Ο καημένος ο Αλέκσης μας ξαφνικά έχει να παλέψει και με τις μνήμες του παρελθόντος που ξυπνάει ο Καμμένος
Το rebranding του Αλέξη Τσίπρα και η εμπλοκή του Πάνου Καμμένου στη μαφία της Κρήτης
Ναι οκ, o Καμμένος o Πάνος δεν μπορούσε να ξέρει ότι το ρουσφέτι που υποσχόταν στον φιλαράκο του, που είχε καημό για τη διαδοχή σε μια κρητική Μητρόπολη, καταγραφόταν και λίγο καιρό μετά, όλη η Ελλάδα θα τον απολάμβανε να καμαρώνει για τις άκρες του στην Αμερική και να προαναγγέλλει ηρωική επάνοδο με τη φράση: «Ξαναρχόμαστε... περίμενε τον Νοέμβριο». Αλλά τη χαλάστρα στον παλιό συνέταιρό του, τον Αλέκση (μήπως το «ξαναρχόμαστε» είναι στον πληθυντικό γιατί τον περιλαμβάνει;) την έκανε.
Γιατί όταν ο μπρόεδρος Τσίπρας (και οι παράγοντες που απελπισμένοι από την ανεπάρκεια των άλλων κουτσών αλόγων της αντιπολίτευσης ποντάρουν πάνω του, επειδή κουτσαίνει λίγο λιγότερο) πασχίζει για το «rebranding», δεν προσπαθεί να αλλάξει. Ο Αλέκσης δεν έχει τη δυνατότητα αλλαγής. Αυτό που στην πραγματικότητα προσπαθεί (με την απλόχερη βοήθεια πολλών μέσων ενημέρωσης) είναι να μας κάνει να ξεχάσουμε τι πραγματικά συνέβη την τετραετία 2015-2019, ποντάροντας σε μια γενική (και υποβοηθούμενη από «ενημερωτικές» πηγές) αμνησία. Δεν προσπαθεί να αλλάξει ο ίδιος, προσπαθεί να αλλάξει την εντύπωση που έχουμε εμείς για εκείνον. Κι έρχεται η επανεμφάνιση και με αυτόν τον τρόπο του συνεταίρου του και χαλάει κάθε προσπάθεια – όταν βλέπει κανείς τον Καμμένο, το πρώτο που του έρχεται στο μυαλό είναι η πρωθυπουργία του Τσίπρα.
Ο Καμμένος ήταν η επιλογή του Αλέκση για τη θέση του συγκυβερνήτη. Ήταν ο άνθρωπος με τον οποίο, το βράδυ των εκλογών μετά το δημοψήφισμα, αγκαλιαζόταν στην εξέδρα.
Βλέπετε, ο Καμμένος ο Πάνος δεν ήταν κάποιο κομματικό βαρίδι από το οποίο δεν μπορούσε να απαλλαγεί, ούτε η συνεργασία μαζί του ήταν μονόδρομος. Ο Καμμένος ο Πάνος ήταν η επιλογή του Αλέκση για τη θέση του συγκυβερνήτη. Ήταν ο άνθρωπος με τον οποίο, το βράδυ των εκλογών μετά το δημοψήφισμα, αγκαλιαζόταν στην εξέδρα. Ήταν ο άνθρωπος στον οποίο ανέθεσε την άμυνα της χώρας. Τα δεσμά με τα οποία ενώθηκαν το 2015 και με τα οποία συμπορεύτηκαν για χρόνια είναι πολύ ισχυρά για να τα διαγράψει οποιαδήποτε επιχείρηση εθνικής αμνησίας.
Ο καημένος ο Αλέκσης μας, εκτός από τη δική του ανεπάρκεια, ξαφνικά έχει να παλέψει και με τις μνήμες του παρελθόντος που ξυπνάει ο Καμμένος. Τις μνήμες μιας πραγματικότητας που ο ίδιος δημιούργησε επιλέγοντάς τον για συνοδοιπόρο. Και μπράβο του.
Μάνος Βουλαρίνος
https://www.athensvoice.gr/epikairotita/politiki-oikonomia/921841/giati-re-pano-halas-to-rebranding-tou-aleksi/