Απόφαση - «βόμβα» του Ειρηνοδικείου του Μονάχου αποκαλύπτει ότι μέρος των 138 εκατ. ευρώ που καταβλήθηκαν στις εταιρείες των επιχειρηματιών κκ. Αλ. Αβατάγγελου και Μ. Ματαντού δόθηκαν ως μίζες σε ελληνικά υπουργεία, αλλά και στο Πολεμικό Ναυτικό της χώρας για την παραγγελία των υποβρυχίων. Στην απόφαση που εκδόθηκε πριν ακριβώς από έναν χρόνο, στις 25 Μαρτίου 2010, από τον δικαστή Σταϊκενμπέργκερ αναφέρονται επί λέξει τα εξής: «Τουλάχιστον ένα μέρος των χρημάτων, τα οποία καταβλήθηκαν στην εταιρεία Dolmarton (σ. σ. : του Αβατάγγελου) εν μέρει μέσω της εταιρείας ΜΙΕ (σ. σ. : του Ματαντού) και εν μέρει απευθείας, χρησιμοποιήθηκε για να συγκαλυφθούν μίζες.
Τα χρήματα αυτά διαβιβάστηκαν σε φορείς λήψης αποφάσεων οι οποίοι ήταν στην κυβέρνηση, σε υπουργεία, σε υπηρεσίες ή στο Πολεμικό Ναυτικό της Ελλάδας, προκειμένου να επηρεάσουν θετικά την ανάθεση της παραγγελίας των υποβρυχίων υπέρ της κοινοπραξίας. Για την ανάθεση της παραγγελίας χρειαζόταν η βοήθεια ειδικών οι οποίοι έχαιραν της εμπιστοσύνης των φορέων λήψης αποφάσεων στην Ελλάδα.
Ηταν απαραίτητο να χρησιμοποιήσουν κάποιο σύμβουλο, ο οποίος είχε πρόσβαση στους υψηλόβαθμους φορείς λήψης των αποφάσεων. Ενα τέτοιο άτομο έπρεπε να διαθέτει καλή φήμη και να έχει πρόσβαση στους σχετικούς κοινωνικούς κύκλους.
Το καθήκον αυτό το ανέλαβε ο δόκτωρ κ. Αβατάγγελος. Ο κ. Ματαντός είχε άριστες σχέσεις και εξασφάλισε τις επαφές με την κυβέρνηση. Ηταν υπεύθυνος να διανέμει τα χρήματα που καταβάλλονταν σε αυτόν».
Στην απόφαση καταγράφεται επίσης ότι για τη διερεύνηση και άλλων πράξεων δωροδοκίας γίνεται έρευνα για την ανεύρεση συσκευών κινητών τηλεφώνων και άλλου τεχνικού εξοπλισμού.
Οπως αναφέρεται στην απόφαση, που είναι μέρος πλέον και της ελληνικής δικογραφίας, τα χρήματα δίνονταν από τη Ferrostaal προς τις εταιρείες συμβούλων των δύο επιχειρηματιών για να καταλήξουν σε εκείνους που θα μπορούσαν να βοηθήσουν το έργο. Στις 15 Φεβρουαρίου 2000 η κοινοπραξία πήρε την παραγγελία για την προμήθεια υποβρυχίων στο ελληνικό κράτος, στο πλαίσιο ενός προγράμματος που έφερε την ονομασία «Αρχιμήδης».
Στις 31 Μαΐου 2002 συνήφθη και άλλη σύμβαση για τη συντήρηση των δύο υποβρυχίων, το πρόγραμμα «Ποσειδών», και η συνολική αξία των δύο συμβάσεων (παραγγελίας και συντήρησης) ανερχόταν σε 2,06 δισ. ευρώ.
