επέβαιναν πάνω από 600 άτομα. Οι Ισραηλινές δυνάμεις επιτέθηκαν, μετά από προειδοποιήσεις, σε νηοπομπή του διεθνούς κινήματος Free Gaza. Σκοπός της νηοπομπής όπως ισχυρίζονταν οι ιθύνοντες του πλοίου ήταν να σπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό, μεταφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια στους Παλαιστινίους της Λωρίδας της Γάζας.

Αναφορές τότε έκαναν λόγο για έως και 10 βουλευτές (τότε) του AKP, που επέβαιναν στο «Μαβί Μαρμαρά», ενώ  επισημαίνεται πως 21 εκ των στελεχών του τότε ΔΣ της ΜΚΟ,  είχαν στενές σχέσεις με το κόμμα του Ερντογάν. Στόχος της προσπάθειας εκείνης  ήταν «να στρέψει την προσοχή της Τουρκίας προς τον μουσουλμανικό ανατολικό κόσμο, καθώς οι προοπτικές της για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αβέβαιες.

Η  IHH έχει αποδεδειγμένα εκφραστεί επίσημα με  τις κεφαλαιώδεις πτυχές της διακυβέρνησης Ερντογάν, επενδύοντας στο «χαρτί» του Ισλαμισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η στάση της στην μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, κάτι που ως γνωστόν έγινε το 2020, όταν και ανετράπη η απόφαση του 1934 (επί ημερών Κεμάλ Ατατούρκ) να είναι μουσείο. Στις διαδηλώσεις υπέρ αυτής της απόφασης, η IHH είχε πρωταγωνιστικό ρόλο.

Εξάλλου η εν λόγω οργάνωση,  που βρίσκεται πίσω από τον «Στολίσκο Ελευθερίας» για να σπάσει το ναυτικό αποκλεισμό στη Γάζα έχει μπει στο στόχαστρο ερευνών για διασύνδεση με τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως την Al-Nusra, την Al-Qaeda, τις υποστηριζόμενες από την Άγκυρα «Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις» (SDF), ενώ στη  IHH Γερμανίας έχει απαγορευτεί να λειτουργεί, καθώς οι αρχές θεωρούν  πως συγκέντρωνε χρήματα (περί τα 8.3 εκατ. δολάρια) που κατευθύνονταν στη Χαμάς, με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να δικαιώνει ομόφωνα την απόφαση του Βερολίνου να αναστείλει τη λειτουργία και να κατασχέσει τα περιουσιακά της στοιχεία.


Σχετική έρευνα για την IHH έχει κάνει και η γαλλική αντιτρομοκρατική υπηρεσία, με τον ειδικευμένο σε σχετικά ζητήματα δικαστή Jean-Louis Bruguière (γνωστού από την υπόθεση του Ίλιτς Ραμίρες Σάντσες ή αλλιώς του «Τσακαλιού») να αναφέρει σε συνέντευξή του στο Associated Press το καλοκαίρι του 2010 πως υπήρχε συσχέτιση της οργάνωσης με το σχέδιο της Al-Qaeda για την ανατίναξη του αεροδρομίου του Λος Άντζελες το 1999.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκαν σε γερμανικά και αντιπολιτευόμενα στον Ερντογάν μέσα (όπως η Zaman), η IHH έχει άμεση σχέση και με την Τουρκική MIT, (Εθνική Οργάνωση Πληροφοριών)  καθοδηγώντας τζιχαντιστικά δίκτυα στη Συρία, ιδίως την Al-Nusra και τη Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ, ηγετική μορφή της οποίας είναι ο νυν Σύρος πρόεδρος, Αχμέντ-αλ Σάρα πρώην μέλος της Αλ Κάιντα.

Τον περασμένο  Απρίλιο, το βρετανικό παράρτημα της οργάνωσης (IHH-UK) φέρεται να διοργάνωνε έρανο με τον σύλλογο «ο Πλάτανος» (Cinar) στην οποία καλούσε την «τουρκική» μειονότητα να συνδράμει για την αποστολή βοήθειας σε Γάζα και Ουγκάντα, ενώ συγχρόνως έκανε λόγο και για το Milet, υποστηρίζοντας την ύπαρξη τουρκικής και όχι θρησκευτικής μειονότητας στη Θράκη.

Η τουρκική ΜΚΟ IHH, λοιπόν φαίνεται ότι λειτουργεί ως το μακρύ χέρι των Τουρκικών Μυστικών Υπηρεσιών λαμβάνοντας σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές από τον Βελί Τσαγίρ, που είναι ο νούμερο 2 της ΜΙΤ και λειτουργούσε υπό τις εντολές του τότε αρχηγού της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν.

Σύμφωνα με έκθεση του Ινστιτούτου Διεθνών Σπουδών της Δανίας (2006), η οργάνωση είχε στο παρελθόν διασυνδέσεις με την Αl Qaeda και ακραίες ισλαμικές οργανώσεις. Οι σχέσεις της ΙΗΗ με την αλ Κάιντα ανιχνεύονται από το 2003.Σύμφωνα με τους Δανούς, η οργάνωση στρατολογούσε, ήδη από το 1996, μέλη για την επικείμενη «τζιχάντ», ενώ είχε σχέσεις με τρομοκράτες σε Ιταλία και Αλγερία.

Επίσης σύμφωνα με έκθεση των σερβικών μυστικών υπηρεσιών η συγκεκριμένη οργάνωση χρηματοδοτούσε και οργανώσεις του ριζοσπαστικού ισλάμ στα Βαλκάνια έχοντας στρατολογήσει έως σήμερα περίπου 800 από Αλβανία, Σκόπια, Κόσσοβο, Μαυροβούνιο και Βοσνία μεταφέροντάς τους στην Συρία για να πολεμήσουν ως μισθοφόροι στο πλευρό του λεγόμενου Free Syrian Army (FSA) και του μετώπου Al Nusra εναντίον του καθεστώτος του Άσσαντ μετά από σύντομη εκπαίδευση στην στην στρατιωτική βάση Reyhanli της επαρχίας Hatay της νότιας Τουρκίας.

Η «ανθρωπιστική δράση» της Άγκυρας δεν διέπεται από κανενός είδους αλτρουϊσμό αλλά αποσκοπεί στην αύξηση της επιρροής της όχι  μόνο σε χώρες με τις οποίες τη συνδέει το οθωμανικό παρελθόν (Βαλκάνια, Μέση Ανατολή) ή η κοινή τουρανική καταγωγή (Κεντρική Ασία), αλλά οπουδήποτε παρουσιάζεται η ευκαιρία να δράση δήθεν ανθρωπιστικά εφαρμόζοντας όμως  μεθόδους «επιθετικής ισλαμοποίησης».


Νίκος Βασιλειάδης
https://www.ereportaz.gr/to-makry-cheri-ton-mystikon-tourkikon-ypiresion-piso-apo-tin-apostoli-tou-skafous-madleen-sti-gaza/