Τα δύσκολα για την χώρα δεν τελειώνουν αλλά συνεχίζονται με το κλείσιμο της 1ης αξιολόγησης καθώς ξεκινά πλέον η αντίστροφη μέτρηση για τον επόμενο γύρο «σύγκρουσης» με τους δανειστές τον ερχόμενο Οκτώβριο που θα περιλαμβάνει τα εργασιακά και τις ιδιωτικοποιήσεις.
Το προσεχές Φθινόπωρο προδιαγράφεται πολιτικά επώδυνο για την κυβέρνηση και οικονομικά σκληρό για τους πολίτες, κυρίως για δύο λόγους: επειδή θα σημάνει την ώρα για να ανοίξει ο φάκελος των εργασιακών σχέσεων όπου εμβληματική «μεταρρύθμιση» θα είναι η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και η αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου, και αφετέρου επειδή για εκείνη τη χρονική περίοδο προσδιορίζεται -παράλληλα με τη δεύτερη αξιολόγηση του προγράμματος- η χρηματοδοτική συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα.
Αν πρόκειται τότε πράγματι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να συζητήσει την εκταμίευση δανείων προς την Ελλάδα, θα επιδιώξει να λάβει τις μέγιστες δυνατές εγγυήσεις για την διασφάλιση της μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του χρέους, οι οποίες θα είναι άμεσα συνυφασμένες με τις ιδιωτικοποιήσεις. Η έναρξη λειτουργίας του νέου ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων τον προσεχή Σεπτέμβριο όπως προβλέπεται από τη συμφωνία, αναμένεται ότι θα δώσει την «αφορμή» που χρειάζεται το ΔΝΤ για να επιστρέψει ως δανειστής με εχέγγυο τα περιουσιακά στοιχεία που θα μεταβιβαστούν μέχρι τότε στο υπερ-ταμείο και θα περιλαμβάνουν μέσω του ΤΧΣ τη συμμετοχή του Δημοσίου στις ελληνικές τράπεζες, και μέσω του ΤΑΙΠΕΔ όλες τις μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις υποδομών (ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΟΤΕ, ΔΕΠΑ, κλπ) για την ιδιωτικοποίηση των οποίων μέχρι σήμερα διατυπώνονται αντιδράσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης.
Ήδη οι Ευρωπαίοι έχουν αρχίσει από τώρα να εκπέμπουν μηνύματα τόσο προς την ελληνική κυβέρνηση όσο και προς το ΔΝΤ, προαναγγέλλοντας ότι η επόμενη αξιολόγηση τον Οκτώβριο θα περιλαμβάνει 43 προαπαιτούμενα και θα είναι κατά πολύ δυσκολότερη της πρώτης, που έχει ήδη εκτροχιαστεί χρονικά κατά 8-9 μήνες, αλλά και οποιαδήποτε άλλης ανάλογης διαδικασίας έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια. Δεν είναι όμως τόσο ο «όγκος» των προαπαιτούμενων που προκαλεί προβληματισμό για νέες ατέρμονες διαπραγματεύσεις και καθυστερήσεις, όσο οι πολιτικά ευαίσθητες αλλαγές που βρίσκονται στο τραπέζι.
Έτσι, αμφότερα τα θέματα των εργασιακών σχέσεων και των ιδιωτικοποιήσεων, αναμένεται ότι θα αποτελέσουν το επόμενο επαναστατικό αφήγημα της κυβέρνησης αλλά παράλληλα θα προβληθούν και ως απαραίτητο συστατικό της όποιας σοβαρής λύσης θα επιδιωχθεί στο άμεσο μέλλον για το χρέος.
Εν αναμονή πάντως της έναρξης των εργασιών της ομάδας εμπειρογνωμόνων για τις αλλαγές στο εργασιακό στις 30 Μαΐου και πριν ακόμη κλείσει επίσημα ο κύκλος της αξιολόγησης, κυβερνητικά στελέχη έχουν αρχίσει να διαμορφώνουν σκηνικό «αντίστασης» ενόψει της υποχρέωσης που έχει αναλάβει η κυβέρνηση να αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο των ομαδικών απολύσεων, των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του συνδικαλιστικού νόμου για τις απεργίες. Οι χθεσινές αναφορές Κατρούγκαλου και Σκουρλέτη στο θέμα είναι ενδεικτικές του κλίματος που δημιουργείται καθώς ο νόμος για τα εργασιακά που θα κληθεί να ψηφίσει η κυβέρνηση το Φθινόπωρο θα είναι ο επόμενος μεγάλος πολιτικός κάβος, τον οποίο δεν είναι βέβαιο ότι θα καταφέρει να τον περάσει χωρίς κίνδυνο.
http://www.liberal.gr/arthro/50110/oikonomia/2016/idiotikopoiiseis-kai-ergasiaka-o-epomenos-megalos-kabos-gia-tin-kubernisi.html