Η εταιρεία Dolmarton, με έδρα τις Βρετανικές Παρθένους Νήσους, του Αλ. Αβατάγγελου ιδρύθηκε το 1997 με αποκλειστικό σκοπό τη συνεργασία για τα υποβρύχια. Η σύμβαση μεταξύ της Ferrostaal και της Dolmarton κατατέθηκε για λόγους εμπιστευτικότητας και ασφαλείας σε θυρίδα της τράπεζας UBS στη Ζυρίχη.
Μαρτυρία Γερμανού για τις μίζες
Ιδιαίτερα σημαντική και για την ελληνική δικογραφία θεωρείται η κατάθεση στην Εισαγγελία του Μονάχου του στελέχους της Ferrostaal - Man κ. Ερβι Ερμπσλεχ που συνεργάστηκε με στελέχη της εταιρείας τα οποία ήταν υπεύθυνα για το έργο των υποβρυχίων. Χαρακτηριστικά καταθέτει στις 15 Φεβρουαρίου 2010: «Οπως και στην Πορτογαλία, έτσι και στην Ελλάδα καταβλήθηκαν μίζες σε δημόσιους λειτουργούς για την ανάληψη του έργου. Οι μίζες καταβάλλονταν μέσω εικονικών συμβάσεων συμβούλων, μεταξύ άλλων και του κ. Ματαντού ως αχυράνθρωπου, στους δημόσιους λειτουργούς και στους φορείς λήψης αποφάσεων.
Η δωροδοκία γινόταν τελικά και με τη συμμετοχή του διοικητικού συμβουλίου, δηλαδή με τη συμμετοχή του Γκεζίν Κεμπέκ της οικονομικής διεύθυνσης αλλά και του δόκτορα Μίτσερλιχ ως προέδρου του διοικητικού συμβουλίου».
Με βάση αυτά τα έγγραφα εκλήθησαν 37 ύποπτοι και από την Εισαγγελία της Αθήνας, αφού τα παρέλαβαν οι εισαγγελείς κυρίες Πόπη Παπανδρέου και Ευγενία Κυβέλου διά της δικαστικής συνδρομής.
Τα χρήματα αυτά διαβιβάστηκαν σε φορείς λήψης αποφάσεων οι οποίοι ήταν στην κυβέρνηση, σε υπουργεία, σε υπηρεσίες ή στο Πολεμικό Ναυτικό της Ελλάδας, προκειμένου να επηρεάσουν θετικά την ανάθεση της παραγγελίας των υποβρυχίων υπέρ της κοινοπραξίας. Για την ανάθεση της παραγγελίας χρειαζόταν η βοήθεια ειδικών οι οποίοι έχαιραν της εμπιστοσύνης των φορέων λήψης αποφάσεων στην Ελλάδα.
Ηταν απαραίτητο να χρησιμοποιήσουν κάποιο σύμβουλο, ο οποίος είχε πρόσβαση στους υψηλόβαθμους φορείς λήψης των αποφάσεων. Ενα τέτοιο άτομο έπρεπε να διαθέτει καλή φήμη και να έχει πρόσβαση στους σχετικούς κοινωνικούς κύκλους.
Το καθήκον αυτό το ανέλαβε ο δόκτωρ κ. Αβατάγγελος. Ο κ. Ματαντός είχε άριστες σχέσεις και εξασφάλισε τις επαφές με την κυβέρνηση. Ηταν υπεύθυνος να διανέμει τα χρήματα που καταβάλλονταν σε αυτόν».
Στην απόφαση καταγράφεται επίσης ότι για τη διερεύνηση και άλλων πράξεων δωροδοκίας γίνεται έρευνα για την ανεύρεση συσκευών κινητών τηλεφώνων και άλλου τεχνικού εξοπλισμού.
