Οσο περνάει ο καιρός ο Στ. Κασσελάκης, αντί να γίνεται πιο γνωστός, ποιος πραγματικά είναι, δημιουργεί περισσότερες σκιές και θολές περιοχές γύρω από την προσωπικότητά του. Δεν ενδιαφέρουν πλέον καθόλου οι επικοινωνιακές πιρουέτες που κάνει, ούτε τα παιχνίδια με την κάμερα και τα πρωινάδικα. Ο κόσμος τα συνήθισε αυτά κι όπως φαίνεται τα έχει ήδη «ταξινομήσει».
Με τα καμώματα του κ. Κασσελάκη ασχολούνται πλέον μόνο οι ειδικοί του lifestyle και μερικοί δημοσιολογούντες, οι οποίοι επιμένουν να βαφτίζουν «επικοινωνιακό χάρισμα» το κιτς, τον αμοραλισμό, την ανευθυνότητα, τον ναρκισσισμό και την κεκαλυμμένη εχθροπάθεια.
Αλλού βρίσκονται οι σκιές και οι θολές περιοχές γύρω από την προσωπικότητά του. Και μάλιστα είναι σε ιδιαίτερα κρίσιμα και σοβαρά θέματα. Η αυτοαναφορικότητά του, ας πούμε, είναι μάλλον το πιο ήπιο απ’ αυτά. Αλλά δεν παύει να προκαλεί εντύπωση. Είναι τουλάχιστον περίεργο για έναν ενήλικο, ο οποίος θέλει να κυβερνήσει τη χώρα, να λέει μόνος του, για τον εαυτό του, «δεν υπάρχει καλύτερος-σε όλα-από εμένα»! Είπε συγκεκριμένα: «Αν υπάρχει ένα άτομο το οποίο να μπορεί να εμπνεύσει περισσότερο από εμένα, να διοικήσει τη χώρα καλύτερα, να εκπροσωπήσει καλύτερα τη χώρα στο εξωτερικό, βρες το μου να το στηρίξω»!
Είναι εδώ που λέει κανείς αυθόρμητα, «ώπα, μεγάλε». Αλλά και το σημείο που αναρωτιέται πώς επέζησε η χώρα τόσες δεκαετίες χωρίς τον νέο «χαρισματικό ηγέτη». Αρκετοί επηρμένοι πολιτικοί έχουν παρελάσει στο πολιτικό στερέωμα της χώρας, αλλά κανείς τους δεν μπορεί να συγκριθεί με το «φουσκωμένο εγώ» κάποιου ο οποίος ζει στη χώρα μερικούς μήνες, παραμένοντας «άγνωστος» μέσα στη μεσσιανική φαντασίωσή του. Και είναι ο μόνος ο οποίος δημιουργεί το ερώτημα αν πρέπει να κριθεί με αυστηρά πολιτικά κριτήρια ή αν πρέπει να υπάρξει η συνδρομή κι άλλης επιστήμης. Επιμένω, όμως, ότι αυτό είναι το πιο ήπιο της γκρίζας ζώνης του προέδρου του «κόμματος Κασσελάκη».
Είναι πολύ πιο σοβαρό το γεγονός π.χ. ότι ενώ έχει δεσμευτεί πως θα δώσει στη δημοσιότητα το «πόθεν έσχες» του πριν από τις ευρωεκλογές, δεν το κάνει. Χθες η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από μια μασημένη απάντηση, άφησε να εννοηθεί πως μάλλον θα το κάνει τελικά, μετά τις ουκ ολίγες αλληλοαναιρέσεις του ιδίου. Και είναι πολύ πιο σοβαρό, γιατί αυτός ο άνθρωπος διεκδικεί να διαχειριστεί το δημόσιο χρήμα. Χωρίς να ξέρει κανείς την επιχειρηματική δραστηριότητά του, παρότι το απαιτεί και ο νόμος. Π.χ. σε πόσες και ποιες εταιρίες έχει, αν έχει, μετοχική σχέση; Αλληλοδιαπλέκονται μεταξύ τους αυτές οι εταιρίες; Υπάρχει μητρική και θυγατρικές; Πόσους φόρους έχει καταβάλει στο αμερικανικό δημόσιο; Πόσα χρήματα είχε σε καταθέσεις τον Σεπτέμβριο του 2023, όταν εξελέγη πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και πόσα έχει σήμερα μετά την πώληση των εταιριών του; Σε ποιους πούλησε τις εταιρίες του; Σε νομικά ή φυσικά πρόσωπα; Και ποια; Αφανείς συνεταίρους είχε; Πόσα και ποια ακίνητα είχαν στην ιδιοκτησία τους οι εταιρίες του και πόσα και ποια είχε ο ίδιος; Και τελικά πόσα χρόνια είναι πλούσιος; Από νεαρός ή έγινε νεόπλουτος τα τελευταία 2 χρόνια, όπως είναι η τελευταία εκδοχή του; Υπάρχουν κι άλλα ερωτήματα για τον «ταξιδιώτη από το Ντέλαγουερ», τα οποία πολιτικά, νομικά και ηθικά πρέπει να τα απαντήσει πριν από τις ευρωεκλογές.