Οπως αναφέρεται στην απόφαση, που είναι μέρος πλέον και της ελληνικής δικογραφίας, τα χρήματα δίνονταν από τη Ferrostaal προς τις εταιρείες συμβούλων των δύο επιχειρηματιών για να καταλήξουν σε εκείνους που θα μπορούσαν να βοηθήσουν το έργο. Στις 15 Φεβρουαρίου 2000 η κοινοπραξία πήρε την παραγγελία για την προμήθεια υποβρυχίων στο ελληνικό κράτος, στο πλαίσιο ενός προγράμματος που έφερε την ονομασία «Αρχιμήδης».
Στις 31 Μαΐου 2002 συνήφθη και άλλη σύμβαση για τη συντήρηση των δύο υποβρυχίων, το πρόγραμμα «Ποσειδών», και η συνολική αξία των δύο συμβάσεων (παραγγελίας και συντήρησης) ανερχόταν σε 2,06 δισ. ευρώ.
Η εταιρεία Dolmarton, με έδρα τις Βρετανικές Παρθένους Νήσους, του Αλ. Αβατάγγελου ιδρύθηκε το 1997 με αποκλειστικό σκοπό τη συνεργασία για τα υποβρύχια. Η σύμβαση μεταξύ της Ferrostaal και της Dolmarton κατατέθηκε για λόγους εμπιστευτικότητας και ασφαλείας σε θυρίδα της τράπεζας UBS στη Ζυρίχη.
Μαρτυρία Γερμανού για τις μίζες
Ιδιαίτερα σημαντική και για την ελληνική δικογραφία θεωρείται η κατάθεση στην Εισαγγελία του Μονάχου του στελέχους της Ferrostaal - Man κ. Ερβι Ερμπσλεχ που συνεργάστηκε με στελέχη της εταιρείας τα οποία ήταν υπεύθυνα για το έργο των υποβρυχίων. Χαρακτηριστικά καταθέτει στις 15 Φεβρουαρίου 2010: «Οπως και στην Πορτογαλία, έτσι και στην Ελλάδα καταβλήθηκαν μίζες σε δημόσιους λειτουργούς για την ανάληψη του έργου. Οι μίζες καταβάλλονταν μέσω εικονικών συμβάσεων συμβούλων, μεταξύ άλλων και του κ. Ματαντού ως αχυράνθρωπου, στους δημόσιους λειτουργούς και στους φορείς λήψης αποφάσεων.
Η δωροδοκία γινόταν τελικά και με τη συμμετοχή του διοικητικού συμβουλίου, δηλαδή με τη συμμετοχή του Γκεζίν Κεμπέκ της οικονομικής διεύθυνσης αλλά και του δόκτορα Μίτσερλιχ ως προέδρου του διοικητικού συμβουλίου».
Με βάση αυτά τα έγγραφα εκλήθησαν 37 ύποπτοι και από την Εισαγγελία της Αθήνας, αφού τα παρέλαβαν οι εισαγγελείς κυρίες Πόπη Παπανδρέου και Ευγενία Κυβέλου διά της δικαστικής συνδρομής.
BHMA
Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο τους τελευταίους 4-5μήνες ζει μία παράξενη κατάσταση. Μέλη ΔΕΠ καταφεύγουν στην πρυτανική αρχή ζητώντας μικρά χρηματικά ποσά για τις ανάγκες της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ έρευνας (συντήρηση επιστημονικών οργάνων, αγορά απαραίτητων αναλώσιμων κλπ). Τρώνε στην ουσία ΠΟΡΤΑ Η απάντηση είναι η αντίστοιχη με το «δεν υπάρχει σάλιο» .
Η διοίκηση του Χρηματιστηρίου έχει κάθε λόγο να προχωρήσει, δίχως φόβο και πάθος, σε ένταξη της μετοχής του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη (ΔΟΛ) σε καθεστώς επιτήρησης. Και αυτό γιατί πληρούνται όλοι οι προβλεπόμενοι από τους κανονισμούς όρους και προϋποθέσεις. Όπως για παράδειγμα, η μείωση άνω του 30 % των ιδίων κεφαλαίων από χρόνο σε χρόνο.