Σοβαρό είναι επίσης ο επιπόλαιος και ενδεχομένως επικίνδυνος τρόπος που ασχολείται με εθνικά θέματα. Πήγε εν μέσω σφαγών και πολέμου στη Μ. Ανατολή και συναντήθηκε μόνο με την Παλαιστινιακή Αρχή (με τον υπουργό… Τουρισμού κατά σύμπτωση) και τον Πατριάρχη. Η χώρα έχει συμφωνίες και δεσμεύσεις, ενώ ο ίδιος πριν από μερικές εβδομάδες είχε πει ότι η Χαμάς είναι τρομοκρατική οργάνωση και ότι εμείς (άραγε ποιοι, τελικά;) είμαστε με το Ισραήλ. Πήγε μήπως σε κάποια ειδική αποστολή; Οχι. Ή μήπως πήγε μόνο για selfies, οι οποίες μπορούν να παρερμηνευτούν, από τον εμπόλεμο σύμμαχο της χώρας; Η εξωτερική πολιτική της χώρας είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να ασχολούνται μαζί της ανίδεοι, εμμονικοί και άνθρωποι που τη χρησιμοποιούν μόνο για εσωκομματική κατανάλωση.
ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΤΟ ΜΠΕΡΔΕΜΑ
Οι πληροφορίες είναι πλέον και πολλές και σαφείς. Τα αποτελέσματα των εκλογών της 9ης Ιουνίου θα βρουν πολλούς έτοιμους με προτάσεις και πρωτοβουλίες για την επόμενη μέρα της Κεντροαριστεράς. Οι «έτοιμοι» βρίσκονται και στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ και στη Νέα Αριστερά και βεβαίως στο περιβάλλον του Α. Τσίπρα. Στελέχη προσκείμενα στον τέως πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν παραμείνει στο κόμμα είναι έτοιμα να φύγουν, αν ο Στ. Κασσελάκης δεν μπει σε μια συντεταγμένη προσπάθεια σύγκλισης με τα υπόλοιπα κόμματα και χωρίς να θέτει σαν προϋπόθεση τη δική του ηγεσία.
Οσοι γνωρίζουν τις προθέσεις του Στ. Κασσελάκη αποκλείουν κατηγορηματικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο. «Οσο και να πάρει στις ευρωεκλογές θα κρατήσει το κόμμα», λένε χαρακτηριστικά. Και μάλλον έχουν δίκιο. Αρα, ό,τι γίνει θα γίνει χωρίς το «κόμμα Κασσελάκη».
Κάποια στελέχη λοιπόν θα φύγουν, χωρίς κατ’ ανάγκη να κουβαλούν και πολύ κόσμο. Για να πάνε όμως πού; Σε μια άναρχη συζήτηση η οποία δεν αφορά τη μεγάλη Κεντροαριστερά. Ο Ν. Ανδρουλάκης, παρότι μπορεί να έχει ηττηθεί, θεωρείται απίθανο να συμπράξει με τον Α. Τσίπρα, όταν δεν συνέπραξε μαζί του επί απλής αναλογικής. Ο Α. Τσίπρας, όπως έδειξε και η μέτρηση της GPO, «επιστρατεύεται» μάλλον ως μια «διαπραγματευτική» λύση, ενώ όλοι ξέρουν ότι δεν μπορεί να είναι λύση, δηλαδή το πρόσωπο που μπορεί να συνενώσει την «εκτός κόμματος Κασσελάκη» Κεντροαριστερά. Η φθορά του δεν έχει αποκατασταθεί κι ούτε είναι γνωστό αν μπορεί να αποκατασταθεί. Ακόμα και η έρευνα της GPO, ενώ τον βγάζει πρώτο (με μικρό ποσοστό της τάξεως του 16%) στο ερώτημα ποιος μπορεί να ηγηθεί μιας ενιαίας Κεντροαριστεράς, τον βγάζει τρίτο στο ερώτημα ποιος έχει τις περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει τον Κ. Μητσοτάκη σε εθνικές εκλογές.
Ηδη έχουν αρχίσει να ακούγονται ονόματα άλλων προσώπων πέραν των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων της Κεντροαριστεράς. Κάποια απ’ αυτά είναι αρκετά «παλιά», κάποια πολύ αδοκίμαστα και κάποια «άγνωστα». Η συζήτηση θα γίνει, μετακινήσεις θα υπάρξουν, αλλά χωρίς την ακριβή εικόνα του αποτελέσματος των ευρωεκλογών όλα αυτά παραμένουν ασκήσεις επί χάρτου. Με το μεγάλο ερώτημα να παραμένει, αν υπάρχουν οι πολιτικές προϋποθέσεις να διαμορφωθεί εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης με σοβαρότητα και χωρίς λεφτόδεντρα.
ΑΠΟΡΙΕΣ-1
Πώς μπορεί, κ. Μπάρκα, να είναι το ίδιο να σκοτώνονται παιδιά στην Παλαιστίνη με τα παιδιά που σκοτώνονται ή βιάζονται από τη Χαμάς; Δίκιο έχετε. Το τριπλό τόλουπ γιατί το κάνατε στο φτερό;
ΑΠΟΡΙΕΣ-2
Στρεψοδικία ή φόβος είναι η αντίδραση της Ε. Ακρίτα στη μήνυση της Μαρέβα Γκραμπόφσκι;
ΑΠΟΡΙΕΣ-3
Αληθεύει ότι «πέφτουν κορμιά» μεταξύ Ελληνικής Λύσης, Φωνής Λογικής και Νίκης για τους ψηφοφόρους των Σπαρτιατών; «Παλεύει» και ο Κασιδιάρης;
Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
https://eleftherostypos.gr/apopseis/poios-eiste-k-kasselaki
